Meme της χρονιάς
1 Like
To άκουσα επιτέλους σε καλύτερη ποιότητα - και με το tracklist στη σωστή σειρά!
Θα προσπεράσω το ομώνυμο που δίκαια χαίρει τεράστιας αποδοχής, λέγοντας απλά πως ναι, αξίζει οι Maiden στα 20’s να βάζουν στοιχεία στον ήχο τους.
Το Stratego το βρίσκω ΟΚ - κερδίζει τις εντυπώσεις λόγο του ότι είναι uptempo και δεν πλατειάζουν. Σε καμία περίπτωση από τις κορυφές αυτού του δίσκου. Σε καμία περίπτωση δεν είναι και από τα καλά τους post-reunion uptempo κομμάτια (για μένα).
The Writing On The Wall ευχάριστη ροκιά, λίγος φρέσκος αέρας είναι ευπρόσδεκτος.
Lost in a Lost World το θεωρώ από τα καλές στιγμές ενός πολύ καλού δίσκου. Μου αρέσει το πως είναι χτισμένο πάνω στο Bruceαρο, μου αρέσει το βάθος που δίνει στη φωνή του, μου αρέσουν τα backing vocals (ή μήπως vocalizing; ) που ηχούν σχεδόν σαν ελεγεία. Μου αρέσει και το πως πατάει ο Βρασίδας στη μελωδική lead κιθάρα - από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου. Κρίμα που το ρεφραίν είναι σχεδόν παράταιρο. Κρίμα που κρατάει σχεδόν 10 λεπτά με πολύ επανάληψη στο δεύτερο μισό με Maiden που ακούμε τα τελευταία χρόνια. Εξαιρετικό το κλείσιμο, παραπέμπει καρφί στο Accident of Birth. Με λίγα λόγια, με λίγο edit θα ήταν ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια.
Το Days Of The Future Past δε μπορώ να μην το αγαπήσω. Συμφωνώ απόλυτα όμως με τον @Death.Eternal που το παρομοιάζει με την άλλη αδυναμία μου, το Death or Glory - πόσο ωραία κομμάτια που όμως το ρεφραίν αφαιρεί και δεν προσδίδει.
The Time Machine νομίζω πως ο Harris μπορεί να το έγραψε στον ύπνο του. Έχει πράγματα που έχουμε ακούσει ξανά και ξανά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το υπερ-κλασσικό galloping riff δε μου σηκώνει την τρίχα. Πάνω σε αυτό θα μπορούσε να χτιστεί ένας ύμνος με αν είχε ένα ωραίο ρεφραιν, γέφυρα, κάτι τέλος πάντων που να απογειώνει την υπέροχη μελωδία του riff.
To δεύτερο CD είναι ξεκάθαρα το αγαπημένο μου - αν και περιέχει (για μένα) το χειρότερο κομμάτι του δίσκου.
Το Darkest Hour είναι ωραίο κομμάτι, πάσχει από διάρκεια, έχει σφηνώσει στο μυαλό μου πως η φωνητική μελωδία είναι παρόμοια με άλλο τραγούδι Maiden (ή Bruce? 
) αλλά τι σολάρα έγραψες ρε Adrian; Στάζει μελωδία και συναίσθημα. Γενικά ο Adrian σε αυτό το δίσκο δίνει ρεσιτάλ.
To Death Of The Celts δυστυχώς πλέον το σκιπάρω.
The Parchment επίσης στα αγαπημένα. Έχει φυσικά crowd pleaser αναφορές σε Powerslave αρχικά, αλλά και σε ΒΝW και Seventh Son σε σημεία (πχ εκείνη η φωνάρα του Bruce στο 9.20), αλλά δεν το κάνει ξεδιάντροπα. Να ξαναπώ για τις κιθάρες; Να πω για το συναίσθημα; lead μελωδία θες; Παρ’ την στη μάπα εκεί στα μισά του τραγουδιού. Να πούμε για το πως μια ήδη υπέροχη μελωδία ανεβαίνει με τη φωνή του Bruce; Στα highlight και αυτό. Με λίγο edit στα λίγα σημεία που πάσχουν ή/και επαναλαμβάνονται θα πλησίαζε το επόμενο:
Nτάξει για το Hell On Earth τι να γράψω που αν μην έχει γραφτεί; Ίσως το καλύτερο κλείσιμο σε Maiden δίσκο από το 1986 και έπειτα. Είμαι ιερόσυλος, change my mind.
8 Likes
Εγώ παράγγειλα το digibook αλλά με τρώει να συμπληρώσω τη φόρμα 
2 Likes
Επίσης αναρωτιόμουν αν θα συμβεί το παρακάτω, οποτε μάλλον έχω αγρυπνία σήμερα με jack
1 Like
Σωστός σε όλα, και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στις κριτικές θαβόταν τόσο, σε αντίθεση με το Death of the Celts (Κελτς το προφέρει ο Bruce) που το ποθέωναν ενώ οκ, τα είπαμε
1 Like
Θα σταθω στην προφορα, Κελτς. Γκολ για ολους εμας που επιμεναμε οτι το σωστο ειναι “Κελτικ Φροστ” και οχι Σελτικ. In your faces bitches!
1 Like
Το ειχε πει και ο ιδιος ο warrior οτι προφερεται “κελτικ”, υπαρχει σε καποιο βιντεο στο youtube 
το ανεφερα και γω αυτο μετα τη 2η ακροαση, κακουργημα που δεν το επαναλαμβανουν ακομα μια φορα το ιδιο δυναμικα, και επαναλαμβανουν το κοινοτυπο, βαρετο ρεφραιν. Τοπ στιγμη, πολυ καλη και ιδιαιτερη μελωδια που χρειαζοταν περισσοτερη αναπτυξη.
Γενικα εχοντας προς το παρον ολοκληρωσει 4 ακροασεις του δισκου, περα απο τον πολυ μεγαλυτερο αριθμο που εχω ακουσει μεμονωμενα τα αγαπημενα μου κομματια, παιρνω πισω την συγκριση με Final Frontier σα βρεγμενη γατα. Θεωρω πως ειναι αξια συνεχεια του Book of Souls και κυμαινεται στα ιδια επιπεδα ποιοτικα, με τις ιδιες δυναμεις και αδυναμιες. Θα σκιπαρω 2-3 κομματια οπως και στο Book αλλα δεν εχει μεγαλη σημασια, μακαρι να βγαζουν τετοια αλμπουμς μεχρι τα 100 αν μπορουν.
4 Likes
Αν δεν κανω λαθος Σελτς ειναι στα Αμερικανικα, Κελτς στα Αγγλικα, εξ’ου Μποστον Σελτικς αλλα απο την αλλη Κελτικ Φροστ.
2 Likes
Η εντύπωση μου είναι πάντως ότι οι lead κιθάρες, σε ένα γενικό τελοσπάντων, πλησιάζουν επίπεδα Powerslave, όσο γίνεται τουλάχιστον μετά από 35 χρόνια. Το repeat πάει σύννεφο κατά βάση λόγω αυτού του γεγονότος, χωρίς ΟΥΤΕ ΚΑΝ να σκεφτώ για κάποιο skip.
5 Likes
Κατεβάστε το flac. Αξίζει
1 Like
Σε σχεση με το Death of the Celts, ενω το πρωτο 4λεπτο περιπου με την εισαγωγη τα κουπλε κτλ δεν με ενθουσιαζει (ακουγεται οντως σαν ενα λιγοτερο εμπνευσμενο Clansman), απο το 04:00 μεχρι το 08:30 εχει ενα μεγαλο ορχηστρικο τμημα που μου αρεσει παρα πολυ. Στο συνολο ενδιαφερον κομματι, σιγουρα οχι απο τις κορυφες του δισκου, αλλα ουτε και για skip απ’ οτι φαινεται.
Εχουμε γιορτη σημερα!
4 Likes
Μετσαλερας μόλις πέρασα κ έχει βινύλιο κ απλό σιντι.Το ντιτζιμπουκ από μεσημεράκι αλλιώς από Δευτέρα
Εμπνευσμένος από ένα άλλο thread στο σάιτ περί προφοράς συγκροτημάτων, είπα να το συμπεριλάβω 
2 Likes
Οι προλαλήσαντες με έχουν καλύψει κατά μεγάλο ποσοστό, απλά θα ήθελα να τονίσω ξανά τι απίστευτη κομματάρα είναι το Hell On Earth.
5 Likes
είναι! και για μένα είναι βασικό σημάδι του πόσο γαμάτο είναι ένα κομμάτι όταν ξυπνάω με μια μελωδία στο κεφάλι το πρωί…
I wish I could go back
Will never be the same again
Bled for all upon this hell on earth
And when I leave this world
I hope to see you all again
On the other side of hell on earth
αυτό ήταν για σήμερα. μπράβο ρε αρχηγέ!
8 Likes
Επιτέλους το ακούω!
Στη ροή της ακρόασης στο The Writing On The Wall ήθελα να το βάλω τέρμα δυνατά και να φωνάζω ΝΑΙ ΡΕ IRON MAIDEN ΑΡΡΩΣΤΙΑ!
9 Likes
Τι θα πει “ηθελα”? 
Ρε εχω τρελαθει γεννηθηκε μια πανεμορφη ανιψουλα (κορη του αδερφου μου) χτες, δισκαρα οι Maiden σημερα, θα πηδηχτω απο το παραθυρο
Σορυ για το ασχετο, αλλα ποσες συγκινησεις να αντεξω ο παργαλατσος
25 Likes