Λοιπόν…με 1 μόνο ακρόαση…είναι -τουλάχιστον- ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΟ!! Συνθετικά έτη φωτός μπροστά από την μπούρδα FF. Δηλαδή πραγματικά έχω απορία: σε όσους άρεσε το προηγούμενο τι θα κάνουν μ’αυτο?? Θυμάμαι & συγκρίνω τις αντιδράσεις μου στο πρώτο άκουσμα και των 2 και πραγματικά δεν υπάρχει η αίσθηση.Τεσπα…
Η παραγωγή στα ίδια μουντά και ενοχλητικά επίπεδα. O Harris δίνει ρέστα. Εδω και καιρό μας τα είχε ζαλίσει με τις εισαγωγές του. Υπάρχει ξανά ο “καλπασμός” ρε αδερφέ μέσα στα τραγούδια. Το Red & the Black κομματάρα!!!
Μπράβο τους.Περισσότερα εν καιρώ. 
Ρε παιδια μονο εμενα μου φαινεται οτι ‘‘υστερει’’ σε maidenικα ριφ?
με μια ακρόαση θα πω ότι φαίνεται πολύ δουλεμένο -ειδικά οι κιθάρες- τα υπόλοιπα εν καιρώ. Σίγουρα πάντως υπάρχουν σημεία που φέρνουν σε παλιά κομμάτια. Και τέλος θα ικανοποιήσει όσους γουστάρουν την μετά το x factor εποχή.
Ρε παίδες…ΤΙ ΚΑΤΡΑΠΑΚΙΑ είναι αυτή;;;
Άλλο δίσκο είχα ακούσει τελικά πριν μια βδομάδα… Αν αυτός είναι ο νέος δίσκος των Maiden μιλάμε για το χειρότερο δίσκο της καριέρας τους. Ναι και απ το Virtual XI… Μακάρι βασικά να χε τη μισή ποιότητα του Virtual XI.
Για μένα τελείωσαν οι Maiden. ΚΑΡΚΙΝΟ ΒΓΑΛΑΜΕ.
Εύχομαι να τα παρατήσουν και να αφήσουν χώρο σε μπάντες που αξίζουν (MANOWAR κ.λπ)
Και να και κάτι για να πάμε για ύπνο χωρίς να δούμε ΚΑΡΚΙΝΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ
Εσυ αλλα ελεγες πριν
Φίλε οι άνθρωποι αλλάζουν ξέρεις.
“Όποιος μένει στάσιμος είναι πιο νεκρός και από πτώμα σε νεκροταφείο” Tom G. Warrior
Άμα δεν φύγει ο αναστασιου φίλε FatMidgetOx , δουλειά δεν γίνεται. Και να γυρίσει ο νταμπιζας να φέρει κανένα μπακ της προκοπής.
Σε άλλα νέα, θα μπορούσε/έπρεπε να είναι μικρότερος ο δίσκος. Μερικές συνθέσεις δεν έχουν να δώσουν πολλά πράγματα. Στις κιθάρες δεν ακούμε και πολλές κλασικές αλλαξοκωλιες. Να μην πω καθόλου…Την μια εχουν μια hard rock χροιά, την άλλη είναι απλά σαν χαλί…
Τα κομμάτια που σε τραβάνε να τα ξανακουσεις είναι το μεγάλο στο τέλος, και το κομμάτι με τον ΚΑΚΟ τίτλο(Tears of a Clown ρε μαλάκες… ούτε για working title μέσα στο στούντιο δεν κάνει). Το πρώτο δεν είναι τόσο κλασικό Maiden, αλλά κάνει την δουλειά του πολύ ωραία, και το δεύτερο είναι συμμαζεμένο και σε πιάνει για τα καλά.
Σε κάποιο κομμάτι στην πρώτη πλευρά πρέπει να άκουσα τον πιο φλατ βρασιδα εβερ(The Great Unknown με πολύ επιφύλαξη). Έχουν περάσει τα χρόνια, αλλά για αυτό ακριβός τον λόγο δεν μπορούμε να πούμε τίποτα.
Βέβαια επειδή με μια ακρόαση(και 10 στα 2 κομμάτια που είπα) δεν “γάμησε κανείς” , ο απλά καλός δίσκος μπορεί αύριο να είναι κάτι παραπάνω. Θα δείξει.
*πάντως καμία σχέση με τα ριβιουζ… όχι οτι δεν το περιμέναμε…
Red Black και τραβατε για τσαι!!!
Αρκετά καλό φαίνεται από μία πρώτη ακρόαση…
Μπραβο στην μπανταρα!!Εβγαλε εναν δισκο γεματο με πολυ και καλη μουσικη που θα μας κανει παρεα για καιρο!!
If Eternity Should Fail ισως το καλυτερο εναρκτηριο κομματι σε δισκο Maiden εδω και πολλα χρονια και τελειωνει επος με φωνη Bruce ala δαιμονα σε φαση Toltec 7 Arrival απο το Accident,μεγαλη κομματαρα επισης το Red And The Black του αρχηγου οπου γινετε της καραπουταναρας στο τελευταιο 5λεπτο με κιθαριες κτλ…Το ομωνυμο ισως να ειναι και το αγαπημενο μου στις πρωτες 2 ακροασεις που εκανα,λατρεια οταν αγριευει το κομματι και ο Mcbrain δινει ρεστα!Tears Of A Clown το καλυτερο ρεφραιν του δισκου και ενα απο τα πιο πιασαρικα κομματια που εχουν γραψει απο το reunion και μετα!Το επος του Μπρους Empire Of The Clouds δεν μπορω να το κρινω με 2 ακροασεις!!Επισης τα 2 speedατα κομματια When The River Runs Deepκαι Death Or Glory κανουν μια χαρα την δουλεια τους!Shadows Of The Valley επισης πολυ καλο…Μονο φιλερακι που διακρινω αυτη την στιγμη το Man Of Sorrows…
αρκετα καλο με μια ακροαση…λειπουν μεν τα maidenικα ριφ αυτα που τα ακουγες και ελεγες με την μια maiden αλλα μου αρεσει γιατι μου θυμιζει πιο πολυ προσωπικο dickinson…σιγουρα καλυτερο απο τα τελευταια τους αλμπουμ , ξεχωρισα με το πρωτο ακουσμα book of souls, tears of a clown, if eternity should fail, man of sorrows,red and the black, το 18λεπτο καλο αλλα καπου κουραζει πολυ στην μεση
μετα το πρωτο ακουσμα και ειμαστε σε καλο δρομο.
Τελικά ή πολύ μαλάκας είσαι ή το παίζεις μαλάκας. Δλδ άκουσες τα bsides, χαμπάρι δε πήρες (έλεος δλδ), μας τα έκανες τσουρέκια και τώρα που άκουσες μια φορά το άλμπουμ, ώ μεγάλε κριτή των πάντων, έφυγες τρέχοντας πίσω στην ασφάλεια του παρελθόντος. Εδώ οι maiden ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μετά από ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ κεντάνε κιθαριστικά, και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στο σύνολο δεν θυμίζουν ξεπατικωτούρα των 90ς. Ο bruce δεν είναι πλέον το main attraction και καλά κάνει εδώ που τα λέμε. Τις γαμοκιθάρες το μπάσο και τα ντράμς θέλουμε να ακούσουμε οι άμοιροι.
παρε φωνη στο 00:48 στο shadows of the valley…
Μεχρι τo books of souls αντεξα, εκανα ενα μεγαλο διαλυμα και το ξαναπιασα. Πραγματικα αυτο το πραγμα με τις μελωδιες στα φωνητικα σε καθε αλμπουμ ειναι προβλημα. Και δεν ειναι οτι ο ντικινσον δεν τα πιανει, ειναι οτι ειναι τελειως διαδικαστικα και αδιαφορα και θαβουν τις καλες ιδεες του αλμπουμ οι οποιες δεν ειναι λιγες. Το if eternity should fail γαμησε, το speed of light μου ακουστηκε καλυτερο μεσα στο αλμπουμ, μουσικα τα επομενα ειναι μια χαρα, ακους χεβυ μεταλ αλλα και παλι η μεγαλη διαρκεια σε συνδυασμο με τις απαραδεκτες μελωδιες στα φωηνητικα κουραζουν. Και ελεος με αυτα τα “ωωωωωωΩΩΩΩΩω” τα ντεμεκ συναυλιακα μερη. Το ομωνυμο για παραδειγμα ξεκιναει μια χαρα και οταν εχει φτασει στη μεση εχεις κοψει φλεβα. Και ειναι κριμα γιατι μουσικα χωνουν. Στο death or glory στρωνει το πραγμα, tears of a clown, man of sorrows αδιαφορα. Το empire of the clouds δεν ξερω πως να το χαρακτηρισω, ενιωσα αβολα ακουγοντας το. Πραγματικα αν μπορουσαν να γραψουν αξιομνημονευτα φωνητικα μερη και αν ελειπαν τα 3 τελευταια θα ταν δισκος ανταξιος της ιστοριας τους,
Παιδιά σολακια καλά έχει;
Εντυπωσεις απο 2-3 ακροασεις…
ΠΟΛΥ hyped τα ριβιους αλλα αυτο ηταν ψιλο-αναμενομενο.
Μετριο στο συνολο του αλλα if eternity should fail, red and black (λιγοτερο) και empire of the clouds ξεχωριζουν σαν το γαλα μεσα στη μυγα. Ειδικα το τελευταιο ειναι ΠΟΛΥ καλο και ανετα το λες (λεω) και “opus”.
ΥΓ. Μετα απο μερικες ακροασεις παιζει και να μου κατσουν 1-2 tracks ακομα.
ΥΓ2. το shadows of the valley εκτος απο wasted years, ειναι και το fallen angel.
πολύ καλός δίσκος