Mπορει σε 5 μερες να ελεγα διαφορετικα τραγουδια βεβαια αλλα…
iron maiden-phantom of the opera
killers-wrathchild
number-halloweed be thy name
piece-Die with your boots on
powerslave-powerslave
somewhere-theloneliness of the long distance runner
7th son of a 7th son-infinite dreams
no prayer-mother russia
fear of the dark-afraid to shoot strangers
x-factor- judgment of heaven
virtual-futureal
BNW-ghost of the navigator
DOD-Dance of death
ΑMOLAD-For the greater good of god
FF-the talisman
Iron Maiden - Phantom of the Opera
Killers - Killers
Number of the Beast - 22 Acasia Avenue
Piece of Mind - Still Life
Powerslave - Powerslave
Somewhere in Time-Wasted Years
Seventh Son - Clairvoyant
No Prayer for the Dying - No Prayer for the Dying
Fear of the Dark - Afraid To Shoot Strangers
X Factor - Sign of the Cross
Virtual XI - The Clansman
Brave New World - Ghost Of The Navigator
Dance of Death - Dance of Death
AMOLAD - The Reincarnation Of Benjamin Breeg
Final Frontier - The Talisman
Το μονο κομματι που με πωρωνει απ’ τα τρια τελευταια Maiden ειναι το No More Lies. Οκ, μερικα πραγματα τα λεω στη πλακα περισσοτερο για να γινεται κανα τζερτζελο, αλλα σοβαρα, εχω προσπαθησει πολυ με αυτους τους δισκους και δεν μου κανουν κλικ περαν απ αυτο το κομματι.
Α και εννοειται πως Deja Vu και Die With Your Boots στηριζουμε με παθος.
Εγω παλι εχω ακουσει μονο τα κλασσικα (μεχρι εβδομο γιο) + fear of the dark που το θεωρω μετριο και καπως ανισο. Α και το Death On The Road. Με Blaze νομιζω πως ειχα προσπαθησει αλλα δεν, τα 00ς απλα δεν τα εχω πιασει ακομα, καποια στιγμη θελω να τα ακουσω.
Αυτο με τα τραγουδια ειναι πιο τσαχπινικο απο το λουκι με τις βαθμολογιες!!! Παμε…(στις παρενθεσεις, η εναλλακτικη επιλογη)
Iron Maiden - Prowler (Remember Tomorrow)
Killers - Wrathchild
Number… - Children of The Damned
Piece Of Mind - Where Eagles Dare (To Tame A Land)
Powerslave - Aces High
Somewhere In Time - The Loneliness Of A Long Distance Runner (Sea Of Madness) (Stranger In A Strange Land)
Seventh… - θα τα πω ολα και δεν ειναι σωστο (αντε πες ξερω 'γω The Evil That Men Do η εναλλακτικα Clairvoyant)
No Prayer - Mother Russia
Fear - Be Quick Or Be Dead (Wasting Love)
X-Factor - Sign Of The Cross
Virtual XI - Clansman
Brave New World - Ghost Of The Navigator
DOD - Paschendale (Dance Of Death)
AMOLAD - The Legacy (The Pilgrim)
TFF - Ετσι για να υπαρχει και ενα κομματι απο δαυτο, When The Wild Wind Blows
Το Die With Your Boots On είναι αυτά που λες, κομμάτι που μπορεί σε κάποια φάση να μη σου πολυγεμίζει το μάτι (έχει συμβεί σε μένα) αλλά εν τέλει λες ε δε γαμιέται, και μ’ αυτό μια χαρά περνάς. Στην ίδια κατηγορία όμως (ή στην ίδια πρόταση) με τον ΥΜΝΟ Deja Vu δεν μπαίνει ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ.
Το καταλαβαίνω αυτό, συμβαίνει με πάρα πολύ κόσμο γενικώς. Για να είμαι ειλικρινής το προηγούμενο σχόλιο πήγαινε περισσότερο στο Heaven Can Wait που απλά δεν το χωράει το μυαλό μου πώς γίνεται να μην αρέσει σε οπαδό του μέταλ, πόσο μάλλον των Maiden. Όσο για το Can I Play, ναι είναι στην επικίνδυνη ζώνη επειδή είναι και λίγο χαρούμενο ξέρω γω, αλλά εμένα μ’ αρέσει και σκάστε. :razz:
Έλα ρε Μάνο… Σιγά το κομμάτι να 'πούμε!!! εκτός από τη γέφυρα, εκεί που λέει take my hand… Μέχρι τα οοοοοοο, καλό είναι αλλά τι σου αρέσει?? Το χαζοχαρουμενο ρεφρέν του???
Μια που με ρωτάς Μαρίνο, ΟΛΑ μ’ αρέσουν, από την εισαγωγάρα του και τη ριφφάρα του, μέχρι τις κουπλεδάρες του και τη χαζοχαρούμενη ρεφραινάρα του, κι από τη γέφυρα και τα “οοοο” μέχρι τις σολάρες του.
Εγω προτιμω το Die With Your Boots On απο το Deja Vu με ανεση κιολας. Μου αρεσουν αμφοτερα, αλλα περισσοτερο το πρωτο. Μαλακες με βαλατε σε τρελη σκεψη με τα καλυτερα κομματια καθε δισκου, μου ειναι απιστευτα δυσκολο, μου αρεσουν τοσα πολλα απο καθε δισκο. Θελει σκεψη, θα επανελθω.
Κομματαρες ρε συ, ειδικα το Heaven Can’t Wait ειναι οπαδικος [B]ΥΜΝΟΣ[/B]. Και το Can I Play With Madness μπορει να ειναι ενα κλικ πιο χαρουμενο απ’οτι θα περιμενε κανεις, αλλα τα σπαει ασχημα…
Ακουστε το The X Factor, ειναι φοβερο και πολυ ιδιαιτερο. Παντα απορουσα γιατι πολλοι θεωρουν ανισο το Fear Of The Dark, τσακιζει κοκκαλα λεμε.
Μπα. Υπερτιμημένος την εποχή του, που είχε χτυπήσει πρωτιά στα τσαρτς, ναι. Η ιστορία όμως τον έχει βάλει, θαρρώ, στη σωστή του θέση, κι ας μην του πολυαρέσει αυτή.
Το “Fear Is The Key”, εχει πολυ κουραστικες (για 'μενα) φωνητικες γραμμες…δεν μπορεσα να το χωνεψω ποτε…το μπασιμο του σε προϊδεαζει για ομορφιες, αλλα…
