Ε γιατί δε λες σε κάποιον να στο αγοράσει και μετά τον βρίσκεις και παραλαμβάνεις το εμπόρευμα (sic - apparently σύμφωνα με τις τελευταίες σελίδες).
Ε ναι ρε προφανώς και τα ξέρω όοοολα αυτά. Είναι στα υπ’ όψιν αρκεί να βρω κάποιον που 'χει πιστωτική-πέηπαλ και πως διάολο λέγονται όλα αυτά ΚΑΙ να μη βαριέται να κάνει την παραγγελία (“εγώ φίλε δεν τα εμπιστεύομαι αυτά τα ημπέη γιατί παίζουν πουστιές και αντί για μπλούζα μπορεί να σου 'ρθει κάνα ινδικό χοιρίδιο μεγάλε πρόσεχε”) 
Εγω εχω ενα t-shirt Stranger In A Strange Land που ειναι για μελη του Fan Club με το εξωφυλλο μπροστα χωρις το logo και ειναι personalised και γραφεις ο,τι θελεις πισω… Θα ποσταρω φωτο οταν παω σπιτι γιατι δεν το εχουν στο store τωρα που τσεκαρα.
Πάνο (και όσοι άλλοι έχετε αυτό το θέμα), δεν χρειάζεται σώνει και καλά πιστωτική για να κάνεις αγορές από το νετ, ούτε βέβαια να περιμένεις μήπως βρεις κάποιον να τις κάνει για σένα.
Βγάζεις μια απλή prepaid, την οποία πρώτα πιστώνεις εσυ καταθέτοντας όποιο ποσό θες και μετά κάνεις τις αγορές σου και το ποσό αφαιρείται από αυτά που κατέθεσες.
Ακριβως. Και ειναι και απολυτα ασφαλες.
δεν εισαι ο μόνος
Αφου ειμαστε αρρωστακια…
Περιοδικό Ποπ κ Ροκ Οκτώβρης 1992
Δισκοκριτική Fear Of The Dark απο τον τιτανοτεράστιο Στάθη Παναγιωτόπουλο
5/6 που σήμαινε απαραίτητο για δισκογραφίες.
Σορι δε μπορούσα να το σκανάρω:
Ωραια τα λεει ο Σταθης αλλα εκεινη την εποχη δεν καταλαβε ποσο hitαρα θα γινοταν το ομοτιτλο.
Ναι μάλλον. Προσωπικά όταν άκουσα για πρώτη φορά το ομότιτλο ένα χρόνο μετά είχα παγώσει.Και μετά ξανά να γυρίζεις την κασέτα στο κομμάτι και ξανά και ξανά…
Ομότιτλο και “Afraid To Shoot Strangers” διαλύουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Και για να κλείσει το top 3 βάζω και “Wasting Love” που είναι προσωπική αδυναμία. Παραμένει όμως συνολικά άνισο άλμπουμ, ευτυχώς ανώτερο απ’ το “No Prayer…”.
Και το Be Quick Or Be Dead με την ημι-thrash riffαρα του! Κριμα που δεν το παιζουν γενικα.
Το fear of the dark δεν το θεωρώ από τα καλά τους άλμπουμ. Το ομότιτλο εξαιρείται αν και η live εκδοχή του θεωρώ πως είναι ανώτερη από του άλμπουμ. Έγινε το απόλυτο συναυλιακό κομμάτι των Maiden και μάλλον δεν είναι τυχαίο που το συγκεκριμένο κομμάτι δεν υπάρχει στα best of άλμπουμ τους με την στουντιακή εκδοχή του αλλά πάντα live! Η δυναμική συμμετοχή του κόσμου και η όλη ένταση το ανεβάζουν απίστευτα!
Sent from my iPhone 5 using Tapatalk
Ποτε δεν μπορεσα να το καταλαβω γιατι μπλεκεται τοσο πολυ ο κοσμος. Παμε λοιπον. ΤΟ Fear Of The Dark δεν ειναι καλυτερο απο τα 7 πρωτα αδιαμφισβητητα [B][SIZE=3]ΕΠΗ[/SIZE][/B] της μπαντας αλλα και παλι ειναι[B][SIZE=3] ΔΙΣΚΑΡΑ[/SIZE][/B]. Εχει και μετρια κομματια, δεν ειναι αψεγαδιαστο, αλλα ειναι [B][SIZE=3]ΔΙΣΚΑΡΑ[/SIZE][/B]. Τοσο απλο.
Αυτό το Apparition να έλειπε και θα μπορούσε να είναι κι αυτό ένα απο τα άλμπουμ που τ’ακουω όλο σερί χωρίς skip.
Αυτό το Apparition πρέπει να είναι το πιο κακογραμμένο κομμάτι τους ever και ας έχει ένα ωραίο μικρό solo μπάσου κάπου στην μέση.
Το Fear of the Dark (το τραγούδι) με έβαλε στους Maiden. Γενικά ο δίσκος είναι άνισος, αλλά δεν το λες κακό. Είναι καλύτερος από το No Prayer κυρίως γιατί από το No Prayer δεν επιβίωσε κάποιο τραγούδι ως κλασικό. Θεωρώ το Virtual το χειρότερό τους
To The Apparition ειναι οντως fillerακι και ψιλοακυρο και βαρετο κομματι.
Το χειροτερο και πιο κακογραμμενο κομματο τους ever με ανεση ειναι το The Angel And The Gambler, μεγαλη μπουρουχα… Μπροστα του το The Apparition σκιζει.
Χεχε μια τέτοια απάντηση περίμενα, όντως αυτό το Angel and the Gambler δε το γουστάρω ούτε στην κανονική ούτε στην edit μορφή του. Και αυτό απαράδεκτο, ανέμπνευστο ανάμεσα σε φοβερές συνθέσεις που 15 χρόνια μετά δε σταματάω να ακούω.
Αν και δεν ακούω metal, εδώ και κάνα τρίμηνο έχω λιώσει να ακούω iron maiden, μεγάλο κόλλημα, δεν υπάρχει μέρα που να μην ακούσω κάτι. Κρίμα που δεν άκουγα νωρίτερα, έχουν έρθει πολλές φορές Ελλάδα και πρόσφατα, μάλιστα.