Happy birthday to Adrian Smith
Τι ωραία που είναι Σάββατο, όλη την εβδομάδα πέθανα στη δουλειά, έχω όλο το ΣΚ να βγω, να διαβάσω τα βιβλία μου, να κάνω δουλειές, να μαγειρέψω, να ετοιμάσω τα της εβδομάδας, ας ανοίξω λίγο Youtube να βρω κανά underground διαμαντάκι να παίζει όσο κάνω δουλειές.
Suggested : Iron Maiden live in Dortmund 1983.
Άλλη μισή μέρα πέρασε ΜΟΝΟ με Maiden. Μας έχετε καταστρέψει γαμώ!
In memory of the late Clive Burr, former IRON MAIDEN drummer, born on this day in 8th March, 1957. Burr died on 12th March, 2013 at the age of 56, after a long battle with Multiple Sclerosis.
Burr joined IRON MAIDEN in 1979, and drumming on the band’s iconic first three albums - Iron Maiden (1980), Killers (1981) and The Number of the Beast (1982). He was replaced by current drummer Nicko McBrain in 1982. Burr also involved in other bands such as TRUST, SAMSON, GOGMAGOG, ELIXIR, DESPERADO, STRATUS, ALCATRAZZ and PRAYING MANTIS. Burr is remembered as one of Metal’s finest drummers, and his work remains essential to this day. Rest in peace.
Σε μια πιο ευχάριστη νότα, σήμερα συμπληρώνει αισίως τα 63 (εξήντα και τρία) έτη ο Steve Harris.
Εμείς δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε χρόνια πολλά, ευτυχισμένα και ακόμη πιο παραγωγικά
(το τελευταίο, μάλλον για ευχή προς εμάς τους ίδιους τους κοινωνούς του έργου του, πρόκειται)
Προβληματίστηκα λίγο επειδή όντως μπήκα στα “χωράφια” της αγαπητής Ευανθίας, όμως σκέφτηκα ότι επειδή ακριβώς πρόκειται για τον Αρχηγό, δικαιούμαστε να τον γιορτάζουμε και οι υπόλοιποι!
Χαχα είναι οκ παιδιά Χρόνια Πολλά στον Αρχηγό
Είναι σίγουρα μέσα στα 16 καλύτερα.
Το έχω ξαναπεί νομίζω, αλλά ας το επαναλάβουμε ευκαιρίας δοθείσης, ότι το “The Number of the Beast”, αδιάφορο αν είναι το καλύτερο τους, είναι σίγουρα το εμβληματικότερο album των Maiden και ακόμη παραπάνω.
Είναι από εκείνα τα μετρημένα στο δάκτυλα των δύο χεριών LPs που τουλάχιστον η ύπαρξη τους είναι γνωστή γενικώς, και η φήμη του έχει φτάσει σε ανθρώπους εντελώς έξω από την metal/rock κοινωνία.
Αυτό συνιστά ένα πραγματικά βαρύτιμο παράσημο.
Και μπορεί ο μαύρος ουρανός στο φόντο να δείχνει και να είναι περισσότερο ταιριαστός, όμως εμείς με τον μπλε το γνωρίσαμε, οπότε…
Επανέρχομαι, διότι σαν σήμερα, οι Maiden κυκλοφόρησαν το “Virtual XI”, κατά σύμπτωση μόλις μια μέρα και… 16 χρόνια μετά από το “…Beast”, διάστημα πολύ μεγάλο για τα τότε δεδομένα, και πράγματι η μπάντα ήταν αρκετά διαφορετική από εκείνη του 1982 - και δεν μιλάμε μόνο για τα μέλη που την αποτελούσαν.
Μετά από τόσο καιρό, η Ιστορία έχει κρίνει το Virtual XI, έχουν ειπωθεί και γραφεί αρκετά. Και μόνο όμως ότι στον “δημοφιλή” ισχυρισμό “όλα τα Maiden 10 και το Virtual 9,5” διαχωρίζεται από τα υπόλοιπα, αρκεί για να δείξει τη θέση του στην δισκογραφία των Βρετανών metal ηγητόρων.
Με πρόλαβες
Τον δίσκο δεν θα τον σχολιάσω, αλλά είναι εντυπωσιακό πόσο μέσα έπεσε στην απεικόνιση του αγοριού το artwork 23 χρόνια μετά.
Πρέπει να είναι κάποιος μεθυσμένος στη καλύτερη για να βάλει 9,5 σε αυτό το έκτρωμα από όποια άποψη κι αν το δεις, μουσικά, οπτικά , από θέμα παραγωγής. Ευτυχώς το άφησαν γρήγορα πίσω.
Από τους κακούς δίσκους των Maiden αλλά τουλάχιστον το clansman γ**μάει και δέρνει.
Το εξώφυλλο του Virtual XI είναι από τα αγαπημένα μου Maiden. Το περιεχόμενό του βέβαια έχω να το ακούσω πολλά χρόνια.
Αγγλική μασονία. Μας έδειξαν το VR 23 χρόνια πριν
Τεράστια δισκάρα, ένα και ένα όλα τα κομμάτια, από τις καλύτερες μελωδίες που έχουν γράψει και από τα καλύτερα στιχουργικά. When 2 Worlds Collide, Lightning Strikes Twice, The Educated Fool, Como Estais Amigos μόνο συγκίνηση. Futureal opener χείμαρρος, όχι σαν τα προκάτ του Σμιθ.
Ποιος έχει γράψει καλύτερα από αυτά;
Μόνο στο Angel and the Gambler το παράκαναν. Αλλά όλο το υπόλοιπο απλά σπέρνει.
Το virtual το θυμάμαι με μια γλυκιά νοσταλγία μιας και τότε ημουν μαθητής λυκείου. Δεν μπορώ να ειμαι αντικειμενικος διότι η νοσταλγία είναι άτιμη οπότε το περιεχόμενο του δίσκο μου αρέσει και παράλληλα με ταξιδεύει σε μια ωραία εποχή. Μεταξύ μας όμως ο δίσκος είναι πολύ πολύ πολύ μετριος.
Κι εγώ τον ακούω ευχάριστα ακόμα και τώρα, με την προφανή εξαίρεση του ίσως χειρότερου κομματιού τους ever, του “Don’t look to the eyes of a stranger”. Το “Angel and the gambler” είναι όντως τραβηγμένο, αλλά προσωπικά δε με ενοχλεί.
Συμφωνω ότι η ιστορία έκρινε το “Virtual XI” όπως γράφει ο @Ian_Metalhead, αλλά θα το έβαζα πάνω από το “The Final Frontier”, ίσως κι από το “Dance of Death”.
Ιγνάτιε, τι σου φταίει ρε πάλι ο καημένος ο Smith;
@Benjamin_Breeg32 αυτό με τη νοσταλγία μεγάλη αλήθεια. Γι’ αυτό κι εγώ το προτιμάω από κάποια από τα μετά-reunion, γιατί αλλιώς δένεσαι με κάτι στα 21 κι αλλιώς στα 30+.