Εντάξει κι εγώ το εχω συνδυάσει με ωραίες εποχές όπως και με την πρώτη μου συναυλία Maiden στον Λυκαβηττό, αλλά το ότι έχω να το ακούσω σχεδόν από τότε κάτι δείχνει.
Ε δεν λειτουργουμε ολοι το ίδιο
Για σένα!
Το ιδιο παθαινω οταν ακουσω εστω μια νοτα απτο dance of death, μπορει και να θυμαμαι ολους τους στοιχους ακομα, το χα λιωσει στη 2α λυκειου. Οπως και με το death on the road dvd που αγορασα το φθινοπωρο του 2005 σαν πρωετης φοιτητης χωρις να εχω εικονα της μπαντας λαιβ μετα τα 80’ς.
Δυσκολα καταλαβαινει κανεις πλεον ποσο δυσκολο ηταν να μαθαινεις πραγματα χωρις ιντερνετ.
Αχ νοσταλγια, ας το βαλω μια για φετος.
και εγώ το θυμάμαι με νοσταλγία το Virtual XI αλλά δεν το ακούω συχνά, αν και έχει καλές ιδέες.
Iσως να φταίει και η τελείως επίπεδη ερμηνεία του Blaze. Το συγκεκριμένο αλμπουμ θα ήθελα να το ακούσω σε επανηχογράφηση με τον Bruce! Είναι το πιο μελωδικό και πιο hard rock αλμπουμ που έχουν βγάλει.
Το Clansman που παίζουν live με Dickinson σίγουρα είναι πολύ καλύτερο.
Όχι προφανώς μιλάω εκ μέρους όλου του κόσμου… τζιζας
Κάτι δείχνει για σένα, όχι για τον δίσκο
Ε και για τον δίσκο όσο να ναι, έστω ότι είναι μισό βαθμό κάτω από τα υπόλοιπα
Το Futureal γαμάει και δέρνει πάντως
Ολα τα concepts για virtual reality ηταν σε αυτο το στυλ (και πιο κοντα στο πως ειναι το VR) απο τοτε που πρωτοεπεσε η ιδεα στο τραπεζι… δεν ειναι πρωτοποριακος ο καλλιτεχνης του εξωφυλλου του Virtual XI, μην λεμε κι οτι θελουμε. Ηδη απο τα τελη των 90ς υπηρχε μαλιστα μια πρωτη προσπαθεια για virtual games και με το Virtuality Cafe στο πρωτο Village Center στο Μαρουσι, απλα ηταν μουφα και δεν επιασε. Τωρα εχει πιασει λιγο καλυτερα η virtual gaming φαση.
Αρκετα μετριος προς κακος δισκος το Virtual XI. Σωζεται ως οαση το εκπληκτικο Educated Fool. Υπερεκτιμημενο το Clansman… Παντως γενικα ειναι δισκος που προτιμω ανετα απο τα 2 τελευταια, τα οποια για μενα δεν ακουγονται ολοκληρα ουτε με κοκαινη στο αιμα χωρις να κοιμηθω πριν την μεση.
Καρδουλα για το Virtuality Cafe.
proipirxe kai to virtual boy tis Nintendo. to virtual XI albumara (gia mena toulaxiston)
και κλαρίνα οι θεοί… ~4:00 και μετά
Εχει ωραία σημεία το κομμάτι αυτό. Μάλλον πρέπει να ξανακούσω τα τελευταία των maiden.
Μετά το εξαιρετικό AMOLAD τα επόμενα δεν με ενθουσίασαν αρχικά. ισως γιατί μου άρεσε πολύ το AMOLAD.
Γενικά δεν υπάρχει κακό άλμπουμ Maiden. Ακόμη και το χειρότερο έχει κομματάρες…
Δυστυχώς το άλμπουμ έχει μόνο αυτό… μερικά ωραία σημεία σε δίσκο 75 λεπτών. Λίγο από το Talisman, λίγο από εδώ, λίγο από εκεί… Μπούρδες… Δηλαδή πραγματικά με το συγκεκριμένο δεν ξέρω αν αξίζει να ξανασχοληθείς. Με το BoS νομίζω ότι δεν ισχύει αυτό και μπορεί να βρεις ωραία κομμάτια.
Το final frontier είναι φανταστικό άλμπουμ. Talisman, starblind, isle of Avalon, mother of mercy, when the wild wind blows , the man who would be king τι να πιάσει να πρωτοακούσει κανείς. Εκτός από τα πρώτα δυο τραγούδια τα υπόλοιπα είναι όλα άψογα , ειδικά τα μεγάλα σε διάρκεια που είναι χρονικά και τα 3/4 του άλμπουμ. Ούτως η άλλως όλα τα post-reunion αλμπουμς είναι πολύ καλά, άλλωστε έφτιαξαν μια καινουρια γενιά οπαδών με αυτά σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη legacy μπάντα.
To virtual έχει γενικά καλά αν και το A&G βαρεμάρα. Το FF είναι για μένα το χειρότερο. Ανευρό, κουραστικό, λίγο το ομονυμό και λίγο το Talishman μ’αρέσουν. Απο εκει και πέρα…χαιρέ βαθος αμέτρητο.
Τον Λαρς εννοεί;
Μάλλον εμένα εννοεί…