Καταχρηστικά -καθότι κάτω από το thread των IM-, ας του αφιερώσουμε μία από τις κομματάρες του εκτός της “Παρθένου”.
Μεγάλη δισκάρα το Killers! Το υλικό που υπήρχε σε μεγάλο βαθμό ήδη έτοιμο επωφελείται από την προσχώρηση του Adrian Smith, με τρανότερο παράδειγμα το “Prodigal Son” - εκτελεστικά μόνο προς το παρόν, αφού συνθετικά θα ξεκινήσει να συνεισφέρει ο “H” από το “…Beast” κι έπειτα!
Και φυσικά ο Παυλάρας, στην τελευταία του εμφάνιση με τους Irons, είναι ξανά μια απόλαυση!
Το προαναφερθέν, το ομώνυμο και το “Wrathchild” ξεχωρίζουν από ένα σύνολο τραγουδιών που εξακολουθούν να συναρπάζουν έχοντας κερδίσει την μάχη με τον Χρόνο!
για μένα αρκετά καλύτερο από τον πρώτο υπερτιμημένο δίσκο.
Καλύτερες συνεργασίες στις κιθάρες, πολύ καλύτερη παραγωγή αλλά και πιο ώριμες συνθέσεις.
Iron Maiden >>>> Killers για μενα.
Το μισο Killers το κανω σκιπ (και το αλλο μισο fast forward)
Στο θέμα παραγωγής σίγουρα συμφωνώ. Στο θέμα συνθέσεων όμως όχι. Μπορεί να μοιάζει σαν πιο ισορροπημένο άλμπουμ όμως δεν είναι. Τις κορυφές του ντεμπούτου δεν τις έχει με τίποτα. Phantom, Prowler, Transylvania, Remember vs ποιού? Killers? Purgatory? Άντε και Murders? Στο μόνο που υπερέχει συντριπτικά και του το δίνω είναι το εξώφυλλο! Τόσο λιτό αλλά ρε φίλε τόσο επιβλητικό…
Το Killers έχει πολύ καλύτερη ροή, ακούγεται άνετα ολόκληρο σαν ένα κομμάτι. Μονό το innocent exile είναι αδύναμο κομμάτι.
Επίσης όλα τα κομμάτια είναι πιο ολοκληρωμένα και ώριμα, με καλές εισαγωγές και εναλλαγές ρυθμού.
Αντιθέτως στο 1ο , θεωρώ ότι κάποια κομμάτια είναι κάπως μονότονα παρόλο που θεωρούνται κλασικά (πχ iron maiden, charlotte, running free).
Μόνο το Phantom και το Transylvania είναι top κομμάτια.
Αλλά και το Killers έχει το Ghenghis Khan, Ides of March πολύ καλά ορχηστρικά.
Όχι ακριβώς ενημερωμένος για τα τρέχοντα δεδομένα ο Αρχηγός, πάντα όμως ευγενής και με διάθεση να μην κακοκαρδίσει κανέναν!
Από την άλλη, αν σκεφτούμε ότι εντυπωσιάστηκε από αυτούς τους τύπους που έχει μαζί του στο British Lion project, καθόλου παράξενο να κάνει και για τους Nightwish τέτοιες βαρύγδουπες δηλώσεις!
οπως τα λεει ο greektrooper…100%
“Iron Maiden” απέναντι στο “Killers”, λοιπόν.
Στην εφηβεία μου, δεν θα υπήρχε ερώτημα. Το ντεμπούτο και «σβηστά».
Για να δούμε και 20 χρόνια μετά…
To “Iron Maiden” έχει 4 ανυπέρβλητες κομματάρες (“Prowler”, “Remember Tomorrow”, “Phantom of the Opera” και “Transylvania”) έναντι 5 του “Killers” (“The Ides of March”, “Murders in the Rue Morgue”, “Genghis Khan”, “Killers” και “Purgatory”).
Τα 2 instrumental του “Killers” υπερέχουν οριακά του “Transylvania”, αλλά τα υπόλοιπα 3 του “Iron Maiden” είναι ανώτερα από τα αντίστοιχα 3 του “Killers”.
Πιο σπουδαίο κομμάτι αναδεικνύεται χαλαρά το “Phantom of the Opera”, πιο πωρωτικό το “Killers”, αλλά με το “Prowler” να ακολουθεί οριακά.
Στα υπόλοιπα, και τα δύο παρουσιάζουν σαφείς «αλήτικες» διαθέσεις, αλλά και αισθαντικά περάσματα. Ωστόσο, “Running Free”, “Strange World”, “Charlotte the Harlot” και “Iron Maiden” υπερέχουν για λίγο των “Wrathchild”, “Another Life” και “Drifter”.
“Innocent Exile” και “Prodigal Son”, δυστυχώς, δεν…
Τελικά, οι δύο δίσκοι μοιάζουν πολύ περισσότερο απ’ ό,τι θεωρούσα παλαιότερα.
“Iron Maiden” λοιπόν, αλλά όχι τόσο «σβηστά», όσο 20 χρόνια πριν.
To Iron Maiden κερδίζει και για εμένα.Κυρίως λόγω ποικιλίας στις συνθέσεις.Έχει καθαρό NWOBHM (Prowler, Transylvania) , έχει μελαγχολία (Remember Tomorrow) , έχει prog (Phantom), έχει punk (Running Free) , έχει μέχρι και ψυχεδέλεια (strange world).Στην παραγωγή υπάρχουν σίγουρα θεματάκια , αλλά ο τραχύς ήχος ταιριάζει με το υλικό και την φωνή του Di Anno.Επίσης στο δίσκο θα ακούσεις μια καλώς εννοούμενη ‘αφέλεια’ μιας νέας μπάντας που κάνει το ντεμπούτο της.
Το Killers είναι πιο επαγγελματική δουλειά σε όλα τα επίπεδα, αλλά κάποια κομμάτια αφήνουν την αίσθηση του B side.Άλλωστε είχαν κοπεί από το πρώτο και μπήκαν μετά.
Παμε πρωτα στα πιο ανουσια:
- Παραγωγή και εξώφυλλο, ξεκάθαρα Killers, το Iron Maiden έχει μέτρια και από τα 2
- Και οι 2 δίσκοι έχουν άπο ένα τραγούδι που πάει στο top-5 τραγουδιών των Maiden: Phantom of the Opera, Murders in the Rue Morgue. 1-1
- Eξαιρετικά τραγουδια Aρον Μαιντε: Prowler, Transylvania, Phantom, Running Free. Iron maiden δεν βάζω, ασχέτως αν μου αρέσει πολύ, γιατί ο ΜακΜπρέιν το απογείωσε, ενώ εδώ είναι με χαλινάρια, όπως επίσης δεν βάζω ούτε το Remember tomorrow, γιατί με Dickinson είναι 5 σκαλιά πιο πάνω. Συνολο, 4 εξαιρετικά, 2 που απογειώθηκαν αργότερα αλλά λόγω ήχου και μικροαλλαγών, 3 που είναι δεν είναι φιλλερς, αλλά δεν είναι και ότι καλύτερο έχουμε ακούσει.
- Εξαιρετικά τραγούδια Κιλλερς: Ides of March, Wrathchild, Murders in the Rue Morgue, Another Life, Innocent Exile, Killers. Πολύ καλό το Purgatory, καλούλι το drifter τα υπόλοιπα και να έλειπαν δεν θα έχανε η μουσική από τις απώλειες. Συνολο 6 εξαιρετικά, 1 πολύ καλό, 1 απλά καλό, 3 φιλλερς.
Αν το Killers είχε λιγότερα τραγούδια, θα ήταν σαφέστατα “νικητής”. Τώρα είναι νικήτης λόγω του καλύτερου Αιρο Μειντε εξώφυλλου.
Μα, “Innocent Exile”;
Μακριά και αλάργα!
Ε οχι και πανκ το running free
Ομώνυμο μέτριο εξώφυλλο;; Πάντα ακουγα με περιέργεια αυτη τη δήλωση. Επειδή ο εντι έχει και καλά πιο πανκικα μαλλια; Σοβαρά τώρα;;
Η αλήθεια είναι πως φαίνεται λίγο ‘πρόχειρο’ (το εξώφυλλο, όχι το μαλλί του Eddie!), και στερείται λεπτομερειών που έχουν δώσει σε εξώφυλλα άλλων δίσκων τους (με τα Killers, Powerslave κ SIT να αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα) μυθικές διαστάσεις.
Επί του θέματος, μεταξύ των 2 μάλλον ψηφίζω κι εγώ το ντεμπούτο. Με βραχεία κεφαλή όμως, και κυρίως για τον λόγο ότι όσο κι αν έχω βαρεθεί μετά από τόσα χρόνια ακροάσεων το Running Free και το ομώνυμο, από κάτι Prodigal Son και Drifter παραμένουν κλάσεις ανώτερα. Κορυφές των 2 δίσκων τα Phantom, Prowler, Transylvania και Killers, Murders, Purgatory - και δεν μπορώ να πω ποια από τις παραπάνω τριάδες προτιμώ ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο!
Όταν με πιάνει η απόλυτη “σπαρίλα”, αρέσκομαι στη φαντασιοπληξία και στη δημιουργία λιστών.
IM, non-hit dream setlist no 1
IM, non-hit dream setlist no 2
IM, studio albums’ ranking