Αυτό με την κατάταξη των στούντιο δίσκων των Maiden πρέπει να είναι το απόλυτο… déjà vu στο φόρουμ, επανέρχεται ανά διαστήματα η ίδια κουβέντα, με ή χωρίς αφορμή.
Μετά από τόσα χρόνια έχω συνειδητοποιήσει πως, όχι μόνο δύσκολα θα συμφωνήσεις με την λίστα κάποιου άλλου, αλλά και με τον εαυτό σου καμιά φορά, αφού η προσωπική λίστα του καθενός ενδέχεται να διαφοροποιηθεί από καιρού εις καιρόν!
Με αυτό κατά νου, το όλο θέμα απλοποιείται αν βάλεις μια πιο χονδρική σειρά προτίμησης.
Π.χ. η παραπάνω λίστα με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, υπό την έννοια ότι έχει στις 8 πρώτες θέσεις τα συγκεκριμένα LPs, στις θέσεις 9-11 αυτά που έχει, και στις 5 τελευταίες αυτές ακριβώς τις επιλογές.
Με την επιμέρους κατάταξη δεν ταυτίζομαι, αλλά είπαμε, ούτε με τον εαυτό μας…
Συμφωνώ. Γενικά στην παρούσα φάση που είμαι (μιας και συμφωνώ με @Ian_Metalhead ότι αυτά αλλάζουν με τον καιρό & τα χρόνια) βρίσκω ότι το Fillers παρά είναι ψηλά στην λίστα. Ίσως είναι και η μόνη διαφωνία μου δηλαδή με την συγκεκριμένη. Μάλλον θα την είχα κάπως έτσι:
8)Amolad 9)DoD 11)XF 12)Fear 13)NPFTD 14)Killers.
Τι Dance of death καλύτερο από Killers ρε μάστορες, θα τα χάσω τελείως τα μαλλιά μου πφφφ
Βασικά το ομώνυμο κομμάτι του Killers σοδομιζει οτιδήποτε έβγαλαν οι Maiden από το 90 και μετά. Κάπου να συγκεντρωθούμε ε
Ο καθένας μπορεί να γουστάρει της εποχής που “γνώρισε” τη μπάντα.
Αν και ακουσά πρώτα τα Dianno, μετά Beast + Powerslave κτλ εποχή που έβγαίνε το fear, το οποίο πήρα, και μέτα πηγα προς τα πίσω, με τελευταίο το Peace, πριν την εποχή του Blaze…
H σειρά μου θα ήταν :
Powerslave
Somewher In Time
Piece Of Mind
Number Of The Beast
Seventh Son…
Killers
Brave New World
Iron Maiden
Fear Of The Dark
No Prayer For The Dying
A Matter Of Life And Death
The X Factor
Dance Of Death
Virtual XI
The Book Of Souls
The Final Frontiers
Συνμφωνώ στις 8δες άλλα όχι στη σειρά. Και δεν μ αρέσουν κάποια πράγματα, που θα ανέτρεπαν την κατάταξη ΠΧ, το Matter δεν έχει mastering… που πας καραχάρις. κτλ κτλ.
To 1o ΒΣΚ και πολύ πιο πάνω αλλά μέχρι το πρόσφατο remix/remaster ήταν αρκετά μετριο ηχιτικά, και τα άλλα μόνο κακά δεν τα λές… του Blaze δεν είναι άσχημα δισκάκια, αλλά κονταροχτυπιούνται με δίσκους μεγάλου ερμηνευτή.
Ούτε καν το BNW δεν πλησιάζει το Killers, ποιο Dance of Death τώρα… Το Killers με τίποτα δε χάνει τη θέση στην αγία Επτάδα. Εγώ το έχω στο top-5, αλλά όπως ειπώθηκε σωστά και παραπάνω, αυτά αλλάζουν με το χρόνο και ίσως κάνουν κύκλους. Αυτό που δεν αλλάζει είναι το αξίωμα ότι: “οτιδήποτε μέχρι το 88” >> “οτιδήποτε μετά το 88”.
Το μόνο που για μένα πλησιάζει κάπως είναι το X-Factor, μετά η αγνή ροκιά που λέγεται No Prayer for the Dying και μετά ισοβαθμία BNW και Book of Souls.
Number of the Beast (Ναι, δεν είναι λάθος αυτό που βλέπετε )
Tα υπολοιπά δεν με απασχολούν ιδιαίτερα, εννοώντας ότι δεν με έχουν αγγίξει ιδιαίτερα (Ναι, και το piece of mind). Επειδή όμως πρέπει να μπουν και τα revelations και flight of icarus, κανονικά στην 6η θέση βάζω live after death.
Και ότι έλεγα ότι θα μας δώσεις feedback αναφορικά με το ποιος δημοσιοσχεσίτης “έσπρωξε” τους Maiden για να βγουν από την αφάνεια του Ruskin Arms ή πώς έπαιξε ρόλο η τρίτη ξαδέρφη του Harris στην πρόσληψη του Bayley ή ποιο ήταν το παρασκήνιο του reunion για να συμπεριληφθεί και ο Smith σε αυτό ή έστω πόσο υπερ-κοστολογημένο είναι το merchandise της μπάντας λαμβάνοντας υπ’ όψιν το κόστος παραγωγής του.
Ελπίζω να πιασές το χιουμοράκι.
Τώρα που το λές, ντάξ, μονο κουνιάδες δεν έχουν βάλει να παίξουν σαπορτ στους μαίντεν. Τα παιδιά τους (4-5 παίξανε αλλά ΔΕΝ - κατι παεί να κάνει ο δευτερός γιος του Χαρις, αλλά και παλί …)
Χρόνια πολλά στον αγαπημένο μας Η που συμπληρώνει αισίως σήμερα τα 63 έτη, διάστημα στο οποίο κατάφερε, μεταξύ άλλων, να συμμετάσχει και να συνεισφέρει ουσιαστικά σχεδόν σε όλους τους κορυφαίους δίσκους των Maiden.
Άσχετο, αλλά δεν ήξερα πού αλλού να το βάλω. Ας ελαφρύνουμε το βαρύ κλίμα.
Έχω κάνει μια παραγγελία με μπύρες από το Νησί (Brewdog, το ζυθοποιείο βρίσκεται στη Σκοτία). Τσεκάρω πριν λίγο το DHL να δω πού βρίσκεται η κούτα μου και ιδού:
Και στα ακόμη πιο ευχάριστα, μπορεί ο Υπέρτατος να συμπληρώνει σήμερα τα 64 έτη, μπορεί να έχει πετύχει με τους Maiden όσα οι άλλοι δεν τολμούν καν να ονειρευτούν, μπορεί να έχει ζαρώσει αρκετά και να δείχνει πια την ηλικία του, όμως, ευτυχώς για όλους, δεν έχει χάσει την όρεξη και το κίνητρο να δημιουργεί και να ερμηνεύει μουσική.
Σε ένα είδος μουσικής που η συντριπτική πλειοψηφία ονειρεύεται να γίνει κιθαρίστας και ντραμερ , αυτή η μεγάλη μορφή έκανε κόσμο να αγαπήσει το μπασάκι . Και τη West Ham
.
)
