Άσχετοι μεταλοπατερες που έγραφαν μαλακιες για το άλμπουμ ενώ εμείς πιτσιρίκια χυναμε τόνους με sign of the cross edge of darkness aftermath fortunes of war k to ypergamistero titanoterastio pio metal den paei MAN ON THE EDGE.
Στην τελική αν δεν υπήρχε αυτό το άλμπουμ δεν θα τους βλέπαμε λάιβ.
Ότι βιντεάκια έχω δει λάιβ από εκείνη την περίοδο τα θεωρώ μάστερπισις με αλητεία ιδρώτα κ μαχαίρια που έβγαιναν στην λατινική Αμερική.
Τέλος ο blaze έχει από τα μεγαλύτερα αρχιδια εκει έξω.
Ο blaze είναι ένας πάρα πολύ ωραίος τυπος, παραπάνω από συμπαθής.
Btw το Δεκέμβριο που μας πέρασε και ήρθε για live στην Αθήνα είχα πάει, και έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Δεν ήταν η σούπερ συναυλία, αλλά ήταν ένα πολύ τίμιο live, από έναν άνθρωπο που αυτή η λέξη τον αντιπροσωπεύει 100%, “τιμιος” και με σεβασμό προς το κοινό και προς την ίδια τη μουσική.
Αλλά δυστυχώς φωνητικά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, μπορεί να σταθεί σε μια μέταλ μπάντα, αλλά δεν θα σε εντυπωσιάσει. Προσωπική άποψη παντα, ξέρω άτομα που τους αρέσει πάρα πολύ η φωνή του blaze.
ΥΓ: το man on the edge πράγματι είναι τίγκα πορωτικο κομματι
Όχι, όχι και πάλι όχι. Ο Μπρους δίνει μια άλλη νότα και σίγουρα ανεβάζει τα κομμάτια live αλλά στο στούντιο δεν υπήρχε περίπτωση να κατάφερνε να έβγαζε αυτό το συναίσθημα και την σκοτεινιά που έβγαλε ο Blaze. Οι εισαγωγές με το μπάσο, το “μουρμουρισμα” και την χροιά του Blaze δεν μπορεί να τα δώσει αυτά ο κοντός. Το XF δεν χρειάζονταν νομίζω περισσότερο λυρισμό που ενδεχομένως θα έδινε ο Bruce αλλά αυτή την απόγνωση που πέτυχε ο Blaze. Για τις live εκδοχές ναι το συζητάμε.
Απο τα καλυτερα νεα που εχω ακουσει εδω και καιρο… Παντα διψαμε για νεο δισκο απο τους ΘΕΟΥΣ.
X-Factor οντως δισκαρα, οταν το ειχα ακουσει πρωτη φορα γνωριζοντας εκ των προτερων οτι ειχε φαει πολυ θαψιμο, μου αρεσε και απορουσα τι δεν ακουω εγω καλα, αλλα ηταν αυτοι που το εθαβαν που δεν ακουγαν καλα… Το εξωφυλλο αν και προσφερει κατι διαφορετικο και κολλαει με το κλιμα του δισκου το θεωρω το δευτερο χειροτερο τους μετα απο την απαισιοτητα εξωφυλλο του Dance Of Death.
Για τα προηγουμενα θεματα που συζηταγατε, Somewhere In Time απο τους αγαπημενους μου δισκους ever, 10/10, η τελειοτητα η ιδια. Απο τα ομορφοτερα εξωφυλλα ολων των εποχων πισω μονο απο το καλυτερο εξωφυλλο δισκου ever αυτο του Powerslave.
No Prayer For The Dying μεγαλη απογοητευση μετα το σερι των 7 πρωτων υπερ-δισκων, εχει μεσα 2 κομματαρες το ομωνυμο και το Mother Russia που ξεχωριζουν αλλα στο συνολο ειναι το δευτερο πιο αδυναμο Maiden αλμπουμ μετα το Virtual XI. Συμπαθητικο εξωφυλλο, δεν με χαλαει.
To Fear Of The Dark δεν ειναι 10/10 αλλα ειναι δισκαρα με υπερτατες κομματαρες και οπως εχω ξαναπει στο παρελθον ειναι απο τους 4-5 δισκους που ειναι υπευθυνοι για μια νεα γενια μεταλλαδων τουλαχιστον στην χωρα μας. Προσωπικα με αυτο και το Black Album των Metallica μπηκα στην φαση, αλλος ενας ακομα δισκος που εχει φαει αναιτιο κραξιμο…
Δεν είναι ντε και καλά κακό να βγάζεις live.Όμως και με τι λογική το κάνεις.Για να πω ένα παράδειγμα.Ο Dickinson στο leg του 2018 ήταν απίστευτος.Μοναδικός.Στης επόμενης χρονιάς όχι τόσο.Εμφανώς κουρασμένος.
Αντί να βγάλουν μία ηχογράφηση λοιπόν από το πρώτο σκέλος, επιλέγουν το Μεξικό κιας είναι ξεκάθαρα χειρότερη η απόδοση (δες το video του Aces High από το επίσημο κανάλι τους χτες και σύγκρινε Dickinson με το bootleg της Αθήνας να δεις διαφορά), μόνο και μόνο γιατί επιχειρηματικά τους ενδιαφέρουν περισσότερο αυτές οι αγορές εδώ και πολλά χρόνια.
Οκ το ξέρουμε ότι είσαι επιχείρηση πάνω από όλα, απλά μην το κάνεις τόσο απροκάλυπτα.
Πραγματι ο Bruce ηταν καλυτερος στην Αθηνα, στο συγκεκριμενο κομματι. Αλλα ας ακουσουμε ολοκληρο το live πριν κρινουμε. Ολη η υπολοιπη μπαντα πεταγε φλογες και στην Αθηνα, και στην ηχογραφηση αυτη στο Μεξικο.
Η υπόλοιπη μπάντα πάντα καλά θα παίξει.Μιλάμε για μουσικούς επιπέδου με εμπειρίες δεκαετιών.Το στοιχείο που απογειώνει ένα Maiden Live όμως είναι ο Dickinson.Έχοντας ακούσει bootlegs του 2018 από Λονδίνο,Παρίσι,Στοκχόλμη,Αθήνα, στα οποία ο άνθρωπος κυριολεκτικά βιάζει κάθε νόμο της φυσικής με την απόδοση του, ε μου σπάνε τα νεύρα όταν ακούω την παραπάνω μετριότατη απόδοση να έχει επιλεγεί για επίσημη κυκλοφορία.Ειδικά σκεπτόμενος τους καθαρά εμπορικούς-επιχειρηματικούς λόγους.Τα ίδια έγιναν και στην περιοδεία για το BOS.Βουκουρέστι τους είδα και ο τύπος ήταν σούπερ.2ο leg κουράζεται.Κυκλοφορία πάλι από το δεύτερο…
Δηλαδή βάζεις πίσω την ποιότητα της μουσικής σου σε σχέση με το business plan.Και αν το καταλαβαίνω απόλυτα από τον Rod, δε ξέρω πως τα δέχεται ο πιο παραδοσιακός Harris όλα αυτά.
Για να μην γκρινιάζω μόνο όμως, εννοείται ήταν πολύ σωστοί και στήριξαν οικονομικά το road crew τους μετά τις ακυρώσεις και τις αναβολές της πανδημίας.Φροντίζουν τις οικογένειες τους και αυτοί οι άνθρωποι από την δουλειά τους, δεν κοιτάνε μόνο την δική μας διασκέδαση.Επίσης θα μπορούσαν να ‘πειράζουν’ τον ήχο στα ζωντανά τους, αλλά δεν το κάνουν και κρατάνε μια bootleg πιο αυθεντική ακουστική, και ας περιέχει μικρολαθάκια από τον Bruce (ειδικά στο live chapter είχε μπόλικα τέτοια).
Αν εξαιρέσεις το tattooed millionaire (χωρίς ιδιαίτερο στίγμα) και το skunkworks (εγωιστική κυκλοφορία-παπαρια), όλα τα υπόλοιπα του Duckinson τα θεωρώ εκπληκτικής ποιότητας και ομορφιάς δίσκους (στο tyranny ίσως να αχνοφαίνεται και μια μανιέρα στο βάθος) και σίγουρα ασύγκριτα ανώτερα από ο,τι έχουν κάνει οι maiden από το reunion και μετά (bnw συμπεριλαμβανομένου). Στο Balls όμως, η ερμηνεία του Κοντού δεν μοιάζει με καμία άλλη στην καριέρα του… απλά αριστουργηματική και τόσο απόλυτα γήινη και ειλικρινής χωρίς ίχνος της γνωστής του θεατρικότητας… Sacred Cowboys ρε!!!
«Χμμμ τι είναι οι maiden με τον άφωνο και το μέταλ γενικότερα; Ωραία, ας βγάλω ενα με το ζόρι διαφορετικό, άγευστο, άοσμο και άψητο προζύμι απλά και μόνο για να Του μπω στο μάτι»
Κάπως έτσι τον φαντάζομαι εκείνη την εποχή να συνδιαλέγεται με το είδωλο του στον καθρέπτη…
Από την άλλη μπορεί να είναι απλά και μόνο brain residual δικό μου! λολ
Καταρχάς δεν ισχύουν αυτά για το Skunkworks. Έφαγε πολύ κράξιμο όταν βγήκε, αλλά εγώ που το άκουσα πρόσφατα το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Και σαφώς επηρεασμένο από την άνοδο της grunge τότε, τουλάχιστον ηχητικά αν όχι και συνθετικά. Γενικά σε καμία περίπτωση δεν το βρίσκω επιτηδευμένο.
Το εχω ξαναπει και θα το ξαναπω κι ας χαραχτηριστω γραφικος.Η τριλογια Infinite Entaglement του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Blaze κατουραει για πλακα οτι metal εχει βγει εδω και μια πενταετια,συμπεριλαμβανομενου ΚΑΙ του FF.Τουλαχιστον ιδιο επιπεδο και με BoS.Παικταραδες μουσικοι και υπεροχη μουσικη απο την μπαντα του.Υπερτιμιος,απλος και οποτε κι οπου ερχεται θα τον τιμω…
Δεν έχω ακούσει τους solo δίσκους του blaze πέρα από 2-3 κομμάτια που ήξερα πριν το περσινό live, και όσα έπαιξε live. Το πιστεύω πως θα είναι ωραίοι δίσκοι. Αλλά θέλω να σταθώ εδώ:
Με βάση αυτά τα δύο, το BoS κατουράει ότι μέταλ έχει βγει την τελευταία πενταετία. Δεν λεω, πολύ καλός δίσκος, μας έδωσε και τα μαγικά if eternity should fail, empire of the clouds, book of souls και τα πολύ καλά red and the black, tears of a clown, the great unknown,when the river, shadows of the valley αλλά όχι πως κατουράει και ότι έχει βγει την τελευταία πενταετία
