Και έμενα ήταν η πρώτη μου κασέτα το 1988, δώρο γενεθλίων από την μητέρα μου. Απλά κολλούσα αφίσες στον τοίχο από Μπλεκ και Αγόρι χωρίς να έχω ιδέα από μουσική και στα ενδέκατα γενέθλια μου, ζήτησα δώρο από την μάνα την κασέτα των Iron Maiden.
Το μετάνιωσε απο την πρώτη στιγμή…
Αν όπως λέγεται, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε η αρχή της δισκογραφίας των Maiden ήταν μια πολύ ξεκάθαρη ένδειξη ότι το άπαν τους θα ήταν τουλάχιστον συναρπαστικό και άξιζε να το περιμένει κανείς με μεγάλη ανυπομονησία!
Παρά την μέτρια παραγωγή (η οποία δεν με είχε ενοχλήσει καθόλου βέβαια όταν το πρωτάκουσα) παρά το πρόχειρο εξώφυλλο – τομείς στους οποίους τα επόμενα έτη θα τους έβρισκαν μακράν βελτιωμένους – το ντεμπούτο των Irons κατέστησε σαφές ότι, ήδη από τον πρώτο τους δίσκο, οι συγκεκριμένοι τύποι είχαν ξεφύγει από το επίπεδο των NWOBHM συνοδοιπόρων τους (με την εξαίρεση ίσως των Angel Witch σε εκείνο το χρονικό σημείο)!
Όλα αυτά, σαν σήμερα, 41 ολόκληρα χρόνια πριν!
Iron Maiden’s gonna get you, no matter how far…
Την μπάντα την αγαπάω και με συνοδεύει σε όλη μου την ζωή.Είναι κρίμα που πλέον έχουν γίνει τεραστίων διαστάσεων καραγκιόζηδες καθυστερώντας τον πιθανότατα τελευταίο τους δίσκο με την δικαιολογία του κορονοιού, και βάζοντας ημερομηνίες το 2022 για μια περιοδεία που ξεκίνησε το 18 και έχει παίξει ήδη δύο ολόκληρα και υπερπλήρη leg.
Irrelevant moneygrabbing assholes λένε στο χωριό μου.Cabaret act.
αμα δεν εμβολιαστει πρωτα ολος ο πληθυσμος ουτε του χρονου θα γινουν μεγαλα λαιβ.
κανονικα πρεπει το χειμωνα να βγαλουν το νεο δισκο αφου τον εχουν ετοιμασει.και ο Dickinson τον επομενο σολο.
τα εχουμε ξαναπει, εχουν ηδη πουληθει χιλιαδεσ εισιτηρια για το leg που ακυρωθηκε.
Είμαι σίγουρος ότι αποκλείεται αυτοί και το επιτελείο τους να έχουν μελετήσει διεξοδικά τις επιλογές τους, οικονομικές και μη, και περιμένουν τον vagalex και τον mike blackie να τους πουν πότε ΠΡΕΠΕΙ να βγάλουν τον επόμενο δίσκο για να μην είναι καραγκιόζηδες και πότε ο Ντίκινσον τον προσωπικό του. 
Fixed
Η αλήθεια είναι, πως και μέτρια παραγωγή έχει (παρόλο που του ταιριάζει) και ο Εντυ είναι ελαφρώς ασχημος σε σχέση με μετά.
Ναι, αλλά κοίτα, η παραγωγή είναι τέλεια και το εξώφυλλο το καλύτερο maiden 
. Εντιτ: ξέχασα, αυτή είναι η αλήθεια 
Ναι σορυζ, ακουστηκε κάπως. Δεν εννοούσα Η ΑΛΗΘΕΙΑ, είναι το εν τη ρύμη του λόγου
Πάρα πολύ δυνατός δίσκος και με τεράστια ιστορική αξία. Την παραγωγή δεν τη βρίσκω καθόλου κακή για την εποχή του, έστω και αν οι ίδιοι οι maiden έχουν δηλώσει πως δεν τους άρεσε ο ήχος του δίσκου.
Είναι εξαιρετική περίπτωση μια μπάντα να βγάζει ντεμπούτο με κομματαρες όπως τo αφιερωμένο στον πρόσφατα-τοτε- εκλιποντα διαβητικό παππού του di Anno (remember tomorrow), η ιστορία του ανωμαλου (prowler), το φάντασμα της όπερας, η Τρανσυλβανία, το running free που εξιστορεί τις περιπέτειες του Paul με το νόμο, το sanctuary που είναι η ιστορία ενός εγκλήματια που επιθυμεί να αποφύγει τις συνέπειες του νόμου και το horror ομώνυμο. Αλλά και τα υπόλοιπα του δίσκου,η ιστορία της high society πόρνης (Charlotte the Harlot) και το αινιγματικό strange world είναι πάρα πολύ αξιόλογα. Ένας δίσκος που ακόμα και τα “χειρότερα” κομμάτια του έχουν πολύ υψηλά στάνταρ (σε μεγαλα εισαγωγικά το “χειρότερα” γιατι τα λές και κομματαρες), και ο πρώτος βρυχηθμος του Θηρίου.
Συχνα συνδέουμε το ντεμπούτο (και το killers) με την αλητικη εποχή του di Anno, στιχουργικά και μουσικα όμως ήδη από το iron maiden lp υπήρχαν αρκετά ψήγματα από τα στοιχεία που θα χαρακτηρίζαν την Χρυσή εποχή τους. Πχ στιχουργικά βλέπουμε και ευαισθησία (remember tommorow, strange world), τρόμο (iron maiden) και επικοτητα (phantom of the opera). Και μουσικα βλέπουμε μια μπάντα που της αρέσει να πειραματίζεται, να είναι πολύπλευρη και προοδευτική και να ξεχωρίζει από τις περισσότερες NWOBHM μπάντες όπως πολύ ωραία το περιέγραψε ο @Ian_Metalhead.
Το εξώφυλλο είναι ωραίο, γοητευτικα αφελές και εφηβικό και η LP πρεμιέρα του εντη. Εννοείται ακολουθησαν και πολύ καλύτερα (πχ somewhere in time, live after death, brave new world και άλλα), αλλά και χειρότερα εξώφυλλα (πχ dance of death).
Η ΑΛΗΘΕΙΑ πάντως ξεκιναει δύο δίσκους μετά 
Ουτε καν ο καλυτερος δισκος της ημερας που κυκλοφορησε
Με μια γρήγορη αναζήτηση την ίδια μέρα βγήκε και το British Steel… Χμμ πολύ δύσκολη απόφαση, θα ψηφίσω ισοπαλία ή νίκη στα σημεία του iron maiden που μάλλον έχει γεράσει λίγο καλύτερα. Εκτός αν εννοείς κάποιο άλλο Παντελή!
Σωστός, όπως το έγραψα μπορεί να άφησα λάθος εντύπωση, οπότε να διευκρινίσω ότι λατρεύω αυτόν τον δίσκο, ακριβώς όπως είναι . Άλλωστε, όπως είπα, η παραγωγή του δεν μου φάνηκε καθόλου μέτρια όταν το πρωτάκουσα, πράγμα λογικό αφού είχα κυριολεκτικά μηδέν εμπειρία σαν ακροατής τότε και θεωρούσα αυτονόητο ότι η παραγωγή έρχεται πακέτο με τα συγκεκριμένα τραγούδια, ενώ και το εξώφυλλο (που έγινε βιαστικά για να προλάβουν τις ημερομηνίες) έχει αποκτήσει εμβληματικό status, παρόμοια περίπτωση σαν το σκυλί του Ρavlov, το βλέπουμε και μας… τρέχουν τα σάλια!
Όμως, όταν ακούς τα album με τον μακαρίτη Birch από εκεί και έπειτα, καταλαβαίνεις γιατί γκρινιάζει ο Harris όλα αυτά τα χρόνια, όταν βλέπεις τα εξώφυλλα του Dr Death στα επόμενα album, η διαφορά είναι εμφανής και στον πλέον αδαή. Είναι παράγοντες που το ντεμπούτο εμφανίζεται τυπικά να υστερεί, ουσιαστικά όμως αποτελεί μια από τις κορωνίδες της Maiden δισκογραφίας - για μένα, πολύ δυνατή υποψηφιότητα για την κορυφή!
Όχι ρε, αυτό εννοώ βέβαια! Για μένα, καλύτερο. Αλλά προφανώς και θα το πω προκλητικά
πέρα από την πλάκα, αντιλαμβάνομαι φυσικά να μην αρέσει σε κάποιον η παραγωγή ή ο,τιδήποτε άλλο για το δίσκο, ειδικά αν προτιμά τα πιο λουσάτα αλμπουμ που ακολούθησαν. Προσωπικά, δε θα άλλαζα τίποτα και ας γκρινιάζει ο χαρις και ας γράφει το μεταλχαμερ ότι ο έντι είναι πανκ και όχι μεταλλάς και δεν ξέρω γω τι άλλο. Όπως τα είπε ο Ian, το λατρεύω όπως είναι. (στα σοβαρά τώρα, δεύτερο καλύτερο εξώφυλλο μετά το SiT).
Επίσης, δε θυμάμαι αν είχε αναφερθεί στο παρελθόν, αλλά η λάμπα της ΔΕΗ που υπάρχει στο εξώφυλλο έχει γίνει τοτέμ και μάλιστα, είχε γίνει και σχετικός αγώνας για να μην αλλαχθεί με νεότερη πριν μερικά χρόνια (εντιτ, μόλις διάβασα στο ίδιο το λινκ που έβαλα -λολ- πως την έβγαλαν τελικά 
)
Φανταστικός δίσκος το ομώνυμο, ένας από τους 3 αγαπημένους μου Maiden, γαμάει και το εξώφυλλο και τα όλα του.
Στη “κόντρα” με το British Steel θα έλεγα ότι το Iron Maiden κερδίζει οριακά.
Τώρα βλέπω να λέτε “κόντρα” του αιρο μέιντε, με έναν από τους πιο αδιάφορους δίσκους που έχω ακούσει ε.
τρελή υποτίμηση για ένα δίσκο που έχει μόνο διαμάντια ε
