Εχθές έριχνα μια ματιά στους στίχους του FF, οι τύποι γουστάρουν να γράφουν βιβλία, έτσι; Πάντως οι στίχοι του Starblind είναι πολύ καλοί ρε γμτ
Το BNW πιστεύω έχει κερδίσει και κάποιους πόντους επειδή είναι ο πρώτος reunion δίσκος τους. Είναι πολύ καλό album, αλλά το AMOLAD ίσως είναι και ακόμα καλύτερο. Δυστυχώς είναι μάλλον και το τελευταίο πολύ καλό ΓΙΑ ΜΕΝΑ.
Έχει τις καλύτερες μελωδίες το BNW κι έχουν ακόμη τη λογική του πιο σύντομου, τουλάχιστον ως τη μέση. Αλλά ναι, το AMOLAD είναι το τελευταίο που έχει πλέον καθιερωθεί ως κλασικό, τα άλλα δύο χρειάζονται ακόμη χρόνο. Ίσως για μια νέα γενιά Maiden οπαδών να είναι κλασικά, αλλά δεν το πολυβλέπω…
Η μοναδική ποιοτική διαφορά του Brave New World με το A Matter of Life and Death, χάρη στην οποία όμως πάντα θα υπερτερεί το BNW, είναι το Wicker Man. Άμεσο, εύκολο, γρήγορο, μικρό σε διάρκεια, κλασικό MAIDEN HIT.
Αυτό ισχύει, από το AMOLAD λείπει ένα Maiden hit που θα το απογείωνε!
το Different World είναι πολύ καλό χιτάκι κατ’ εμέ. Αυτό που θα έλεγα ότι λείπει στο AMOLAD είναι οι πολύ χαρακτηριστικές μελωδίες των Ghost of Navigator, Brave New World, Blood Brothers, που σαν εισαγωγικά σόλο εντυπώνονται αμέσως στο μυαλό.
Ακριβώς αυτό.
Τα τρία καλύτερα κομμάτια του δίσκου μαζί με wickerman, nomad και thin line. Αυτή η εξαδα κομματιών κοιτάει στα ίσα οποιαδήποτε εξαδα οποιουδήποτε 80s δίσκου τους (έστω και αν χάνει στα σημεία από κάποιους)
Σιγουρα παιζει ρολο η επιστροφη του Dickinson, αλλα περα απο τις πολυ καλες συνθεσεις εχει και καποια ακομα στοιχεια στα οποια σιγουρα υπερτερει απο το AMOLAD, τον δυναμισμο, την ενεργεια και τη φρεσκαδα. Το 2000 ειχαν να αποδειξουν οτι επεστρεψαν για τα καλα και τα καταφεραν περιφημα. Φυσικα το ΑΜΟLAD εχει αλλο χαρακτηρα ως αλμπουμ και διακρινεται συνειδητη στροφη απο τη μπαντα, αλλα οπως αναφερθηκε λειπουν καποια χιτακια και ΜΕΓΑΛΕΣ μειντεν μελωδιες που θα το απογειωναν. Μια χαρα κομματι το Different World, απλα δεν μπορει να σταθει διπλα στα wicker man και rainmaker. Γενικα πιο tame δισκος το AMOLAD, χωρις απαραιτητα να ειναι κακο αυτο.
Ένα φανταστικό τραγούδι που ξεχωρίζει από το AMOLAD είναι αυτό εδώ. Περιέργως βέβαια δεν αναφέρεται συχνά ως ένα τραγούδι από τα καλύτερα του δίσκου.
Αν σας έλεγα ποιο παλιότερο τραγούδι Maiden σας θυμίζει, τι θα μου λέγατε;
Φτιάξαμε ένα poll στην κεντρική μας.
Για να δούμε τι θα βγει! Πιστεύω θα έχει ενδιαφέρον!
λίγο Revelations, αλλά δεν πάει κάπου το μυαλό μου να πω την αλήθεια. Πολύ ωραίο κλείσιμο, πάντως, και με ωραίο μπάσο
Ισχύει μεν αυτό για το Wicker Man, από την άλλη το AMOLAD έχει επη που είναι πολύ μεγαλύτερα επη από του BNW (χωρίς να λέω ότι κι αυτά δε γαμανε)
Ghost Of The Navigator
If Eternity Should Fail
The Reincarnation Of Benjamin Breeg
αυτά είναι μάλλον τα αγαπημένα μου
εγώ το βρήκα πιο δύσκολο από ότι περίμενα πάντως.
Κι εγώ δυσκολεύτηκα, ήθελα να βάλω και κάποιο από το DoD, κάντε τα 5 κι εσείς
BNW: Ηταν αυτό που χρειαζόταν τόσο ο κόσμος όσο και η μπάντα για να πάρουν τα πάνω τους. Το μόνο ίσως τραγούδι που να κάνει κοιλιά κατά την άποψη μου είναι το the thin line between love and hate, που ωστόσο είναι κι αυτός ΕΠΟΣ. Θα συμφωνήσω πως τραγούδια σαν το Nomad ανήκουν στα top της μπάντας και αν ήταν σε κανένα piece of mind, powerslave ή seventh son θα βρισκόταν στο πάνθεον των heavy metal ύμνων. Ο δίσκος έχει συνοχή, ενέργεια, καύλα επανένωσης που φαίνεται στο παίξιμο όλων και κυρίως έναν Bruce στα καλύτερα του. 10/10
ΑΜΟLAD: Νομίζω πως εδώ αποτυπώνεται καλύτερα από κάθε άλλο επόμενο δίσκο τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Steve για το που θέλει να πάει την μπάντα. Έξοχες συνθέσεις, δυναμισμός, ο Μπρους συνεχίζει να βρίσκεται σε τοπ επίπεδο, αλλά όντως λείπουν οι κλασικές maiden μελωδίες. Ωστόσο ο δίσκος αν και όπως έλεγαν οι ίδιοι δεν είναι concept σου βγάζει αυτή τη μαυρίλα και τη μιζέρια του πολέμου και ειδικότερα βγάζει ένα ιδιαίτερα μελαγχολικό ύφος. Το άλμπουμ δεν έχει αδύναμο κομμάτι, αλλά κατά τη γνώμη μου ξεχωρίζει το brighter than a thousand suns, το out of the shadows (τι κομματάρα θεέ μου) και το lord of light. Δεν είναι τυχαίο που αποφάσισαν να το παίξουν στην ολότητά του στα live τους. Tο αποτέλεσμα είναι σαφώς καλύτερο από το studio με τον ήχο να το εκτοξεύει και τον Mπρους να τραγουδάει καλύτερα από ποτέ σε live maiden. Aκούστε το bootleg από τη Στοκχόλμη!!! 9/10.
DoD: Καταλαβαίνω γιατί πολλοί το βάζουν πάνω από το amolad. Είναι σίγουρα πιο εύπεπτο, πιο ραδιοφωνικό. Δυστυχώς έτυχε να βγει μετά το BNW και είναι απολύτως λογικό να μην μπορεί να το κοιτάξει στα μάτια. Αν έβγαινε πχ τώρα, μετά από FF και ΒοS να είχε πολύ καλύτερη αντιμετώπιση από το κοινό γιατί είναι πολύ πιο άμεσο και φέρνει πιο κοντά σε παλιούς maiden. Σίγουρα δεν είναι κακό άλμπουμ, αλλά έχει γενικότερα αρκετά filler στα δικά μου αυτιά. Όμως κομμάτια σαν το ομώνυμο, το rainmaker και το No more lies είναι ήδη κλασικά. 7/10.
FF: Το μεγαλύτερο του μειονέκτημα κατά την άποψη μου είναι ότι στερείται ομοιογένειας και για κάποιο λόγο προσπαθεί να γίνει αδικαιολόγητα πολύπλοκο ως προς τις συνθέσεις του. Σίγουρα όμως έχει κορυφαίες στιγμές, με το Starblind να μπορούσε εύκολα να αποτελεί ΥΜΝΟ του Seventh son. Από κοντά και το Isle of Avalon, Τhe alchemist και Coming home. Τα δύο πρώτα μπορεί να πλατιάζουν, αλλά εχουν εξαιρετικές ιδέες μέσα τους που δεν τις συναντάς σε άλλο δίσκο των maiden. Από την άλλη, είναι κι αυτό το γαμημένο το talisman που ενώ σαν σύνθεση δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αποτελεί μία από τις κορυφαίες ερμηνείες του Bruce. 6/10.
BoS: Ισως να είμαι άδικος με το συγκεκριμένο άλμπουμ, αλλά ενώ αρχικά με είχε ενθουσιάσει, όσο περνάνε τα χρόνια πέφτει στην εκτίμησή μου. Περιέχει όμως (ίσως) το καλύτερο κομμάτι της μετα-reunion εποχής, το if eternity should fail. 3-4 τραγούδια μπορώ να ακούσω πλέον από το δίσκο, τα υπόλοιπα δυστυχώς φεύγουν στο skip. 5/10
Χαχα! Βλέπω τα αποτελέσματα και στην πρώτη 3-άδα είναι δύο από τα τρία τραγούδια που ψήφισα.
Dance of Death και Blood Brothers.
Το τρίτο κομμάτι που ψήφισα είναι το καινούριο το οποίο είναι πιο χαμηλά.
- Dance of Death
- Ghost of the Navigator
- Coming Home (βίτσιο)
Dance of Death και Ghosts σίγουρα είναι στην τριάδα
Για την τρίτη θέση κονταροχτυπιούνται μέχρι στιγμής
- Coming Home και Starblind,
- Brave New World και Blood Brothers,
και η αναζήτηση συνεχίζεται…
Edit: Λοιπόν, επειδή μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον να επιλέξω ένα από κάθε άλμπουμ, θα πω το Starblind στην τρίτη θέση, μιας και το Coming Home είναι υπέροχο, έχει θεϊκές εικόνες στους στίχους, ΑΛΛΑ δεν έχει αυτήν την αίσθηση Infinite Dreams που έχει το Starblind, το οποίο έχει εξίσου γαμάτους στίχους
Βrave New World
AMOLAD
Book Of Souls
Dance Of Death
The Final Frontier