Πολύ καλό το νέο κομμάτι.
Κλασικό Maiden με Gers-ική μελωδία που θυμίζει αρκετά εποχή BNW.
Μια χαρά ακούγεται ο Dickinson είναι καλύτερα είναι όταν δεν ζορίζει την φωνή του πολύ.
Τρομερή ανάλυση απο τον θεουλη.
Άλλη μια επέτειος κυκλοφορίας album των Maiden σήμερα, σαν επίτηδες χωροθετημένη κι αυτή για να μας εντείνει την ανυπομονησία για το επερχόμενο Senjutsu - λες και δεν μετράγαμε ήδη τις μέρες!
A Matter of Life and Death λοιπόν, με το σκοτεινό εξύφυλλο και artwork να βρίσκονται σε πλήρη σύμπνοια με το σκοτεινό ύφος που διατρέχει τις συνθέσεις του, οι οποίες ,σε αντίθεση με το προηγούμενο Dance of Death (πολύ… θανατικό έπεφτε στους τίτλους εκείνη την εποχή!) παρουσιάζουν μια ποιοτική ομοιομορφία, χωρίς απότομες εξάρσεις προς τα πάνω και - το κυριότερο - προς τα κάτω.
Ένα φοβερό LP στο οποίο οι Irons πίστευαν τόσο πολύ, ώστε να το παίζουν ολόκληρο στο πρώτο σκέλος της περιοδείας τους! Και βέβαια άλλη μια περίτρανη απόδειξη ότι αυτό το reunion δεν ήταν one off, είχε πράγματα να προσφέρει και είχε έρθει για να μείνει, όπως κι έγινε!
15 χρόνια … (επίσης, 5 και σήμερα!)
Επειδή δεν το βλέπω να έρχεται σήμερα, επίσημη πρώτη μέρα κυκλοφορίας του, το νέο album, ας θυμηθούμε πως αν υπάρχουν εκατομμύρια οπαδών παγκοσμίως που αδημονούν, αυτό οφείλεται σε δίσκους όπως το…
…που επικύρωσε την πρωτοκαθεδρία των Irons στα metal eighties, το καλύτερο συγκρότημα στην καλύτερη δεκαετία του ιδιώματος!
37 χρόνια πριν, σαν σήμερα!
Αριστούργημα 
Up the Irons
Εχω να γραψω στο forum απο την μερα που πρωτοακουσαμε τo The Writing On The Wall (το πρωι πριν ακομα κυκλοφορησει). Λογω ελλειψης χρονου λοιπον ξαναγραφω σημερα που κυκλοφορει επισημα ο νεος δισκος της αγαπημενης μου μπαντας. Τοσα χρονια εχουν περασει αλλα αυτη η ανυπομονησια οταν βγαζει νεο δισκο η αγαπημενη σου μπαντα συγκρινεται με ελαχιστα πραγματα στην ζωη… 2/2 κομματια για εμενα μεχρι τωρα, χωρις να μου πεσει το σαγονι βεβαια. Δεν εχω ακουσει κατι περα απο αυτα τα 2, θα το κανω με τον σωστο “παραδοσιακο” τροπο.
Top 20 τραγουδιών Maiden
- Remember Tomorrow
- Wrathchild
- Children of the Damned
- Hallowed Be Thy Name
- Revelations
- To Tame a Land
- Caught Somewhere in Time
- Wasted Years
- Sea of Madness
- Stranger in a Strange Land
- Alexander the Great
- Infinite Dreams
- The Prophecy
- Seventh Son of a Seventh Son
- Afraid to Shoot Strangers
- Fear of the Dark
- Blood Brothers
- Dream of Mirrors
- Dance of Death
- The Reincarnation of Benjamin Breeg
- Darkest Hour
Φτιάχνω τη λίστα, πατάω αρίθμηση και βλέπω ότι το Darkest Hour έρχεται 21ο καλύτερο τραγούδι Maiden στη λίστα. Μια χαρά, έπεσα έξω μόλις για ένα!
Παρέλειψα κάτι άλμπουμ με πρώτο και καλύτερο ένα κλασσικό της δεκατίας του '80 αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Είναι μόνο οι δικές μου προτιμήσεις.
Θα έβγαζα Alexander ή the prophecy για να μπει το rime of the ancient mariner γιατί πρέπει να μπει το rime of the ancient mariner.
Και για να μην αναλωνόμαστε σε συζητήσεις που μπορεί να μας κάνουν να χάσουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας (όσοι έχουμε τέλος πάντων!), ας θυμηθούμε την έκτη επέτειο κυκλοφορίας του…
Πάντα υποστήριζα ότι ένα LP κρίνεται πιο αντικειμενικά όταν πάψει να είναι το πιο πρόσφατο μιας αγαπημένης μπάντας (ή παρέλθει ικανός χρόνος, εννοείται) Τώρα που βγήκε επιτέλους το νέο Maiden LP, σε χρονική απόσταση ρεκόρ από το προηγούμενο του (ας όψεται ο Covid-19) μπορούν να αποδοθούν στο Book of Souls τα εύσημα που του αξίζουν!
Μπορω να βρω ακομα 30 πριν το darkest hour
To book of souls είναι ένας ωραίος, αλλά άνισος δίσκος. Δίπλα σε κορυφαίες στιγμές (if eternity, book of souls, empire, ίσως και red and and the black) υπάρχουν καλές (death or glory, speed of light, tears of a clown) αλλά και μέτριες (when the river runs deep, the great unknown, shadows of the valley, man of sorrows). Το καλό είναι πως έχει αρκετά μεγάλη διάρκεια ώστε, όπως ακριβώς και στο λίγο πιο αδύναμο final frontier, ο ώριμος και έμπειρος σε αυτά μεηντενας μπορει κάνοντας τα κατάλληλα σκιπ σε στρατηγικά σημεία να κατασκευάσει έναν 40-50λεπτο δίσκο που θα χτύπαγε 9αρι !
Ανισος δίσκος, με κάποια καλά τραγούδια που νιώθουν ότι είναι καλύτερα από ότι τελικά είναι, και με κάποια που θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα αν ήταν τα μισά σε διάρκεια, χωρίς υπερβολή. Δυστυχώς, το replay value του δίσκου αυτού για μένα είναι πολύ χαμηλο. Είχα ενθουσιαστεί με το ομώνυμο και το Red And Black όταν βγήκε ο δίσκος, αλλά μετά από λίγες ακρόασεις κατέντησε αγγαρεία. Μακάρι να είχα πιο πολλά θετικά να πω. Για κάτι Speed Of Light και Man Of Sorrows και κάνα 2-3 ακόμα καλύτερα θα ήταν να μην μιλήσω…
Οχι και “ίσως” στο Red and the Black… Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου!
Fixxxed 
Για μένα το μεγαλειώδες empire, το “chemical wedding” if eternity και το μυστηριώδες book of souls είναι λίγο πιο ψηλά, αλλά ναι γαμαει και το red and the black δεν αντιλέγω!
Μέσα στη maiden φρενίτιδα που επικρατεί τις τελευταίες μέρες (και καλά κάνει!) ήρθε η ώρα για την τίμια, υποκειμενική, αντιτοτεμικη, και υποκείμενη σε αλλαγές ανά πάσα στιγμή παργαλατσολιστα. Και τολμηρή, επειδή τίποτα δεν έχει μπει επειδή έπρεπε να μπει. Και με σειρά προτίμησης κιόλας, γουαταφακ
-
Hallowed by thy name: παίζει δυνατά για τα καλύτερα μεταλ κομμάτια όλων των εποχών, απίστευτη εισαγωγή, ρεφρέν, απίστευτο κλείσιμο με γκάζια, φοβεροί story telling στίχοι, δεν θα το βαρεθω ποτέ
-
Sign of the cross: το επικοτερο των επών. Και η κορυφαία στιγμή (τι στιγμή δηλαδή, 11 λεπτά είναι) του ονειρικού live στην Αθήνα το 2018
-
Seventh son of a seventh son: Τι να γράψουμε για αυτό το έπος γαμω την Παναγιά. Ατμόσφαιρα, εναλλαγές, ερμηνείες. Ένα τραγούδι πολύ μπροστά από την εποχή του, μην κοιτάτε πλέον που έχει γίνει κλασικό και καμιά φορά το ξεχναμε πόσο μπροστά ήταν.
-
Aces high: το καλύτερο “σφηνάκι” της καριέρας τους, το καλύτερο opener συναυλίας, απλά τέλειο
-
Fear of the dark: ναι ναι ξέρω έχουν και καλύτερα, νταξ φιαροφδενταρκ το έχουμε βαρεθεί, χιλιοπαιγμενο και έτσι. Αυτά όταν δεν παίζει όμως. Όταν παίζει, μόνο sing alongs μπαχαλα ιδρώτας και χορός. Τι όχι?
-
Afraid to shoot strangers: κατηγορία έπος, υποκατηγορία ένα από τα καλύτερα
-
Rime of the ancient mariner: από τα πιο επικά, τα πρώτα τόσο progressive κομμάτια του θηριου
-
Alexander the great: γαμιουνται οι εθνικιστές, το κράτος από πάνω μας λέγεται βόρεια Μακεδονία , αλλά αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τη μουσική. Και μουσικά το AtG είναι μεγάλη κόμματαρα και προκαλεί μόνο ανατριχιλες
-
Nomad: ανεκαθεν οι maiden φλέρταραν με τις ανατολιτικες μελωδίες, βλ to tame, powerslave και άλλα. Αυτό ειναι ένα από τα πιο ανατολιτικα κομμάτια της καριέρας τους και μεγάλη κόμματαρα. Progressive αλλά και τόσο άμεσο
-
The evil that men do: το δεύτερο καλύτερο “σφηνάκι” με επικά στοιχεία και ούτε μια περιττή νότα
-
Caught somewhere in time: αυτό το κομμάτι βγάζει όλο το 80s μεγαλείο της μπάντας. Τέλεια ριφ, μπασογραμμες, φανταστικός Bruce, ρεφρέν, leads, όλα 666/10
-
To tame a land: ένα σκοτεινό έπος, αδικημένο από τη μπάντα
-
Wasting love: η μεγαλύτερη μπαλάντα της καριέρας τους (sorry remember tomorrow, journeyman και λοιπές αξιόλογοτατες προσπάθειες) , πολύ ωραίο βίντεο επίσης
-
Be quick or be dead: το τρίτο καλύτερο σφηνάκι, ποτέ ξανά η μπάντα δεν επαιξε τόσο ακραία. Ντου
-
Wasted years: ότι ισχύει και για το CSIT, ανατριχιλα σε κάθε άκουσμα του
-
Wickerman: το τέταρτο καλύτερο σφηνάκι, για να μην βάζουμε μόνο έπη και αγνοούμε την πιο εκρηκτική πλευρά της μπάντας. Το αρχικό ριφ ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη και όλο το κομμάτι πάει τρένο
-
When the wild wind blows: προσωπικη αδυναμία, το βρίσκω εξόχως συγκινητικο και μου αρέσει πάρα πολύ πως χτίζεται σαν σύνθεση
-
Empire of the clouds: Γιατρός: “έχετε 18 λεπτά ζωής ακόμα” Εγώ: " βάλε το empire of the clouds" (θυμαμαι κάποιος να έχει σχολιάσει όταν βγήκε, ακόμα είναι εύστοχο)
-
Clansman: μεγάλη κόμματαρα, απογειώνεται ακομά περισσοτερο στα live με τον Μπρουσαρο
-
Ghost of the navigator: δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να διαλέξω κάποιο από την μαγική 3αδα στη σειρά μετά το wickerman, any other day θα μπορούσε να έχει μπει κάποιο από τα υπέροχα brave new world ή blood brothers εδώ
Μερικές απίστευτες κομματαρες που μείναν απέξω: phantom of the opera, remember tomorrow, children of the damned, number, run to the hills, revelations, flash of the blade, powerslave, moonchild, infinite dreams, childhood’s end, judas be my guide, rainmaker, breeg, montsegur, talisman, book of souls, if eternity και άλλα
Άφησα επίτηδες απέξω το καινούριο album, από το οποίο εκτιμώ τα parchment (μάλλον) , darkest hour (μαλλον) και senjutsu (ίσως) μπορεί να εκτοπίσουν κάποια από την 20αδα και θα πάρουν τη θέση τους. Οψομεθα
Το γεγονος οτι μπορειτε να καταταξετε μονο 20 τραγουδια των ΜΕΗΝΤΕΝ και μαλιστα με σειρα προτιμησης με ξεπερνα.
Είμαστε μερικοί εδώ μέσα που μπορούμε να βάλουμε οτιδήποτε σε λίστα, και σε αυτή τη λίστα είμαι και εγώ 
Εννοειται οι προτιμήσεις αλλάζουνε και μπορεί σε ένα χρόνο ή και μια μέρα να είναι διαφορετική
Πού να δεις στο Metallica τόπικ τι γινόταν. Βάζαμε λίστες με βαθμολογίες της δισκογραφίας τους (και μετά ξανά βαθμολογία με τον κανόνα του Παντελή), λίστα με τα 3 καλύτερα τραγούδια κάθε άλμπουμ, λίστα με τα 2 χειρότερα κτλ
Και μετά από λίγες βδομάδες πάλι τα ίδια 
Το Darkest Hour θα εκτοπίσει σίγουρα, αδιανόητο έπος!