Η λίστα σου είναι άκυρη από την στιγμή που έχεις αφήσει έξω το καλύτερο τραγούδι των Maiden και μάλιστα δεν το αναφέρεις ούτε καν σε όσα έμειναν απέξω… Είναι όμως ακριβώς από κάτω
Δεν ειναι δικος μου ο κανονας ρε, αλλος χρηστης τον προτεινε πρωτος, απλως μου αρεσε πολυ και επεμεινα
Απίστευτο, έχεις αναφέρει την πλειοψηφία των κομματιών που γουστάρω πιο πολύ από Maiden, σε σημείο που λέω ν’ ακούω όλα τ’ άλλα που δεν ξέρω απ’ τη λίστα σου (δεν έχω ακούσει τίποτα μετά το “Dance of death”), μπας και πετύχω καμιά κομματάρα από εκεί που δεν το περίμενα.
Πολύ ωραίο το clairvoyant , αλλά δεν βλέπει 20αδα μαν (για μένα) είναι τεράστιος ο ανταγωνισμός
Το judas be my guide ειναι απο τα καλυτερα κομματια των maiden και για καποιο λογο δεν το αναφερει κανεις συχνα.
Χαίρομαι που αυτό το έπος εκτιμάται όπως πρέπει…
Για μένα το καλύτερο του δίσκου
Fuck yeah!!! Πρώτο και για μένα.
ΥΓ Ο μόνος λόγος που δεν κάνω ποτέ ranking δίσκων/τραγουδιών maiden είναι γιατί αλλάζω άποψη αρκετά συχνά και δεν έχει νόημα. Στο μόνο που είμαι πάντα σταθερός είναι ότι το Hallowed be thy name είναι νο1
ΥΓ2 Up the irons
Ωραίες αυτές οι λίστες με τα καλύτερα, αλλά για πιο κομμάτι λέτε μακάρι να το παίξουν στην συναυλία τους;
Εγώ ασπουμε εχω 3
Running free
Sanctuary
Transylvania
Ειδικά για το τελευταίο δίνω το ένα μου χέρι.
Άλλη μια λίστα αραγε;
Με σοκάρει λίγο αυτό, για μένα το Clairvoyant είναι απίστευτα grande τραγούδι, η επιτομή όλων των καλών στοιχείων των Maiden
Με αυτό είχαν κλείσει στην προτελευταία συναυλία τους στην Αθηνα, το 2011 στην περιοδεία του final frontier. Θυμάμαι πως είχε γίνει ένας ψιλοχαμος με τον κόσμο να χορεύει να τραγουδάει και να διασκεδάζει. Ενα κομμάτι που για μενα live με βρασιδα είναι πολύ καλύτερο από τη studio version με di Anno. Επίσης το είχαν παίξει και το 1988 που δεν ήξερα τι θα πει αηρον μεηντεν
Sanctuary το παίξανε στην Ελλάδα το 1988 και το 2000 (ίσως και άλλες φορές, αυτά βρήκα με μια γρήγορη αναζήτηση)
Sanctuary έπαιξαν κ με Bayley για virtual tour. Εγω τους είδα σαλονικα θέατρο δάσους.
Κ heaven can wait κ clairvoyant κ the evil. Της πουτανας
20άδα και με κατάταξη δεν μπορώ να βγάλω όπως είπε και ο Clairvoyant, αλλά στο #1 έχω σταθερά το Infinite Dreams (και από τα αουτσάηντερς που δεν αναφέρει σχεδόν κανείς και ποτέ, το Deja Vu)
Σταθερά, χρόνια τώρα, το Hallowed για νο1.
Από τα υποτιμημένα, σωστά είπατε τα Judas My Guide, Deja Vu. Εγώ θα βάλω και το The Duellists και το Children of the Damned.
20αδα και δεν έχει μέσα phantom of the opera, ε Χ, σορυ @RiderToUtopia . Χωρίς κατάταξη, εκτός του πρωτου:
- Phantom of the opera.( Απόλυτο μειντεν τραγούδι και με τους 2 τραγουδιστές)
- Transylvania ( από τις πρώτες και παντοτινες αγάπες. Το main riff του , πάντα θα με στοιχειώνει)
- Murders in the rue morgue ( φοβερά ανεβαστικο και feel good τραγούδι, με εξαιρετικές κιθάρες)
- Aces High ( ε νταξει)
- Back in the Village (τεράστια προσωπική αδυναμία, τρομερό riffing)
- Powerslave ( ε νταξει, νούμερο 2)
- Moonchild (μια από τις καλύτερες εισαγωγές, μια από τις καλύτερες ερμηνείες)
- Clairvoyant (τα είπε ο @QuintomScenario )
- Seventh Son ( από τις πρώτες προγκ επαφές, τεράστιο κομμάτι, φοβερή ατμόσφαιρα)
- Caught somewhere ( πολύβολικός μακμπρειν, ακόμα απορώ ότι παίζει με ένα πέταλι)
- Afraid to shoot strangers ( το leadaκι στην μέση του κομματιού, πρέπει να το μαθαίνουν στα ωδεία, όχι γιατί είναι κάτι περίτεχνο, αλλά γιατί ειναι η επιτομή της μουσικότητας)
- Heaven can waaaaait ( for another day)
- Ghost of the navigator ( τρομερό κομμάτι, εξαιρετική ανάπτυξη, διπεταλο ο μακμπρειν, φοβερές κιθάρες)
- Dream of mirrors (δε ντριμ ιζ Τρου, δε τριμ ιζ τρου-ου-ουου)
- Nomad (τα έχετε πει καλύτερα από μένα)
- Revelations ( τι-ρι-ριν…εεεε)
- Hallowed be thy name ( τα έχετε πει καλύτερα νούμερο 2)
- The evil that men do (lives on and oo,oooon)
- Flight of Icarus (όσο κλασσικό και αναμενόμενο, δεν πρόκειται ποτέ να φάει skip. Ειδικά λάιβ)
- Losfer Words ( καταπληκτικό)
Χονοραμπλ μενσιον: sign of the cross.
Μικρές λεπτομέρειες: αρνούμαι να ακούσω δίσκο με τόσο κακό εξώφυλλο (dance of death). Έχω δει πολλά καλά σχόλια για αυτόν, αλλά πραγματικά δεν μου πάει να βάλω να ακούσω κάτι που εικαστικά είναι τόσο άσχημο. Final Frontier, δεν έχω ακούσει νότα και ούτε πρόκειται.
Θα μπορούσα να είχα βάλει ολόκληρα τα Powerslave και Seventh, αλλά τα μόνο 4 κομμάτια ακόμα, με περιόριζαν.
βάλε αυτά πάνω στο cover και παίξε μπάλα, κι εγώ το σνόμπαρα για τον ίδιο λόγο αλλά τελικά είχε κομματάρες μέσα (εκτός του γνωστού κλασικού)
Ειναι αδυνατο δυο ανθρωποι να φτιαξουν την ιδια λιστα για ενα συγκροτημα με τοσο μεγαλη και τοσο σπουδαια δισκογραφια. Εμενα ας πουμε μου εκανε εντυπωση που δεν εβαλες 4 απο τα επικοτερα επικα επη στην 20αδα, τα Rime of the ancient mariner, Alexander the great, to Tame a land και Sign of the cross (ok, το τελευταιο το ανεφερες εκτος λιστας) . Αλλα και το οτι το πιο καινουριο κομματι της λιστας σου κυκλοφορησε στις… 29 Μαιου 2000. Ημουν ανηλικος και κοντευω τα 40 δηλαδη
Κατα τ’ αλλα kudos για τα back in the village, murders, losfer words, clairvoyant, transylvania, heaven can wait, moonchild, flight of icarus, dream of mirrors, δεν έβαλα κανένα στη λίστα μου αλλά είναι ολα κομματαρες.
Σου προτεινω ανεπιφυλακτα να ακουσεις ολοκληρο το Dance of Death και τουλαχιστον 4 κομματια απο το Final Frontier (starblind, talisman*, the man who would be king, when the wild wind blows- αν σου αρεσουν ακου και τα υπολοιπα φυσικα!). Και γενικα ολα τα post reunion albums αν ειναι και αλλα που δεν εχεις ακουσει!
*Του οποιου την εισαγωγη σχεδον… βγαλανε φωτοτυπια στο Time machine, καλα τα λεει ο @Benjamin_Breeg32 στο Senjutsu topic
Unpopular Opinion:
Το καλύτερο τραγούδι του Final Frontier είναι το εναρκτήριο, που το λες και ομώνυμο, με διαφορά από το δεύτερο.
Δεν θα το ελεγα το καλυτερο του δισκου, αλλα και εμενα μου αρεσει πολυ το satellite 15 με την περιεργη sci-fi εισαγωγη του, το αγωνιωδες μεσαιο κομματι που χτιζει ενταση, και τα τελευταια 4 λεπτα που μουσικά το κομματι “ξεσπάει” και στα οποια ο “πρωταγωνιστης” συνειδητοποιει πως εχει χαθει στο διαστημα και κανει μια ανασκοπηση της ζωης του.
Συμφωνώ και με τους δυο σας ότι αυτό το τραγούδι είναι ξεχωριστό και ιδιαίτερο, και σίγουρα πολύ πειραματικό για Maiden. Αυτά τα synths στην εισαγωγή ήταν πιο ‘‘out there’’ από την εισαγωγή του Senjutsu που μας την πάσαραν για εντελώς νέους ήχους στις κριτικές
Ε ΝΑΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ!
Υπαρχουν πολλοι.