Ναι, εγώ τους είδα Σάββατο, πολύ καλοί. Αυτοί που γάμησαν, ήταν οι Wildhearts την Πέμπτη στο Electric Ballroom.
είδα βιντεάκια και ομολογώ ότι ήταν καλύτεροι από όσο θυμάμαι!
σορρυ για το οφφ τοπικ παιδιά
33 χρόνια
Τρίτη και 13, ευλογημένη ημέρα!
Όχι και άσχημα ε;
Καθόλου άσχημα, αν και δεν ξέρω κατά πόσον είναι τόσο ενδεικτικά των τάσεων μιας αγοράς τα charts παρόλο που, όπως εξηγεί αναλυτικά το άρθρο, πλέον δεν βασίζονται αποκλειστικά στις “καθαρές”, παραδοσιακές πωλήσεις των album. Αυτό διότι, αφ’ ενός δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν το downloading από τις διάφορες πηγές, αλλά νομίζω ότι και η βιομηχανία δεν προσανατολίζεται πια στον ίδιο βαθμό στους δίσκους, όπως συνέβαινε πριν από 20, 30 40 χρόνια.
Δηλαδή με το Senjutsu οι Maiden πέτυχαν την υψηλότερη θέση στα charts του Billboard, όταν το προηγούμενο ρεκόρ κατείχαν από κοινού το Final Frontier και το Book of Souls, τι μεγαλύτερη απόδειξη από αυτό;
Είναι όμως ενδεικτικό του γεγονότος ότι το όνομα των Maiden παραμένει δυνατό και η δημοφιλία τους ακμαία! Σε κάθε περίπτωση, up the Irons!
Πάμε άλλη μια και το “επετειακό” βίντεο από την τηλεοπτική εκπομπή - αφιέρωμα που με αφορμή το πρώτο εν Ελλάδι live των Maiden, επεκτάθηκε και σε άλλα θέματα, π.χ. την ασφάλεια στις συναυλίες κλπ.
Πραγματικό ντοκουμέντο για την νοοτροπία μιας άλλης εποχής, τους πανάσχετους με το θέμα δημοσιογράφους/δημοσίους υπαλλήλους της ΕΡΤ που αναπαράγουν με σπαστά αγγλικά τα γνωστά στερεότυπα στον Steve Harris, με τον Αρχηγό να θέτει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και, κερασάκι στην τούρτα, τους διαλόγους με τους fans και την κλασική πια ερωταπόκριση:
-“Γιατί ήρθες σήμερα εδώ;”
-“Όχι για να δω τα μούτρα σου!”
Εχω δει πολλες φορες αυτο το ιστορικο βιντεο ανα τα χρονια, παντα μου κανει μεγαλη εντυπωση ποσο κοσμογονικες ηταν οι αλλαγες στο θεμα rock/metal live, στην αντιληψη του μεσου ανθρωπου για το θεμα του metal και γενικοτερα ποσο αλλαξε η μουσικη μας (στα μη μουσικα χαρακτηριστικα της εν προκειμενω) απο τα τελη των 80s μεχρι τα τελη των 90s που αρχιζω να εχω αναμνησεις απο συναυλιες στις οποιες ειχα παρεβρεθει.
Ενα μεγαλο μερος απο αυτα τα πιτσιρικια που βλεπουμε στο live τοτε ειναι οι σημερινοι 50αρηδες που καταλαμβανουν συνηθως τις πισω θεσεις στα live του θηριου, respect και για τοτε και για τωρα.
Up the irons!
Παρών!
Εντάξει, δεν είμαι ακόμα 50 (μόνο 49!), αλλά κάπως έτσι πάει το έργο και για μένα. 13/9/88 μετρούσα τις ώρες για το λάιβ, το μεσημέρι ήρθε σπίτι ο κολλητός και για ζέσταμα είδαμε την βιντεοκασέτα του Live After Death, από τη χαρά μου έφυγα από το σπίτι χωρίς να πάρω το εισιτήριο (!) αλλά ευτυχώς το συνειδητοποίησα εγκαίρως και επέστρεψα. Φτάσαμε στο γήπεδο γύρω στις 6 για να πιάσουμε κάγκελο, όπερ και εγένετο, μεγάλες στιγμές, πώρωση-συγκίνηση και κλωτσοπατινάδα μαζί! Εννοείται ότι έχω να πάω πρώτες σειρές σε συναυλία Μέηντεν από τη Θεσ/νίκη το '98 - όχι τίποτε άλλο, αλλά αν πάθω κάνα έμφραγμα είμαι και δύσκολος στο κουβάλημα (σχεδόν 2 μέτρα, 110+ κιλά!). Από μακρυά και (πολύ) αγαπημένοι πλέον!!
Ο τύπος που αναφέρει ο @Ian_Metalhead έχει εμφανιστεί σε ένα σχετικά πρόσφατο αρθράκι, ρίξτε μια ματιά:
Αμάν ρε φίλε αγχώθηκα μόλις το διάβασα.
Ψυχαναγκαστικοι γινόμαστε με το εισιτήριο. Το κοιτάμε ανά 5 λεπτά στον δρόμο προς την συναυλία.
Όπως έλεγε και ο (υπέρθεος) Rollins για τους Μεϊντενάδες, κοιτούν κάθε 5 λεπτά το εισιτήριο μην έχει πέσει κάτω το μελάνι από το χαρτί
Και πάντα με το άγχος να μην είναι πλαστό για κάποιο λόγο, έχοντας μαζί πάντα την απόδειξη αγοράς σε χαρτί, printscreen, email και pdf για παν ενδεχόμενο
Ειχα διαβασει οτι ειχε προβληματα υγειας αλλα δεν περιμενα να δω αυτο.Μακαρι να γινει καλα ο ανθρωπος. Θα ευχομουν να ειναι φωτοσοπ η φωτο.
Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν λόγο για τον οποίο η μπάντα να διστάζει (εάν έχει λάβει γνώση, βέβαια, του γεγονότος) να βγει μπροστά για να βοηθήσει τον Paul.
Η φωτογραφία, μόνο θλίψη.
Μιλάμε για αστεία λεφτά άλλωστε σε σχέση με το μέγεθος των maiden
Ξέρουμε ποιες είναι οι αιτίες για το διαβήτη και την υπέρταση;
Πω είναι πολύ κρίμα όλο αυτό.
Ε βέβαια, ούτε έναν! Άλλωστε δεν έχει να κάνει το γεγονός ότι σχεδόν 30 χρόνια τώρα ο Παυλάρας τους κράζει όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Ούτε το γεγονός ότι πριμαντόνα ανεβάζει, τραγουδιστή της όπερας κατεβάζει τον Dickinson. Ούτε νομίζω ότι παίζει ρόλο πως κυριολεκτικά βιάζει τα τραγούδια τους ερμηνευτικά, πασπαλιζοντας τα με…“punk” ύφος (τι διαβάζουμε και ακούμε ρε φίλε) γεμίζοντας έτσι την τσέπη του γιατί από προσωπική καριέρα…κλάφτα!
Η μπάντα μια χαρά βγήκε μπροστά και βοήθησε τον Clive όταν είχε ανάγκη. Οπότε θεωρώ ότι για να υπάρχει τέτοια σιγή για το θέμα του Di Anno, κάπου ενδεχομένως έχουν σκαλώσει. Και προσωπικά μιλώντας, τους δίνω χίλια δίκια με βάση την απαράδεκτη συμπεριφορά του Di Anno.
Πόσο δικιο μπορει να εχει ενας ανθρωπος;