Η φωνη του Blaze Bailey ειναι παρα πολυ ταιριαστη στο X-Factor και για μενα δινει εξαιρετικες ερμηνειες, κι ας μην ειναι τοσο καλος live.
Απο κει και περα, ο Dickinson αγγιζει τις ευαισθητες χορδες της καρδιας μου πιο πολυ απο τον Bailey, και ανατριχιαζω και μονο στην σκεψη να τραγουδουσε αυτος στο X-Factor, με την φωναρα του στο ζενιθ της εντασης της και του ευρους της εκει στα μεσα 90ς που εβγαζε δισκαρες οπως το Accident Of Birth και το Chemical Wedding και πριν σπασει.
Σορρυ αλλα οσο συγκινητικο και να ειναι ενα ποστ αποθεωσης στο X-Factor ακριβως οπως ειναι, με τον Bruce στην φωνη θα ηταν μια ακομα μεγαλυτερη δισκαρα, και δεν καταλαβαινω που ειναι το προβλημα στο να λεμε οτι το Sign Of The Cross ειναι καλυτερο με την φωνη του. Βασικα θα το παω κι ενα βημα πιο περα, και θα πω οτι το Sign Of The Cross σε ζωντανη εκτελεση με τον Bruce, ειναι ανωτερο απο οτι το Sign Of The Cross στο στουντιο με τον Blaze
Μπουρδα ειναι το να λεμε οτι το X-Factor θα ηταν χειροτερο με τον Bruce if you ask me
Bruce με ερμηνείες τύπου Chemical Wedding στο X-Factor θα πήγαινε το δίσκο στα όρια του κλασσικού.
Καλός, χρυσός ο Blaze, κομπλιμέντα τύπου “ταιριάζει ο δίσκος στη φωνή του” είναι να χρυσώνουν το χάπι (aka δε μπορεί να πάει μια οκτάβα πάνω, η φωνή του έχει συγκεκριμένο εύρος).
Ο Bruce εκείνη την εποχή και το Bohemian Rhapsody να του έδινες να πει, θα το έκανε με επιτυχία ( ). Δε χρειάζεται να φανταζόμαστε τον Bruce σαν Air Raid Siren στο X-Factor. Έχει πολλές ερμηνείες που έδωσε βάθος στη φωνή του, που είχε “σκοτεινές” ερμηνείες και πάντα το έκανε με επιτυχία. Το έκανε με τόση άνεση σε τραγούδια τύπου The Chemical Wedding, The Alchemist, Jerusalem που για μένα είναι εκ των ουκ άνευ πως το X Factor θα ήταν ένας καλύτερος δίσκος.
Το τόνισες και ο ίδιος στο bold και συμφωνώ. Live ποτέ ο Blaze δεν κατάφερνε-ρνει να πιάσει το συναίσθημα που απαιτείται. Το πιάνει ο Bruce? Ίσως. Ίσως επίσης στην ευρύτερη αποδοχή της live ερμηνείας του Bruce, να παίζει ρόλο και το γεγονός ότι η μπάντα το παίζει ένα κλικ πιο γρήγορα.
Χειρότερο όχι βέβαια. Εντελώς διαφορετικό με αποτέλεσμα να χάσει πολύ από το mood που έχει η στούντιο εκτέλεση ναι. Γιατί αυτή την στιγμή για αυτό συζητάμε, το συναίσθημα, την ατμόσφαιρα και την ερμηνεία του Blaze στο cd.
Ευχομαι οι maiden πριν αποσυρθουν να κανουν ξεφτυλικια τυπου “ξαναηχογραφουμε το ταδε σιντι” που κανουν καποιες αλλες μπαντες, και αυτο το σιντι να ειναι το x-factor. Παιζει να ειναι η μονη περιπτωση που η επανηχογραφηση θα προκαλεσει πραγματικο ενθουσιασμο
Προφανως και δεν θα γινει ποτε, αλλα θα ηταν ονειρικο να ακουσω αυτο το δισκο με τη ΦΩΝΗ και με παραγωγη της προκοπης, οπου θα υπαρχει ενεργεια και τα οργανα δεν θα ακουγονται υπερ-φλατ σε βαθμο υπνηλιας
Μονο που εγραψα οτι προτιμω την εκδοχη με τον Bruce στο live ακομα κι απο οτι του Blaze στο στουντιο (!)
Εξαιρετικη την εγραψα την ερμηνεια του Blaze στο CD, δεν θελω να τον μειωσω. Εκανε την δουλεια του και με το παραπανω. Και ναι, συμφωνω πως δινει συναισθημα και ατμοσφαιρα και μια γαματη “νταρκιλα” που δεν μας ειχαν δωσει οι Μεηντεν μεχρι το 1995.
Απλα με καλυψε ο Αλεχαντρο. Θεωρω οτι για τον Bruce του 1995 θα ηταν παιχνιδακι να μας δωσει μια τετοια ατμοσφαιρα. Δε θα παω καν στο Chemical Wedding που βγηκε 3 χρονια μετα, ο Bruce το 1994 μας εδωσε Cyclops, Tears Of The Dragon και Laughing In a Hiding Bush, και το 1997 μας εδινε Darkside Of Aquarius, Accident Of Birth, Freak και Omega. Ποια απο αυτες τις ερμηνειες αυτες δεν μας πειθει οτι θα ηταν αψογος στο X-Factor?
Αυτή η κουβέντα περί Blaze και X Factor είναι από αυτές που επανέρχονται κατά καιρούς, έχει όμως το ενδιαφέρον της!
Αυτονόητο είναι ότι ένας δίσκος κρίνεται γι’ αυτό που είναι, όπως βγήκε με τους δεδομένους συντελεστές του, τη δεδομένη παραγωγή κλπ, όμως είναι άλλο πράγμα να λέμε ότι οι συνθέσεις του εν λόγω album ήταν γενικά στα μέτρα του Blaze και άλλο ότι ο, συμπαθής κατά τα λοιπά, νέος τότε τραγουδιστής τις ανέβασε με την παρουσία του. Στην πραγματικότητα, η μονοδιάστατη, άχρωμη, παντελώς στερούμενη εύρους και έκτασης φωνή και ερμηνεία του, είναι ο βασικότερος λόγος που η ακρόαση γίνεται κουραστική από ένα σημείο κι έπειτα.
Ξανά χωρίς καμιά διάθεση κακίας απέναντι στον Blaze, ήταν μια επιλογή που δεν βγήκε, μια επιλογή που ήταν μάλιστα “χαμηλού ρίσκου” τη στιγμή που τον συνόδευαν όλες αυτές οι σπουδαίες κριτικές από την παρουσία του στους Wolfsbane, όπου τον είχε τσεκάρει προσωπικά ο Harris σε κάποια πρόσφατη κοινή περιοδεία τους (και ήταν και Βρετανός, προαπαιτούμενο αυτό κι ας μη το παραδέχονται!).
Δυστυχώς, η… μεταγραφή σε μεγαλύτερη “ομάδα” λειτούργησε αρνητικά στην περίπτωση του.
Άσχετο-σχετικό, πώς γίνεται να ακούς τους romantic punks Kalashnikov και με το που μπαίνει η παρακάτω αλλαγή να λες “καρφί Maiden”!
Και για πείτε οι κιθαρίστες του forum, τι ακριβώς συμβαίνει σ’ αυτό το “ανέβασμα” και θυμίζει αμέσως Maiden; Καταλαβαίνω ότι παίζουν την ίδια φράση πιο ψηλά, αλλά δεν καταλαβαίνω η φόρμουλα ποια είναι, δηλαδή πόσα τάστα πιο κάτω πάνε (μη μου λέτε νότες, δε σκαμπάζω).
Καλημερα ,να βοηθησω αν τα καταφερω,ειμαι στη δουλεια και δεν μου βρίσκεται προχειρο κανα …
Εννοείται εχουν στο μπασο την κλασικη πλέον μειντεν φόρμουλα ως προς την πρόοδο των συγχορδιών, I , VI , VII ,εχει και μειντενοηχο το μπασο
Κινουνται σε κλαααασικ μινορε κλιμακα,αιολικη ,και…νομιζω στην αλλαγη τρανσπορταρουν αυτουσιο το μουσικο θέμα στην 4η βαθμιδα της αρχικης νοτας,δηλαδη 5 ταστα πιο ψηλα.
Αυτα…αν τα καταλαβα καλα…κοιτα γενικα αυτοι οι κανονες ειναι πολυ οικείοι στο αυτι μας πλεον,εχουν χιλιοπαιχτει(ακομα και στα λεγομενα εντεχνα,οι φασολαδες οι λεγομενες,aka λα,σολ φα ή φα σολ ,λα) οι μειντεν ομως το κανουν χρονια τωρα καλα,ευστοχα, οπότεεε…ναι… αυτα
Βρίσκονται στην επικαιρότητα οι Dream Theater με την κυκλοφορία του νέου δίσκου τους, θυμήθηκε σε μια συνέντευξη à propos και ο Λαμπρής ότι ο Smallwood με τον Μερκουριάδη του είχαν προτείνει να περάσει από audition για η θέση του τραγουδιστή στους Maiden όταν αποχώρησε ο Dickinson, όμως αυτός αρνήθηκε!
Ωραία τα εξηγεί, αλλά μετά από μια τριακονταετία σχεδόν, κάπου έχει μπερδέψει τα συμβάντα. Λέει ότι η πρόταση έγινε και απορρίφθηκε όταν οι DT είχαν “μόλις ηχογραφήσει το Images and Words”. ¨Όμως το εν λόγω LP κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1992, (δύο μόλις μήνες μετά το Fear of the Dark) ενώ οι ηχογραφήσεις του πάνε πίσω στα τέλη του 1991. Ο Dickinson, ως γνωστόν, επίσημα αποχώρησε τον Μάρτιο του 1993 (άλλο αν συνέχισε μέχρι το τέλος εκείνης της περιοδείας) σίγουρα πάντως δεν είχε εκδηλώσει πρόθεση να αποχωρήσει την εποχή που βγήκε το “Images…”, πόσο μάλλον να έχουν ξεκινήσει οι auditions για τον αντικαταστάτη του!
Σε κάθε περίπτωση πάντως, δικαιώθηκε για την επιλογή του ο James, τόσο αυτός όσο και… οι Maiden!
). Δε χρειάζεται να φανταζόμαστε τον Bruce σαν Air Raid Siren στο X-Factor. Έχει πολλές ερμηνείες που έδωσε βάθος στη φωνή του, που είχε “σκοτεινές” ερμηνείες και πάντα το έκανε με επιτυχία. Το έκανε με τόση άνεση σε τραγούδια τύπου The Chemical Wedding, The Alchemist, Jerusalem που για μένα είναι εκ των ουκ άνευ πως το X Factor θα ήταν ένας καλύτερος δίσκος.
…
