Iron Maiden

Εντωμεταξυ (επειδη παλια πηγαιναμε στο ιδιο γυμναστηριο) παιζει να ειναι 2 κεφαλια ψηλοτερος απο το Μπρουσαρο

Kαι υπό αυτή την γωνία, μοιάζει ελαφρώς με ντικινσον αξιντεντ εποχής.

1 Like

Λέω για το Virtual XI!

Το Number of the Beast είναι μνημείο σε όλους τους τομείς!
(εκτός από Invaders και Run to the Hills)

αν ο ντικινσον τράκαρε με τον ρακιτζή ?

:question: :question: :question:

1 Like

Ποτέ δε μου άρεσαν, το Invaders για το ρεφραίν του, το Run to the Hills …ολόκληρο! Δεν τα πάω καλά με τη φλωρομελωδική πλευρά των Maiden!

2 Likes

Καλώς τότε.

1 Like

Άρα δεν τα πας καλά με το 99% της δισκογραφίας τους? :open_mouth::open_mouth::open_mouth:

Αδικημένο αρκετά το Virtual XI, χωρίς να είναι κανένας φοβερός δίσκος φυσικά. Τον προτιμώ από τα μισά reunion βέβαια, και συγκεκριμένα τα Dance, Frontier, Souls. Όπως επίσης τον προτιμώ κι από τα άλμπουμ με τον DiAnno του οποίου δε μου αρέσει η φωνή, και από το No Prayer που είναι κάκιστο κατά εμέ.

Futureal, When Two Worlds Collide , Educated Fool κομματαρες. Angel and the Gambler μου αρέσει κι ας τραβάει πολύ. The Clansman πολύ καλό αλλά για την φωνή του Μπρους. Τα Amigos, Lightning είναι αισχος και έχουν περισσότερη τυριλα κι από την pepperoni grilled cheese πίτσα που έφαγα την Κυριακή και με άφησε αφυδατωμένο για 2 μέρες

2 Likes

Ψοφάς για ίντριγκα :joy:

Ενδεικτικά να αναφέρω μερικά παραδείγματα λέγοντας “φλωρομελοδική πλευρά των Maiden”:

Purgatory (μου αρέσει γενικά, αλλά το ρεφραίν είναι ορισμός χαζοχαρούμενου για τα δικά μου γούστα)
Invaders (ρεφραίν)
Run to the Hills (όλο)
Quest for fire (ρεφραίν)
Sun and Steel (ρεφραίν)
Flash of the Blade (ρεφραίν, δηλαδή μέγιστο κρίμα γιατί το υπόλοιπο είναι κομματάρα)
Heaven can wait (όλο)
Can I Play with Madness (αλλά αυτό μου αρέσει)

Είναι κι άλλα, αλλά δίνω βάση στους δίσκους ορόσημα.

3 Likes

Η αλήθεια είναι ότι συνεχίζει λίγο να με μπερδεύει το “Run to the Hills” υπό αυτό το πρίσμα, μετά το ιντρο είναι κλασικό καλπάζον κουπλέ και “υμνικό” επαναλαμβανόμενο ρεφρέν.

Θέλω να πω δεν ακούω κάπου το “φλωρομελωδικό” όπως στo “Heaven Can Wait” π.χ.

2 Likes

Με δυσκολία αποφεύγω το skip μέχρι να τελειώσει το intro του Run to the Hills.

(έλα οκ, δε στέλνω κάτι άλλο, ξέρω ότι τσιγκλάω τους φίλους άρρωστους Maidenάδες. Και εγώ είμαι.)

  1. Run to the hills
  2. The loneliness of the long distance runner
  3. Running free
  4. These colours dont run
  5. Run silent run deep
  6. When the river runs deep

Το run to the hills είναι το καλύτερο κομμάτι των maiden με τη λέξη run ή παραγωγό στον τίτλο, μεγάλη κομματαρα!

2 Likes

εγώ θα πάω με την 2η επιλογή σου . Τοπ 10 αγαπημένων μου από Μεηντεν

5 Likes

20 Likes

Ρε το PURGATORY φλωρομεταλλικό;

2 Likes

5μιση το πρωί κ έβαλα να το ακούσω μήπως κ δεν το θυμάμαι καλά κ έχω να πω για το ότι το πουργκατορυ είναι φλωροτετοιο

amazing-every-word

4 Likes

Το purgatory είναι εύθυμο-χαρουμενο (μουσικά πάντα, γιατί το στιχο δεν τον λες και εύθυμο), όχι φλωρικο. Και είναι και κόμματαρα, από τα καλύτερα του killers.

Στα υπόλοιπα νέα της μπάντας, κυκλοφόρησε το εξώφυλλο από το νέο solo δίσκο του Bruce

15 Likes

Γαμάτο είναι το Purgatory ρε, δε διαφωνούμε. Αλλά το ρεφραίν του παραείναι …εύθυμο για τα γούστα μου.

3 Likes

Μιας και λεμε για ρεφραίν που δε μας αρέσουν έχετε παρατηρήσει σε κομμάτια των Maiden που σας αρέσουν συνολικά να θεωρείτε το ρεφραίν εντελώς αδιαφορο; Πρόχειρα μου έρχεται το no more lies. Επίσης ποτέ δε μου άρεσε το ρεφραίν του 7th son αν και το κομματι ειναι καταπληκτικό.

Κ στο die with your boots on τα ιδια

1 Like