Συμφωνω για No more lies…
Διαφωνω για τα αλλα δυο…μου αρεσουν παρα πολυ,ειδικα το die with your boots on…
5 Likes
Τι ήταν αυτό που είδαμε και ακούσαμε;
Είχα που είχα απεριόριστο θαυμασμό κι έρωτα για την συγκεκριμένη γυναικάρα, τώρα μιλάμε ότι ανέβηκε ακόμη 1.000 επίπεδα.
Και στο ΥΤ το video.
2 Likes
Εντάξει, δεν θα περίμενε κανείς από την ουκρανικής καταγωγής (όπως μόλις διάβασα) ηθοποιό να διασκευάσει το… Mother Russia, αλλά και πάλι η στοχευμένη επιλογή του Trooper, με την “απαραίτητη” αφιέρωση στην αρχή (αν διέκρινα καλά) και διάφορους τύπους να ανεμίζουν την ουκρανική σημαία μπροστά από τη σκηνή, ήταν κάπως καταχρηστική.
Βολεύουν βέβαια αρκετά οι στίχοι που μιλάνε για μια πολεμική σύγκρουση με τους Ρώσους (συγκεκριμένα τη μάχη της Μπαλακλάβα και την μοιραία επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας, κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο), αλλά να το χρησιμοποιείς για μια τρέχουσα αντιπαράθεση θεωρώ ότι υπερβαίνει κατά πολύ αυτά που είχε κατά νου ο συνθέτης όταν το έγραφε.
(Να προλάβω εδώ όσους εύθικτους εξ ημών και να πω ότι δεν εκφράζω κάποια θέση για την συγκεκριμένη αντιπαράθεση, η οποία άλλωστε έχει περιέλθει σε δευτεροτρίτη μοίρα ενδιαφέροντος μιας και την κοινή γνώμη απασχολεί πλέον η Ρούλα Πισπιρίγκου!)
4 Likes
Από Πισπιρίγκου μόνο Αμαλία.
Καραχάλιο, ακούω κάτι σαν νιαούρισμα!
3 Likes
Έκλαψα ρε φίλε 
“Μήπως θα ήθελες κανένα κρουασάν, τίποτα κορν φλεϊκς;;
Υπάρχει δυνατότητα;;;;
Ψοφίμι!!!”
3 Likes
Ρε σεις είχε μπει κάποια στιγμή εδώ μέσα μια εργασία με 7th son?την έχει κάποιος?
1 Like
Δεν έχω υπ’ όψιν μου για τι πράγμα μιλάς, αλλά μια εργασία για το Seventh Son θα ήταν σίγουρα αυτό που λέμε… εργασία και χαρά!
Ρε συ δε το έβγαλα απ το μυαλό μου
1 Like
3 Likes
ευχαριστω πολυ!!!
34 χρόνια 
Αριστούργημα 
19 Likes
Ας πω κι εγώ κάτι για την επέτειο του Seventh Son… το αξίζει νομίζω!
O αριθμός επτά θεωρείται ότι φέρει ιδιαίτερο συμβολισμό (η Αποκάλυψη π.χ. είναι τίγκα στα εφτάρια!)
Δεν ξέρω αν οφείλεται εκεί το ότι επελέγη ο έβδομος studio δίσκος των Maiden για να διηγηθεί την “καταραμένη” ιστορία του εβδόμου γιου ενός εβδόμου γιου, σίγουρα όμως ο Steve Harris ήδη από τις ημέρες του Rime of the Ancient Mariner είχε εκδηλώσει ρητά την φιλοδοξία του να δημιουργήσει ένα concept album στα χνάρια μεγαλεπήβολων έργων όπως το Supper’s Ready και το Thick as a Brick στα οποία είχε αναφερθεί σαν πρότυπα.
Το αποτέλεσμα μπορεί να μην… ικανοποίησε τον Dickinson αναφορικά με τη σαφήνεια του concept, αδιαμφισβήτητα όμως προσέθεσε άλλο ένα κρίκο στην ολόχρυση αλυσίδα των κυκλοφοριών των Μaiden στα glorious eighties, τους είδε να παίρνουν την επίζηλη headline θέση στο Donnington με ρεκόρ προσέλευσης (και το τραγικό συμβάν, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και γενικά επιβεβαίωσε την πρωτοκαθεδρία τους λίγο πριν την εκπνοή της δεκαετίας και τις απρόβλεπτες αλλαγές που ήταν επί θύραις!
18 Likes
Ας πω κι εγώ κάτι (#2 / © @Ian_Metalhead) για τον έβδομο υιό…
Πρώτον, το “Seventh Son…” δεν αποτελεί μόνο την πιο λατρεμένη μου Maiden κυκλοφορία, αλλά συνάμα και τον αγαπημένο μου δίσκο όλων των εποχών.
Δεύτερον, το ομώνυμο τραγούδι είναι το αγαπημένο μου Maiden κομμάτι, μακράν του δεύτερου (το οποίο παρεμπιπτόντως είναι το “To Tame a Land”), όπως και (μαντέψτε…) το αγαπημένο μου κομμάτι όλων των εποχών.
Τρίτον, προς επίρρωση των προαναφερομένων, υπενθυμίζω το προ διετίας post μου. Η κασσέτα έχει «λιώσει» προ πολλών ετών. Το πόσο συνέτεινε η ακρόαση του δίσκου, ταυτοχρόνως με την καθημερινή μου μελέτη, στην εν γένει μαθητική μου πρόοδο αποτελεί αντικείμενο προς εξέταση.
Τέταρτον, όπως όλα τα «τέλεια» πράγματα/αντικείμενα/δημιουργήματα, έτσι και το “Seventh Son…” οφείλει να έχει ένα ψεγάδι. Απλά, για να υπενθυμίζεται ότι είναι φτιαγμένο από ανθρώπους. Το ψεγάδι έχει αναφερθεί, επίσης, προ διετίας.
Πέμπτον, ενόψει Πάσχα, θα πρέπει να σας μεταφέρω κάποια στιγμή (στο topic της μεταλλικής νοσταλγίας) μία συνήθεια που έγινε λατρεία και μετετράπη σε κάτι σαν οικογενειακή παράδοση, κατά τη διάρκεια της Μ. Εβδομάδας, στο γνωστό χωριό της Στερεάς Ελλάδας (βλ. topic μεταλλικής νοσταλγίας σχετικά). Συμπεριλαμβάνονται οι κασσέτες των “Somewhere in Time” και “Seventh Son…”, κασσετόφωνα Akai (στα πρώιμα έτη) και Sharp (στα ύστερα έτη), καθώς και τα πρόσωπα γεμάτα απορία κι έκπληξη του συγχωρεμένου του παππού μου και της συγχωρεμένης της γιαγιάς μου.
Seven deadly sins…
14 Likes
Ουτε καν το καλυτερο κομματι με αυτον τον τιτλο 
2 Likes
Χρόνια πολλά στον έβδομο καλύτερο δίσκο της χρυσής περιόδου των maiden
1 Like
Χρόνια πολλά στον 2ο καλύτερο δίσκο της χρυσής περιόδου των Μεηντεν, με το καλύτερο τους τραγούδι
2 Likes
Χρόνια πολλά στο αριστούργημα σκέτο
6 Likes