Το 18 ήταν λίγο καλύτερο το setlist αλλά και πάλι ήταν επικό το show που έκαναν…
Και το 1988 καλύτερο, ας μην κολλάμε τόσο σε αυτά μετά από 40 χρόνια
Ενα τραγουδι σιγουρα το ειπαν πολυ χειροτερα απο το '18 στην υπολοιπη αποδοση/ηχο/stage show/αντιδρασεις του κοινου συμφωνω, οι διαφορες ηταν μικρες
Στα υπολοιπα νεα (μιας και το τοπικ της συναυλιας ειναι κλειδωμενο) σημερα βγηκε θετικος σε κοβιντ ο ξαδερφος που πηγαμε μαζι Maiden, και υποθετω 99% εκει το κολλησε, επειδη γενικα προσεχει
Ελπιζω να μην ξεπερασουν τους Manowar, απο αυτη την αποψη
Πολύ νωρίς δεν είναι; Η με την όμικρον εχει μικρύνει τόσο η περίοδος επώασης;;
Ειναι 3 μερες, στο χαμηλο οριο του συνηθισμενου μεν, αλλα μια χαρα παιζει να το τσιμπησε εκει. Σημερα το πρωι ειχε πονολαιμο εκανε σελφ τεστ και βγηκε αρνητικο. Πριν λιγο εκανε ραπιντ και ηταν θετικο και τωρα εχει ανεβασει και λιγο πυρετο.
Manowar που κόλλησε όλη η παρέα, στις 2 μέρες άρχισαν να πέφτουν, στις 4 βγήκε ο τελευταιος
Τώρα έχουμε Κένταυρο.
Τα είπε όλα όποιος το έφτιαξε
Να πω εδώ πως όσο μου άρεσε η συναυλία (ας αφήσουμε τα σκηνικά με τα καπνογόνα) άλλο τόσο κ περισσότερο γουσταρα που βρέθηκα με παιδιά που είχαμε γνωριστεί σε προηγούμενες συναυλίες των maiden. Χαιρετισμούς λοιπόν στα παιδιά από την Ξάνθη. Τα φιλιά μου στον Ηλία που τον ζαλισα στις ερωτήσεις για τους Metallica που είδε τρεις φορές (φορουσε επίσημο t shirt) στον Λευτέρη κ τον Κώστα που ήταν η καλύτερη παρέα κ περάσαμε απίστευτα (σαν να είμασταν πενταήμερη ) Νομίζω αυτά μετράνε. Επίσης χάρηκα πολύ που είδα μικρά παιδιά κ πολλές κοπέλες (δεν είμαι γύπας ρε)
Πολλά παιδιά με τους γονείς τους επίσης και αρκετα παιδιά σε ηλικία 18-25
έλα παραδεξου το είσαι λιγο γύπας
Γαμάτη στιγμή: στο καλύτερο (από άποψη απόδοσης) κατ’εμε κομμάτι, flight of icarus, ενώ χτυπιόμουν, κοιτάω αριστερά και βλέπω δίπλα πατέρα με 12χρονο αγοράκι που τραγουδά όλους τους στίχους. Αρχίζω να τραγουδάω μαζί με τον πιτσιρικά, κοιταζόμαστε σταθερά και του έριξα το πιο μεγαλο χαμόγελο που είναι ανθρωπίνως δυνατό.
Άντε καλά:p
Και ξες, ο 12-χρονος την άλλη μέρα στην παρέα του: “κι εκεί που τραγουδούσα, ένας creepy μπάρμπας με κοιτάζει όλη την ώρα και χαμολεγάει”.
Εννοείται χαιρέτισα πρώτα τον πατέρα με νοηματική και χαμογέλασα και στους δυο μαζί ρε τρολ😝