Ε όταν γράφεις ότι “…έχουν και χειρότερα, όπως το No More Lies…” προσωπικά εκλαμβάνω ότι εννοείς πως είναι κακό τραγούδι, πράγμα με το οποίο προσωπικα δε συμφωνώ, όσες φορές και να φωνάζει “no more lies” ο μεγάλος. Αλλά μπορεί και να το εξέλαβα λανθασμένα και κυρίως το γούστο είναι μια πολύ σχετική και υποκειμενική κατάσταση.
Χειρότερα ως προς την έλλειψη μέτρου, οχι ως προς την ποιότητα. Απο εκει ξεκινησε η κουβέντα
2 Likes
Το θεμα διαρκεια των τραγουδιων και δισκων εχει κουρασει εδω και παρα πολλα χρονια για πολλα συγκροτηματα.
Το μεγαλυτερο παραδειγμα αυτης της λανθασμενης επιλογης ειναι φυσικα οι maiden. Μεγαλες εισαγωγες , επαναλαμβανομενα μοτιβα και ρεφρεν.
Και φυσικα η αποψη του αρχηγου -αν δεν σας αρεσει στα αρχιδια μας μην μας ακουτε - ισχυει για ολα και για ολους.
2 Likes
Εντ μεταξύ η πεποίθηση ότι “έχουμε progressive επιρροές άρα όλα τα τραγούδια μας πρέπει να είναι 10 λεπτά” καταρρίπτεται όταν έχεις γράψει το the prophecy που είναι το πιο prog τραγούδι όλων των εποχών που δεν έχει κυκλοφορήσει από αμιγώς prog μπάντα.
Επίσης να πω ότι γουστάρω απίστευτα τις εισαγωγές τους που είναι μες τις μελωδίες. Καταλαβαίνω όμως και όσους τους πιάνει ο ύπνος
4 Likes
Αν βαλεις το κομμάτι των Nanowar of Steel, που εχει και εισαγωγή και κλείσιμο την ιδια μελωδια και αλλαγές και τα παντα ολα ειναι ακριβως αυτο που θέλουν να κανουν οι Maiden αλλα με μέτρο.
Για μενα το καλυτερο Maiden κομμάτι που δεν εχουν γράψει οι Maiden. Εθιστικα καλο .
1 Like
Αριστούργημα 
21 Likes
Χρυσή η δεκαετία του 80 για τους Maiden, θαρρώ όμως ότι έκαναν το 1-2 με Somewhere In Time & Seventh Son, εκεί νομίζω έπιασαν το πραγματικό peak τους και πρόσφεραν τις κορυφές της καριέρας τους.
10 Likes
Δεν έχω λόγια για να εκφράσω πως αισθάνομαι γι αυτό το άλμπουμ!!
Το αγαπημένο μου εβερ,γενικά!
Πλέον το ακούω και συγκινούμαι…
Ζηλεύω απίστευτα όσους ήταν στη Φιλαδέλφεια το 88…
Infinite Dreams,ο νο1 live καημός…και λογικά καημός θα μείνει…
7 Likes
Ακριβως τα ιδια, πολλα συναισθηματα για τον καλυτερο δισκο εβερ και οχι μονο των maiden.
Ειναι απο τους δισκους που δεν ακουσ πια γιατι φοβασαι να ερθεισ αντιμετωπος με τα συναισθηματα που θα σου γεννηθουν και τις αναμνησεισ.
μεσα στις γιορτεσ το ακουσα ξανα ολο μετα απο πολλα χρονια - σχεδον δακρυσα στο only the good die young
UP THE IRONS
8 Likes
Χειρότερος δίσκος maiden στα 80s, sorry not sorry
1 Like
Η αρχή του τέλους τους
Ακόμα με θυμάμαι στο προαύλιο του σχολείου να προσπαθώ να περιγραψω στους τότε συμμαθητές τις εντυπώσεις μετά την πρώτη μέρα κυκλοφορίας. Καλύτερος δίσκος και δεν μιλάω μόνο για maiden !
4 Likes
Αν και έχω ένα τσακ πάνω το Powerslave, μιλάμε για άπιαστο θεούργημα!
4 Likes
Υπάρχουν πολλές κομβικές στιγμές στην επαφή με τη μουσική…Μια από αυτές ήταν η πρώτη ακρόαση του Infinite Dreams
6 Likes
Πλάκα πλάκα είχα παρόμοια εμπειρία πρόσφατα όταν έκανα την ΜΛΚΙΑ και άκουσα μετά από καιρό το High Hopes των Pink Floyd.
Κυριολεκτικά με ΔΙΕΛΥΣΕ ψυχολογικά και δεν κάνω καθόλου πλάκα, ούτε λέω υπερβολές, έκανα μέρες να συνέλθω.
Προφανώς υπάρχει και θέμα ευαισθησίας στο άτομο, αλλά είναι κάποια κομμάτια μουσικής που…
9 Likes
Το καλύτερο album, όχι μόνο από Maiden, γενικά
2 Likes
Κλείνει τα 44 χρόνια λοιπόν το πρώτο Iron Maiden όταν, όπως ακριβώς ο Eddie αποκαλύφθηκε σε όλη του την… αποτρόπαια μεγαλοπρέπεια βγαίνοντας από τις σκιές που βρισκόταν στο εξώφυλλο του Running Free, έτσι και οι Irons, ήδη μεγάλο όνομα στο κύκλωμα των clubs της πατρίδας τους, ξεκινούσαν για να γίνουν παγκόσμια γνωστοί με διαπιστευτήρια την απαράμιλλη μουσική τους που αποτυπώνονταν στα αυλάκια του βινυλίου και τα γεμάτα ένταση, ιδρωμένα live που απεικονίζονταν εύγλωττα στο οπισθόφυλλο!
12 Likes
Ημέρα Fear of the Dark σήμερα που συμπληρώνει τα 32 έτη από την κυκλοφορία του! Ένας δίσκος που, μπορεί να σήμανε το τέλος της συνεργασίας με τον Martin Birch και την μετέπειτα αποχώρηση του Dickinson (έως το 1999, όπως τελικά αποδείχθηκε) σε επίπεδο δημοφιλίας όμως κρίνεται πολύ επιτυχημένος αφού με αιχμή του δόρατος το ομώνυμο κομμάτι (ακλόνητη σταθερά στο setlist των Irons έκτοτε) δημιούργησε μια νέα γενιά οπαδών για τους Maiden!
8 Likes