Προσωπικά θεωρώ ότι το Virtual XI είναι αδικημένος δίσκος. Σίγουρα δεν πρόκειται για αριστούργημα, αλλά είναι αξιοπρεπές. Με Dickinson στη φωνή οι απόψεις θα ήταν διαφορετικές, αλλά ακόμα και έτσι μια χαρά στέκεται ο δίσκος. Το μόνο που με χαλάει, και το οποίο έχω την αίσθηση ότι ξεκίνησε από το X-Factor και συνεχίζεται ακόμα, είναι ότι οι μελωδίες στις κιθάρες παίζονται από μία κιθάρα και όχι με δισολίες όπως μας είχαν μάθει και για αυτό τους αγαπήσαμε…
3 Likes
Πολύ πιο μετρημένος είναι ο συγκεκριμένος σε σχέση με τον προηγούμενο 
2 Likes
Από περιέργεια και μόνο (απολύτως δεκτές οι απόψεις σας), πού ακριβώς εντοπίζετε το cringe; Στους στίχους, στο ότι το κομμάτι είναι “απλό” συνθετικά, στην ερμηνεία του Blaze, σε κάποιο άλλο στοιχείο;
Μου κάνει εντύπωση, γιατί εγώ το βλέπω ως ακολούθως, ας πούμε:
6 Likes
Δεν θα το έλεγα, δεν υπάρχουν υπερβολικές επαναλήψεις, εκτος αν εννοεις τις μεγαλες εισαγωγες που επανέρχονται στο κλείσιμο του κάθε κομματιού. Αλλα νομίζω οτι εξυπηρετούν την ατμόσφαιρα του δισκου.
1 Like
Ας πω και εγώ την αποψάρα μου για τον εορτάζοντα. Μετά το αγαπημένο X Factor, το πρώτο Maiden album που άκουσα ποτέ και που με ώθησε να πάω προς τα πίσω στα κλασσικά τους, η κυκλοφορία του Virtual XI ήταν μια μεγάλη απογοήτευση. Εξώφυλλο μάπα. Πιο πριν είχα αγοράσει το cd single με το edited The Angel and the Gambler που το είχα βρει απλά ΟΚ. Futureal συμπαθητικό.Λιγα από τα υπόλοιπα άσματα του δίσκου μου κάναν κλικ.
Fast Forward 25 χρόνια. Ακόμη πιστεύω πως το Virtual XI είναι μετά το Final Frontier το πιο αδιάφορο άλμπουμ των Maiden. Αν με ρωτήσετε το tracklist του, δεν θα μπορούσα να πω ένα δυο κομμάτια. Ωστόσο λίγο η νοσταλγία εκείνης της εποχής, λίγο η μουσική πορεία και τα live του Blaze στην Ελλάδα όπου το τίμησε, του έχουν δώσει αρκετούς πόντους. Παραμένει τίμιο αλλά μέχρι εκεί.
Α, και το Comο Estais Amigos τα σπάει!
2 Likes
Θυμόμαστε συχνά τις επετείους για τα album των Maiden, νομίζω όμως πως μόνο το Virtual XI εξακολουθεί να πυροδοτεί συζητήσεις!
Είναι κι αυτό μια δικαίωση αν το καλοσκεφτείς!
6 Likes
Δεν μου αρέσει τίποτα από τα παραπάνω 
αλλά κυρίως οι στίχοι. Όχι το μήνυμα, οι στίχοι…
2 Likes
Δεν ήξερα καν οτι τραγουδαει ο Blaze σε αυτο. Μετά το The x factor εχω χάσει επαφή με την μπάντα.
Final Frontier > Virtual XI απλά δεν γέννησε ένα έπος επών σαν το Clansman. Το Where The Wild Wind Blows ήταν το μόνο που κράτησαν σε ένα σημείο, και προφανώς δεν συγκρίνεται (για μένα Coming Home. ως Starblind όμως είναι πολύ δυνατό μέρος του δίσκου ωστόσο )
3 Likes
Τώρα εσύ θεωρείσαι σοβαρός άνθρωπος; Ρητορικά το σκέφτομαι, μην απαντήσεις. Την ξέρω ήδη την απάντηση 
Ωραίος δίσκος. Τον ακούω πολύ άνετα σε σχέση με τα επόμενά τους. Το τελευταίο τους αγγίζει ανώτερα επίπεδα.
Το “Como Estais Amigos” είναι μία ξεχωριστή περίπτωση τραγουδιού για μένα. Δε θέλω να το συγκρίνω με άλλα πριν ή μετά. Απλά, το αφήνω στην εποχή που ανήκει και αυτό μού συστήνεται, πάντα, ως διαχρονικό.
Tα λέει ορθά εδώ ο αδερφός.
… που ομως δεν ειναι πια τοσο εγκλημα οταν συμβαινει μονο σε ενα απο τα 8 τραγουδια. Γιατι δε νομιζω οτι μπορουμε να πουμε κατι τετοιο για καποιο απο τα αλλα τραγουδια στον δισκο. Για μενα το προβλημα ξεκιναει ξεκαθαρα με το BNW, το οποιο σωζεται απο την ποιοτητα των συνθεσεων, αλλα στα επομενα δεν υπαρχει η ιδια “σωτηρια”.
Προσωπικα δε μου αρεσει τιποτα σε αυτο το τραγουδι, αλλα οι δυο βασικοι λογοι που με κριντζαρουν ειναι (1) η ερμηνεια του Blaze (με του οποιου την φωνη γενικα δεν εχω προβλημα, αλλα εδω οριακα φαλτσαρει) και (2) οι στιχοι, που ειδικα σε ισπανοφωνους πρεπει να φαινονται πολυ γελοιοι. Γενικα δεν υπαρχει κανενα τραγουδι στην ευρυτερη ροκ/μεταλ στο οποιο ο ερμηνευτης τραγουδαει σε αλλη γλωσσα απο την μητρικη του (εξαιρεση προφανως τα αγγλικα), και να μην κριντζαρω. Ποσο μαλλον οταν γινεται και σοβαρα.
Συμφωνω. Στο X-Factor δεν υπαρχει ουτε μια περιττη νοτα νομιζω. Ασχετα παντα απο το ποσο γουσταρει καποιος τα τραγουδια ή οχι. Δεν φαινεται πουθενα να πλατιαζει καποια συνθεση και να εχει ακυρα σημεια νομιζω.
Αρα το St. Anger που αναφερθηκε πιο πανω ειναι ο καλυτερος δισκος στην ιστορια της μουσικης τοτε
Δεν παιρνω τον εαυτο μου πολυ σοβαρα, οχι
Ουτε και πολλους αλλους!
3 Likes
Εννοειται
1 Like
Άλλη μία ενδιαφέρουσα ιστορία είναι η περίπτωση του TAATG. Το τραγούδι δεν ηχογραφήθηκε ποτέ τόσο μεγάλο αλλά επιμηκύνθηκε τεχνιτά στο στάδιο του Mastering. Η πραγματική διάρκεια του τραγουδιού είναι αυτή στο single. Πάμε πίσω στο An Introduction To… Virtual XI
4 Likes
Σε κάθε επέτειο του VXI θυμάμαι την εποχή του λυκείου. Ωραία τα 90’s. Μουσική, βιντεοπαιχνίδια βόλτες, οι πρώτες μπύρες, οι πρώτοι έρωτες.
Μια χαρά δίσκος ( και ας είναι το “Don’t Look to the Eyes of a Strangers” το χειρότερο τους τραγούδι)
2 Likes
μονο στον τιτλο αδερφε.
κατα τ’αλλα, μακραν η πιο αγαπημενη μου μειντεν μπαλαντα.
καποιοι στιχοι του ειναι υπεροχοι και σκετη συγκίνηση.
το ειχε παντα αυτο ο blaze. ακομα το εχει.
(παρεμπιπτόντως , το τελευταιο του γαμει.)
απιστευτο πραγματικα.
λεγεται οτι το εχει επιμηκύνει στις 66 φορες ο harris. συμβολισμος;
στιχαρες παντως!
1 Like
και οι δυο παιζουν, αλλα αποφεύγεται η αρμονια.
τα x factor και fear of the dark , εχουν ηδη μειωμενες αρμονιες κιθαρας, αλλα το virtual ειναι το μοναδικο αλμπουμ χωρις καμια κιθαριστικη αρμονια.
ενας λογος ειναι τα πληκτρα του harris ,αλλα και το παιξιμο του, με δυναμικες συγχορδιες, κατα κυριο λογο.
ενας αλλος λογος,πιστευω, ειναι η τελειως διαφορετικη προσεγγιση στις κιθαριστικες κλιμακες (για το virtual μιλαω).
εχει την μεγαλυτερη ποικιλία οσον αφορα τις κλιμακες απο οποιοδηποτε μειντεν αλμπουμ, αποφευγοντας την κλασικη κλιμακα ,που συνηθως χρησιμοποιούν.
1 Like
Υπαρχουν πολλες επαναληψεις σε ρεφραίν και σε αλλα κομμάτια του δισκου ομως .
Προφανως παρακάτω στη δισκογραφία τους υπάρχουν και χειρότερα τύπου Νο More Lies, αλλα εδω ξεκιναει μια πατεντα που συνεχίζεται μεχρι και σημερα.
Σε γενικες γραμμες ειναι ενας δίσκος που δεν ακουω σχεδον ποτέ πια κι ας περιμενα εξω απο το δισκάδικο για να τον παρω πρωτη μερα .
2 Likes
Αυτό πάλι με το No More Lies δεν το κατάλαβα ποτέ και ουτε πρόκειται, δεν το δέχομαι. Προσωπικά είναι στα 3 τραγούδια που, όχι απλά μου αρέσουν από το Dance of Death, αλλά το θεωρώ κομματάρα.
2 Likes
Αν κόψεις καμιά δεκαριά από τα “No More Lies!” είναι όντως κομματάρα, συμφωνώ.
Βασικά όλα τα λεφτά στο κομμάτι είναι αυτή η φολκοειδής μελωδία που ακούγεται πρώτα απαλή/ηλεκτροακουστική στην αρχή και μετά heavy, ακριβώς μετά το δεύτερο ρεφρέν αν δεν απατώμαι. Από τις λίγες πραγματικά μεγάλες στιγμές των reunited Maiden κατά τη γνώμη μου.
3 Likes
Δεν ειπα οτι ειναι κακο τραγουδι , απλα οτι το τραβάνε απο τα μαλλια και ειδικα η επανάληψη του τίτλου φτανει σε εκνευριστικά επιπεδα