41 Χρόνια Piece of Mind αγαπητοί φίλοι…
… και ήδη από τότε δεν μπορούσες να εμπιστευθείς τα… greek cunts για να σου κάνουν μια δουλειά σωστά!
10 Likes
24 χρόνια από το Brave New World λοιπόν, τον δίσκο που διασφάλισε ότι οι Maiden θα συνέχιζαν να ακούγονται δυνατά και στη νέα… χιλιετία!
12 Likes
Τα μεγαλα πνευματα συναντηθηκαν και το ποσταρατε σχεδον ταυτοχρονα, αλλα τα μεγαλα πνευματα συναντηθηκαν και στην περιπτωση των Maiden και βγαλανε μεγαλη δισκαρα, στο top-5 τους προσωπικα.
Μπορει αυτο το μοτιβο με τις μακροσκελεις συνθεσεις να μην λειτουργησε παντα καλα στους επομενους δισκους, αλλα στο BNW αγγιζει την τελειοτητα.
5 Likes
Στους 2-3 αγαπημένους μου δίσκους Μειντεν
Λατρεύω ήχο ατμόσφαιρα εξώφυλλο. Για μένα έχει πολύ ξεχωριστή θέση
5 Likes
Χρόνια πολλά στον Nicko τον McBrain τον ol’ Mr Flatnose himself, που κλείνει σήμερα αισίως τα 72 έτη και παρά την ηλικία του (και τα θέματα υγείας που προέκυψαν κάποια στιγμή) συνεχίζει ακάθεκτος!
15 Likes
Εντάξει μη δούμε μια ωραία, σεμνή κατά τ’ άλλα κοπέλα να φοράει μπλουζάκι metal, αρχίζουν ορισμένοι τα πονηρά λογοπαίγνια!
Όρεξη να υπάρχει βέβαια και βρίσκονται κι άλλα, όπως τα…
-
Cumming Home (εντάξει, προφανές)
-
When the Penetration Runs Deep (απορώ πως δεν το σκέφτηκαν!)
-
Face in the Pillow (για πιο… μερακλίδικα υπονοούμενα)
-
22, Erection Avenue (εύκολα τίτλος σχετικής ταινίας!)
-
Wettest Dreams (παρομοίως!)
-
Only the Good Cum Fast (ανακριβές αλλά δεν έβγαιναν οι συλλαβές!)
4 Likes
fixed it for you… ένας είναι…
Ένας αυτός, Mia κι αυτή…
6 Likes
Πρώτος δίσκος των Maiden που άκουσα όταν βγήκε, κι ίσως γι’ αυτό να έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Για τον περισσότερο κόσμο, ήταν απλά ένας μέτριος δίσκος Maiden, για μένα όμως συμβολίζει ένα δύσκολο καλοκαίρι, πολλή νέα μουσική λόγω αυξημένης αναζήτησης (συνειδητής, και εφηβικής γαρ), αλλά και ένα δίσκο με μελωδίες που με έμπαζαν σιγά σιγά σε πιο metal μονοπάτια, καθώς ως τότε άκουγα πολύ περισσότερο rock παρά metal (μόνο Dream Theater και Metallica, και παραδόξως πολύ doom).
Ο ίδιος ο δίσκος, όμως, είχε μέσα ένα Coming Home, The Talisman, The Alchemist, και Mother of Mercy, στα οποία ακόμη και σήμερα διακρίνω γοητευτικότατα χαρακτηριστικά, ενώ το Where The Wild Wind Blows ήταν από τότε ένα κομμάτι εμπειρία, το οποίο ένα χρόνο αργότερα θα άκουγα ζωντανά στην πρώτη μου metal συναυλία, το Sonisphere ΙΙ, και θα ένιωθα ότι ξετυλίγεται μπροστά μου ένα αδιανόητο μουσικό υπερθέαμα (πού να πήγαινα και το '18, δηλαδή…)
Το The Final Frontier δεν είναι δίσκος κορυφή του συγκροτήματος, αλλά είναι ένας δίσκος που αγαπώ πολύ, και συνειδητοποιώ τώρα ότι κόβει και την ζωή μου στη μέση, μεταφορικά σίγουρα, αλλά και κυριολεκτικά, καθώς όταν το άκουσα ήμουν 14 ετών, και τώρα έχουν περάσει άλλα 14 χρόνια. Συγκίνηση.
15 Likes
Είναι μια παρανόηση που κρατάει καιρό, λεπτομέρειες θα έλεγε κάποιος, αλλά σύμφωνα με το Encyclopaedia Metallum, το RYM και το επίσημο site των Maiden η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του FF είναι η 16η (κι όχι η 13η) Αυγούστου του 2010, η μέρα δηλαδή που στην Ελλάδα το… κρέμασαν στα μανταλάκια στην κυριολεξία, αφού βγήκε και σαν “περιοδικό” στα πέριπτερα!
Είχε δημιουργηθεί μάλιστα τότε μια παραφιλολογία σχετικά με το αν θα ήταν το τελευταίο LP των Irons (λόγω του τίτλου αλλά και μιας παλιότερης δήλωσης του Ηarris που έθετε ως όριο τα 15 studio album)! Πάντως το εν λόγω FF δεν έγινε δεκτό με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και η αποτίμηση του το κατατάσσει συγκριτικά στα “χαμηλά πατώματα” της δισκογραφίας των Maiden, παρότι διαθέτει κι αυτό τις πολύ δυνατές στιγμές του!
5 Likes
Αγαπημένος δίσκος, πολλά δυνατά κομμάτια, άνευρη μίξη στον ήχο.
4 Likes
Τέρμα αδικημένος δίσκος. Σίγουρα πολύ καλύτερος από άλλα που έβγαλαν μετά το BNW.
1 Like
Μονο το stablind από το FF κατουράει τα πάντα των Metallica από το black και μετά. 
5 Likes
Μεχρι και το χειροτερο τραγουδι απο το St. Anger κατουραει οποιοδηποτε τραγουδι του Final Frontier, αλλα δεν πειραζει 
Προσωπικα βρισκω το Satellite 15 και το When the Wild Wind Blows τα δυο καλυτερα τραγουδια του δισκου, με μια ελαφρια προτιμηση στο πρωτο. Τουλαχιστον οι Maiden δοκιμαζουν κατι διαφορετικο με το πρωτο. Το κλεισιμο του δισκου ειναι καταπληκτικο, αλλα εχουμε ακουσει (πολλα) και (πολυ) καλυτερα τραγουδια στην κατηγορια του long epic απο την μπαντα.
Απο κει και περα, αυτος ο δισκος βγηκε μετα το AMOLAD, που για μενα ειναι μακραν ο καλυτερος reunion δισκος των ΙΜ, και επειδη δυστυχως οι συγκρισεις τοτε το 2010 ηταν αναποφευκτες, το FF το βρηκα ισως την πιο απογοητευτικη κυκλοφορια τους, μεχρι την επομενη.
1 Like
Album, για καταπονιση της νύστας…καλός ο οπαδισμος , αλλα μιλαμε για πολύ μετριότητα , μην πω χειρότερα…αποψη μου
4 Likes