Είναι από αυτά τα νέα που σε ταρακουνάνε λιγάκι. Χάρηκα που τον είδα πριν μερικά χρόνια σε μια μικρή σκηνή με 100-150 άτομα από κάτω να χοροπηδάνε στα κομμάτια από τα 2 πρώτα maiden. Σε όσο άσχημη κατάσταση και αν ήταν τότε, θα είναι από τα μικρά live που θα μου μείνουν.
Χανουμε τις σταθερες στη ζωη μας ρε γαμωτο.
Συννεφιασα στη δουλεια οταν έλαβα μνμ αν εμαθα για τον ντιαννο κ η απαντηση μου χαριτιλογοντας ηταν “πεθανε”; μ ενα γελακι γιατι κατι τετοιοι άνθρωποι που σε σημαδεψαν πιστεύεις οτι δεν πεθαινουν ποτε κ μονο σαν αστειο φαντάζεσαι την ημερα που θα φυγουν.
Καλο ταξιδι Μεγαλε PAUL DI ANNO.
Now all the boys are after me
And that’s the way it’s gonna be.
Δεν έχω ασχοληθεί με τα δύο πρώτα άλμπουμ των Iron Maiden, αλλά ρε φίλε…
Ήξερα ότι είχε πολλά προβλήματα υγείας, αλλά πίστευα πως ήταν αντιμετωπίσιμα.
Πολύ κρίμα, ήταν νέος άνθρωπος.
Rest in peace, Paul…
Από τα πιο επικά καλτ πανκ λαιβ που έχω δει στα Γιάννενα πριν καμια εικοσαετία
Rest in coke british cunt
Αντίο Παυλάρα 
Ευχαριστούμε για όλα
Σοκαρίστηκα μόλις το διάβασα. Όχι ρε Παυλάρα. Το killers είναι από τα κομμάτια τους που έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν το πρώτοάκουσα πιτσιρικάς. Είναι συγκλονιστική η παρουσία του στα δύο πρώτα.
Θυμάμαι πως γελούσα όταν έλεγε ότι θα πει ακόμα ένα από spice girls πριν από τα maiden σε ένα λάιβ του στο ροντέο το 2010. Από τις καλές του εμφανίσεις πριν ξεπέσει. Βέβαια μετά τα πήρε πίσω και ζήτησε (ορθώς) συγνώμη αλλά δε νομίζω να τον παρεξήγησε κανείς. Ήταν γνήσιος και δεν έκανε πίσω,γι’αυτό και έφυγε όπως έφυγε τόσο νωρίς
Έδωσε σάρκα και οστά στο όραμα του Harris στα πρώτα χρόνια της μπάντας. Οι Iron Maiden έκαναν πάταγο εκείνα τα χρόνια με εντυπωσιακά live και δύο άλμπουμ δυναμίτες. (όλοι μας τα έχουμε διαβάσει σε βιβλία, συνεντεύξεις, περιοδικά, DVD). Δεν θα ξεχαστεί ποτέ!
R.I.P. Paul
Λιγότερο από έναν χρόνο πριν τον είχαμε δει ζωντανά στο Gagarin…
Προσπαθώ να το κάνω λίγο ιστορία για να το γράψω, αλλά δεν μου βγαίνει γμτ. Νιώθω ότι χάσαμε τον αρχηγό της δίπλα γειτονιάς όταν ήμασταν παιδιά, που δεν μας ταίριαζε ακριβώς σαν παρέα (ούτε κι αυτός πρέπει να μας γούσταρε), αλλά λίγο πολύ τον ζηλεύαμε, γιατί ήταν αυθεντικός αλήτης, κατά βάθος ωραίος τύπος και ακόμα βαθύτερα ένα μεγάαααλο παιδί, που έζησε με τα πάθη του, τα γούσταρε και μετά τα πλήρωσε…
Γεια σου ρε γαμημένε Paul…κατά βάθος σε λατρέψαμε και ας μην στο είπαμε όσο σου άξιζε.
Γενικά αποφεύγω τις δημόσιες εκφράσεις θλίψης με αφορμή τον θάνατο λιγότερο ή περισσότερο προβεβλημένων μουσικών, καλλιτεχνών κλπ. Έχοντας βιώσει την απώλεια κοντινού προσώπου το να εκδηλώνομαι έτσι μου φαίνεται υπερβολικό στην καλύτερη, ασεβές στην χειρότερη – έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον.
Από την άλλη, εδώ μιλάμε για τον Paul τον Di’Anno. Έναν τύπο που έζησε όπως ήθελε ή όπως έκρινε εκείνος ότι έπρεπε, ακολούθησε το ένστικτο του και πλήρωσε το βαρύ τίμημα αυτής του της στάσης στο ακέραιο – πραγματικά, δεν ξέρω αν αξίζουν δακρύβρεχτοι επικήδειοι σε τέτοιους τύπους.
Για μένα όμως, ήταν και θα παραμείνει εσαεί η φωνή που γαργάλησε τα “παρθένα” αυτιά μου με metal ήχους, αυτός που με συνεπήρε όταν άκουσα για πρώτη φορά το πρώτο Maiden από μια αντιγραμμένη κασέτα πριν από 35 χρόνια. Ο θάνατος του – ο θάνατος ενός πρακτικά αγνώστου – σημαίνει το φυσικό τέλος ενός συνδέσμου με τον 15χρονο εαυτό μου, μια εμφατική συνειδητοποίηση ότι αυτή η εποχή όσο πάει και ξεμακραίνει… μέχρι να μπει ξανά το Prowler, να νιώσω πάλι αυτό το σκίρτημα όπως κάθε φορά, και ο Παυλάρας να εφορμησει ασυγκράτητα ορμητικός μέσα από τα ηχεία, όπως πάντα.
Κύριος με Κ κεφαλαίο.
Γαμημενο AI μου έκαψες και το τελευταίο εγκεφαλικό κύτταρο
Εγώ πλέον δεν τα βλέπω αυτά τα βίντεο.
Αυτό ακριβώς! Με τρώει το χέρι μου από χτες αλλά αρνούμαι να παρακολουθήσω οτιδήποτε είναι φτιαγμένο με ΑΙ
αδερφος!
δυστυχώς όλο και περισσότερα γκρούπ, φτιάχνουν κομμάτια με ΑΙ.
