Ωχ ωχ ωχ
Μη μη μη
4 Likes
“We recorded the whole thing in about 2 or 3 days, live in the studio. The song “Paranoid” was written as an afterthought. We basically needed a 3 minute filler for the album, and Tony came up with the riff. I quickly did the lyrics, and Ozzy was reading them as he was singing.”
10 Likes
Να πούμε ένα άλλο θρυλικό filler; “Carry on My Wayward Son”
4 Likes
Μάλλον έχει να κάνει με τα γούστα του καθενός. Όποιος είπε ότι το Powerslave έχει fillers πέρα του Back in the village τον περιμένω έξω από το μαγαζί τώρα
Edit Όλες οι κιθάρες στο Powerslave(δίσκο)και όλες οι μπάσο γραμμές το απογειώνουν
7 Likes
Όπως και το Smoke on the Water. Για το Carry On μου κάνει τρομερή εντύπωση πάντως, παραείναι δουλεμένη και γεμάτη σύνθεση για να είναι φίλλερ. Κοίτα να δεις…
Στην άνωθι κουβέντα περί Maiden και fillers εγώ δεν συμμετέχω, σας κοιτάω όλους με απορία και γνήσιο, ακαδημαϊκό ενδιαφέρον.
4 Likes
Ήταν ένα κομμάτι που υπήρχε ως ιδέα, αλλά το ηχογράφησαν τελευταίο λίγο πριν φύγουν απ’ το στούντιο, απλά να υπάρχει, και δεν του έδιναν και πολλή σημασία. Ήταν έκπληξη ότι έγινε χιτ
@Benjamin_Breeg32 Powerslave κομμάτια 1-2 και 7-8, αυτά… Να έρθω έξω από κάποιο συγκεκριμένο μαγαζί, ή οποιοδήποτε μας κάνει;
2 Likes
Διάλεξε ένα που να έχει κοντά νοσοκομείο 
1 Like
Σε πονάει η αλήθεια; 
3 Likes
Για μένα το χρειάζομαι το νοσοκομείο πάντως 
Εκτός αν θέλεις τσίπουρα αγώνα κάτω από τον καυτό ήλιο 
2 Likes
Έγραφα βιαστικά και το autocorrect έκανε τα μαγικά του. Δίκιο έχεις, αυτά ήθελα να αναφέρω κι εγώ ως κομμάτια, το Die With Your Boots το αφήνω στην άκρη γιατί καλώς η κακώς, είναι ένα αξιομνημόνευτο κομμάτι, έχει κάτι που σου μένει.
Για μένα, μπορεί Number Of The Beast & Powerslave να θεωρούνται ως οι κορυφαίοι δίσκοι του συγκροτήματος από κοινό και κριτικούς, παρόλα αυτά, η ψήφος μου πάει σε Somewhere & Seventh Son.
Σαφώς με Number & Powerslave καθιερώθηκαν στο χώρο, η επίδραση είναι τεράστια, αν τους δούμε όμως ως δίσκους και μόνο, έχουνε τις “στραβοτιμονιές” τους ενώ Somewhere & Seventh, πιστεύω ότι έχουν πολύ καλή ροή και δεν υπάρχει κάποιο κομμάτι το οποίο θέλεις να προσπεράσεις, μπορείς να ακούσεις μονορουφι αυτούς τους δίσκους.
Όσον αφορά την αναφορά στα fillers. Πολλές φορές τα συγκροτήματα έχουν λάθος κρίση στο τι εστί πιασαρικο κομμάτι και τι θα έχει απήχηση. Επειδή αναφέρθηκαν οι Deep Purple, αντί του Smoke On The Water, του Highway Star, του Pictures Of Home, θεώρησαν ως single του δίσκου το Never Before του ίδιου δίσκου. Ένα κομμάτι το οποίο και πάλι είναι ο ορισμός του filler σε ένα δίσκο αιθέρα, το θεώρησαν ως το εμπορικό κομμάτι του δίσκου.
Επίσης, αν Paranoid, Smoke…, Carry On… θεωρήθηκαν filler, δεν ξέρω σε ποια κατηγορία μπαίνουν κομμάτια όπως Judas Be My Guide, Weekend Warrior, Flash Of The Blade που ας μη γελιομαστε, υπάρχουν απλά για να υπάρχουν…
2 Likes
Συμφωνώ, σε προσωπικό γούστο το SiT και SS είναι ανεπανάληπτα
1 Like
Μηπως εκανα τα μαγικα του κ για τα prisoner και 22 acacia ;
Λεω εγω τωρα 
4 Likes
Εγώ πάντως τώρα ακούω το Revelation από Armored saint και έχει αρκετά fillers.
1 Like
Θα σε στεναχωρήσω αλλά όχι, θα έβαζα και το invaders μέσα, όμως, είναι τόσο παράξενο κομμάτι το οποίο τελικά σου μένει.
@Benjamin_Breeg32 Το ανέφερα και σε προηγούμενο μήνυμα, το αναφέρω και εδώ. Επειδή αναφέρθηκα σε δίσκους των Maiden, δε σημαίνει ότι και άλλοι αντίστοιχοι δίσκοι των μεγάλων συγκροτημάτων δεν έχουν αντίστοιχα ζητήματα.
Γι’αυτό και κάπου κάνω τη διάκριση, είναι διαφορετικό πολλές φορές ένας δίσκος να είναι επιδραστικός στο είδος του και είναι διαφορετικό να είναι από μόνος του ως σύνολο αξιόλογος.
Τρανό παράδειγμα filler, έχουμε και στον υπερκλασικό δίσκο Rainbow Rising. Θα μου πεις, τολμάς να μιλάς έτσι για το δίσκο που έχει μέσα Stargazer/Light In The Black? Ναι, έχει μέσα αυτές τις υπερκομματάρες, έχει όμως μέσα και ένα Do You Close Your Eyes, ένα κομμάτι εντελώς αψυχολογητο σε σχέση με όλα όσα έχουν προηγηθεί και όσα έπονται.
Κατά μία σύμπτωση, παραγωγός σε αμφότερα τα παραδείγματα, είναι ο αείμνηστος Martin Birch συνεπώς, μπορεί να είναι και επίτηδες αυτό, να υπάρχουν κάποια κομμάτια πιο “αδιάφορα”, για να δώσει στο θεατή την ευκαιρία να προετοιμαστεί για το σφυροκόπημα που έπεται, για να προοικονομήσει καλύτερα την κορύφωση του έργου, έχει μια στρατηγική η τοποθέτηση των κομματιών.
Στο Machine Head των Deep Purple για παράδειγμα, ας δούμε λίγο τη διάταξη των κομματιών. Ξεκινά με το σφυροκόπημα που λέγεται Highway Star. Έπεται το Maybe I’m A Leo το οποίο είναι αξιόλογο κομμάτι, είναι όμως κάπως χαλαρωτικό για αυτό που έχει προηγηθεί και χαλαρωτικό για τον ογκόλιθο Pictures Of Home που έπεται. Μετά από αυτό, έχουμε το Never Before, ένα κομμάτι σε εντελώς διαφορετικό ύφος, το οποίο θεώρησε ιδανικό το συγκρότημα για single. Μετά από αυτό τι έρχεται; Ο οδοστρωτήρας που ονομάζεται Smoke On The Water. Δε χρειάζεται κάτι άλλο, μόνο οι πρώτες νότες που σε αρπάζουν από τα μούτρα. Ενω είσαι χαλαρός, κάνεις το τσιγάρο σου και έχεις το δίσκο να παίζει, σκάει αυτό μετά και ήδη έχεις τεντώσει τα αυτιά σου.
Ίσως και μέσα στους δίσκους, να έχουμε λίγο τα “διαφημιστικά διαλείμματα”, έχει υπάρξει κάτι δυναμικό πριν, έρχεται κάτι δυναμικό μετά, ο ακροατής πρέπει να πάρει μια ανάσα, είναι στρατηγική η θέση των fillers, δεν είναι όλα τα φιλερ μαζί και όλες οι κορυφές μαζί. Ο θεατής βαριέται με το ανελέητο σφυροκόπημα και τη συνεχόμενη ξενέρα…
3 Likes
Μην ρωτας τον Παντελη τι ειναι φιλλερ, δεν ξερει.
Μπερδευει ενιοτε το φιλλερ με το σκιππερ και το αντικειμενικο με το υποκειμενικο
Παντως τα δυο ταληρα μου, το BNW εχει πολλα αδιαφορα τραγουδια.
Ολο αυτο ας πουμε ειναι υποκειμενικο για παραδειγμα, τι σημαινει το “να προσφερει κατι στην εμπειρια ακροασης του δισκου”?
Προχειρα μετραω 2 ακομα φιλλερακια, με πρωτο και χειροτερο το 2 minutes to midnight (!)
Σταμάτα εσύ 
Τα εξηγείς ωραια! Γι’αυτό για μένα το dance of death είναι δισκάρα ενώ το brave new world είναι τίγκα στα fillers 
*Για τα πρακτικά, βαριέμαι άπειρα το blood brothers
Όποτε ανοίγει η κουβέντα για filler κομμάτια υπάρχει το ίδιο ζήτημα πάντα, οπότε μπορούμε εξαρχής να συμφωνήσουμε ότι όντως, ο ορισμός του filler κομματιού είναι μεν αυτό που είπε ο ChrisP (δηλαδή: πρέπει να γεμίσουμε 2-3 λεπτά ακόμα, ας γράψουμε ένα κομμάτι γι’ αυτό), αλλά πλέον η έννοια του filler ειναι αυτή που λέει ο tsimisde; Δηλαδή τραγούδια που τα ακούς και δεν λες “θεε μου, τι τεράστια μαλακία είναι αυτή που ακούω, πονάνε τα αυτιά μου, κλείσ’ το τώρα”, αλλά τραγούδια που φαινομενικά δεν έχουν τίποτα “λάθος”, μια χαρά κυλάνε, αλλά απλά δεν περιέχουν καμία αξιομνημόνευτη στιγμή, καμία κορύφωση; Και χέστε με με τις υποκειμενικότητες, η κορύφωση και συγκίνηση είναι κορύφωση και συγκίνηση, το “μιεχ” είναι “μιεχ” πώς να το κάνουμε τώρα;
1 Like
Δεν με πολυαπασχολει, αλλα μηπως να σταθειτε στον ορισμο; Διοτι ειναι φανερο οτι “το θεε μου τι μλκ ειναι αυτο που ακουω” ειναι υποκειμενικο για τον καθενα. Το “χμ, οκ αλλα δεν μου εδωσε τπτ” εχει μετατραπει (στο φορουμ, διοτι δεν ασχολουμαι με αλλα σαιτ παραεξω) στο “λοιπον, ο δισκος ειναι grower και εχω εκτιμησει το ταδε κομματι που πριν δεν ελεγε τπτ”. Αρα, παλι υποκειμενικο.
Ε, αρα υποκειμενικο
3 Likes
Filler με την κυριολεκτική έννοια είναι το τραγούδι που γράφτηκε γιατί έπρεπε να γραφτεί. Είπατε παραπάνω για το Smoke on the Water και το Carry On, τέτοιο ήταν και το Escape των Metallica που γράφτηκε στο στούντιο γιατί χρειαζόταν ένα ακόμα τραγούδι για να κλείσει το άλμπουμ.
Filler με την έννοια που το εννοούμε οι περισσότεροι είναι πως αν δεν υπήρχε στο δίσκο είτε δε θα έλειπε από τους περισσότερους, είτε ακόμα πως ο δίσκος θα ήταν καλύτερος σαν συνολικό αποτέλεσμα. Είτε γιατί το ίδιο το κομμάτι είναι μέτριο / όχι στο επίπεδο των υπολοίπων, είτε γιατί ο δίσκος πλατειάζει αχρείαστα.
2 Likes