Ότι πρέπει αν έχεις προβλήματα ύπνου…αχρείαστο και τέρμα αδιάφορος δισκος
Το πιο αδιάφορο άλμπουμ μετά την επιστροφή του Dickinson. Υπάρχουν κάποιες καλές στιγμές (Mother of Mercy, The Alchemist, Starblind), αλλά γενικά οι διάρκειες σε κάποια τραγούδια είναι υπερβολικές. (η συνήθεια που έγινε λατρεία -not)
1 Like
Talisman & when the wild wind blows θα προσθέσω
6 Likes
To sum up, τέτοιο χάλι από Maiden δεν το περιμέναμε.
1 Like
Coming Home επίσης…
2 Likes
Coming Home
The Alchemist
Mother of Mercy
Where The Wild Wind Blows
Όλα κομματαρες
Προσωπικά το απολαμβάνω πολύ περισσότερο από το Book of Souls, που κοντοζυγωνει κι εκείνου η δέκατη επέτειος. Μιας και μιλάμε για αχρειαστα μεγάλα άλμπουμ, δηλαδή…
6 Likes
Τελικά μόνο σε μένα αρέσει το The man who would be… Mother of mercy το διαμάντι του δίσκου μαζί με το starblind.Ο Bruce κάνει παπάδες (το live en Vivo θεωρώ ότι είναι ο καλύτερος Dickinson ever)Στα αρνητικά το απαράδεκτο εξώφυλλο αν και το 50’s space comic concept των t shirts είναι εκπληκτικό. Εννοείτε και ο σχετικά, μπουκωμενος ήχος.
3 Likes
Ω ναι ρε, το ξέχασα το Starblind!
2 Likes
Αδιάφορο άλμπουμ με μεμονωμένες στιγμές από εδώ και από εκεί. Μαζί με το virtual τα χειρότερα maiden. Έχει πιάσει σκόνη και δε βλέπω να φεύγει.
1 Like
Ο,τι είναι το reload για το Fixxxer, είναι και το FF για το Starblind. Οι Άγιοι Ιωσηφ του καιρού μας 
Ισως μονο επειδη ειχαν βγαλει το καλυτερο reunion album λιγα χρονια πριν, αλλα γενικα speak for yourself Κατα τα αλλα δεν θεωρω πως το Final Frontier ειναι πια τοσο χειροτερο απο το Book Of Souls ή το Dance Of Death… ελαχιστα τραγουδια μου αρεσουν σε οποιονδηποτε απο αυτους τους δισκους. Και ακομα και το Senjutsu για μενα ξεχαστηκε πολυ γρηγορα, απλα τουλαχιστον αυτο δεν πλατιαζει χωρις λογο.
Έχω στα σχέδιά μου να ξανακούσω τα post-AMOLAD albums κάποτε. Αμφιβάλω αν θα αναθεωρήσω.
Θεωρώ πάντως τα πρώτα 3 του reunion άπιαστα από τα επόμενα (κι ας έχουν αδυναμίες χτυπητές, ειδικά το Dance…).
Υπάρχει λόγος και λέγεται η κούτρα του Steve. Tέσπα.
1 Like
Το υλικό του FF υστερεί ολοφάνερα από τα υπόλοιπα post reunion albums. Πιο πολύ με χαλάει η απόδοση του Bruce που δεν είναι στο υψηλό επίπεδο που μας συνήθισε. Επίσης χάλια εξώφυλλο και μέτριος ήχος. Πολλά προβλήματα με αλλά λόγια.
1 Like
Εν τω μεταξύ όλα τα reunion Maidens (το Brave New World κάπως λιγότερο) πλατιάζουν χωρίς λόγο 
5 Likes
Υστερεί ολοφάνερα κι απ’ το Book of Souls; Γιατί εγώ νομίζω ότι εκεί είναι που σε πιάνει η μεγάλη βαρεμάρα και κούραση, χωρίς διαφορές ουσιαστικές σε ήχο και αποδόσεις.
2 Likes
Προτιμώ το Book για τρεις τέσσερις συνθέσεις που μου αρέσουν πολύ - αν και αυτό το τοποθετώ κοντά στον πάτο. Το FF με το ζόρι ένα δύο κομμάτια.
2 Likes
Κι εγώ συμφωνώ για Book of Souls
Αδικαιολόγητα μεγάλη διάρκεια
Μόνο το Eternity με ψήνει να ακούσω από τον δίσκο και το The Red & The Black , καθαρά από προσωπική ηδονή να ακούω τα σολιδια που σκάνε καταιγιστικά
Αν δεν είσαι guitar lover, ούτε αυτό αξίζει ιδιαίτερα
Αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα στα δύο , ίσως και να έβαζα FF αντί για BoS
1 Like
Isle of Avalon
Starblind
Μου αρέσει το σόλο του, πολυ περίεργο (reversed), μου θυμίζει κλαρίνο…
1 Like
Το frontier καταφέρνει το ακατόρθωτο. Δεν έχει ούτε ένα κομμάτι να μου αρέσει ολόκληρο. Μόνο στιγμές από εδώ και από εκεί. Πχ η εισαγωγή του Άβαλον είναι όμορφη. Το κλείσιμο του mother of mercy επίσης. Κάποια ριφακια στο wild wind. Η εισαγωγή του talisman. Συνολικά καλό τραγούδι δε θα έλεγα κανένα τούς.Αν τραγουδούσε ο Μπέιλι θα το έβαζα πιο κάτω και από το virtual στο οποίο συμβαίνει το ίδιο πλην futureal ( το clansman έγινε κομμάτι από τον Ντίκινσον στο Ρίο, στον δίσκο είναι ψοφιο). Στο bos υπάρχουν καλά τραγούδια, eternity, ομώνυμο, red black, clown, το ίδιο και στο dance (ομώνυμο, rainmaker,montsegur). Για σουντόκου για μένα ούτε λόγος, το θεωρώ πολύ καλό και συμπαγές άλμπουμ, το ακούω ακόμα πολύ συχνά, και το βάζω στις δυνατές στιγμές του reunion, παρέα με τα brave-matter που πάνω κάτω έχουν περάσει το τεστ του χρόνου για τους περισσότερους.
2 Likes
Sorry αλλα το coming home ακουγεται τρομερα ευχάριστα σε ολη τη διαρκεια του.
1 Like