Άνισος δίσκος με μπόλικη σαβούρα, ανάμεσα σε κάποια καλά κομμάτια.Για το artwork τι να πει κανείς, πιθανότατα ότι χειρότερο έχουμε δει σε μεγάλη μπάντα.Μια κακή απομίμηση της ταινίας του Κιούμπρικ, Μάτια Ερμητικά Κλειστά, με τον Eddie στην μέση, φτιαγμένο από κάποιον πρωτοετή φοιτητή γραφιστικής.
Τώρα στα κομμάτια…τα singles Wildest Dreams και Rainmaker είναι ευχάριστα.Μπορεί να τα ακούσω καμία φορά.Στο βίντεο για το πρώτο, έχουμε άλλη μια αποτυχημένη προσπάθεια της μπάντας να οικειοποιηθεί την gaming κουλτούρα (παρόμοια φάση με το virtual xi και το τραγικό βιντεοπαιχνίδι Ed Hunter).No More Lies με τις 100 επαναλήψεις του ρεφρέν του από μένα είναι όχι.Monstegur ίσως η μοναδική κομματάρα του άλμπουμ.Το ομώνυμο είναι οκέι αλλά οι ίδιοι έχουν καμία πενηνταριά ανώτερα τραγούδια σε τέτοιο στυλ (αργό μελωδικό intro-αφηγήσεις Βρασίδα-Κιθαριστική τριπλή επίθεση).Gates of Tomorrow και New Frontier (σύνθεση του Νίκο!!) φίλερ μέχρι το θεό.Paschendale στην δεύτερη θέση των δυνατών σημείων του δίσκου.Face in the sand,Age of innocence και Journeyman , επίσης τα θεωρώ φιλερς, με τη διαφορά ότι τα πρώτα δύο είναι εύκολο να τα ξεχάσεις, αλλά στο τελευταίο μένει το κριντζ του chorus του.
Δε θα διαφωνησω πολυ με την κριτικη σου για τα τραγουδια του δισκου, αν και προσωπικα βρισκω μια χαρα το No More Lies, δεν ειναι και Can I Play With Madness αλλωστε οσον αφορα τις επαναληψεις του ρεφρεν
Τωρα οσον αφορα τα reunion, για μενα παει καπως ετσι (κοινως ταυτιζομαστε σε 4/6):
Οδηγούσαμε σε παραλιακή οδό με @Outshined (εκεινος οδηγούσε) και του εξηγούσαμε καλά και ωραία πόσο πατάτα ειναι το FF και εκείνος επέμενε οτι ειναι καλό, λόγω μιας γέφυρας που έφερνε σε Dream Theater. Και επειδη θα μας έριχνε στον γκρεμό, συμφωνήσαμε (τότε).
Άρα - FF με γέφυρα από DT - 5.5 / FF χωρίς γέφυρα - 3 και βαρύς ύπνος ασήκωτος, μετά από ούζα
