Νομίζω πρώτη φορά σε συναυλία, ανατρίχιαζα σε όλη την διάρκεια κομματιού… αυθόρμητα…
Tears of the Dragon.
Σε αυτο δεν θα συμφωνησω, δηλαδη ειναι παρα πολλες οι συναυλιες πολυ παλιων συγκροτηματων (εστω και απο τα 80s τα περισσοτερα, οι Priest πανε ακομα πιο πισω) που θα αξιζαν 100% μουσικα, ακομα και αν δεν υπηρχε ο παραγων της νοσταλγιας.
Δηλαδη που θα στεκοντουσαν εν ετει 2024 σαν εξαιρετικη συναυλιακη εμπειρια, ακομα και αν ο ακροατης τους ανακαλυψε… προπερσι και δεν ειναι 30-40αρης που τους ακουει απο την εφηβεια του.
Δεν θα πω παραδειγματα, σιγουρα ολοι εχουμε πολλα και απο open air και απο κλειστους χωρους.
Κατα τ’ αλλα ΜΟΝΟ ΠΡΙΣΤ και χαιρομαι για οσους δεν τους απασχολησαν οι παραπανω προβληματισμοι και εζησαν τη φασαρα στο επακρο χτες @lupin τυχαιο ταγκ
Λοιπον με δυο λογια :
Απο τις καλυτερες συναυλιακες εμπειριες που ειχα ποτε μου σε ολους τους τομεις.
Μπηκαμε νωρις στον χωρο και πολυ ευκολα, παρακολουθησα ολες τις μπαντες απο ψηλα και ειχα την ευκαρια να παω και σε 2 τραγουδια των Accept πισω απο το stage.
Accept: πολυ καλοι θα ηθελα και λιγο παραπανω, Restless and Wild και Balls to The Wall ονειρωξη.
Bruce : ειναι η τεταρτη φορα που το βλεπω με την προσωπικη μπαντα του, και νομιζω οτι τον εχω απολαυσει περισσοτερο με αυτην παρα με τους Maiden. ηχος απιστευτος, αγγιζε CD, Βρασιδας σε μεγαλα κεφια ολα ποπα.
Judas Priest : τελευταια φορα που τους ειδα ηταν το 18, νομιζω οτι ηταν καλυτεροι χθες ομως τα φωνητικα του Rob εκει ο ηχοληπτης το παρατραβαι με το echo και κατανταει κουραστικο
Faulkner και Sneap το σωζουν και ο αγαπητος Scott θα ηθελα να μου δωσει απο αυτο που πινει και δειχνει ακομα σαν να βγηκε απο την περιοδεια του Painkiller.
Δεν πίνει, το μαλλί βάφει με αυτό
Προσέξατε την ουλή στο στέρνο του Faulkner; Τρομακτική, τυχερός ήταν που δεν πέθανε πάνω στη σκηνή ο άνθρωπος…
δεν ξέρω πως ήταν το έκο αλλά είναι φοβερό ότι ο Ρομπ το έχει ακόμα με τις τσιρίδες. Φυσικά κ βοηθαει από ένα σημείο κ μετά το έκο αλλά κ πάλι… . Τουλάχιστον ένα μήνα πριν, ήταν φοβερός εδώ Νορβηγία. Κ σκεφτείτε, 40 βαθμοί, δερμάτινα, φωτισμός, ε δεν είναι κ τόσο εύκολο όταν είσαι 70+
Ω ναι, στο Tears of the Dragon ταξίδεψα κι εγώ 20-25 χρόνια πίσω…
Κατά τα λοιπά δεν έχω να συμπληρώσω πολλά: Μπόμπα οι Accept και επιτέλους αξιώνομαι να τους δω, πραγματικά ελπίζω να γλιτώσουν τα εγκάυματα από τον ήλιο χθες , o Μπρους εξαιρετικός και οι Priest κομπλέ, αν και κάπου φοβήθηκα προς το τέλος ότι θα μας μείνει ο Ρομπ από την ζέστη.
@Sofa_King σε ευχαριστούμε για τις καταπληκτικές φωτογραφίες!
Σε σχέση με το θέμα του echo και των γενικότερων “πρωτοβουλιών” κάθε ηχολήπτη, νομίζετε ότι οι άνθρωποι αυτοί κάνουν ο,τι τους κατέβει στο κεφάλι;
Όχι.
Ο συγκεκριμένος ηχολήπτης κάνει ότι του πουν οι καλλιτέχνες που τον πληρώνουν.
Δηλαδή κάνει ο,τι του έχει πει ο Halford, για να σώζει την φωνητική του απόδοση και να καλύπτει τις ατέλειες και τις αδυναμίες του.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε μια συναυλία που είχα παρακολουθήσει με τον αδερφό μου στο Παλέ ντε Μπερσί του Παρισιού, ο ήχος ήταν κακός.
Ο αδερφός μου, που είναι μουσικός - και με πολύ καλύτερη ακοή από μένα - είχε αγανακτήσει. Κατέβηκε στον ηχολήπτη να του μιλήσει, μήπως και φτιάξει κάτι. Η απάντησή του ήταν “αυτά μου έχει πει ο καλλιτέχνης να κάνω”!!
Πάντως πολλοί ανέφεραν και για προηχογραφημενα φωνητικά στις τελευταίες εμφανίσεις των Priest στην Ελλάδα.
Το '22 είχε πολύ echo και γενικά ειχες την εντυπωση οτι βγαζει το setlist με πολυ ζορι… Χθες ομως εγω τον είδα ευκολα να βγαζει τις τσιριδες και γενικα ηταν πολυ καλός. Ήταν πολυ ορεξάτος - σε κάποια φαση χοροπηδουσε πανω στην σκηνη!!!
ΟΚ δεν περιμενω να βγαλει 100% το Victim of Changes . Απλά γιατι δεν γίνεται - βαλτε και τον Dickinson να το πει, και αυτος δεν θα το καταφερει.
καλα νταξει. και ο μεσι παιρνει αναβολικα
το ίδιο βίωσα κ εγώ Νορβηγία. Σε φοβερή κατάσταση φωνητικά, ήταν απολαυστικός. Άλλο βέβαια να έχει 15 βαθμούς θερμοκρασία κ άλλο 40.
Κάτι κοντά σε αυτό που είπε ο Γράκχος θέλω να συμπληρώσω, πως για εμένα η πεμπτουσία του open air είναι πως πάω να τα σπάσω με τους παιδικούς μου ήρωες, να βρω την παρέα μου, να χαιρετήσω άλλους 10 γνωστούς που έχω να δω κάτι μήνες και να αφήσω τα πάντα πίσω. Τεχνικότητες, αναλύσεις κτλ είναι πραγματικά περιττές και πρέπει να συμβεί κάτι συνταρακτικό για να φύγω ξενερωμένος. Ναι οκ, απαιτήσεις πάντα υπάρχουν (και έτσι πρέπει), αλλά έχω πολύ συγκεκριμένο mindset σε τέτοιες συναυλίες.
Αυτός δεν το έχει πει ποτέ όμως
^ έτσι είναι παιδιά, όπως έγραψα και χθες πήγα να δω Πρηστ ξέροντας τι να περιμένω, που ουσιαστικά έφαγα το τυράκι του Μπρους και αργότερα (και) την προσθήκη Αξεπτ αλλιώς έχω χορτάσει από Πρηστ
Το ποιντ είναι ότι πάντα θα περάσεις καλά με Πρηστ . Ο θειος Ρομπ δεν ήρθε Αθήνα να δώσει εξετάσεις ή διαγωνισμό , ήρθε για να τραγουδήσει με σκοπό να περάσουμε όλοι καλά για 90 λεπτά . Περάσαμε ;; Αν ναι , πέτυχε τον σκοπό του
Το εκο/ντιλει μόνο σε λίγες στιγμές με πείραξε , που η επανάληψη ήταν ακραία
Ναι την πρόσεξα κι εγώ . Παραβλέπουμε το πόσο δύσκολος είναι ο καύσωνας και για αυτόν με το ιστορικό καρδιάς του , επειδή είναι 45 και λέμε " οκ, νέος είναι" . Στα τελεταία κομμάτια ξεφυσούσε , την άκουσε κι αυτός
Βγαίνει ο Μπρους με σκούφο, ο κιθαρίστας του ΜΕ ΔΕΡΜΑΤΙΝΟ και ο Ρομπ με τα ριχτάρια του λες και παίζουν Σουηδία και εμείς από κάτω που είμαστε ντόπιοι κλαίμε που δεν φυσούσε και ήμασταν και σε μαρίνα . Ρε αφήστε το attitude που στα κοντινά έσταζε η καράφλα σου ρε θείε
Θα κλείσω το ποστ με ένα μεγάλο ρισπεκτ στον Ιαν Χιλ που είναι κι αυτός 72, αγέροχος στη σκηνή από την πρώτη μέρα να απολαμβάνει τη ζωή και τη σκηνή
Mαι του σεντς :
-
ΜΠΡΟΥΣ ΣΤΑΥΡΑΕΤΕ ΜΟΥ (σικ) ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΕΤΣΟΚΟΨΕΣ ΕΤΣΙ
-
Ελέω της χρονικής συγκυρίας
…πόσο κόσμο να είχε? Πρωτοφανώς δύσκολες μετακινήσεις, αλλά ακόμα κι έτσι κάτι κάναμε. Τσηαρς σε όσους είδα κλπ.
Θυμάμαι τη χθεσινή τριπλέτα-θάνατος Rapid Fire-Breaking the Law-Riding on the Wind και θέλω να πάω καλοκαιριάτικα με δερμάτινα στο Blue Oyster για χορό.
πλάκα πλάκα κυκλοφορούσε ανάμεσα μας ένας τέτοιος θεούλης
να πω κι εγώ το σχόλιό μου για χθες. αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι δεν ακούω μέταλ αλλά βρέθηκα χθες για ιστορικούς λόγους, δηλαδή να δω τον Halford.
καλός ο Dickinson, ίσως τα σόλο του να έχουν λιιιιγο περισσότερο ενδιαφέρον από τους Maiden, αλλά δε με άγγιξαν ποτέ. Πολύ συγκεκριμένες φόρμες και μοτίβα που δεν με ακουμπάνε. Όλα αυτά θέμα γούστου προφανώς-μην παρεξηγηθώ. Εντυπωσιακή είναι η φόρμα στην οποία διατηρείται σε αυτή την ηλικία και μετά τον καρκίνο.
Όταν βγήκαν οι Priest όμως φάνηκε διαφορά για μένα. Αυτό το old school στυλ που έχουν, πολύ πιο πηγαίο και αβίαστο. Αρκετά γκάζια, που τα γούσταρα φουλ! Στην απόδοση του Halford δε θέλω να σταθώ, γιατί πήγα υποψιασμένος, οπότε δεν απογοητεύτηκα. Δεν πήγα να τον ακούσω όπως ήταν στα 40 του… Αλλά ο τίτλος Metal God του έχει δοθεί για κάποιο λόγο, οπότε μένουμε σε αυτό.
Σε αναλογία στα δικά μου ακούσματα, είναι σα να πας να δεις τον Iggy τώρα και να του πεις “δε βγαίνει η φωνή και κρέμασες”… ναι αλλά έχεις τον Iggy μπροστά σου διάολε!
Κατά τα άλλα, όρεξη, λίγο χτύπημα, κανα δυο μπυρίτσες (cheers στον Παντελή), κανα δυο ενοχλητικοί-δε βαριέσαι όμως, αλλά πολλά χαρούμενα πρόσωπα!
Μετά τους μουσικούς λόγους (ξεκάθαρο), τους λόγους νοσταλγίας έχουμε τώρα και τους ιστορικούς λόγους για να παρακολουθήσει κάποιος μια συναυλία
Φυσικά. Δεν έχεις ξανακούσεις για συλλεκτικές συναυλίες???