To screaming βγήκε πριν 26 χρόνια, το defenders πριν 24 και πάει λέγοντας. Εγώ προσωπικά αν θέλω να ακούσω κάτι σαν το defenders τότε ακούω το defenders. Η μεγάλη μαγκιά αυτής της μπάντας είναι ότι σχεδόν πάντα προσπαθεί να κάνει κάτι άλλο.
Εμένα το άλμπουμ μου αρέσει αρκετά, ίσως να παραείναι μεγάλο σε διάρκεια, αλλά έχει κομματάρες, έχει ατμόσφαιρα, δουλεμένα σόλο και μοναδικά φωνητικά:) . Κάτα τα άλλα είμαι σίγουρος ότι θα διχάσει, όπως διχάζει κάθε καινούργια δουλειά(όσο καλή και να’ναι) οποιασδήποτε μεγα- μπάντας που έχει περάσει τα 15 χρόνια καριέρας.
Προσωπικα δε γουστάρω που αλλάξανε τόσο πολύ το ύφος τους.Δε λεω καλο πραμα η αλλαγή αλλα εδώ ειναι υπερβολική και το αποτελεσμα δε μου πολυαρέσει.Δε λέω να βγάλουν κοπιες defenders κλπ, αλλά τουλαχιστον να παίξουν αφτό που παίζανε πάντα: καθαρό heavy metal (ας είναι και πιο σύγχρονο). Οι priest ήταν πάντα το συνωνημο του heavymetal!! Και στο nostradamus πολύ λίγα σημεία θυμίζουν αυτό.
Αν είναι να ακούσω άλλο είδος μεταλ καλύτερα να ακούσω τη κατάλληλη μπάντα που παίζει καλα αυτο το είδος. Στους priest ΔΕ ΠΑΕΙ αυτο το ειδος της ατμοσφαιρας (τόσο πολύ τουλαχιστον). Αυτή είναι η γνώμη μου.
Prophecy: Εξαιρετικό ξεκίνημα. Mid tempo με πολύ πιασάρικο ρεφραίν. Revelations: Καλό κομματάκι, δεν πέθανα κιόλας… Mid κι αυτό. War: Πολύ ωραίο, με ένα εξαιρετικό ψιλό ρεφραίν. Pestilence And Plague: Άκουσα πολύ μέτριες κριτικές, παρόλα αυτά, ο Metal God, με μια σαρωτική ερμηνεία, μετατρέπει το ανθεμικό ιταλικό ρεφραίν σε πραγματικά μεγαλειώδες. Από τα αγαπημένα μου. Death: Μετριότητα. Πάρα πολύ αργό, γενικά δε μου πολυάρεσε. Conquest: Κι εδώ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Απλά συμπαθητικό. Lost Love: Γενικά οι μπαλάντες δεν είναι το δυνατό σημείο των Πριστ. Παρόλα αυτά τούτο λέει, αν και λίγο cheesy. Persecution: METAL! Πολύ γρήγορο και σκληρό κομμάτι, εξαιρετική η απόδοση του Ρομπ. Και γαμώ… Exiled: Kομματάρα. Mid tempo, λιγο κλαψομούνικο αλλά απίστευτα πιασάρικο! Alone: Ίσως το κορυφαίο του άλμπουμ, ξεκινάει μπαλαντέ αλλά μετά μπαίνει μια κλασική Πριστ ριφφάρα που μας ισοπεδώνει. Γαμάτο ρεφραίν, κι ο Ρομπ με τις κορώνες του δίνει ρέστα! Visions: Άλλος ύμνος από δω! Σωστή η επιλογή για σινγκλ, αρκετά εμπορικό κι εύπεπτο. New Beginnings: Η 2η μπαλάντα, πολύ ωραίο κομμάτι, σαφώς καλύτερο από το Lost Love. Nostradamus: Περίεργο κομμάτι… Πολύ επικό και ατμοσφαιρικό, όχι όμως πολύ Πριστ. Future Of Mankind: Εξαιρετικό αυτό το 8λεπτο κομμάτι, ότι πρέπει για να κλείσεις έναν πολύ καλό δίσκο.
Γενικά οι Πριστ στο Νοστράδαμο κάνουν ότι έκαναν οι Σάξον στο Unleash the Beast: Στρέφονται σε πιο επικές / ατμοσφαιρικές φόρμες.
+:
Πολύ ωραίες συνθέσεις γενικά.
Ένα άρτγουορκ που με κάνει να λυπάμαι όποιον το κατέβασε.
Ένας ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ Χάλφορντ, που δείχνει ότι ακόμη το κατέχει.
Τα ιντερλούδια που μας εισάγουν όμορφα στο επόμενο κομμάτι.
Η σύνδεση μεταξύ των κομματιών.
- :
Η απουσία κλασικών Πριστ ριφφ.
Καλό θα ήταν τα ιντερλούδια να ήταν κατά 1 ή 2 λιγότερα.
Τα περισσότερα κομμάτια είναι Mid tempo, χωρίς σκαμπανεβάσματα.
Ειπαμε ειναι δισκος που τον ακους 3 φορες και σου μενει.Δεν ειναι τιποτε τρομερο,δεν περιμενω απο τους Πριστ να αλλαξουν τη πορεια του μεταλ.Ημαρτον δλδ αν περιμεναμε τους Πριστ.Το μοναδικο συγκροτημα που εχει παραμεινει πιστο στον ηχο και υφος του μετα απο τοσα χρονια ειναι οι Motorhead.Ουτε οι Maiden ουτε οι Metallica ουτε κανενα αλλο μεγαλο η μικρο συγκροτημα εχει καταφερει να βγαλει αλμπουμ παρομοια τουλαχιστον με αυτα που εχει ταυτιστει απο τους οπαδους του.Δεν γινεται αυτο το πραμα.Δεμενος γενικα δισκος,δεν εχει αδυνατες στιγμες.Αυτο που χαλαει τους περισσοτερους ειναι οτι δε θυμιζει πριστ.Αλλα αν σκεφτειτε καλα ουτε το painkiller ουτε το ram it down θυμιζουν πριστ σε σχεση με τα προηγουμενα αλμπουμ τους.Να διαγραψουμε και το painkiller?Αντικειμενικα ειναι καλο αλμπουμ.Ξενερωσαν οι πρισταδες αλλα τι να κανουμε πρπ να συμβιβαζομαστε με τη πραγματικοτητα.
Γενικα καλα δισκακια ειναι…Για τωρα.δεν ειναι κατι το μοναδικο ή το μαγικο αλλα δεν περιμεναμε να βγαζανε και κανε Screaming for vengeance…για priest του 08 μια χαρα
Το album τα δίνει όλα, τα ισοπεδώνει με μία και μόνο ακρόαση (έχω κάνει ήδη 4, οι 3 κολλητές και έχει ακόμα…).
Concept. Εκ προοιμίου, δεν μπορείς να το συγκρίνεις με οτιδήποτε έχει γίνει στο παρελθόν. Είναι ένα νέο και σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία των Priest, όπως είναι όλα τα concept albums για κάθε μπάντα, άσχετα με το πότε κυκλοφορούν.
Κατανοώ τις αντιρρήσεις κάποιων που ήθελαν ένα σύνολο από riffs αλά Priest (τέτοια έχουν πολλά ακόμα στο συρτάρι τους). Η ωρίμανση όμως της μπάντας και η μουσική τους συνείδηση, φαίνεται ότι τους υπαγόρευε να δημιουργήσουν το Nostradamus. Κάτι που το γουστάρω τρελλά! ΕΠΟΣ!!!
Το ακούω συχνά εδώ και λίγες μέρες. Το κοινότυπο concept και η διάρκειά του είναι τα πιό κραχτά μειονεκτήματα του δίσκου πιστεύω.
Γενικότερα έχω την αίσθηση οτι πρόκειται για δίσκο που oι συντελεστές του κατάφεραν και τον έβγαλαν, λόγω της τεράστιας εμπειρίας τους και της ικανότητάς τους να γράφουν τραγούδια χωρίς να έχουν την τεράστια έμπνευση.
Σχεδόν όλα τα κομμάτια μου αρέσουν πολύ. Υπάρχουν μεγαλειώδεις στιγμές μέσα και γουστάρω το δραματικό και ατμοσφαιρικο/πομπώδες ήφος του album.
Βγάζω το καπέλο στον Halford. Ο καράφλας ξέρει οτι δε μπορεί να πιάσει τα παλιά του standard και παραμερίζει τις τσιρίδες (στα ελάχιστα σημεία που τις χρησιμοποιεί προκαλεί ανατριχίλες) και ερμηνεύει μεστά, συναισθηματικά και γήινα.
Καταλαβαίνω τα σχόλια/απορίες των περισσοτέρων. “Που είναι τα γκάζια και οι ριφάρες;” Αναζητήστε τα στα παλιά albums και στο διάδοχο του Nostradamus, οπού εκεί θα επιστρέψουν σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα.
δεν παλευεται, θελει πολυ υπομονη να τον ακουσεις oλοκληρο. σε μερικα σημεια κατι λεει αλλα…
θα προτιμουσα να ηταν ινστραμενταλ (ινστρουμενταλ ναι ξερω) η ο χαλφορντ να βγαζει απλα κραυγες. πολυ απαλεψια το κονσεπτ. δεν νομιζω οτι τους βγαινει η ολη φαση, δεν τους παει.
το ξανάκουσα μπας και μου αλλάξει η γνώμη γιατί είναι από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, αλλά γενικά έμεινα στα ίδια. 2-3 καλά τραγούδια αλλά απάλευτο στο σύνολο, και η φωνή του halford σε σημεία με χαλάει λίγο, περίεργο :-k
εγω παντως που θεωρω τον εαυτο μου fan των Priest ειμαι σε ενδιαμεση θεση μεχρι στιγμης, δεν το βρισκω ουτε κακο ουτε πολυ καλο, απλα κατι το διαφορετικο…
