Σε πρωτη φαση καλο ακουγεται, αλλα… Τεσπα, οι επομενες ακροασεις θα δειξουν. Εαν αυτο παντως ειναι αναμεσα στα καλύτερα κομματια του δισκου, οι ελπιδες μου βυθίζονται.
BTW, αυτο το ‘‘Νοστραντάμους, Νοστραντάμους’’… ειναι λιγο κιτς… :lol: κι αυτη η εισαγωγη… και τα πληκτρα στο 4ο λεπτο…ειναι σα να παιζουν τετρις.
Edit: Η κραυγη στην αρχη του κομματιου παντως ειναι για γελια.
Edit 2: Τελικα κερδισε το στοιχημα ο π%^%. Καποια σημεια κανουν κρα στυλ Painkiller. Αλλα το θεμα ειναι οτι συνεχιζουν στο ιδιο μοτιβο. No high pitched vocals. Ή μαλλον στα λιγα που εχει επεσε πεταλι με το κιλο.
Και ειναι αστειο επειδη (φαινομενικα τουλαχιστον) ειναι πολυ καλος τροπος για να ξεκουραζεται στα live… ενα καινουργιο, τρια παλια, ένα καινουργιο, τρια παλια… κλπ…
Edit 3: Εχω κανει 500 edit. Αναμεικτα συναισθηματα. ΓΑΜΑΤΑ σολο & πολλα σημεια που με χαλανε οσο δε παει.
Οι κιθαρες ειναι σουπερ. Βασικα ειναι PRIEST και σε υφος βρωμανε Painkiller, εστω στο 5% του. Οι ιδιοι ομως σκοτωνουν το κομματι. Δηλαδη δε μπορει να εχει αυτη τη γελοια εισαγωγη, το στρουμφοσολο στα πληκτρα, τα ΑΚΥΡΑ βαρυτονα φωνητικα του ρεφρεν, και γενικα δηλαδη αρχιστε να παρακαλατε τον Ripper, και ξαναγραψτε το κομματι απ την αρχη διχως οσα προανεφερα.
Να ταν εντελως χαλια να λεγα ''νταξ, shit happens". Εδω ομως…
οι κιθάρες τα σπάνε 8) 8) πολύ painkiller φάση
περιμένω να ακούσω και όλο τον δίσκο …
να δω και τι θα πούνε και στα live τους … και πως θα ακούγονται εκεί :P:P:P
εχμ δεν μου είπε και πάρα πολλά, αλλά δεν θέλω να βιαστώ να κρίνω μιας και είναι 1-2 ακροάσεις και θα ήθελα να το ακούσω στη ροή του δίσκου συνολικά (πολύ περισσότερο αφού είναι concept).
αυτό που μου φάνηκε κάπως κιτς είναι το artwork.
η φυσιογνωμία μου θύμισε εκείνο το παιχνίδι στο Luna Park που έκανε την ευχή ο Tom Hanks στην ταινία Big για να γίνει μεγάλος. could have done better…
Η εισαγωγή είναι τελείως γελοία με τον Halford σε ρόλο τραγουδιστή όπερας. Οι κιθάρες είναι καλοδουλεμένες μεν, αλλά αρκετά κοινότυπες, θυμίζουν Painkiller, αλλά χάνουν κάπως σε ορμή. Αλλά τα σόλο είοναι φοβερά. Το Nostradamus που επαναλαμβάνεται συνέχεια κουράζει, ενώ και σαν όνομα δεν είναι εύηχο:p Το σόλο με τα πλήκτρα καλούτσικο ήταν ως μελωδία, όμως θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει έναν πιο “σκληρό” ήχο. Τα φωνητικά μ’ άρεσαν κι ας ήταν χαμηλά, στα ψιλά να φανταστώ το πετάλι πήγαινε σύννεφο. Μόνο εκείνο το σημείο στα 5:20 με χάλασε φωνητικά, πέρα από την εισαγωγή.
Γενικά, μετριότατο κομμάτι, άλλα, όπως είπε και ο Angmar, αν κρατούσε κανά λέπτω έστω λιγότερο θα κέρδιζε κάπως.
Α, και δεν τίθεται αμφιβολίας πως ο Ripper είναι κλάσεις ανώτερος του σημερινού Χάλφορντ. Γενικότερα, ο Ροβ γέρασε και δεν την πολυπαλεύει…
Ένα ριφάκι μετά την εισαγωγή είναι πάνω κάτω ίδιο Painkiller (song not album).
Δεν είναι άσχημο, ειδικά αν αναδειχθεί από τα τραγούδια που το πλαισιώνουν πιο πριν στην πορεία του δίσκου. Θα το’ θελα λίγο πιο γρήγορο βέβαια αλλά ok.
Ρε παιδιά τι ψηλές λέτε. Ο metal god δυστυχώς live έτσι όπως ζορίζεται για να τις βγάλει θα πάθει κανά καρδιακό :lol:
Πάντως από το προηγούμενο αλμπουμ το Loch Nes μου είχε κάνει εντύπωση (όχι με τη θετική έννοια, ούτε την αρνητική. απλώς εντύπωση). Και όταν ανέφεραν concept δίσκο, κατευθείαν μου καρφώθηκε για κάποιο λόγο ότι θα έχουν αρκετά τραγούδιοα τέτοιου τύπου μέσα, πέραν κάποιων γρήγορων τύπου Painkiller (album)
Δεν το σώζουν οι κιθάρες, αν και σίγουρα μπορούσαν να’ναι καλύτερες.
