Judas Priest

Να μια άγνωστη πληροφορία που μου είχε διαφύγει εντελώς και δε γνώριζα. Να υποθέσω ότι έχουν κλειδαμπαρωθεί σε κάποιο υπόγειο κελάρι τα όποια δείγματα γραφής από αυτή την σύμπραξη, θα είχε όμως ενδιαφέρον να δούμε η έστω να ακούσουμε κάτι από αυτό το υλικό…

3 Likes

giphy (6)

1 Like

Αυτό δεν είναι ένα από αυτά;

1 Like

Νομίζω ναι, είχα γελάσει πολύ όταν το είχα ακούσει.

1 Like

Δεν ξέρω, γενικά στα 80s, με εξαίρεση το Turbo, νομίζω ότι γενικά παρόλο που ήταν πιο μέταλ το ύφος τους, είχαν και τις πιο ποπ πινελιές, με την έννοια ότι έγραφαν catchy τραγούδια, σουξεδάκια ας πούμε (Όπως You’ve Got Another Thing Coming, Love Bites, Breaking The Law).

Αυτό που παρατέθηκε όμως, είναι φουλ ποπ, δεν είναι μέταλ με ποπ στοιχεία, είναι το αντίστροφο, δεν μπορώ να πω ότι με χάλασε, ούτε με ενθουσίασε. Σκεφτείτε να κυκλοφορούσε αυτό το υλικό, μετά την ψυχρολουσία του Turbo…

Γενικά είχαν τον πειραματισμό στον ήχο τους, ειδικά δεκαετία 70 και 80, εδώ όμως, ξεκάθαρα το πήγαν πολύ αλλού το πράγμα και παραηταν τολμηρό βήμα.

1 Like

Παίδες, αυτό το κομμάτι δεν γράφτηκε για τους Priest. Διασκευή είναι, και μάλιστα σε ένα κομμάτι αρκετά παλιότερο και συγκεκριμένα από το 1971, ηχογραφημένο από ένα καθαρόαιμο r’n’b συγκρότημα, τους Stylistics.

Και πολύ αξιόλογο στο είδος του αν θέλετε τη γνώμη μου.

Απλά εντάξει όταν μεταφέρεις ένα 70s r’n’b άσμα στα 80s αναπόφευκτα αλλάζει όλη η αισθητική και φαντάζει πιο ξεκωλέ ας πούμε.

Ακόμα κι έτσι, δεν γίνεται (θέλω να πιστεύω) να αμφισβητηθεί ότι σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα που έχουν δοθεί π.χ. ο Ρομπ ακούγεται φα-ντα-στι-κός. Όπως λέει ένα σχόλιο από κάτω, αποδεικνύεται ότι αν είσαι τοπ τραγουδιστής μπορείς να τραγουδήσεις τα πάντα.

Δεν ξέρω, εγώ θα ψηνόμουν να το ακούσω ολόκληρο. Pop or not pop, και όσο μακριά από το ύφος των Priest κι αν είναι.

(που απ’ ό,τι φαίνεται και οι ίδιοι έκριναν ότι παραήταν μακριά, γι’ αυτό και το έφαγε η μαρμάγκα)

7 Likes

emena-mou-arese-εμενα

5 Likes

Γενικά είμαι υπέρ των πειραματισμών που κάνουν οι καλλιτέχνες. Εκ πρώτης, έχοντας στο νου ότι είναι κομμάτι των Judas Priest, προφανώς και ξενίζει. Ακούγοντας το όμως, χωρίς να ξέρουμε ποιοι το λένε και το αντίστοιχο background τους, είναι καλουτσικο κομμάτι. Μια εξέλιξη σε πιο ποπ μονοπάτια από το ύφος που λανσάρανε στο Turbo.

Βέβαια, αν προέκυπτε αυτή η συνεργασία, η συνέχεια θα ήταν εντελώς διαφορετική, δεν θα υπήρχε το Ram It Down το οποίο παρόλες τις αδυναμίες του, επανέφερε την πυγμή στο συγκρότημα και άνοιξε το δρόμο για το Painkiller…

1 Like