θα συμφωνησω σχετικα με το Unleashed in the Studio
Αν αντιμετωπιστει ως ενα στουντιακο best of, με επιπροσθετο εφε τον κοσμο (κατι σαν πειραμα δλδ) μιλαμε χαλαρα για εναν απο τους μεγαλυτερους μεταλ δισκους ,ποσο μαλλον των Priest.
Εχει να κανει με το ολο feeling, που απλα ΓΑΜΕΙ και η επιλογη των κομματιων ειναι πολυ καλη…
Επισης ΤΑ ΣΠΑΕΙ η vintage-ιλα που βγαζει.
Ειλικρινα ,το θεωρω ενα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ πειραματικο best of για να πρωτακουσει καποιος τους Priest.
Δε λεω, καλο το metal works…αλλα στη διπλη αυτη κυκλοφορια,υπαρχουν παραληψεις που αγγιζουν το εγκλημα.
E, βεβαια.
Αν το καλοσκεφτει κανεις, το πεμπτοεκτο καλυτερο αλμπουμ των Πρηστ ειναι στα 3-4 σημαντικοτερα οχι μονο του μεταλ, αλλα και της παγκοσμιας μουσικης. :bleh:
Κατα τα αλλα, σας εχει βαλει για τα καλα στο τριπακι του ο Γρακχος να γινονται συζητησεις επι συζητησεων για Πρηστ, μπας και φτασει σε ποστ το θρεντ το αντιστοιχο των θεων. 
Παιδες εγω πιστευω οτι το British Steel ειναι δισκαρα ξεκαθαρα,εχει παρα πολλα καλα κομματια και ισορροπια ως δισκος.
Φυσικα προτιμω Screaming ή Defenders απο 80s και Sad Wings και Sin After Sin απο 70s λογω…αδρεναλινης απομονωμενων κομματιων i guess!
Επισης πλην καποιων εξαιρεσεων τα κομματια του British Steel μου φαινονται πολυ απλοικα και μονοδιαστατα.Κομματαρες ομως…
Αλλα καντε τον κοπο να ακουσετε το δισκο,ισως ειναι απο τους ελαχιστους δισκους των Priest που ειναι πολυ καλοι απο την αρχη μεχρι το τελος.
Τωρα Killing Machine μαλλον λιγο κατωτερο του Stained Class λογω του οτι το δευτερο μου φαινεται ετσι πιο “metal” και “σκοτεινο” και λογω beyond the realms of death που ειναι μαλλον το αγαπημενο μου κομματι:p
Επισης προτιμω Defenders απο Screaming,ξεκαθαρα!!
Τωρα για το Unleashed ναι ειναι πειραγμενο,αλλα επειδη εχω πολλα bootelgs απο την περιοδο (που ο rob ειχε αρρωστησει και για αυτο το πειραξαν) το παιδι ΓΑΜΑΕΙ στα live.
ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΤΕ!
Το Unleashed In The East πειραγμενο, ξεπειραγμενο, απλα τα σπαει. Απο τους καλυτερους “live” δισκους και η αποδοση ολου του γκρουπ και ειδικα του Halford ειναι απλα απιστευτη, αξεπεραστη. Απο την στιγμη που και οι ιδιοι εχουν παραδεχτει οτι ειναι πειραγμενο, δεν με ενοχλει. Το επιπεδο των ερμηνειων του εκεινη την εποχη, ειναι απλα ονειρο θερινης νυκτος για σχεδον ολους τους τραγουδιστες.
ναι, αλλα δεν μπορεις να λες για ‘επιπεδο ερμηνειων’ σε κατι που ξερεις απο πριν οτι ειναι ψευτικο…
Και στο studio να τα τραγουδησε και παλι απιαστες ειναι η ερμηνειες του.
Και γιατί όχι δηλαδή μωρή.
Ντάξει, για το Unleashed και τί δεν έχει ακουστεί. Για να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα, ο δίσκος είναι κατά 90% live. Απλά ο Ρομπ επανηχογράφησε κάποια (όχι όλα!) φωνητικά που δεν του είχανε βγει οι ψηλές λόγω κρυολογήματος. Κατά τ΄άλλα, όλα τα υπόλοιπα, κιθάρες/μπάσα/ντραμς, είναι όπως ακριβώς παίχτηκαν σ’ εκείνες τις εμφανίσεις σε Τόκυο και Ναγκασάκι.
Αυτή είναι η αλήθεια, κι όποιος είναι άπιστος Θωμάς ΝΑ ΠΑ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ!
το ξερεις οτι μαρεσει ο δισκος, απλα οκ, δεν μπορω να μην νιωθω ‘καπως’ οταν τον ακουω(περα απο κανα μαγαζι κτλ που απο την πορωση δεν νιωθω) και να ξερω οτι ειναι επεξεργασμενο και πιθανοτατα θα ακουγοταν χειροτερο κανονικα…
επισης για το αποπανω, καταλαβαινεις τι λεω: μιλας για ερμηνειες σε κατι που ειναι demi demi ηχογραφημενο λαιβ/στουντιακα…δεν μιλας για ερμηνεια ως ερμηνεια, μιλας για ωραια μιξη ξερωγω, κατι αναλογο…
επισης την αληθεια σου δεν την τρωω ρε κομμουνι, ποιος την πιστοποιει ως την αυθεντικη???
Priest Info Pages βέβαια. Ή αλλιώς, Η ΒΙΒΛΟΣ.
http://maddrakket.com/MENU.html
Βασικά το κόλπο είναι να ξεκολλήσεις απ’ τη λογική “ακούω live album”. Το θέμα είναι απλά πώς σου φαίνεται αυτό που ακούς. Γιατί όπως έχει ξαναειπωθεί, όποιος δεν είναι αφελής ξέρει ότι κανένα live album δεν είναι 100% αυθεντικό. Απλά οι Priest είναι απ’ τους λίγους που το έχουν παραδεχτεί, μαζί με τους Maiden, τους Dream Theater και ίσως κάποιους άλλους ακόμα, δεν ξέρω.
εγω εχω να πω οτι τα πειραγμένα live ίσως να είναι και το απόλυτο επίπεδο που μπορούμε να ακούσουμε την μουσική μας… (εκτός της φυσικής παρουσίας σε ενα live)
κομμάτια, τραγουδαρες, ύμνους, με μπόμπα ήχο που σε φέρνει στα όρια σου να πεις χέστηκα που ειναι πειραγμένο…(όσο είναι)
πόσες φορές δεν έχουμε πει για αγαπημένα κομμάτια οτι είναι θεϊκά αλλά live φαίνονται πόσο μεγάλα είναι…?
ας το πάρουμε σαν μια βελτίωση τον κομματιών…(αν και είναι δύσκολο να το δεχτείς έτσι)
αυτο που μου την σπάει εμένα είναι στα live dvd που έχεις και εικόνα…
εχω βαρεθεί να βλέπω dvd που ο ήχος είναι κρυσταλλωμένο στούντιο…
γιαυτό χαίρομαι με τα bootleg dvd… ήχος live, setlist που τυχαίνει να είναι ανώτερο απο αυτό στα dvd της κάθε μπάντας, και μπάντες που στην σκηνή ξεχνάνε της κλασικές χορογραφίες και είναι άνθρωποι…
*άσχετο αλλά πάντα είχα την απορία αν εχω πάει φαντάρος με κανέναν από εδω μέσα…
για να με αναγνωρίσεις είμαι εγώ που σε μεσσολογγι, kill-kiss, λαγο εβρου και λίγο βεροια ρωτούσα όλο τον κόσμο [SIZE=“4”][COLOR=“Purple”][B]Painkiller[/B][/COLOR][/SIZE] ή [SIZE=“1”]black album [/SIZE]??
**το γκάλοπ συνεχίζετε και το σκορ ειναι στο 150-2 νομίζω…(περίεργο πάντως)
***ωραίο λινκ το από πάνω…
ΔΕΝ υπάρχουν άλλοι θεοί. Οι Maiden είναι πολύ μικροί στη σύγκριση, άσε που στα -μουσικά- τεράστια 70’s δεν υπήρξαν καν [-X
To σκορ ειναι 150-2 γιατί εδώ και 15 χρόνια δεν είναι in να κράζεις του Πριστ, ενώ τους Μετάλλικα πάντα σου προσδίδει ένα κύρος να τους αποκαλείς ξεπουλημένους.
Τεσπά, το θέμα με το [B][I]Unleashed In The East[/I][/B] και την πλειοψηφία των live άλμπουμς είναι ακριβώς ότι δεν είναι live. Και δεν αναφέρομαι σε πείραγμα στο στούντιο, όσο στην ατμόσφαιρα που επικρατεί σε ένα λάηβ, τις ιαχές του κοινού, τις ομιλίες ανάμεσα στα κενά και πάνω απ’ όλα τη φυσική ροή δηλαδή να ακούς όλα τα κομμάτια αδιάκοπα με τη σειρά που παίχτηκαν.
Γι αυτό το [B][I]UitE[/I][/B] όπως και τα περισσότερα live άλμπουμς εξυπηρετούν καλύτερα ως best-άκια και υπενθυμίζω ότι την εποχή εκείνη με 4-5 best-άκια, δερμάτινο και καρφιά ήσουν και πολύ μουράτος μεταλλάς χωρίς στην τελική να έχεις εμβαθύνει και καθόλου. Γι αυτό απέκτησε το hype που απέκτησε.
Εννοείται βέβαια ότι αναγνωρίζω πως στο [B][I]UitE[/I][/B] ένα τέλειο κομμάτι όπως το [I]Victim Of Changes[/I] ακούγεται ακόμα καλύτερο αλλά στα περισσότερα απ’ τα υπόλοιπα θα προτιμήσω τις στούντιο εκτελέσεις.
Τουλάχιστον ας είχε το [I]Last Rose Of Summer[/I] μέσα… :lol:
[B]ChrisP [/B]
[I]Τουλάχιστον ας είχε το Last Rose Of Summer μέσα…[/I]
τι κωλοπαιδο, θεε μου…:roll:
:lol:
Βάσικά όλες σχεδόν οι μεγάλες μπάντες των 70ς-80ς έχουν ένα τουλάχιστον πειραγμένο λάιβ άλμπουμ (ή έστω μια πειραγμένη λάιβ ηχογράφηση) γιατί στην εποχή εκείνη τα λάιβ άλμπουμς είχαν σημασία.
Σήμερα που δεν έχουν επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται για υποκατάστατα, σκάνε τα κλισέ τσιτάτα “100% Raw Metal - No overdubs” που μπορούν να μεταφραστούν και ως “σιγά μην ασχοληθούμε”.
Τότε όμως που ένα live album έπρεπε να σε κάνει να φαντάζεσαι την μπάντα να σκοτώνει λάιβ, ήταν εκεί για να εξυπηρετήσει την ανάγκη σου.
Και το Unleashed in the East είναι μάλλον το καλύτερο από αυτά.
Εγω θα έλεγα το Made In Japan
καλο αλμπουμ…αλλα περα απο το ασχετο με το θεμα των Πριστ, πιστευω και υπερτιμημενο.
[SPOILER]offtopic
[SPOILER]
[/SPOILER][/SPOILER]
Επειδή οι περισσότεροι που ακούω τελευταία λένε πως γουστάρουν περισσότερο το Diamonds and Rust στην αργή εκτέλεση,ήθελα να ρωτήσω,εσείς ποια προτιμάτε?Εγώ σίγουρα και εύκολα την πρώτη!
Δεν ξέρω αν εννοείς από το Sin After Sin, αλλά γενικά θα έπρεπε να αποτελεί αξίωμα ότι κομμάτι των Πριστ που ακούγεται στο Unleashed in the East πουθενά δεν ακούγεται καλύτερα. Αυτό. Τέλος.
Βασικά κι εμένα η αγαπημένη μου είναι από το Unleashed in The East.Οργασμός!!!Αλλά και του Sin After Sin την προτιμώ χίλιες φορές!
Είσαι άνθρωπος με γούστο εσύ, το χεις δείξει από παλιά. 