Ναι ρε συ… το ξέρω ότι έχουν τελειώσει σαν συγκρότημα εδώ και χρόνια. Το τέλος που επήλθε όμως τις προάλλες ήταν πολύ χειρότερο απ’ το (νομοτελειακό άλλωστε) τέλος της έμπνευσης: ήταν το τέλος του ρομαντισμού, το τέλος της αθωότητας. Θα μου πεις, γιατί τώρα και όχι πριν από μια εικοσαετία όταν έφυγε ο Ρομπ; Είναι πολύ απλό. Γιατί εκείνο δεν το έζησα. Τώρα το έζησα. Που να μην έσωνα.
Σκατά είχανε.
Ο Ρίππερ αν και έχει φωνάρα αναγκάστηκε να τραγουδήσει με μαλακισμένο τρόπο στους Πριστ εξ’ αιτίας της μουσικής κατεύθυνσης των δίσκων, όσο δε για τα ριφφς… ας μην πω τίποτα, δε θέλω να φάω πόντο.
Αυτά από μένα με κάτι τελευταίο, δε με λυπάστε καθόλου. Όλο συζητάτε γι’ αυτήν την ιστορία, κρατάτε αυτό το θρεντ ψηλά και με σέρνετε να ποστάρω και να ξαναποστάρω αν και δεν το θέλω, σαν το μαζόχα. Δε μ’ αφήνετε να ξεχαστώ λίγο. Γαμιέστε! Φεύγω, πάω να ξανακούσω το Sinner και να κλάψω.
O Angmar για μένα έχει δίκαιο…
Φεύγει ο Ρομπ και θέλουν καινούριο τραγουδιστή. Δεν το διαλύουν. Βρίσκουν μία μεγαλειώδη φωνή, αλλά δεν τους κάθεται. Είτε γιατί άλλαξαν τον ήχο τους, είτε γιατί δεν τους βγήκε, είτε γιατί δεν άρεσε στον κόσμο, είτε γιατί δεν τα βρήκανε, είτε, είτε, είτε…
Στα μάτια τα δικά μου αυτό ήταν τίμιο…
Δεν αντιλέγω ότι ο Ρομπ είναι το μέταλ το ίδιο. Προτίμησαν όμως να συνεχίσουν μετά το Ρομπ, έτσι;
Όταν ο Ρίπαα’ δεν τσούλησε (δεν ενδιαφέρει ο λόγος τώρα) ήρθε ο μεσσίας πίσω (που, ενδιάμεσα μόνο δημόσια αποκήρυξη μετά βδελυγμίας δεν έκανε) και ο κόσμος ήρθε στα ίσα του…
Το AoR δεν μου άρεσε. Το Νostradamos μου άρεσε. Διαφορετικό πράγμα, όχι Priest, αλλά στα αυτιά μου μία φιλόδοξη και τίμια προσπάθεια. Το θέμα τώρα είναι ότι τώρα πια δεν ξέρουμε τι ακριβώς θέλουμε… Ένα καλό δίσκο; Μια τελευταία περιοδεία; Συνέχεια χωρίς των ΚΚ; Διάλυση; Όλα αυτά με τη σειρά; Όλα αυτά μαζί;
[SPOILER]Εδώ που τα λέμε μια συνεργασία Ripper-Tipton δεν θα με χάλαγε…
Εγώ προσωπικά αν και ο Halford ΕΙΝΑΙ ο Metal God τους γούσταρα άπειρα και με Ripper και τους θεωρούσα και μια πολύ τίμια μπάντα σε αντίθεση με το τώρα.
Α και για να με μισήσουν ακόμα περισσότερο μερικοί γουστάρω πιο πολύ τον Ripper μουααχαχαχαχα
έτσι, να βγαίνουμε από τις σπηλιές σιγά σιγά :lol:
πάντως εγώ δε ξεχνώ το ότι ο metal god έκραζε full οταν έφυγε και γύρισε όταν τα πειράματα του αποδείχτηκαν εμπορικές πατάτες…
αυτό που ήταν τότε, αν και προφανώς δεν ήταν οι priest που είχαμε αγαπήσει για διάφορους λόγους, στα μάτια μοθ ήταν πιο τίμιο.
έτσι για να ρίξω λίγο λάδι στη φωτιά, να παραθέσω σαν γεγονός οτί ένας κολλητός μου (άσχετος με το μεταλ) όταν του έκανα μαθήματα priestiικής ιστορίας , μου είπε οτί ripper του άρεσε πιο πολύ :roll:
Τα εχουμε ξαναπει, πολυ καλος ο Ripper, σωστος και τιμιος, αλλα ρε πουστη δεν συγκρινεται με τον [B][SIZE=“3”]METAL GOD[/SIZE][/B]… Γουστα ειναι αυτα, αλλα αυτο το θεωρω ιεροσυλια… Δεν γινονται συγκρισεις ουτε στην φωνη, ουτε στην αυρα, ουτε στην σκηνικη παρουσια… Ο Halford ειπε πολλες μαλακιες οταν εφυγε απο τους Priest, αλλα αυτο δεν μειωνει την θεϊκοτητά του. Καποια πραγματα ειναι αιωνια. Και καλυτερους δισκους να ειχαν βγαλει οι Priest με Ripper και να ηταν δισκαρες δηλαδη, δεν θα γινοταν ποτε να ηταν Sad Wings Of Destiny, British Steel, Screaming For Vengeance, Defenders Of The Faith ή Painkiller… Γιατι εχει καποιο ταβανι, ενω για τον Ενδοξο το ταβανι ηταν ο ουρανος…
