Ακούς Σκόρπιονς μες τους αξξέπτ αλλα όχι πρίστ ? Χμ… που το 70 παίζαν λιγο χιπικα/αρτυ χαρντ με στιγμές πιο μεταλλικές και μετά το εμπορικό μεταλ των 80ς… μπα. Πολυ πιο πρίστ, μετα απο Rebel είδικα, καργα θα λεγα… Μπορεί οι σκορπιοι να έχουν ένα απο τα καλυτερα ριφ έβερ για μένα (The Zoo) αλλά δεν ήταν ποτε τοσο Μεταλ όσο οι άλλοι. Επίσης Face The Heat >> Eat The Heat …έχει ενα alien nation mesa
Κάτσε γιατί εσύ θα μας τρελάνεις, δηλαδή οι Priest ξεκίνησαν να παίζουν ατόφιο μεταλ και δεν το κατάλαβα; Την ίδια εποχή άρχισαν να παίζουν πιο heavy και οι 2 μπάντες, δηλαδή προς τα μέσα-τέλη της δεκαετίας του 70. Για του λόγου το αληθές το 76 οι Priest έβγαλαν το Sad Wings… και οι Σκορπιοι το Virgin Killer, το 77 το Sin After Sin οι μεν και το Taken By Force οι δε, ακόμα και όλο το στυλ με τις Flying V πιο πολύ σε Scorpions φέρνει παρά σε Priest
Στους Accept ακούω επιρροές και από Scorpions και από Priest και από AC/DC φυσικά.
Όσο για το Face The Heat μάλλον συμφωνώ, έχω αδυναμία σε αυτόν τον δίσκο και ειδικά στο συγκεκριμένο κομμάτι.
2 Likes
Ρε συ καταλαβα τι ηθελες να πεις και ο καθενας εχει τα δικα του κριτηρια αλλα για εμενα δεν ισχυει το
Restless and Wild, Breaker, Balls to the Wall > οτιδήποτε από την υπόλοιπη Priest δισκογραφία
για εμενα ειναι (βγαζω εκτος το Painkiller)
British Steel, Screaming For Vengeance, Defenders Of The Faith > δισκοι των Accept στα 80’s.
Αλλα γουστα ειναι αυτα και αν ειχαμε ολοι τα ιδια δεν θα ειχε ενδιαφερον…
Απο εκει και περα εννοειται οτι οι Scorpions εχουν επηρεασει σαφως τους Accept, βασικα οι Judas Priest και οι Scorpions ειναι οι 2 βασικες και ολοφανερες επιρροες των Accept.
Οσο για τους Saxon ειναι μπανταρα, απλα και ξεκαθαρα χωρις πολλα πολλα και live ειναι ΘΕΟΙ… Αν επαιζαν σε φεστιβαλ με Judas Priest και Accept παιζει να ηταν η μπαντα της ημερας ανετα.
4 Likes
Αν έπαιζαν σε φεστιβάλ η μπάντα της ημέρας θα ήταν οι Priest όπως και το κάνουμε
Που λέτε, ήταν τέλη του 1990 όταν ξεκίνησε να κυκλοφορεί σε μηνιαία βάση, υπό την στέγη του Hammer αλλά σαν ξεχωριστό έντυπο, η “Hard Rock & Heavy Metal Εγκυκλοπαίδεια” που ολοκληρώθηκε τους πρώτους μήνες του 1991. Τα έχω κρατημένα αυτά τα τεύχη είμαι σίγουρος (το που τα έχω με προβληματίζει λίγο αλλά δεν είναι της παρούσης!)
Επρόκειτο, όπως εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς, για μια εγκυκλοπαίδεια όπου παρουσιαζόταν τα διάφορα σχήματα του χώρου, υπήρχε ένα κείμενο που έγραφε για το ιστορικό τους, ποια ήταν τα καλύτερα LP τους, ποιο το ύφος τους κλπ, και αναγράφονταν η δισκογραφία τους σε χρονολογική σειρά μέχρι τότε.
Με τα τωρινά δεδομένα φαντάζει εντελώς άχρηστο να έχεις σε hard copy μια στατική πληροφορία που δεν ενημερώνεται, παρά απεικονίζει μια κατάσταση όπως είχε σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
Τω καιρώ εκείνω όμως, για εμάς τα στραβάδια ήταν ανεκτίμητο δώρο να βρούμε συγκεντρωμένη τη δισκογραφία τόσων συγκροτημάτων και έναν οδηγό από πού να ξεκινήσουμε, παρά τις ελλείψεις και τις ανακρίβειες που δεδομένα υπήρχαν.
Το πρώτο τεύχος αυτού του εντύπου περιελάμβανε (αλφαβητική παράθεση γαρ) και τους Accept και φυσικά ήταν το πρώτο πράγμα που διάβασα, ήδη τεράστια λατρεία από τότε οι γερμανοί. Διαλυμένοι βέβαια εκείνη την περίοδο και το γεγονός προσέδιδε μια ικανή δόση cult-ίλας.
(Μπορείτε να φανταστείτε, να συζητάς με τους κολλητούς στο σχολείο και να λες πόσο φοβερά θα ήταν να μην είχαν διαλύσει, πώς να γινόταν να επανασυνδεθούν να τους βλέπαμε live και άλλα τέτοια… απίθανα σενάρια.)
Το κείμενο για τους εν λόγω λοιπόν ξεκίναγε ως εξής:
"Η μουσική των Accept είναι η ιδανική μίξη των Judas Priest με τους AC/DC."
Όσο κι αν δεν περικλείει όλη την αλήθεια, πρόκειται για μια εξαιρετικά εύστοχη περιγραφή με τόσο λίγα λόγια. Εντάξει, οι επιρροές του Hoffmann σαν κιθαρίστα εννοείται ότι εκτείνονται πολύ πέραν αυτών των σχημάτων και το ότι οι Accept κατάφεραν να αποκτήσουν τον (πολυπόθητο, πολυθρύλητο και άπιαστο στόχο για πάμπολλους) προσωπικό ήχο και να επηρεάσουν με τη σειρά τους νεώτερους μουσικούς δείχνει ότι το φάσμα των επιρροών ήταν ευρύτερο, κανείς δεν αντιλέγει.
Όμως οι Priest με τους AC/DC ήταν τα βασικά θεμέλια πάνω στα οποία ανήγειραν την μεγαλοπρεπέστατη κληρονομιά τους.
Aφού λοιπόν είχαν τέτοιες συστάσεις, αποφάσισα να κάνω τη “γνωριμία” και με τους Judas Priest και να ακούσω το τότε καινούριο τους LΡ που μόλις είχε κυκλοφορήσει και για το οποίο όλοι μιλάγανε με ενθουσιασμό!
27 χρόνια αργότερα η τρίχα εξακολουθεί να σηκώνεται κάγκελο μόλις μπαίνει η εισαγωγή του Painkiller…
5 Likes
Υπέρ ποστ! Τι μου θύμισες ! Σωραιος !
2 Likes
Είδα ότι το British Steel τo Rolling Stones το κατέταξε 3 καλύτερο metal album, άνετα πιστεύω ότι θα μπορούσε να είναι το Painkiller η Defenders of the Faith
εκ των κορυφαίων του είδους και επιδραστικότερων
τεράστιος
3 Likes
Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες ρε Halford γιατί το Redeemer of Souls μόνο μνημειώδες δίσκο δεν τον λες (ακόμα και για αυτούς που ισχυρίζονται ότι τους άρεσε). Προσωπικά τον θεωρώ μέτριο δίσκο με κάποιες καλές στιγμές. Από εκείνα τα άλμπουμς που τα ακούς τον πρώτο καιρό που βγαίνουν και μετά πιάνουν αράχνες βαθιά μέσα σε κάποιο συρτάρι.
http://straightonmusic.com/2017/10/judas-priest-mnhmeiwdes-to-neo-mas-album/
Θεωρώ το Ros μια χαρά δίσκο για εμένα μνημειώδες δεν είναι άλλα είναι σίγουρα αξιοπρεπεστατο με αρκετά καλά κομμάτια. Και γενικά θεωρώ τους δίσκους των Priest από το 05 και μετά αρκετά καλούς
Με το συμπάθειο ρε παίδες, αλλά ένας δίσκος δεν μπορεί ποτέ να είναι… μνημειώδες! Μνημειώδης ίσως (μεγάλη πληγή αυτά τα τριγενή και δικατάληκτα!)
Σε άλλες πτώσεις και αριθμούς, δεν ξέρω αν πρέπει να έχουμε πλέον την απάιτηση ενός μνημειώδους δίσκου από τους Priest, μας έχουν προσφέρει άλλωστε ουκ ολίγους μνημειώδεις στο παρελθόν!
(Το Redeemer of Souls πάντως δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς, μια ευχάριστη μετριότητα είναι)
1 Like
Εμένα μου άρεσε το RoS αλλά είχε τα θεματάκια του που τα έχουμε αναφέρει παλιότερα (παραγωγή πχ) . Σίγουρα ο καινούριος δίσκος θα έχει καλύτερο ήχο λόγω Andy Sneap, θα έχει τσαμπουκά μάλλον, αλλά για το αν θα είναι μνημείο κρατάω μικρό καλάθι, αν είναι καλύτερο από το προηγούμενο θα είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Το εχω ξαναπει οτι το γουσταρα τρελα το Redeemer Of Souls, εννοειται οτι δεν ειναι δισκος-μνημειο ειδικα οταν μιλαμε για μια μπαντα με την ιστορια των Priest που εχουν κυκλοφορησει τοσες τεραστιες δισκαρες-ευαγγελια για το heavy metal αλλα ειναι ενας πολυ καλος δισκος ανταξιος της ιστοριας τους και τον ακουω ευχαριστα ακομα. Ειχε τα θεματακια της η παραγωγη, μακαρι τωρα να ειναι καλυτερη αλλα οπως και να 'χει εγω ειμαι αισιοδοξος για τον καινουριο δισκο. Και ηδη ονειρευομαι να τους δω ξανα live.
Συμφωνω η παραγωγη λιγο μ τα χαλασε και εμενα . Και εγω περιμενω το δισκο εχω περιεγεια γιατι αν θυμαμαι καλα ειχαν πει οτι θα ειναι κατι διαφορετικο σε σχεση με τo Ros
Αυτό μαστα. Saxon + Lizzosurvivors. Οχι σαν τους maiden που το κάνανε δημόσιο και βάζουν όλες τις κόρες και τους γιούς και τα μπατζανάκια του αρχηγού. Πάρτε Angelwitch ναούμ.
Fire-powa, θα τον λένε τον δίσκο ?
Μ αρέσει που λέγανε, τέρμα οι μεγάλες περιοδίες
Αυτό 
!
Firepower
Δείγμα από το ομώνυμο
4 Likes