Σκεφτόμουνα διάφορα που μου αρέσαν από αρκετά έως πολύ μέσα στο 2010, αλλά μετά ήρθε αυτό:
και δεν ακούω πια τίποτα άλλο.
Oceansize: Self preserved while the bodies float up
Έχω την εντύπωση ότι ο συγκεκριμένος δίσκος μάλλον έχει απογοητεύσει τους φαν αλλά δεν μπορώ να το καταλάβω. Νομίζω ότι απλά θέλει περισσότερη υπομονή και περισσότερες ακροάσεις από τα προηγούμενά τους, δλδ δεν έχει μέσα κανένα new pin ή amputee που με τη μία σου κολλάνε.
Και ξεκινάνε τρελή περιοδεία στην Ευρώπη, σε πάρα πολλές χώρες. Μάντεψε που δεν θα πάνε.
Ο μεγάλος ακορντεονίστας Galliano, γνωστότερος απ’την συνεργασία του με τον Astor Piazzola, αποφάσισε να κάνει κάτι πολύ ξεχωριστό για’μας φέτος, να μας παίξει bach.
Να πω πως τα λόγια είναι περιτά όταν μηλάμε για έναν απ’τους καλύτερους -εν ζωή- πιανίστες;; Ιδιαιτέρως όταν αυτός αποφασίζει μετά από αρκετά χρόνια να κάνει κάτι διαφορετικό, και να ξεφύγει απ’τα συνηθισμένα του trio μονοπάτια.
Αυτά προς το παρόν, the year is still young , και προβλέπω πως brian eno & squarepusher θα προστεθούν στην λίστα!
το νεο ντεθ ειντζελ το οποιο με απογοητευσε πολυ καμια σχεση με κιλινγκ σιζον θα το βαζα ανετα στις απογοητευσεις της χρονιας… ακουσα πολυ λιγο θρας και πολυ χαρντκοριλα και δν μ αρεσε αυτο
το νεο ριβα σταρρ παλι με ενθουσιασε πολυ… ωρεο ελεκτρο σι ντι με μπαλκαν μπιτ που σε κραταει απ την αρχη μεχρυ το τελος 8)
Χμμμμ, μπήκε δυναμικά στο φόρουμ ο newcomer Yojimbo !
Πολύ όμορφες προτάσεις! Nice taste!
Πάντως επειδή στο thread αυτό δεν βλέπεις συχνά τέτοια μουσική (αυτά τα genres εννοώ) μπορείς να “παίξεις μπάλα” π.χ. εδώ :
Ευχαριστώ brein.d3d για τα καλά σου λόγια και για τις υποδείξεις μερικών θαμμένων threads αφοσιωμένων στην jazz και την κλασσική μουσική, φαντάζουν πως μπορεί να έχουν ενδιαφέρον, όταν βρω χρόνο θα τους ρίξω μια ματιά. Βέβαια είμαι -όπως υπονοώ μέσω των στοίχων των Primal Scream που έχω στην υπογραφή μου- πολέμιος της λογικής πως η μουσική πρέπει να χωρίζεται από ταμπέλες, αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο θέμα.
σιγουρα στις κορυφαιες κυκλοφοριες της χρονιας εως τωρα ειναι οι Accept, οι Dillinger Escape Plan, o Slash, οι Godsmack, oι Dark Angel, οι Darkthrone και πιθανοτατα θα συμπεριλαβω Rotting Christ, Kvelertak, Black Label Society, High On Fire και Εnemy of the Sun
Ό,τι θυμάμαι…Accept,Enforcer,Black Label Society,Eric Clapton,Anders Osborne,Ronnie Earl and The Broadcasters,Tom Petty and the Heartbreakers,Elvin Bishop,Widespread Panic,Robert Plant,Μy Sleeping Karma.
Θέλω να ακούσω κι άλλο Walter Trout που είναι βέβαια πολύ καλό και Black Country Communion,Neil Young,Foghat,το live του Trucks,Spiritual Beggars και Bonamassa!
Ωραία χρονιά βρήκα να λιώσω Miles Davis,βγαίνουν πολύ ωραίοι δίσκοι και δεν προλαβαίνω!Και αναμένουμε τουλάχιστον ένα Buddy Guy ακόμα…
Το νέο Kylesa πάει για πολύ ψηλά, αλλά ακόμα το λιώνω στις ακροάσεις, οπότε θα το χώσω στο επόμενο update της λίστας.
Επίσης, γούσταρα πολύ με:
Alcest - Ecailles de Lune
Shearwater - The Golden Archipelago
65daysofstatic - We Were Exploding Anyway
The Ocean - Heliocentric
Pendulum - Immersion
Sabbath Assembly - Restored To One
Gandhi’s Gunn - Thirtyeahs
Fatso Jetson - Archaic Volumes
Gazpacho - Missa Atropos
Εγγονόπουλος/Πουλικάκος/Socos - Η Ύδρα Των Πουλιών
Κοίτα, από άποψη του τι επέλεξαν να παίξουν σε αυτό τον δίσκο, δεν το συγκρίνω με τους προηγοὐμενους γιατί θα ήταν άδικο,δεν θα καθορίσουμε οι ακροατές το τι θέλει να παίξει ο μουσικός. Κρίνω λοιπόν από αυτό που ακούω, όχι από αυτό που θα ήθελα να ακούσω ,έχοντας πρότερη επαφή με τις προηγούμενες κυκλοφορίες της μπάντας.
Αυτό που κάνουν σ εαυτό τον δίκσο πιστεύω ότι το κάνουν καταπληκτικά. Ϊσως δεν σου έκατσε καλά η πιο…όχι “εύπεπτη”,δεν είναι εύπεπτος δίσκος απλά και μόνο επειδή έχει μια μπλάντα, αλλά ίσως πιο φιλική προς το αυτί προσέγγιση στις συνθέσεις του δίσκου, ίσως επίσης τα φωνητικά. Τα φωνητικά μου φάνηκαν κι εμένα “ξένα” στον ήχο της μπάντας κατά την πρώτη ακρόαση. Αυτό όμως σημαίνει ότι ο μουσικός επιλέγει να πειραματιστεί , ίσως ξέροντας ότι θα πέσει και ξενέρα απο πολλούς, πράγμα που θεωρώ ότι θέλει αρχίδια για να το κάνεις.
Και θέλει αρχίδια διότι έτσι κι αλλιώς και με αυτά που παίξανε δεν θα τους παίξει κανένα ράδιο ούτως η άλλως, + το κόστος του να χάσουν die hard οπαδούς επιδή και καλά φλωρέψανε.Πιστεύω δλδ στάνταρ ότι με αυτά τα φωνητικά και τα μπαλαντοειδή σημεία η μπάντα ρίσκαρε περισσότερο να χάσει οπαδούς παρά να κερδίσει νέους.
Όμως ο δίσκος γαμάει γιατί:
[ul]
Όλα αυτά που δοκιμάζουν εδώ, δίνουν πολλές νέες πτυχές στον έτσι κι αλλιώς πολυποίκιλο ήχο τους.[/ul]
[ul]
Ο δίσκος ἐχει δυναμικές που κάνουν έμπα-έβγα με γαμιστρό τρόπο, η εναλλαγές βαριών σημείων με καθαρών είναι πολύ εμπνευσμένες[/ul]
[ul]
Ο τύπος έχει ωραία φωνή, και ο δίσκος γαμάτες φωνητικές αρμονίες
[/ul]
[ul]Ε, δηλαδή δεν έχει ένα κιλό ριφφάρες ο δίσκος αυτός ?
[/ul]
Κτλ κτλ