Από κόσμο τι έλεγε;
Η Σφεντόνα πώς σας φάνηκε;
Σφεντόνα is the new AN. Δηλαδή ο κόσμος που υπό άλλες συνθήκες θα έβλεπε μια ακόμα συναυλία στο ΑΝ, πρέπει να αισθανόταν αρκετά πιο άνετα στη Σφεντόνα. Το κακό είναι ότι όπως και τα άλλα μαγαζιά, έτσι κι αυτό δεν έχει καλό PA. Aυτή είναι και η βασική διαφορά των συναυλιών μας με το εξωτερικό, καθώς τα ηχεία όξω είναι περισσότερα, μεγαλύτερης έντασης και καλύτερα στημένα μέσα στο χώρο. Ας ευχηθούμε πως θα βελτιωθεί κάποια στιγμή αυτό, αν και δεν τρέφω φρούδες ελπίδες. Αυτό που ήταν σχεδόν ανύπαρκτο στο μαγαζί ήταν το bar πάντως.
Από κόσμο εμείς (τα ιντερνετικά φόρουμ και όλοι αυτοί που σκάμε συνήθως στα βένερέητ ιβέντς) κι εμείς (οι roadburners) κατάσταση.
Λοιπόν για μένα η συναυλία μου έφερε στο μυαλό την αντίστοιχη περυσινή των Burst. Αντίστοιχες αγάπες δηλαδή.
LF δεν πρόλαβα, όμως πρόλαβα Dark Castle, που δεν είχα ακούσει αλλά εντυπωσιάστηκα από το βούρκο τους. Έχαναν λίγο στον ήχο, αλλά γενικώς κανιβαλο-άπλυτη ποστοσλατζ κατάσταση, που όμως μου έδινε την εντύπωση πως θα ανέβαινε ακόμα περισσότερο αν γίνονταν τρίο με μπασίστα. Η τύπισα respect πάντως με το στήσιμό της πάνω στη σκηνή και με τα φωνητικά της.
Τώρα για KYLESA τι να πεις? Ας ξεκινήσουμε από τους 2 ντράμερ, εκ των οποίων πληροφοριακά κι αν δε λαθεύω ο ένας είναι διαφορετικός από τον περυσινό (αυτός με την κίτρινη μπλούζα AGATHA). Έδωσαν τους ρυθμούς πάνω στους οποίους στήθηκε το γλέντι, αν και λόγω ήχου δεν τους απολαύσαμε στο μαξ. Μπασίστας καραπορωτικός και αεικίνητος, και μένει το άψογο κιθαριστικό δίδυμο, κάγκουρας Phil και ταξιδιάρα Laura. H απόδοσή τους ήταν καλύτερη από το Roadburn όπου ήταν πιο “επαγγελματική”, απλά εκεί ήχαν σύμμαχο ήχο. Τρομερό πάθος, χωρίς πολλά φρου-φρου κι αρώματα, μόνο σλατζκορ μεγαλείο. Η διάρκεια μας άφησε με το πουλί ανά χείρας, αλλά η εμφάνιση ήταν τίγκα πορωτική. Έτσι μοιραία έμειναν κάποιες κομματάρες απέξω, όπως πχ το Bottom Line από το Τo Walk, που είχαν παίξει Ολλανδία. Έπαιξαν όμως την πρώτη κομματάρα τους από τον πρώτο δίσκο, το No remorse (μεγάλα σπλιτς!) Καλύτερη στιγμή ίσως το Unknownawareness, επειδή εκείνη τη στιγμή η μπάντα έδειχνε να το απολαμβάνει απόλυτα πάνω στη σκηνή.
Μεγάλα κρέντιτς στον ψηλό που απογειώθηκε περνώντας από πάνω μου (σόρυ αλλά αν το είχα καταλάβει και ήμουν 2η-3η σειρά ξέρεις ότι θα σε έπιανα8)), απλά γιατί κάποιος ΕΠΡΕΠΕ να κάνει στέητζντάιβ!
Πινκς σε όλους τους φορουμίτες που είδα και ειδικά σε “μεξικάνο” που είχα δίπλα μου στη μπάρα.
Μετά πάντως τους είπα ότι έπαιξαν λίγο αλλά ας είναι γιατί έπαιξαν τέζα. Και κουβεντούλα με Λόρα 2 φορές πιο γούτσου κατάσταση. Κλέβει καρδιές η άτιμη.:oops:
Αυτά κι ελπίζουμε να μην αργήσουν να μας ξανάρθουν.
καλα μην περιμενεις να πετυχεις γκομενα ελληνιδα ετσι…ειναι (σχεδον)ανυπαρκτες
παραδειγματισου απο τον bleeding,ο οποιος ονειρευεται τσεχες πορνοσταρς και καταληγει να κανει τον ταριφα στα σονισφιρ σε αλτερνατιβ γκομενακια 
Στο 1:13 για όποιον εκοψε χθες το μάτι του…
Rum το Bottom Line το παίξαν. 3ο-4ο τραγούδι πρέπει να ταν αν δεν κάνω λάθος
που είναι η βουτιά του bleedin ??? :-s:-s:-s
Οι lucky funeral γαματοι οπως παντα. Dark Castle βαριομανε στην αρχη αλλα προς το τελος και ειδικα στο τελευταιο κομματι (αληθεια ποιο ηταν?) ψιλογουσταρα.
Oι kylesa γενικως ειχαν ερθει με αγριες διαθεσεις, οπως επρεπε :Ρ Τα του static tensions θα τα προτιμουσα πιο light-σαν τον δισκο αλλα τα υπολοιπα γαμησαν. Μεχρι να φτασω σπιτι μου και να βαλω ν’ ακουσω και να συνειδητοποιησω ποσο καλο live ηταν, θεωρουσα οτι στο rockwave ηταν καλυτεροι. Κραταω τις επιφυλαξεις μου τωρα Κριμα που επαιξαν λιγο. Η Σφεντονα ωραια αλλα τους πηδηξε λιγο τον ηχο, στη συνεχεια εστρωσε. πινκς σε corpsette ΜΟΝΟ
Λολ γερνάω. (αλλά κ με τέτοια πόρωση που να καταλάβω)
διαβαζω,διαβαζω,διαβαζω,τσατιζομαι,εχασα το λαιβ χτες για αστειο λογο,και ακομα τραβαω τα βυζγια μου…
Αντε να τους πετυχω πουθενα οξω τωρα εγω,μιας και μια φορα σε ροκγουεηβ δεν αρκει…θεμε βιδεο με βουτια βληδιν…
στο βίντεο ήταν το κάτι παραπάνω απο αισθησιακό κουνηματάκι της Λώρα που ανέφερε ο red rum…Βίντεο με bleedin μόλις ανέβει το scapegoat…
Ρε παιδιά…
η συνειδητοποίηση ενός καλού/κακού live, στο LIVE έρχεται ( πάει αυτόματα).
Από το σιντί/μπ3 θα καταλάβω για το Live που έζησα? 'Η από το γιουτιούμπ?
Τώρα οποιαδήποτε σύγκριση με rockwave, (αν και δεν τους πρόλαβα πέρσυ) μου φαίνεται ψιλοάκυρη (με το συμπάθειο κιόλα), αλλά οκ, πάσο.
Τα παλικάρια χθες λοιπόν, μια χαρά απέδειξαν ότι ανήκουν σ’αυτούς (τους λίγους ίσως), που γουστάρεις περίσσοτερο όταν τους ακούς Live!
Με την ευκαιρία, περίμενα λίγο πιο ‘ένθερμο’ το κοινό.:-s
αγαπητε αλτερντ διαφωνω …
μια εντονη εμπειρια δεν την συνειδητοποιεις απαραιτητα αμεσα … αλλα μπορει κ αρκετο καιρο μετα . Φευγοντας απο το live ημουν απλα ευτυχισμενος θεωροντας οτι ειναι η καλυτερη απο τις φορες που τους εχω δει . Σημερα το πρωι πανηγυριζα διπλασια καταλαβαινοντας ποσο απιστευτα τελειο ηταν μεσα στην απλοτητα του αυτο το live. Η σφεντονα (ιδιαιτερα μισογεματη) ειναι τελειως απροσωπος χωρος παντως … αλλα γενικοτερα για δεν ειναι κακη.
Μαζί σου! Το ίδιο έπαθα σχεδόν.
έφυγες από το live ευτυχισμένος, και απλά αυτό εντάθηκε. δεν έφυγες με απορία… :-k
ξέρω γω, ίσως να’ μαι και λάθος, σίγουρα δεν λειτουργούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο…
Απλά μου φάνηκε κάπως ‘περίεργο’ και το σχολίασα… δατς ολ.
Οχι, απλα οταν ακους ακους αυτα που παιζουν, η συγκριση θα γινει με τα του στουντιο εκεινη τη στιγμη οπως τα εχεις στο μυαλο σου. Απλα οταν γυρισα σπιτι, δεν γινοταν να πορωθω το ιδιο, ενω γενικως ειναι κατι αρκετα ευκολο με τη συγκεκριμενη μπαντα. Εκει καταλαβαινεις τη δυναμη του συγκροτηματος στο λαηβ που μπορει να ειχες αλλιως στο μυαλο σου. Τιποτα το περιπλοκο. Το ιδιο ισχυει και για το ροκγουεηβ, οπου επικρατουσε μετσαλ αναβρασμος και ηταν η πρωτη φορα που τους εβλεπα, δεν ηταν δυσκολο να πορωθω. Αλλα νομιζω οτι μπορει να φυγεις απο ενα λαηβ και να εισαι ουδετερος πχ και με το περασμα του χρονου (οχι των ωρων καληωρα, γενικα μιλαω) να καταλαβεις οταν φερεις στο νου σου το λαηβ ποσο γαματα συναισθηματα αφησε τελικα! Απο κει και περα ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος, εγω πχ τα παθαινω κατι τετοια.
Σ αυτό για το κοινό συμφωνώ κι εγώ…Τώρα δε ξέρω αν δεν ήταν ένθερμο ή αν απλώς ήταν πιο προσωπική/εσωτερική κλπ εμπειρία. Δλδ αν ο καθένας ήταν στην κοσμάρα του για την παρτάρα του και γούσταρε έτσι… Αλλά σίγουρα μου έλειψαν μαζικές ιαχές και ομάδικά χτυπήματα γιατί είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να μοιράζομαι…
Ο χώρος μου άρεσε πολύ, ο ήχος οκ, με χάλασε σε φάσεις, αλλά ήμανε τόσο σκατοπορωμένη που δε μπορούσε να δω μπροστά μου, δε πολυκαταλάβαινα.
Χαιρετισμούς σε όλα τα ΑΝΗΛΙΚΑ συμφορουμάκια που γνώρισα…(σορρυ παιδιά αλλά ο μόνος τρόπος να μη νιώθω γρια is to put you down…:p).Υποψιάζομαι ότι τα πινκς της Wretch (μου θυμίζεις τον εαυτό μου πριν 15 χρόνια!) είναι γιατί έκανα μόνη μου σχεδόν κακό χαμό…αλλά όπως είπα δε βαστιόμανε…cheers mates:-)
I see your point
Απλά ξέρω ότι αν έβαζα ν 'ακούσω μετά το λάηβ, θα μου “χάλαγε” όλη την ωραία αίσθηση που είχα… (έστω και αυτό το στιγμιαίο ξενέρωμα).
Μάλλον είχα λιώσει τόσο πολύ Kylesa μεχρι να ερθει η μέρα του λάηβ και το θεώρησα ιεροσυλία να βάλω καπάκια μπ3! :roll:
μιας και το ‘φερε η κουβέντα, ήθελα να πάρω το Static Tensions, αλλά τζίφος… είδα να κυκλοφορούν και κάτι αφίσες/μπλουζακια, αλλά… πάλι στην απ’ έξω εγώ…
δεν υπήρχαν? ή απλά η γκαβομάρα μου δεν έχει όρια?
Νομίζω ότι μετά το χθεσινό live η περσινή τους εμφάνιση στο Rockwave είναι σαν να μην έγινε καθόλου. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τους είδαμε όπως έπρεπε και ας παίξανε και λίγο! Και απλά ΓΑΜΗΣΑΝ!!! Dark Castle φοβεροί και οι Funeral το ίδιο. Η Σφεντόνα είναι εξαιρετικός χώρος και προσωπικά ο μέτριος ήχος δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα, έχω βρεθεί και σε χώρους με πολύ πιο άθλια ακουστική.
Παρ’ολο που θα πάω Russian Circles σήμερα έχω την εντύπωση ότι το μυαλό μου θα βρίσκεται συνέχεια στους Kylesa!! :lol:
static tensions μόνο σε LP
Επίσης, το intermissions από το time will fuse its worth έπαιξε ή εγώ ακούω πουλάκια?
εσυ αλητηριε που υποσχεθηκες κ αλλα βιντεος με βουτιες και τετοια , να τα ποσταρεις επιτελους …
ρε man δεν υποσχέθηκα τίποτες…δεν τα ανεβάζω εγώ τα βίντεο…απλά είπα ότι όταν ανεβει στο γιουτιούμπι το scapegoat θα έχουν την ευκαιρία και όσοι δεν ήρθαν να δούνε bleeidin να βουτάει στο κοινο με ένα βλέμμα διστακτικότητας και μικρής έκπληξης…