Ευκαιρία σήμερα να “βγάλουμε την υποχρέωση” για τα seventies. Ζόρικη η επιλογή των 15 δίσκων για τον καλύτερο της δεκαετίας (σαν να είχαμε… 1,5 επιλογή για κάθε χρονιά), για λόγους συνέπειας επέλεξα μόνο από τις πεντάδες που ανέβασα για κάθε έτος (με μια εξαίρεση!) θέτοντας ταυτόχρονα οικειοθελώς στον εαυτό μου τον περιορισμό του ενός δίσκου ανά συγκρότημα για να υπάρξει μεγαλύτερη εκπροσώπηση, και επειδή ένιωθα τύψεις σε κάποιες περιπτώσεις προτείνω και καναδυό ακόμη τίτλους κάτω από το ίδιο όνομα!
Πολλά σχόλια δεν έχει, τα είπαμε αναλυτικά κάθε χρονιά. Πάμε λοιπόν στα γρήγορα πριν αρχίσω να τα ξανασκέφτομαι!
1 the Who – Who’s Next (1971): Πριν από κάτι δεκαετίες ο μακαρίτης ο Lord στη στήλη του στο ΜΗ είχε αποφασίσει για κάποιον λόγο να δημοσιεύσει μια λίστα του με τα (100; ) καλύτερα album όλων των εποχών. Στην πρώτη θέση είχε το Who’s Next των Who τους οποίους προφανώς και αγνοούσα τότε. Κάποια στιγμή πήρα τον εν λόγω δίσκο και κατάλαβα προς τι η αποθέωση!
2. Black Sabbath - Black Sabbath (1970): Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε από τα 6 πρώτα, βάζω το πρώτο για λόγους ιστορικής… βαρύτητας!
3. Jethro Tull - Thick as a Brick (1972): Εξίσου λογικό θα ήταν να μπει το Aqualung ή το Minstrel…
4. Genesis – Selling England by the Pound (1973): …ομοίως, άνετα θα είχε προκριθεί το Lamb…
5. Kansas – Point of Know Return (1977) …ή το Leftoverture!
6. Van der Graaf Generator – Godbluff (1975): Η εξαίρεση που λέγαμε! Το απίστευτο Godbluff δεν το συμπεριέλαβα αδικαιολογήτως στην πεντάδα μου για το 1975 και, το χειρότερο, δεν το έβαλε κανείς άλλος (ντροπή!) με αποτέλεσμα η συγκεντρωτική λίστα εκείνης της χρονιάς να έχει μια κραυγαλέα έλλειψη.
Επανορθώνω τώρα, αφήνοντας έξω το εξίσου τιτανοτεράστιο Pawn Hearts
7.Judas Priest – Sad Wings of Destiny (1976) …με πολλή αγάπη και για το Stained Class
8. Wishbone Ash – Argus (1972)
9. Camel – Mirage (1974)
10. Queen - A Night at the Opera (1975)
11. Rush – Hemispheres (1978)
12. Pink Floyd - Wish You Were Here (1975)
13. Rainbow – Rising (1976)
14. King Crimson – Red (1974)
15. Blue Öyster Cult – Secret Treaties (1974)
Πάμε μια και τα ζωντανά ηχογραφημένα album:
1. the Who – Live at Leeds Το καλύτερο live album στο rock/metal στερέωμα όπου τα, έτσι κι αλλιώς θεϊκά, κομμάτια των Who λαμβάνουν μια άλλη υπόσταση, και φανερώνουν την απίστευτη δυναμική τους.
Το “My Generation” π.χ. απλώνεται και ενσωματώνει διάφορα θέματα σε μια εκτέλεση από αυτές που συλλαμβάνουν την εξαιρετική περίσταση να παρακολουθείς ζωντανά ένα συγκρότημα που διάγει την καλύτερη εποχή του – πολλώ δε μάλλον αυτό το συγκρότημα!
(Για την πλήρη εμπειρία, εννοείται ότι επιλέγουμε να ακούσουμε την έκδοση που περιέχει ολόκληρο το set, του “Tommy” συμπεριλαμβανομένου.)
2. Hawkwind - Space Ritual: Μιλώντας για εκτελέσεις που απογειώνουν τα κομμάτια, το Space Ritual το ακούς στο σπίτι σου και “ανεβαίνεις”, δεν θέλω να σκέφτομαι τι επίδραση θα είχε σε όσους ήταν παρόντες τότε εκεί (και, φαντάζομαι, κατάλληλα… προετοιμασμένοι γι’ αυτό!)
3. Judas Priest - Unleashed in the East: Τι να λέμε τώρα, βλέπεις το εξώφυλλο και μπαίνεις στο νόημα (παρεμπιπτόντως δεν είναι τυχαίο που ο drummer δεν φαίνεται, είχε αποχωρήσει ο Binks!) Για το αν και πόσο live είναι τα είπαμε, μην επαναλαμβανόμαστε!
), Made in Japan, to name but a few… Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει πάντως στο Alive! – δεν ήμουν ποτέ τρελός Kiss fan, αλλά οι εκτελέσεις εδώ ισοπεδώνουν τις αντίστοιχες στουντιακές!
