Για εμενα μονο η συλλογη με τα τραγουδια εχει ενδιαφερον , το αλλο ειναι επαναληψη. Ασε που εχεις το αποτελεσμα ηδη με τους βαθμους που πηρε ο καθε δισκος στην εκαστοτε χρονια. Λογικα οι 15 θα πρεπει να ειναι οι 10 πρωτοι και οι 5 καλυτεροι δευτεροι. Αλλιως κατι συμβαινει- αλλαζουμε γνωμη καθε βδομαδα το οποιο ειναι οκ αλλα δεν βγάζουμε ακρη
Αυτο ειναι παραγοντας που δεν μου δινει και πολυ κινητρο ουτε εμενα για να πω την αληθεια. Βαριεμαι λιγο να παω να βρω ξανα ποια 40-45 αλμπουμ εχω προτεινει, ωστε να αποφανθω για τα 15 καλυτερα εξ αυτων. Θα μου εδινε μεγαλυτερο κινητρο να ψηφισω (και να καταταξω) 5 εκ των 50 που μπηκαν στις πρωτες πενταδες καθε χρονιας.
Βεβαια ισως να εχω μεγαλυτερο κινητρο στα 80ς και τα 90ς, αφου τα 70ς μου ειναι σε συντριπτικη πλειοψηφια αδιαφορα. Η λιστα με τα τραγουδια με ενδιαφερει και μενα περισσοτερο παντως.
Καλα οχι απαραιτητα. Μπορει να ψηφισα ας πουμε καποια χρονια 4ο εναν δισκο που να μου αρεσε ομως περισσοτερο απο τους δισκους που εβαλα στην πρωτη θεση ολες τις αλλες χρονιες.
2 Likes
Σιγουρα αλλα δεν θα ειναι πολλες αυτες οι περιπτωσεις, τελος παντων μονο η λιστα Spotify εχει αξια για εμενα
Προσωπικά δεν παίζει κανένα ρόλο η κατάταξη ανά έτος. Π.χ. το 1974 δεν βλέπω πως θα χωρούσε δίσκος πέρα από το BoC. Οπότε τα φόρτωσα όλα επ’ ώμου και φτάσαμε στα παρακάτω:
Δίσκος της Δεκαετίας
- Black Sabbath - Paranoid
- Pink Floyd - The Dark Side Of The Moon
- The Clash - London Calling
- Blue Öyster Cult - Secret Treaties
- Sex Pistols - Nevermind The Bollocks
- Pink Floyd - Wish You Were Here
- David Bowie – The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders From Mars
- Led Zeppelin - Led Zeppelin IV
- Pink Floyd - The Wall
- Neu! - Neu!
- Ramones - Ramones
- Queen - A Night At The Opera
- Nick Drake - Pink Moon
- Germs - GI
- Van Halen – Van Halen
Live Δίσκος της Δεκαετίας
- Deep Purple - Made in Japan
- Thin Lizzy - Live and Dangerous
- Judas Priest - Unleash In The East
Εξώφυλλο της Δεκαετίας
- Pink Floyd - Wish You Were Here
- The Clash - London Calling
- Nick Drake - Pink Moon
Τραγούδια της Δεκαετίας
Black Sabbath - Planet Caravan
The Clash - London Calling
Sex Pistols - Anarchy in the UK
Ramones - Blitzkrieg Bop
Nick Drake - Parasite
Crass - Do They Owe Us a Living?
Van Halen – Eruption
Carole King - I Feel the Earth Move
Queen - Bohemian Rhapsody
Leonard Cohen - Famous Blue Raincoat
ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ PLAYLIST
9 Likes
@anhydriis Έχει 2 child in time η λίστα,αν το ένα είναι ήδη 9 χρόνων είναι έτοιμο για οικοδομή,το άλλο ας το κρατήσουμε ως έχει , καλημέρες 
1 Like
θενκς!!! άρχοντας!! και ξέχασα τον στιβι τον θαυματουργο!
Με μιση καρδια για οσα μειναν απεξω αλλα ας ψηφισω και εγω για τα 70s
Δισκοι
1.Queen- A night at the opera
2.Deep purple - Machine head
3.Judas priest - Sad wings of destiny
4. Pink Floyd - Animals
5. Judas Priest- Stained class
6. Camel- Mirage
7. Queen- Sheer heart attack
8. ACDC- Highway to hell
9. Scorpions- Lovedrive
10. David Bowie- Aladdin sane
11. Wishbone Ash- Argus
12. Blue Oyster Cult- Secret treaties
13. Led Zeppelin- IV
14. Black Sabbath- Black Sabbath
15. Eloy- Silent Cries and mighty echoes
Τραγουδια
Camel- Lady Fantasy
Eloy- Master of sensation
Queen- '39
Wishbone Ash- Throw down the sword
David Bowie- Alladin sane
Blue Oyster Cult- Astronomy
Pink floyd- Dogs
Judas Priest- Dreamer deceiver
Deep Purple- Pictures of Home
Motorhead- Overkill
7 Likes
Πείτε μου σας παρακαλω, οτι θυμάμαι καλά ότι υπάρχει εξελακι που φαίνεται τι έχει ψηφίσει ο καθένας μας καθε χρονια 
2 Likes
Κι εγω θα ηθελα να δω τι ψηφισα από τραγούδια.
1 Like
@hopeto picks:
The Clash - Last Gang in Town
Charlie Daniels Band - Saddle Tramp
Judas Priest - Dissident Aggressor
Black Sabbath - Black Sabbath
Renaissance - Mother Russia
Marvin Gaye - What’s Going On
Miles Davis - Miles Runs the Voodoo Down
Tom Waits - Ol’ 55
Tom Petty & the Heartbreakers - American Girl
Van Halen - Ain’t Talkin’ 'bout Love
ανανεωμένη λίστα τραγουδιών μετά τις ψήφους του @RiderToUtopia
4 Likes
Thanks. Ήθελα να βάλω διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα και να δώσω και λίγη αγάπη σε μερικές μπάντες που δεν τίμησα στις λίστες μου.
1 Like
Νομίζω πως αυτή η λίστα είναι ο απώτερος σκοπός της φάσης εδώ. Εν τω μεταξύ βοηθά να μην μπαίνουν τα ίδια τραγούδια. Να έχουμε μια ποικιλία και όχι λ.χ. 10 smoke on the water.
Ευκαιρία σήμερα να “βγάλουμε την υποχρέωση” για τα seventies. Ζόρικη η επιλογή των 15 δίσκων για τον καλύτερο της δεκαετίας (σαν να είχαμε… 1,5 επιλογή για κάθε χρονιά), για λόγους συνέπειας επέλεξα μόνο από τις πεντάδες που ανέβασα για κάθε έτος (με μια εξαίρεση!) θέτοντας ταυτόχρονα οικειοθελώς στον εαυτό μου τον περιορισμό του ενός δίσκου ανά συγκρότημα για να υπάρξει μεγαλύτερη εκπροσώπηση, και επειδή ένιωθα τύψεις σε κάποιες περιπτώσεις προτείνω και καναδυό ακόμη τίτλους κάτω από το ίδιο όνομα!
Πολλά σχόλια δεν έχει, τα είπαμε αναλυτικά κάθε χρονιά. Πάμε λοιπόν στα γρήγορα πριν αρχίσω να τα ξανασκέφτομαι!
1 the Who – Who’s Next (1971): Πριν από κάτι δεκαετίες ο μακαρίτης ο Lord στη στήλη του στο ΜΗ είχε αποφασίσει για κάποιον λόγο να δημοσιεύσει μια λίστα του με τα (100; ) καλύτερα album όλων των εποχών. Στην πρώτη θέση είχε το Who’s Next των Who τους οποίους προφανώς και αγνοούσα τότε. Κάποια στιγμή πήρα τον εν λόγω δίσκο και κατάλαβα προς τι η αποθέωση!
2. Black Sabbath - Black Sabbath (1970): Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε από τα 6 πρώτα, βάζω το πρώτο για λόγους ιστορικής… βαρύτητας!
3. Jethro Tull - Thick as a Brick (1972): Εξίσου λογικό θα ήταν να μπει το Aqualung ή το Minstrel…
4. Genesis – Selling England by the Pound (1973): …ομοίως, άνετα θα είχε προκριθεί το Lamb…
5. Kansas – Point of Know Return (1977) …ή το Leftoverture!
6. Van der Graaf Generator – Godbluff (1975): Η εξαίρεση που λέγαμε! Το απίστευτο Godbluff δεν το συμπεριέλαβα αδικαιολογήτως στην πεντάδα μου για το 1975 και, το χειρότερο, δεν το έβαλε κανείς άλλος (ντροπή!) με αποτέλεσμα η συγκεντρωτική λίστα εκείνης της χρονιάς να έχει μια κραυγαλέα έλλειψη.
Επανορθώνω τώρα, αφήνοντας έξω το εξίσου τιτανοτεράστιο Pawn Hearts
7.Judas Priest – Sad Wings of Destiny (1976) …με πολλή αγάπη και για το Stained Class
8. Wishbone Ash – Argus (1972)
9. Camel – Mirage (1974)
10. Queen - A Night at the Opera (1975)
11. Rush – Hemispheres (1978)
12. Pink Floyd - Wish You Were Here (1975)
13. Rainbow – Rising (1976)
14. King Crimson – Red (1974)
15. Blue Öyster Cult – Secret Treaties (1974)
Πάμε μια και τα ζωντανά ηχογραφημένα album:
1. the Who – Live at Leeds Το καλύτερο live album στο rock/metal στερέωμα όπου τα, έτσι κι αλλιώς θεϊκά, κομμάτια των Who λαμβάνουν μια άλλη υπόσταση, και φανερώνουν την απίστευτη δυναμική τους.
Το “My Generation” π.χ. απλώνεται και ενσωματώνει διάφορα θέματα σε μια εκτέλεση από αυτές που συλλαμβάνουν την εξαιρετική περίσταση να παρακολουθείς ζωντανά ένα συγκρότημα που διάγει την καλύτερη εποχή του – πολλώ δε μάλλον αυτό το συγκρότημα!
(Για την πλήρη εμπειρία, εννοείται ότι επιλέγουμε να ακούσουμε την έκδοση που περιέχει ολόκληρο το set, του “Tommy” συμπεριλαμβανομένου.)
2. Hawkwind - Space Ritual: Μιλώντας για εκτελέσεις που απογειώνουν τα κομμάτια, το Space Ritual το ακούς στο σπίτι σου και “ανεβαίνεις”, δεν θέλω να σκέφτομαι τι επίδραση θα είχε σε όσους ήταν παρόντες τότε εκεί (και, φαντάζομαι, κατάλληλα… προετοιμασμένοι γι’ αυτό!)
3. Judas Priest - Unleashed in the East: Τι να λέμε τώρα, βλέπεις το εξώφυλλο και μπαίνεις στο νόημα (παρεμπιπτόντως δεν είναι τυχαίο που ο drummer δεν φαίνεται, είχε αποχωρήσει ο Binks!) Για το αν και πόσο live είναι τα είπαμε, μην επαναλαμβανόμαστε!
12 Likes
Να 'μαι κι εγώ εδώ μετά από κάνα 2-3 χρόνια που είχα να ποστάρω! Η αλήθεια είναι ότι σας βλέπω και σας καμαρώνω και σε αυτό το νήμα, και κυρίως στο άλλο (εξαιρετικό btw), και έχει σταθεί αφορμή να ξεθάψω πολύ πράμα από την δεκαετία του '70. Δεν αποφάσισα πάντως να συμμετέχω διότι είμαι κλασικός φυγόπονος και ούτε μόνο 5 άλμπουμς ανά έτος μπορώ να επιλέξω, αλλά και το ranking πάντα το μισούσα - ανέκαθεν στις λίστες μου έβαζα σε παρένθεση το πούστικο ‘in random order’! Αλλά μιας και κάνετε συνολικό απολογισμό της δεκαετίας ας καταθέσω κι εγώ την αποψάρα μου, και βλέπουμε μελλοντικά για το άλλο (τι βλέπουμε, αν για το '70 δεν έφταναν οι 5 θέσεις για το '80 δεν θα φτάνουν ούτε οι 25…).
1970-1979 top-15
-
BLACK SABBATH – Paranoid: Το ομώνυμο τραγούδι είναι ίσως το πρώτο filler στην ιστορία (με την κανονική έννοια του όρου, όπου filler = τραγούδι που γράφτηκε / μπήκε τσόντα τελευταία στιγμή για να συμπληρώσει τη διάρκεια του δίσκου, και όχι τραγούδι που δεν μου αρέσει!). Για πολλά χρόνια (ακόμα κι εγώ παιδάκι ήμουν!) φιγουράριζε στην 1η πεντάδα σχεδόν σε κάθε λίστα με τα κορυφαία τραγούδια έβερ, συχνά καπαρώνοντας την κορυφή. Τι μου λέτε μωρέ, με το ζόρι πιάνει πεντάδα στον δίσκο που το φιλοξενεί!
-
JUDAS PRIEST – Sad Wings of Destiny: Χωρίς πολλά-πολλά! Αυτό είναι το πραγματικό ντεμπούτο των Πριστ, εδώ είναι το σημείο εκτόξευσης της έτερης σπουδαίας μπάντας από το Birmingham. Και, για να μην ξεχνιόμαστε, το σωστό tracklisting είναι Prelude/Tyrant, Genocide, Epitaph, Island of Domination, Victim of Changes, Ripper, Dreamer Deceiver, Deceiver. Με αυτή τη γαμημένη σειρά!!
-
WISHBONE ASH – Argus: Τι να πρωτοπιάσεις; Την εξωφυλλάρα, τις συνθέσεις, την ατμόσφαιρα, το πρώιμο επικό στοιχείο που ξεχειλίζει, τις κιθάρες που κεντάνε; Ασύλληπτο έπος!
-
CAMEL – Mirage: Αιώνιες μελωδίες, τόσα χρόνια (δεκαετίες!) ακροάσεων και κάθε φορά που το ακούω αισθάνομαι ρίγη να με διαπερνούν.
-
RAINBOW – Rising: Το Έπος! Η απόλυτη κορύφωση. Αν αναλογιστούμε τι έχει κυκλοφορήσει ο Ριχάρδος με τους DP και ότι αυτή είναι, κατά πάσα πιθανότητα, η καλύτερη δουλειά που φέρει το όνομά του στα credits, κάνουμε τουμπεκί και απολαμβάνουμε!
-
RUSH – Hemispheres: Παντοτινή λατρεία αυτή η μπάντα, και ειδικά η περίοδος ’75-’81 όπου έβγαζαν το ένα αριστούργημα μετά το άλλο! Εδώ είναι το peak τους κατ’ εμέ.
-
URIAH HEEP – The Magician’s Birthday: Όταν στην θεϊκή πρώτη πλευρά η μακράν χειρότερη στιγμή είναι το εξαιρετικό Spider Woman, καταλαβαίνεις το δυσθεώρητο επίπεδο αυτής της δισκάρας. Byron η κορυφαία φωνή των 70’s για μένα, και Thain από τους αγαπημένους μου μπασίστες – δυστυχώς έφυγαν αμφότεροι πολύ νωρίς, και ειδικά ο τελευταίος.
-
UFO – Phenomenon: Ούτε περιττό νανοσεκόντ. Μιχαλάκης Θεός και αιώνιες κομματάρες!
-
SCORPIONS – In Trance: Λατρεύω οτιδήποτε έχουν βγάλει οι Σκορπιοί με Uli – θα μπορούσε στη θέση του να βρίσκεται κάλλιστα κάποιο από τα 2 επόμενα, αλλά το In Trance είναι τελικά αυτό που κερδάει για μένα. Και αν επικαλεστώ το κλισέ ‘η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή’, καταλαβαίνουμε για τι δίσκο μιλάμε!
-
THIN LIZZY – Jailbreak: (με παράλληλο ξύσιμο κεφαλιού) ‘αυτό ή το Johnny the Fox; Ή μήπως το Black Rose;’ Ώχου, παρατήστε με, πάω με το πρώτο χρονικά τιμής ένεκεν (είναι κι αυτές οι ρημαδες οι σολιές στο Cowboy Song που μ’ έχουνε στοιχειώσει…)
-
DEEP PURPLE – Machine Head: Σε αντίθεση με το ‘όχι-άλλο-πια’ Smoke on the Water, παραδόξως δεν έχω βαρεθεί μετά από χιλιάδες, στην κυριολεξία, ακροάσεις, το Highway Star – αλλά και τα ‘λιγότερο γνωστά’ του άσματα θερίζουν (Pictures of Home κανείς;; )
-
AC/DC – High Voltage (το ιντερνασιονάλε!): Ανακάλυψα την Bon-era μετά το BiB και το ‘κανονάκι’ που ήταν τα πρώτα που άκουσα back in the day, και έπαθα τρελό σοκ. Το High Voltage παραμένει, οριακά ίσως, το αγαπημένο μου ανάμεσα στα αριστουργήματα όπου τραγούδησε ο μακαρίτης.
-
QUEEN – A Night at the Opera: Το, πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του, Bohemian Rhapsody, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου – υπάρχει τεράστιος πλούτος σε αυτή την δισκάρα.
-
BAD COMPANY – Bad Co: Απίστευτη σύναξη μουσικών (Rodgers από τους αγαπημένους μου ερμηνευτές), και ένα σερί από χιτάρες που ακούγεται μονορούφι.
-
MOTORHEAD – Overkill: Ε, σιγά μην έλειπε ο Λέμμαρος και η συμμορία του!
Honorable mentions δεν έχει γιατί θα ανοίξει σεντόνι και θα σκεπάσει το μισό φόρουμ!
Live album
Το Unleashed in the East είναι πραγματικά εκτός συναγωνισμού (δεν το λέω επειδή είναι ‘πειραγμένο’, ρε κακεντρεχείς ανθρώποι!), αφήνει πολύ πίσω του οποιαδήποτε άλλη ζωντανή κυκλοφορία των 70’s – και αυτό είναι από μόνο του τρελό credit αν αναλογιστούμε ότι οι λοιποί μνηστήρες είναι κάτι Tokyo Tapes, Live and Dangerous (ντανγκερόις όπως το πρόφερε ένας παλιός γνωστός μου που πρέπει να κόπηκε 22 φορές στο Elementary 
), Made in Japan, to name but a few… Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει πάντως στο Alive! – δεν ήμουν ποτέ τρελός Kiss fan, αλλά οι εκτελέσεις εδώ ισοπεδώνουν τις αντίστοιχες στουντιακές!
Obscure album of the decade
Όσο κι αν έχω λιώσει τα εκ-Σκανδιναβίας prog rock διαμάντια των early/mid-70’s (Ruphus, Kaipa, November, Host), όσο κι αν αγαπώ το ομώνυμο των Γερμανών Dschinn, όσο κι αν θα μπορούσα κάλλιστα να έχω στην κορυφή το θεϊκό ομώνυμο άλμπουμ των Ισλανδών Icecross, ή κάποιο των Αυστραλών Buffalo, ή το Pound of Flesh των Cain ή το ομώνυμο των Jerusalem, ή, ή…, δεν υπάρχει περίπτωση να μην απονεμηθεί ο τίτλος στους LEGEND και το μοναδικό From the Fjords! Τα έχουμε πει και παλαιότερα σε άλλο θρεντ, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό το ότι επανασυνδέθηκαν, περιμένω αν μη τι άλλο με περιέργεια να δω αν θα κάνουν κάτι και τι θα είναι αυτό.
Εξώφυλλο
Πολλές οι επιλογές (και) από τους δίσκους της 15άδας μου, ας επιλέξω ωστόσο χάριν πλουραλισμού κάτι που δεν χώρεσε στα 15, και είναι αυτό:
19 Likes
Τώρα που γυρνάει, χωρίς πολύ-πολύ σκέψη:
Studio albums:
Pink Floyd-Wish you were here
Pink Floyd-The wall
Scorpions-Lovedrive
Scorpions-In trance
Crass-The feeding of the 5,000 EP
Scorpions-Virgin killer
Scorpions-Taken by force
Scorpions-Fly to the rainbow
Νικόλας Άσιμος-Με το βαρέλι που για να βγει το σπάει
Deep Purple-Machine head
The Clash-London calling
Lynyrd Skynyrd-Pronounced Leh-nerd Skin-nerd
Παύλος Σιδηρόπουλος & Σπυριδούλα-Φλου
Ξυδάκης/Ρασούλης-Η εκδίκηση της γυφτιάς
Leonard Cohen-Famous blue raincoat
(Και τώρα μόλις συνειδητοποίησα ότι τόσο fanboy-ίστικη λίστα ούτε οι Meine/Shenker δε θα κάνανε)
Live albums:
Deep Purple-Made in Japan
Scorpions-Tokyo tapes
Εξώφυλλα:
Judas Priest-Sad wings of destiny
The Clash-London calling
Pink Floyd-Wish you were here
10 τραγούδια:
Derek and The Dominos-Layla
Leonard Cohen-Famous blue raincoat
Lynyrd Skynyrd-Simple man
Pink Floyd-Shine on you crazy diamond (part one)
Scorpions-Yellow raven
The Clash-The guns of Brixton
Νικόλας Άσιμος-Δεν πα να μας χτυπάν
Deep Purple-You keep on moving
Pink Floyd-Comfortably numb
Eagles-Hotel California
8 Likes
10 Likes
Ας πούμε σε αυτό το σημείο, μια εβδομάδα σχεδόν μετά το προγραμματισμένο “κλείσιμο της κάλπης” για τα συγκεντρωτικά των 70s, πόσο ατυχής ήταν η ιδέα να πραγματοποιηθεί τώρα αυτό.
Η συμμετοχή – τουλάχιστον αυτή που ανακοινώθηκε από τους ίδιους τους συμμετέχοντες - είναι πενιχρή, όχι απλώς μικρότερη, αλλά κλάσμα αυτής που υπάρχει στο αρχικό παιχνίδι. Ενδεικτικό είναι ότι ούτε καν όλοι όσοι ψήφισαν υπέρ του να γίνει τώρα η ψηφοφορία δεν φαίνεται να έχουν συμμετάσχει, ενώ προφανώς ο @anhydriis αφήνει την φόρμα ανοιχτή μη τυχόν και μπει κανένας ακόμα, αφού οι υποβολές είναι ελάχιστες.
Προσωπικά θεωρούσα και θεωρώ ότι η ιδέα για συγκεντρωτικά δεκαετίας ήταν μια πολύ ωραία ευκαιρία να μείνει ζωντανό το αρχικό πολύ δημοφιλές thread και μετά την συμπλήρωση του έτους (όπως πολύ καλή ιδέα είναι και η επέκταση προς τα πίσω στο χρόνο!) και τάχθηκα υπέρ του να γίνει μετά για να μην “την κάψουμε” τώρα που υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να βαρεθούν πολλοί και να το απαξιώσουν – όπως και συνέβη άλλωστε!
Έχοντας αυτά κατά νου, θα πρότεινα τις ανασκοπήσεις των επομένων δεκαετιών να τις αφήναμε για αργότερα!
6 Likes
Το εχω πει εδω και πολλεσ μερες , και δεν αφορα μονο αυτο αλλα ολα οσα τρεχουν παραλληλα
