Let's Play II : 52 Χρονια Μουσικης σε 52 Εβδομαδες

Εγω παντως βαζω σιγουρα υψηλοτερο βαθμο στο BE και στο In The Passing Light Of Day απο οτι στα πρωτα 4, κανενα εκ των οποιων δεν μπορω να ακουσω ολοκληρο. Και το Panther το εχω πολυ ψηλα, αλλα πιο χαμηλα απο τα δυο που εγραψα αποπανω.

2 Likes

Το Scarsick το εχω πολύ ψηλα.

Οχι στο επιπεδο TPE,RL,BE βέβαια,αλλα ελαφρως πιο κατω…

Από εκεί και περα,τα ROAD SALT μου αρεσουν ακομα αρκετα αλλα τα θεωρω τελικα πιο χαμηλά απο ολα τα υπολοιπα.

Επισης ITPLOD πολυ ανωτερο απο PANTHER…

Ειμαι και εγω παντως της αποψης οτι κατω απο 8+ δεν επεσαν ποτε…

1 Like

spot on :ok_hand:

2 Likes

Εγώ δεν θα δίσταζα να βάλω 10 και στα 5 πρώτα πάντως :smiley:

3 Likes

Φουντ φορ θοτ:

Πολυ ευκολα δεν μοιραζετε/-ουμε, τα 10αρια; Δλδ, ειναι ο πηχης του “τελειου” τοσο χαμηλα ωστε μετα απο 10Κ ποστς εχουμε περιπου 5-10 δισκους καθε χρονο που θεωρουνται τελοιοι; Γραφω “5-10” διοτι δεν εχει σημασια ποιος δισκος ψηφιστηκε τελικα #1, αλλα ποσοι διαφορετικοι δισκοι θεωρουνται 10/10 για περιπου 50-60 συμμετεχοντες καθε χρονια. Επισης, βλεπω βαθμολογιες 10/10 για 4-5-6 διαφορετικους δισκους της ιδιας μπαντας (με αφορμη τους PoS και οχι για αυτους), που μου κανει παλι εντυπωση.

Προσοχη: δεν λεω οτι δεν υπαρχουν δεκαρια και ισως εγω ειμαι πολυ συντηρητικος στη βαθμολογηση μου. Προφανως η μουσικη ειναι υποκειμενικη, πιο πολυ για συζητηση το αναφερω.

6 Likes

Τα έχω γράψει σε παλιότερη επικοινωνία μου!

Κάνε μια προβολή σε φανμποησμό εκτός μέταλ, βγάλε και λίγη υπερβολή και περίπου τα ίδια πιστεύω και σήμερα. Α, δηλώνω και ο ίδιος φανμπόης ορισμένων μουσικών, προφανώς :stuck_out_tongue:

1 Like

Το να μπαίνει βαθμολογία σε ένα άλμπουμ είναι μάλλον μάταιο, αλλά παραμένει ένα marketing tool που συνεχίζει να δουλεύει (και ζητείται από τα μέσα). Θεωρώ σχεδόν αδύνατο να μην αυτοαναιρεθεί κάποιος που βαθμολογεί ένα άλμπουμ.

6 Likes

Καθόλου εύκολα, μην βλέπεις τώρα τους PoS που είναι προσωπική αδυναμία.

Σε προσωπικό επίπεδο - όχι σε “αντικειμενικο” - βάζω 10 σε περίπου 30-35 άλμπουμ ΣΥΝΟΛΙΚΑ.

1 Like

Entropia: Αυστηρό 8,5άρι. Έχει όμως μέσα συνθέσεις που πιάνουν απίστευτες κορυφές.
On Hour: 8άρι. Σαφώς πιο κάτω από το πρώτο, αλλά πολύ καλό.
PE1: Ξεκάθαρο 10άρι. Πιο 10 δεν γίνεται. Έπος από τα λίγα.
RL: 9,5. Είναι πιο προσβάσιμο από το PE1 και παίρνει από την φοβερή του ατμόσφαιρα.
ΒΕ: 10άρι ξεκάθαρο. Μια μικρή παραφωνία το Dea Pecuniae, το όποιο όχι ότι δεν είναι καλό, αλλά είναι λίγο πιο κάτω από τα υπόλοιπα.

2 Likes

οτι αρεσει πολυ σε εμενα = 10
οτι αρεσει πολυ σε αλλους = 1-9

10 Likes

Ε ναι, δεν μου φαίνεται ότι υπάρχει αντικειμενικό 10άρι πουθενά.
Μόνο σε θέμα επιδραστικότητας δίσκου και όχι λόγω περιεχομένου.

1 Like

:laughing: :laughing: :laughing: λιστες μεσα στις λιστες :smiling_face_with_three_hearts:

Ελα ρε φορουμαρα.

10 Likes

Ναι ρε σεις, θενκς για τις απαντησεις. Ξαναλεω, προφανως κι εγω εχω φανμποϊσμο, ωστοσο δεν βαζω ευκολα δεκαρι. Για να εξηγησω το σκεπτικο της προηγουμενης ερωτησης μου, βαζω σπανια δεκαρι σε ο,τιδηποτε: φαγητο, κριτικη ξενοδοχειου, μουσικη… Δεκα σημαινει τελειο στα ματια μου, ακομη και η επιδραστικοτητα ενος δισκου δεν αρκει για να πω “δεκαρι”.

Αυτο σημαινει οτι δεν υπαρχει ΤΠΤ που θα μπορουσε να αλλαξει και -παρα την υποκειμενικοτητα που περιλαμβανει το υπολοιπο της προτασης μου- παντα υπαρχει περιθωριο βελτιωσης σε ολα, παντα υπαρχει κατι καλυτερο να γινει. Απλως πιθανως δεν το ξερουμε διοτι δεν ειναι δυνατον π.χ. να ξαναγραψουμε εναν δισκο απο την αρχη ή να επαναλαβουμε ενα ταξιδι με τις ιδιες ακριβως συνθηκες για να εχουμε μετρο συγκρσης.

Ή “πολυ απαιτητικος”, αλλα δεν ισχυει. Γενικως βολευομαι με τα λιγα και τα απλα, εχω μεγαλες ανοχες. Νομιζω ομως οτι σε ολα υπαρχει κατι καλυτερο :slight_smile:

2 Likes

Γενικώς το 8 είναι ένας πολύ καλός βαθμός και εγώ αν βαθμολογούσα δίσκους και τον έβαζα σε κάποιον δίσκο, θα σήμαινε ότι τον θεωρώ τόσο καλό ώστε να τον προτείνω στον οποιονδήποτε. Το 7 είναι επίσης ένας καλός βαθμός.

Αυτό όμως:

…είναι μια τεράστια αλήθεια :grinning:

4 Likes

Για εμενα το οριο του “προτεινω σε καποιον” ειναι το 8, με το 9 και το 10 βεβαια να εχει πολυ μεγαλυτερη βαρυτητα.

Το 7 είναι το οριο του “θα το ξανακουσω καποια στιγμη”. Δισκοι του 7 δηλαδη δεν θαβονται στη ληθη, αλλα ουτε συχνα θα τους ξανακουσω ουτε και θα τους προτεινα σε καποιον.

Το 6 και κατω σημαινει πως παιζει να μην το ξανακουσω ποτε. (εφοσον βεβαια εχουν προηγηθει καποιες ακροασεις)

Θα ελεγα πως ειναι λιγο χαλαρο/επιεικες το παραπανω συστημα βεβαια, γιατι αν ενας δισκος παρει 5-6 σημαινει πως ειναι αρκετα βαρετος και πολυ μετριος, ενω για αλλους ειναι ενας οκ βαθμος αυτο.

Και γιατί να μην είναι τότε 1-5 η βαθμολογία και είναι 1-10;

Σαν τους βαθμούς του δημοτικού είναι η φάση με τη βαθμολογία δίσκων… :stuck_out_tongue:

Sorry φίλος, εμείς πήγαμε με Α-Β-Γ Δημοτικό :stuck_out_tongue:

6 Likes

Κι εμείς αλλά μέχρι τρίτη δημοτικού, από τεταρτη και μετά παίρναμε από 8 ως 10, και δώσαμε και προαγωγικες εξετάσεις για να πάμε από έκτη δημοτικού πρώτη γυμνασίου (ένα ένα τα θυμάμαι…)

Εγώ, θεωρόντας πάντως πως δεν υπάρχουν αντικειμενικά δεκάρια, δεν είμαι καθόλου αυστηρός και σε όσα αγαπώ μοιράζω άκοπα δεκάρια.

Όπως είχε πει μια ψυχή κάποτε, “πρώτα 8 wishbone ash δεκάρια”. Συμφωνώ.

3 Likes

Ευχαριστούμε Αθήνα,

2004

  1. Nightwish - Once
    Οι συνθέσεις. Η φωνή. Οι ατμόσφαιρες. Το ιερό δισκοπότηρο μιας ολόκληρης σκηνής. Into the blue memory.

  2. Green Day - American Idiot
    Ακόμα δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς παίζει ακόμα το δισκάκι από τότε, που έλιωνε σε cdplayer και discman και παντού για δε θυμάμαι πόσους μήνες.

  3. Alter Bridge - One Day Remains
    Ε ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ :exclamation:

  4. Slipknot - Vol. 3 - The Subliminal Verses
    Κάποια ζώα δεν τους πιστεύανε. Τώρα τους πίστεψαν ευτυχώς και τα ζώα. Ο απόλυτος συνδυασμός modern, heavy & mainstream.

  5. 65daysofstatic - The Fall Of Math
    Κάπου ανάμεσα στα ηλεκτρονικά, το post-rock και τις διαφορικές εξισώσεις. Μπαντάρα και ηχάρα από τις ελάχιστες.

+5:

  • The Dillinger Escape Plan - Miss Machine
    Δεν θα πάψουν ποτέ να με πεθαίνουν οι στιγμές στην παράνοια εδώ μέσα που λες «ίσως είναι άνθρωποι τελικά».

  • Isis - Panopticon
    “Θα σας βλέπω όλους από ψηλά, θα βλέπω εσάς και τη μιζέρια σας.” - Aaron Turner

  • The Killers - Hot Fuss
    Κλασικό από την πρώτη στιγμή. Άνοιγμα με Mr. Brightside στο Ejekt του ‘17 από τα μεγαλύτερα συναυλιακά power moves.

  • Ludovico Einaudi - Una Mattina
    Εβδομήντα λεπτά γαλήνης.

  • Rise Against - Siren Song Of The Counter-Culture
    Μόνο αλήθειες, μόνο ύμνοι, μόνο πανκρόκ. Όλη η αλήθεια για όλα σε αυτά τα 3:30.

Μπόνους:

  • I’d trade all the others away.
    Ωραία χρόνια, αληθινά, σήκωνες πέτρα κι έβρισκες metalcore. Ιδιαίτερη αναφορά σε:
    - Atreyu - The Curse – Περήφανα.
    - Heaven Shall Burn - Antigone – Οριακά όλντσκουλ.
    - Killswitch Engage - The End Of Heartache – Τιτανομέγιστο.
    - Lamb Of God - Ashes Of The Wake – Άλλη μέρα θα χτυπούσε πεντάδα.

Εξώφυλλο:

34 Likes