1 Like
Πάντως τώρα μου δημιουργήθηκε η απορία από αυτούς που ψηφίσαμε και τα δύο πόσοι έχουν βάλει πιο πάνω το καθένα, ας πούμε εγώ έχω βάλει τον Wlson 1 και τους Leprous 3. Όχι ότι μετράει περισσότερο ή λιγότερο η άποψη μας αλλά από περιέργεια λέω.
Leprous 9 , Wilson 15 με 20 ( σορρυ αλλα δεν ειναι ΜΕΤΑΛ)
2 Likes
Λοιπόν, παραλειπόμενα 2012…
Δε θυμάμαι ποια ήταν η πεντάδα μου 
αλλά θα ήθελα να γράψω για κάποιες ιδιαίτερες κυκλοφορίες του 2012 (όχι κανονικά στούντιο άλμπουμς)
Τη χρονιά εκείνη λοιπόν είχαμε ένα δισκάκι όπου η Royal Philarmonic Orchestra του Λονδίνου παίζει κομμάτια των Rush σε ορχηστρικές, φυσικά, εκτελέσεις. Οι φανατικοί του γκρουπ θα το απολαύσουν…
Η Tori Amos βγάζει - στη Deutsche Grammophon παρακαλώ - δίσκο με επανεκτελέσεις τραγουδιών της σε “κλασικότροπες” ενορχηστρώσεις.
Έχουμε το live Octane twisted των Porcupine Tree (πρέπει να είναι καλό, το έχω ακόμα σφραγισμένο 
)
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ live album από τον Γουίλσονα, το Catalogue/Preserve/Amass.
Και τρίτη και φαρμακερή κυκλοφορία με υπογραφή SW, η μοναδική μέχρι σήμερα κυκλοφορία του ντουέτου με το όνομα Storm Corrosion (που έφαγε άγριο θάψιμο 
)
Αυτό βέβαια είναι κανονικό άλμπουμ, αλλά δεν το είχα ψηφίσει.
Θα επανέλθω με ποστ για το 2013, που ήταν για μένα χρονιά αγαπημένη (μουσικά και όχι μόνο)!
3 Likes
Εγώ πάντως ψήφισα τους Λεπρούς που το cd το είχα τότε λιώσει και τους είχα για δεκάδα ωστόσο παρέλειψα από βαρεμάρα να τους αναφέρω για το 2013 . Στίβεν δεν έχω ακούσει ολόκληρο. Sorry.
2 Likes
Έχουμε νικητή με 23-20…
Οπότε…
44η εβδομάδα - 2013
60 συμμετέχοντες
@Oljeselger 
Παρουσιολόγιο:
Παρακάτω όλες οι προτάσεις και η βαθμολογία:
| Leprous - Coal | 36 |
|---|---|
| Steven Wilson - The Raven that Refused to Sing | 36 |
| Atlantean Kodex - The White Goddess | 32 |
| Beastmilk - Climax | 28 |
| Clutch - Earth Rocker | 28 |
| Riverside - Shrine Of New Generation Slaves | 27 |
| Arctic Monkeys - AM | 26 |
| In Solitude - Sister | 25 |
| The Ocean - Pelagial | 25 |
| Ghost - Infestissumam | 19 |
| Bring Me The Horizon - Sempiternal | 17 |
| Deafheaven - Sunbather | 17 |
| Universe217 - Never | 16 |
| David Bowie - The Next Day | 15 |
| Volbeat - Outlaw Gentlemen & Shady Ladies | 14 |
| Bad Religion - True North | 13 |
| Cult of Luna - Vertikal | 13 |
| Daft Punk - Random Access Memory | 13 |
| Cultes des Ghoules - Henbane | 12 |
| Avenged Sevenfold - Hail To The King | 11 |
| Blood Ceremony - The Eldritch Dark | 11 |
| Warlord - The Holy Empire | 11 |
| Altar Of Plagues - Teethed Glory & Injury | 10 |
| Queens Of The Stone Age - …Like Clockwork | 10 |
| Alter Bridge – Fortress | 9 |
| Nick Cave & The Bad Seeds - Push the Sky Away | 9 |
| Portugal. The Man - Evil Friends | 9 |
| Subrosa - More Constant than the Gods | 9 |
| Alice In Chains - The Devil Put Dinosaurs Here | 8 |
| Carcass - Surgical Steel | 8 |
| Crusades - Perhaps you deliver this judgement with greater fear than i receive it | 8 |
| Darkthrone - The undeground resistance | 8 |
| Enforcer - Death By Fire | 8 |
| Heaven’s Basement - Filthy Empire | 8 |
| Touché Amoré - Is Survived By | 8 |
| Fates Warning - Darkness in A Different Light | 7 |
| Jason Isbell - Southeastern | 7 |
| Jex Thoth - Blood Moon Rise | 7 |
| Power Trip - Manifest Decimation | 7 |
| Tedeschi Trucks Band - Made Up Mind | 7 |
| Amorphis - Circle | 6 |
| Chelsea Wolfe - Pain Is Beauty | 6 |
| Rotting Christ - Κατά τον δαίμονα εαυτού | 6 |
| Λήθη-Λήθη | 5 |
| Πανδημία – Μοντέρνα Πανούκλα | 5 |
| Τζίμης Πανούσης - Obi-obi-bi | 5 |
| Atlanter - Vidde | 5 |
| Avatarium - Avatarium | 5 |
| Caligula’s Horse - The Tide, The Thied & River’s End | 5 |
| Conspiracy of Denial-Conspiracy of Denial | 5 |
| JJ Grey & Morfo - This River | 5 |
| October Tide – Tunnel of no light | 5 |
| Oranssi Pazuzu - Valonielu | 5 |
| Russian Circles - Memorial | 5 |
| Terra Tenebrosa - The Purging | 5 |
| The Eden House - Half Life | 5 |
| Ulver - Messe I.X-VI.X | 5 |
| Various Artists - The Songs of Tony Sly: A Tribute | 5 |
| Satan - Life Sentence | 5 |
| Παύλος Παυλίδης - Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί | 4 |
| Ævangelist - Omen Ex Simulacra | 4 |
| Anciients - Heart Of Oak | 4 |
| Caladan Brood – Echoes Of Battle | 4 |
| Coheed and Cambria - The Afterman: Descension | 4 |
| Comadre - Comadre | 4 |
| Despite Everything-The dawn chorus | 4 |
| Enshadowed - Magic Chaos Psychedelia | 4 |
| Goatess - Goatess | 4 |
| Haken - The Mountain | 4 |
| Heaven Shall Burn - Veto | 4 |
| M83 - Oblivion O.S.T. | 4 |
| Melentini & The Running Blue Orchestra - Explosions around, the desert inside | 4 |
| No Clear Mind - Mets | 4 |
| Oathbreaker - Eros/Anteros | 4 |
| Pamela Moore - Resurrect me | 4 |
| Tesseract - Altered State | 4 |
| The Winery Dogs - The Winery Dogs | 4 |
| Throne of Katarsis - The Three Transcendental Keys | 4 |
| Ulterior – the bleach room | 4 |
| The Tossers - The Emerald City | 4 |
| Κορε Υδρο - Συμφιλίωση | 3 |
| Σείριος Σαββαϊδης - Το Αξιακό Σύστημα Των Άστρων | 3 |
| Blank Pages - Blank pages | 3 |
| Daylight Misery-The Great Absence | 3 |
| Death Courier - Perimortem | 3 |
| Ghostface Killah & Adrian Younge - Twelve Reasons to Die | 3 |
| Hacktivist - Hacktivist | 3 |
| Ihsahn - Das Seelenbrechen | 3 |
| Kylesa - Ultraviolet | 3 |
| Lorde - Pure Heroine | 3 |
| Norma Jean - Wrongdoers | 3 |
| Paysage d’Hiver - Das Tor | 3 |
| Pearl Jam - Lightning bolt | 3 |
| Procession - To Reap Heavens Apart | 3 |
| Summoning - Old Mornings Dawn | 3 |
| The Dillinger Escape Plan- One of Us Is the Killer | 3 |
| Vånna Inget – Ingen Botten | 3 |
| Wędrujący Wiatr - Tam, Gdzie Miesiąc Opłakuje Świt | 3 |
| Wilson T King - Last of the Analogues | 3 |
| 六弦アリス - 不思議の国の音哲樂 まやかし篇 | 3 |
| Arcade Fire- Reflector | 2 |
| Boards of Canada - Tomorrow’s Harvest | 2 |
| Cage The Elephant - Melophobia | 2 |
| Cult of Fire - Ascetic Meditation of Death | 2 |
| Deep Purple - Now What | 2 |
| Five Finger Death Punch - The Wrong Side Of Heaven volume 1 | 2 |
| Hell - Curse & Chapter | 2 |
| Incura - Incura | 2 |
| Karnivool-Asymmetry | 2 |
| Lethe - Λήθη | 2 |
| Magic Circle - Magic Circle | 2 |
| Mojo Radio - Rise | 2 |
| Olafur Arnalds - For Now I Am Winter | 2 |
| Psycho Choke - Unraveling Chaos | 2 |
| Ruined Families – Blank Language | 2 |
| Semantic Saturation - Solipsistic | 2 |
| Speedtrap – Powerdose | 2 |
| Spiritual Beggars - Earth Blues | 2 |
| Svart Crown - Profane | 2 |
| The Knife - Shaking The Habitual | 2 |
| Tribulation - The Formulas of Death | 2 |
| Trivium - Vengeance Falls | 2 |
| Zemial - Nykta | 2 |
| Black Trip - Goin’ Under | 2 |
| A Day To Remember - Common Courtesy | 1 |
| Agnes Vein - Soulship | 1 |
| Biffy Clyro - Opposites | 1 |
| CocoRosie - Tales of a GrassWidow | 1 |
| Criminal Damage - Call of death | 1 |
| Fōr - Blakaz Askǭ Hertô | 1 |
| Hidden In The Basement - Ego | 1 |
| Lady Gaga - Artpop | 1 |
| Mechina - Empyrean | 1 |
| Middle Class Rut - Pick up Your Head | 1 |
| Onslaught – VI | 1 |
| Restorations - LP2 | 1 |
| Rivers Of Nihil - The Conscious Seed Of Light | 1 |
| Samsara Blues Experiment - Waiting for the Flood | 1 |
| Soul Cages – Moon | 1 |
| Thousand Leaves - Blood and Tears | 1 |
| Ulcerate - Vermis | 1 |
| Vampire Weekend - Modern Vampires Of The City | 1 |
κατανομή πόντων στον νικητή βάσει των διαθέσιμων ψήφων :
| Artist | Album | ΠΟΣΟΣΤΟ | |
|---|---|---|---|
| 1970 | Black Sabbath | Black Sabbath | 54,81% |
| 1971 | Led Zeppelin | Led Zeppelin IV | 57,65% |
| 1972 | Deep Purple | Machine Head | 39,43% |
| 1973 | Pink Floyd | The Dark Side Of The Moon | 51,67% |
| 1974 | Blue Öyster Cult | Secret Treaties | 33,33% |
| 1975 | Pink Floyd | Wish You Were Here | 53,33% |
| 1976 | Judas Priest | Sad Wings of Destiny | 50,95% |
| 1977 | Pink Floyd | Animals | 39,02% |
| 1978 | Judas Priest | Stained Class | 36,67% |
| 1979 | Pink Floyd | The Wall | 40,85% |
| 1980 | Black Sabbath | Heaven and Hell | 40,43% |
| 1981 | Rush | Moving Pictures | 37,60% |
| 1982 | Iron Maiden | The Number Of The Beast | 46,12% |
| 1983 | Iron Maiden | Piece Of Mind | 45,00% |
| 1984 | Metallica | Ride The Lightning | 61,13% |
| 1985 | Celtic Frost | To Mega Therion | 25,88% |
| 1986 | Metallica | Master Of Puppets | 51,85% |
| 1987 | Helloween | Keeper of the Seven Keys Pt 1 | 36,73% |
| 1988 | Queensrÿche | Operation: Mindcrime | 40,73% |
| 1989 | Savatage | Gutter Ballet | 45,96% |
| 1990 | Judas Priest | Painkiller | 52,00% |
| 1991 | Metallica | Metallica | 44,67% |
| 1992 | Dream Theater | Images And Words | 33,55% |
| 1993 | Savatage | Edge Of Thorns | 33,87% |
| 1994 | Dream Theater | Awake | 20,97% |
| 1995 | Paradise Lost | Draconian Times | 44,19% |
| 1996 | Tool | Ænima | 29,67% |
| 1997 | Fates Warning | A Pleasant Shade Of Gray | 25,52% |
| 1998 | Bruce Dickinson | The Chemical Wedding | 37,14% |
| 1999 | Dream Theater | Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory | 27,30% |
| 2000 | Nevermore | Dead Heart In A Dead World | 31,75% |
| 2001 | System Of A Down | Toxicity | 44,59% |
| 2002 | Audioslave | Audioslave | 22,33% |
| 2003 | Linkin Park | Meteora | 20,34% |
| 2004 | Isis | Panopticon | 24,41% |
| 2005 | System Of A Down | Mesmerize | 29,31% |
| 2006 | Celtic Frost | Monotheist | 26,78% |
| 2007 | Machine Head | The Blackening | 18,62% |
| 2008 | Gojira | The Way Of All Flesh | 21,02% |
| 2009 | Mastodon | Crack The Skye | 38,03% |
| 2010 | Avenged Sevenfold | Nightmare | 19,67% |
| 2011 | Foo Fighters | Wasting Light | 14,43% |
| 2012 | Gojira | L’ Enfant Sauvage | 19,33% |
| 2013 | Leprous | Coal | 12,00% |
τίτλοι τέλους για το 2013
2014…
και εξελάκι
credits and love to all 
31 Likes
Βρε τσι λεπρούς…
1 Like
Και νομίζω πως οι Leprous θα πάρουν κι άλλη πρωτιά…
7 Likes
και τα δυο επόμενα άξια υποψήφια
3 Likes
Έχοντας βγάλει 2-3 δίσκους ακόμα πιο υπερτελειους από το κάρβουνο, λογικό το βρίσκω
Τουλαχιστον για το 2015 τους βλέπω πρώτο φαβορί.
2 Likes
Πρώτη θέση με 12% 
Και εις (κ)αν(τ)ώτερα
1 Like
Επειδή βαριέμαι να κάνω πράξεις, το πεντάρι μου σε τι ποσοστό αντιστοιχεί?
0,555555555%
3 Likes
Με λιγότερα λόγια το 2014 γιατί δεν έχω χρόνο δυστυχώς. Ιδιαιτερότητα της χρονιάς είναι ότι δεν μπήκε κανένας metal δίσκος στην πεντάδα μου και μόλις δύο στη δεκάδα μου, σοκαριστικό για μένα.
1) Blues Pills - Blues Pills
Πιθανότατα ο καλύτερος κλασικός 70’s blues rock δίσκος που δε βγήκε στα 70’s. Από τους αγαπημένους μου της δεκαετίας με την καλύτερη ερμηνεύτρια του είδους, εν ζωή, που έχω ακούσει.
2) Slash with Myles Kennedy and The Conspirators - World On Fire
Ο καλύτερος Guns ‘n Roses δίσκος μετά τους τρεις πρώτους (δε νομίζω ότι υπολείπεται πραγματικά ούτε καν από τα Use your illusion αλλά λέμε τώρα). Υπέροχος Slash, ο Myles Kennedy είναι ο μοναδικός ερμηνευτής που αξίζει σε αυτό το δίσκο. Εξαιρετικό άλμπουμ.
3) Flying Colors - Second Nature
Ο αγαπημένος μου δίσκος με τον Portnoy που βγήκε μετά το 2002. Το μείγμα του είναι τέλειο και σε ιδέες και σε προσέγγιση αλλά και στη διάθεση που φτιάχνει. Για απόδοση, ερμηνείες και παραγωγή δεν έχει νόημα να μιλήσουμε.
4) Toehider - What Kind Of Creature Am I?
Ένας δίσκος που δεν περιγράφεται εύκολα. Είναι αδύνατο να εξηγήσω πως ενώ περνάει από ένα σκασμό διαφορετικά είδη, όταν πάρεις απόφαση ότι δε θα βρεις την κλασική σταθερότητα στη μουσική προσέγγιση που έχεις συνηθίσει σε άλλα άλμπουμ και παραδοθείς σε αυτό, βρίσκεις μια απολαυστική συνοχή στο απρόσμενο. Αν πρέπει ντε και καλά να το κατατάξω κάπου θα πω ότι είναι progressive, έτσι γενικά χωρίς κάτι άλλο. Σε πρώτη ακρόαση θα φέρει στο μυαλό τους Coheed and Cambria αλλά νομίζω ότι είναι πολύ περιοριστική αυτή η σύγκριση. Ο τίτλος του δίσκου νομίζω ότι τα λέει όλα.
5) Rishloo - Living As Ghosts With Buildings As Teeth
Φανταστικό progressive rock άλμπουμ με βαρύ ήχο, πραγματικά μαγευτικό τραγουδιστή, πολύ συναισθημα και υπέροχες μελωδίες.
6) Soen - Tellurian
Ανάμεσα στα αγαπημένα μου progressive metal άλμπουμ της δεκαετίας. Το Pluton είναι χωρίς καμία δεύτερη σκέψη το κορυφαίο κομμάτι που έχουν γράψει οι Soen, αν είχε και καλύτερη παραγωγή γιατί ο ήχος του είναι κάπως μπουκωμένος, θα ήταν μάλλον πεντάδα.
7) Jack White - Lazaretto
Ο καλύτερος του δίσκος, αυτός που με υποχρέωσε να υποκλιθώ. Αριστουργηματική νίκη της παράνοιας απέναντι στο συμβιβασμό σε ένα από τα milestones της σύγχρονης ροκ μουσικής.
8) Royal Blood - Royal Blood
Έτσι φτιάχνεις ένα ροκ δίσκο διαχωρίζοντας τον εαυτό σου από τις 70’s καταβολές της μουσικής αυτής αλλά πηγαίνοντας βαθιά στο σήμερα για να βρεις το ηχητικό σου στίγμα που θα υπηρετήσει τις ιδιες μουσικές αξίες με το χθες παρουσιάζοντας το όραμα σου για το αύριο.
9) Incura - Incura
Θεατρικό, μιουζικαλικό hard rock με heavy metal ήχο και prog παλαβομάρα στην καρδιά.
10) Rival Sons - Great Western Valkyrie
Το καλύτερο άλμπουμ τους μέχρι τότε. Φυσικά το ξεπέρασαν κι αυτό μετά ξανά και ξανά… Σήμερα πια είναι η μεγαλύτερη σύγχρονη ροκ μπάντα.
11) Insomnium - Shadows Of The Dying Sun
Οι Insomnium ανεβαίνουν σταθερά όλο και πιο ψηλά, βγάζοντας όλο και καλύτερους δίσκους.
12) Black Stone Cherry - Magic Mountain
Ο δίσκος τους που απολαμβάνω περισσότερο από όλους, έχει και την υπερχιτάρα μέσα Me and Mary Jane… Τόνους από cool hard rock αμερικάνικης γαματοσύνης.
13) Need - Orvam: A Song For Home
Το πρώτο μέρος από μια απίθανη τριλογία που ναι μεν πήρε λίγο παραπάνω καιρό να ολοκληρωθεί αλλά το αποτέλεσμα, με αποκορύφωμα το εξαιρετικό τρίτο μέρος, τους δικαιώνει απόλυτα.
14) Thank You Scientist - Maps Of Non Existent Places
Φανταστικό, ιδιαίτερο, gipsy-prog με jazzy-pop και funky-Jackson μείγμα που θα μας κάνει να χορέψουμε και να πάθουμε εγκεφαλικό ταυτόχρονα. Αν δε μπορείς να φανταστείς πως μπορεί να ακούγεται κάτι τέτοιο δώσε μια ακρόαση στο blood on the radio και μια ματιά στα suspicious waveforms του έκτου κομματιού του δίσκου.
15) Killer Be Killed - Killer Be Killed
Ο Max μαζεύει σύγχρονους ογκόλιθους του σκληρού ήχου και τραμπουκίζει όλο το metal σύμπαν…
16) Triptykon - Melana Chasmata
Τεράστιος δίσκος που θα έμπαινε κάποτε στην πεντάδα μου σίγουρα.
17) Mastodon - Once More ‘Round The Sun
Οταν είχε βγει πίστευα ότι είναι ο καλύτερος δίσκος τους (εκτός του Crack the Skye βέβαια). Δεν είχα δίκιο αλλά και πάλι είναι πολύ ωραίος.
18) Opeth - Pale Communion
Πολύ ωραίος δίσκος, στηρίζεται περισσότερο στις ωραίες μελωδίες και λιγότερο στην υπερανάπτυξη των ιδεών που εμφάνιζε ο προηγούμενος. Τελικά μου αρέσει περισσότερο.
19) Villagers Of Ioannina City - Riza
Στην πρώτη επαφή είχα βγάλει σπυριά, στη δεύτερη αναθεώρησα, σιγά σιγά τους λάτρεψα. Το ίδιο συνέβη και σε όλη την παρέα μου (αλλά όχι στους γονείς μου που είχαν ενθουσιαστεί από την πρώτη ακρόαση σε ένα φεστιβάλ Αναιρέσεις νομίζω).
20) Behemoth - The Satanist
Τεράστιος δίσκος, από τους καλύτερους της δεκαετίας στον ακραίο ήχο παρά το ότι δεν τον ακούω πλέον.
21) Pallbearer - Foundations Of Burden
Με έπρηξε ο κουμπάρος μου να ακούσω και μονίμως το απέφευγα. Οταν τελικά το έκανα τρελάθηκα με το doom τους. Παίζει να είμαι ο μοναδικός βέβαια που προτιμάει τις δύο επόμενες δουλειές τους με κορυφαία την τελευταία που την έχω πραγματικά λειώσει…
22) Evergrey - Hymns For The Broken
Εκσυγχρονισμένος ήχος σε όλο το πακέτο με πολύ ωραία κομμάτια.
23) Architects - Lost Forever // Lost Together
Δισκάρα, κομματάρες, φοβερές και πολύ δυνατές ερμηνείες, απίστευτο ξύλο. Στα επόμενα όμως είναι που ξεφεύγει το πράγμα…
24) The Mercury Tree - Countenance
Progressive μουρλοκομείο, με πολύ ωραίες ιδέες που αναπτύσσονται χωρίς να κουράζουν
25) The Contortionist - Language
Κατέβασαν αισθητά την επιθετικότητα και τον djent ήχο επιμένοντας περισσότερο στην ατμοσφαιρική τους πλευρά, κράτησαν όμως ψηλά τα ποιοτικά τους επίπεδα.
26) At The Gates - At War With Reality
Το αποθεώναμε τότε, νομίζω ότι είχε κερδίσει πολλούς έξτρα πόντους από το πάθος να ζήσουμε νέο δίσκο από τους παιδικούς μας ήρωες. Πάντως είναι πολύ καλός δίσκος, δεν προκαλεί μόνο τη νοσταλγία.
27) Nightingale - Retribution
Πιο progressive και λιγότερο goth, του ταιριάζει περισσότερο του Dan και το κάνει πολύ καλά.
28) Solstafir - Otta
Ειχα κλείσει λίστα πριν το live οπότε δεν επηρεάστηκα από αυτό για να τους βάλω εδώ. Το ζευγάρι Svartir και Otta είναι πολύ ωραία. Και έχουν από ένα τρομερό κομμάτι το καθένα μέσα που είμαστε τυχεροί που τα ακούσαμε και τα δύο στο live.
29) 1000mods - Vultures
Πολύ ωραίος δίσκος αν και νομίζω ότι είναι ο λιγότερο καλός τους.
30) Skyharbor - Guiding Lights
Είναι λίγο περίεργος δίσκος. Αν δεν ήταν λίγο θαμένα στη μίξη τα φωνητικά του φοβερού Thompkins θα μπορούσε να ήταν ψηλότερα στη λίστα μου. Έχει πολύ ωραία στοιχεία σύγχρονου progressive δίσκου που τα συνδυάζει με ωραία “καταπραϋντική” ατμόσφαιρα.
Τέλος με το 2014, λίγο πιο σύντομα αυτή τη φορά αλλά ελπίζω στα επόμενα να έχω το χρόνο να γράψω δυο λόγια παραπάνω. Τουλάχιστον για τους δίσκους που έχω ψηλά στη λίστα…
39 Likes
Βγάλαμε κ τον κλαψομ@ύνη πρώτο, τι άλλο να πάει στραβά σε αυτό το φόρουμ πια…
4 Likes
2014
Mastodon-Once More 'Round The Sun προσωπικά το βάζω πολύ ψηλά στη δισκογραφία τους το συγκεκριμένο, αρκετά πιο εύκολο άκουσμα αλλά γαμάτο
Accept-Blind Rage κι εδώ κλείνει η 3αδα με τους φανταστικούς δίσκους τους γι αυτή τη δεκαετία
Unisonic-Light Of Dawn δε μπορώ να αντισταθώ στο δίδυμο Hansen/Kiske… με πιάσατε
Killer Be Killed-Killer Be Killed all star δίσκαρος
Judas Priest-Redeemer Of Souls λίγο καλύτερη παραγωγή να είχε, κατά τα άλλα μια χαρά δίσκος
εξώφυλλο
32 Likes
Μου φαίνεται πως όλα τα τραγούδια έχουν ωραίες στιγμές αλλά πως δεν είναι από την αρχή ως το τέλος δυνατά. H παραγωγή όντως πάσχει.
Πάντως, με τα χρόνια, οι στίχοι έχουν γίνει αρκετά απάλευτοι στους Priest ε. Ειδικά από Defenders και μετά…
5 Likes
1) Hurula - “Vi är människorna våra föräldrar varnade oss för”: Γι’ αυτούς κι αν είμαστε μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Το μόνο που είχα καταφέρει, είναι να τους συστήσω σ’ έναν γνωστό, μέσα από το απόλυτο και διαχρονικό hit “Stockholm Brinner”, ο οποίος είχε ερωτευτεί μαζί του, το έβαλε μερικές φορές σ’ ένα μπαρ στη Θεσσαλονίκη τις φορές που αναλάμβανε τη μουσική, κι ένα απόγευμα, που πέρναγα απ’ έξω, ακουγόταν από μέσα το ρεφρέν του. Σουηδικό pop/rock punk με το ένα άσμα να δίνει τη σκυτάλη στο επόμενο και ξανά απ’ την αρχή. Ό,τι καλύτερο κυκλοφόρησε και δε θα ξανακυκλοφορήσει. Ούτε η ίδια η μπάντα δεν ξανάφτασε το επίπεδο αυτού του ντεμπούτου με τα επόμενά της. Και οι μελωδίες στις κιθάρες, σκέτη μαγεία.
2) Primordial - “Where Greater Men Have Fallen”: Φτάσαμε αισίως στην αγαπημένη μου στιγμή γι’ αυτή την μπάντα. Όλη η ποίηση επαναστατημένη εδώ μέσα. Όλοι οι εμβατηριακοί ρυθμοί κυοφορούμενοι εδώ μέσα. Κι αν αυτά δεν είναι αρκετά, καταφτάνει η λαίλαπα των ακόλουθων στίχων:
"Like Agrippa we poured, over the secrets of life
Into the long hours and buried our hearts
And even then I knew I could not save you
You gazed into the abyss and it gazes back into you
And now more than half of my life is through
I have saved the least for last and it is for you"
Η άρση της χροιάς του Alan πάνω στο κλείσιμο αυτής της στροφής είναι σα να εκφράζεται ολόκληρη η κτίση στον άνθρωπο. Κι αν, επίσης, αυτά δεν αρκούν, αναδύεται στη δύση του δίσκου, το επικότερο άσμα αυτής της μπάντας. Το “Wield Lightning Split the Sun” είναι πολλά παραπάνω από ένα απλό τραγούδι. Είναι το πάτημα της φτέρνας στο χώμα και το πάτημα γίνεται ρίζα. Ανθίζει, ανδρώνεται, καρποφορεί και τρέφει τους επόμενους, ακόμα και απλούς περαστικούς. Μνημειώδες.
3) Hail Spirit Noir - “Oi Magoi”: Κάποτε ήταν οι Rotting Crist, που έβαλαν μια σφραγίδα για το γίγνεσθαι του black metal, ειδικά στη χώρα μας, αλλά και απ’ τη χώρα μας προς τα έξω. Σήμερα, το δεχόμαστε, δεν το δεχόμαστε, οι μάγοι είναι ο ανακαινισμός αυτού του ήχου. Για την ακρίβεια, είναι όλα όσα μπορεί να εκφράσει το black metal παραπάνω από έναν στερεοτυπικό ήχο. Η εισαγωγή, η συνέχεια και το όλον του “Satan is Time” είναι πλέον του δέοντως. Το δε τελείωμα (που μακάρι να μην τελείωνε ποτέ και ας συνεχιζόταν για ακόμα δέκα λεπτά) του “Blood Guru” με την ακαταμάχητη μελωδία είναι ο γλυκασμός του δίσκου. Από 'κει και πέρα, η προοδευτική αντίληψη και πράξη κορυφώνει ασυζητητί τους δημιουργούς. Επίσης, αγαπάω τη φωνή του Δημητρακόπουλου και το πως ο Θεοχάρης έρχεται και τον συμπληρώνει.
4) Sanctuary - “The Year the Sun Died”: Αυτός κι αν είναι ένας δίσκος, που προσωπικά τον περίμενα πως και πως. Δε θα κρυφτώ, περίμενα και τις τσιρίδες μου. Προφανώς, όμως, κάτι τέτοιο δε θα συνέβαινε. Βέβαια, ακόμα και σήμερα θεωρώ ότι είναι ένα κόσμημα υπό το όνομα της συγκεκριμένης μπάντας. Δε χρειάζεται καν να μπαίνω στη διαδικασία να ακολουθώ τη σκέψη “ο αυθεντικός τρίτος δίσκος”. Μικρότητες. Μεσολάβησαν οι Nevermore, οι οποίοι ξεπρόβαλαν από τις ήδη καιόμενες στάχτες των Sanctuary και αυτός ο δίσκος βγήκε με τον χαρακτήρα των Sanctuary και την ψυχή των Nevermore. Εν ολίγοις, με το ίδιο αίμα να κυλάει στις φλέβες του. Εξαιρετική παραγωγή, άψογη απόδοση και για το ρίξιμο της αυλαίας, το ομότιτλο άσμα. Τώρα, τι να πούμε γι’ αυτό; Το πόσο βάρος έχει; Το πόσο τεράστιο είναι και στις δύο δισκογραφίες μαζί; Το πόσο συναίσθημα βγάζει η κιθάρα στο τέλος και μας σκλαβώνει; Ας παίξει ν’ ακουστεί και να τα πει από μόνο του.
5) Opeth - “Pale Communion”: Το όραμα του καθαρόαιμου prog rock αποκτάει εδώ μία Ιταλική επίγευση. Η πολυπλοκότητα κάποιων συνθέσεων ισοκρατείται από την απλότητα των υπολοίπων. Στο τέλος, τα “Voic of Treason” και “Faith in Others” καθηλώνουν τις ακροάσεις. Ορίζονται ως η επιτομή των μεταγενέστερων Opeth.
Εξώφυλλο:
30 Likes