Το Hardwired μας εκανε να νιώσουμε ξανά έφηβοι κατα καποιον τροπο συν οτι εβαλα προχθες ξανά το πρώτο cd και ειλικρινά ειναι ακομα 10αρι.
Έπρεπε να βγάλουμε πρώτους ή τους κλώνους Metallica ή τους κλώνους Voivod
αυτό παίζει να είναι το gaming soundtrack της δεκαετίας
Παντα θεωρουσα overstatement να λεει καποιος τους vektor κλωνους voivod, και πως περαν του εικαστικου, στη μουσικη πλευρα οι ομοιοτητες ειναι πολυ πιο λιγες απ οσες θα χρειαζοντουσαν για να τους χαρακτηρισουμε κλωνους ή αντιγραφεις.
Οσον αφορα τον χαρακτηρισμο των Gojira ως κλωνων Metallica, ουτε αυτο ισχυει τιμιε γιγαντα @pantelis79 που εβαλες τις βολες και πηρε το φαμιλυ την προκριση (γμτ προτιμουσα να κερδισουν οι Γαλλοι για να ειμαι ειλικρινης- μη με βγαλτε απο το τσατ)
2017
Need-“Hegaiamas: A Song for Freedom”
Sólstafir-“Berdreyminn”
Caligula’s Horse-“In Contact”
Leprous-“Malina”
Συμφωνώ, ούτε κατά διάνοια κλώνοι οι Vektor
edit
Mother of Millions #1! Very nice @The_Black_League
2016
1) Every Time I Die - Low Teens
Ο καλύτερος δίσκος τους, μέχρι τον επόμενο και δυστυχώς τελευταίο. Μουσικό hardcore punk όργιο, θεωρώ ότι πρώτη φορά έπαιξαν τόσο πειραματικά και δικαιώθηκαν. Σκοτεινός δίσκος, μιας και στιχουργικά κινείται στις πολύ δύσκολες μέρες του τραγουδιστή κατά τη γέννηση του παιδιού του. Μουσικά έχουν βρει μια δική τους φόρμουλα, όπου κάνουν ό,τι θέλουν, όπως το θέλουν και ενώ όλη η μουσική τους έχει άναρχη βάση πάντα στο τέλος μοιάζει όλο αυτό να έχει νόημα και δομή. Σχετικά με την πρωτιά των Metallica την ίδια χρονιά, σχεδόν τα είπαν και οι ίδιοι μέσα στο “The Coin has a Say”:
“I can’t go back to what I was:
Metallica without the drugs
A faith healer without the plant
There’s no home for a hollow man”
2) Metallica - Hardwired… To Self-Destruct
Στην καρδιά μου πάντα πρώτοι θα είναι, τους έβαλα δεύτερους τώρα, για δύο απλούς λόγους. 1ον, ναι είναι δισκάρα, ναι μας έπιασε από τα μούτρα γιατί δεν το περιμέναμε να είναι τόσο καλό, δεν ανακαλύπτει όμως τον τροχό. Και ούτε χρειάζεται από την άλλη. Όπως όμως οι ίδιοι ανακάλυψαν τον τροχό πολλάκις στα νιάτα τους, θεώρησα ότι είναι πιο δίκαιο (2ον) να δώσω τόπο στα νιάτα, τα οποία νιάτα είναι και δηλωμένοι Metallica fans, παίζουν και ένα δικό τους υβρίδιο που ξεχωρίζει από όλους τους άλλους.
3) Gojira - Magma
Πιο απλές δομές, πιο εύκολο στα αυτιά, συνεχίζουν να μεγαλώνουν πολύ άξια με το δικό τους στυλ σε μια πολύ δύσκολη εμπορικά εποχή για τη μουσική που παίζουν.
4) Beartooth - Aggressive
Τόπος στα νιάτα Νο 2, δεύτερος δίσκος, ανώτερος του ήδη πολύ δυνατού ντεμπούτου.
5) Megadeth - Dystopia
Φοβερή επιστροφή, δεν είδα να μνημονεύεται ιδιαίτερα, κακώς για 'μένα γιατί πρόκειται για μεγάλο album με όλα τα Megadeth συστατικά σε υπερθετικό βαθμό.
Honorable:
Architects - All Our Gods Have Abandoned Us
Korn - The Serenity Of Suffering
Rival Sons - Hollow Bones
Alter Bridge - The Last Hero
Perturbator - The Uncanny Valley
Μεταξύ μας μιλάμε, ας είμαστε ειλικρινείς
Προφανές overstatement, όπως άλλωστε και τα περί Vektorod, αλλά όχι ψέμα , όπως άλλωστε και τα περί Vektorod
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι είναι μεν βαθιά επηρεασμένοι αλλά δεν αντιγράφουν;
Το 2017 είναι η χρονιά που μας ήρθε ο μικρός τρομοκράτης, ως εκ τούτου άκουσα λιγότερη μουσική για μένα αλλά πολλή μουσική για αυτόν, Τεμπέλης δράκος (ένα και δύο), λάχανα και χάχανα, τραγουδάκια γάλακτος, λιλιπούπολη κτλπ… Μικρότερη λίστα λοιπόν και λόγο πίεσης χρόνου με πολύ σύντομη περιγραφή, τα επιτραπέζια τα χρωστάω για άλλη μέρα μες τη βδομάδα που θα βρω λίγο χρόνο.
1) Pain Of Salvation - In The Passing Light Of Day
Μαζί με τα road salt one, remedy και element είναι οι αγαπημένοι μου δίσκοι τους, επιτέλους εδώ θα πάρουν και μια πρωτιά από μένα.
2) Leprous - Malina
Δισκάρα που άργησα να εκτιμήσω αρκετά, δένει το πριν και το μετά των Leprous και στέκεται ένα σκαλί κάτω από την κορυφή της δισκογραφίας τους.
3) Caligula’s Horse - In Contact
Τεράστιο άλμα εδώ που θα ολοκληρωθεί στο επόμενο βήμα που θα πιάσουν κορυφή. Μαζί με τους Leprous είναι πλέον ηγέτες στο Progressive metal.
4) Pallbearer - Heartless
Καταπληκτικός δίσκος που με το ένα πόδι πατάει στο doom (βρετανικής κοπής αλλά όχι το τετριμένο το Sabbathικό) και με το άλλο στο prog.
5) Need - Hegaiamas: A Song For Freedom
Αλλο ένα βήμα προς τα πάνω από μια από τις κορυφαίες progressive metal μπάντες της Ευρωπαϊκής ηπείρου, που τυχαίνει να είναι από την χώρα μας.
6) Royal Blood - How Did We Get So Dark?
Στα χνάρια του προηγούμενου, φοβερό rock με σημερινή ματιά.
7) Threshold - Legends Of The Shires
Ο καλύτερος δίσκος τους, ο μονος που απολαμβάνω στο σύνολο του, οι μελωδίες του είναι αξεπέραστες.
8) The Night Flight Orchestra - Amber Galactic
Το πρώτο από μια σειρά φοβερών και πολύ διασκεδαστικών rock/aor άλπμουμ .
9) Soen - Lykaia
Δίσκος που φέρει το όνομα Soen είναι σίγουρα πολύ καλός, ο συγκεκριμένος είναι λίγο πιο κάτω από τις μεγάλες δισκάρες που έβγαλαν μετά και πριν αλλά παραμένει γεμάτος πολύ ωραίες μελωδίες και βαριές progressive κιθάρες.
10) Zeal And Ardor - Devil Is Fine
Λατρεύω αυτή την μπάντα, πραγματικά διαφορετικόι με στοιχεία από το black μέχρι pop rock και gospel vibes.
11) Trivium - The Sin And The Sentence
Δισκαρος από την μπαντάρα επιτέλους. Το μοντέρνο heavy thrash όπως πρέπει να παίζεται.
12) Mastodon - Emperor Of Sand
Συνεχίζουν τις δισκάρες με ένα πολύ βαρύ άλμπουμ γεμάτο ριφάρες.
13) Paradise Lost - Medusa
Ειμαι ο μοναδικός που λατρεύει αυτό το άλμπουμ? Μπορεί αλλά το doom death μείγμα που υπάρχει εδώ με έχει κερδίσει απόλυτα.
14) Mother Of Millions - Sigma
Αλλη μία δισκάρα με φοβερές ερμηνείες, υπέροχες και πολύ φορτισμένες μελωδίες.
15) Enslaved - E
Ενας από τους καλύτερους δίσκους των Enslaved που επιβεβαιώνει ότι μιλάμε για την κορυφαία μπάντα στον ακραίο χώρο τα τελευταία πολλά χρόνια.
16) Godspeed You Black Emperor - Luciferian Towers
Αυτό και το έπομενό τους μου αρέσουν πάρα πολύ, περισσότερο απότι περίμενα.
17) Toehider - Good
Πολύ ωραίο και πιασάρικο, οριακά χαζοχαρούμενο progressive pop/rock.
18) Uneven Structure - Le Partition
Ενα βήμα πιο πίσω σε βάρος αλλά έχουν επενδύσει περισσότερο στις μελωδίες, πολύ δυνατός δίσκος.
19) Horisont - About Time
Κλασικό hard rock/heavy metal. Πολύ καλό, από αυτά που γουστάρεις όταν το βάλεις.
20) Kreator - Gods Of Violence
Αλλος ένας πολύ καλός Kreator στο δρόμο που σταθερά ακολουθούν τα τελευταία χρόνια.
Ουδεμία αλλαγή. Ίσως να ανέβαζα λίγο πιο πάνω το Alastor.
1. Jess And The Ancient Ones - The Horse And Other Weird Tales
2. Amenra - Mass VI
3. Troubled Horse - Revolution On Repeat
4. Arc Of Ascent - Realms Of The Metaphysical
5. Pagan Altar - The Room Of Shadows
- Me And That Man - Songs Of Love And Death
- Alastor - Black Magic
- Cachemira - Jungla
- Moon Rats - Highway Lord
- Snowy Dunes - Atlantis
- Neil Young - Hitchhiker
- Horisont - About Time
- The Devil And The Almighty Blues - ΙΙ
- The Obsessed - Sacred
- Solstafir - Berdreyminn
Α, κι εξώφυλλο:
2017
Η χρονιά της μετανάστευσης.
Honourable mentions: Algiers, Arca, Black Cilice, Celeste, Chelsea Wolfe, Circle, Converge, Toby Driver, Fleet Foxes, Full Of Hell, Godflesh, Grails, Kendrick Lamar, Lingua Ignota, Lunatic Soul, Oiseaux-Tempete, Robert Plant, Power Trip, Pyrrhon, Colin Stetson, Throane, Thundercat, Tinariwen, Wiegedood, Yellow Eyes,
Παραλίγο λίστα: Alfa Mist, Artificial Brain, Brutus, Dale Cooper Quartet & the Dictaphones, Tigran Hamasyan, Gnod, GYBE, Grizzly Bear, Idles, Igorrr, Irreversible Entanglements, Manchester Orchestra, Motorpsycho, Need, Pallbearer, Soen, Soup, Wobbler
1. Oxbow - Thin Black Duke
2. Leprous - Malina
3. Pain Of Salvation - In The Passing Light Of Day
4. 1476 - Our Season Draws Near
5. Ex Eye - Ex Eye
6. Exquirla - Para Quienes Aun Viven
7. Lankum - Between The Earth And Sky
8. Ulver - The Assassination Of Julius Ceasar
9. Junius - Eternal Rituals For The Accretion Of Light
10. Richard Dawson - Peasant
11. Bent Knee - Land Animal
12. Wolves In The Throne Room - Thrice Woven
13. Gevende - Kirinardi
14. Amenra - Mass VI
15. Bell Witch - Mirror Reaper
Η λίστα που έδωσα τότε στο site που έγραφα: Ex Eye, Exquirla, Leprous, 1476, Junius
Best cover: Επιλαχόντες Lankum και Amenra. Νικητής:
Σχεδόν νιώθω ενοχικά που δεν άλλαξα τ’ ακούσματά μου για κανένα απ’ τα δύο παιδιά.
Επίσης, επειδή το είδα κι από άλλον πατέρα: ρε παιδιά, την πρώτη χρονιά γιατί ακούσατε λιγότερη μουσική; Η πρώτη χρονιά πάει στάνταρ με περισσότερη μουσική: κούνημα στο καρότσι 3-4 φορές τη μέρα, γάλα άλλες τόσες, εγώ όλα αυτά με MP3 στ’ αυτιά τα έκανα (εγώ και τις κρέμες έτσι τις έδινα, μέχρι που έφαγα κράξιμο). Τα δύσκολα ξεκινάνε μετά που θέλουν δραστηριότητες.
Σε άλλα σχόλια, σωστός ο ChrisP ότι έπεσα έξω, αλλά εγώ απορώ με την τόση επιτυχία των Gojira (γιατί, ΟΚ, για 2 βαθμούς δεν το πήρανε). Δεν αμφισβητώ την ποιότητά τους (μόνο ένα album τους έχω ακούσει), αλλά βλέπω μία σχεδόν καθολική αποδοχή την οποία δεν είχα υποψιαστεί (π.χ. για Mastodon θα το περίμενα). Οι πιο γνώστες πώς το ερμηνεύετε (ΟΚ, εννοώ πέρα από προφανείς απαντήσεις τύπου “γαμάνε”);
Τέλος, Aldebaran, πες μας κι από που είναι αυτή η ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΑ που έβαλες (υποψιάζομαι είναι από τον κλασικό εικονογράφο που μας έμαθε ο Dr. Feelgood).
Bell Witch - Mirror Reaper
Η καλλιτεχνάρα είναι ο Mariusz Lewandowski και το έργο ονομάζεται “Essence For Freedom” και ήταν comissioned για τους Bell Witch.
Φήμες λένε πως θα έχει και το εξώφυλλο χρονιάς για το 2019.
Και το τσάμπιονς λιγκ του '20.
Too easy, έλα.
Νομιζω ειναι απλος ο λογος, λιγοτερο ακραιο αυτο και το αβαταρ μου απο τα προηγουμενα τους αρα περισσοτερη αποδοχη απο το κοινο που δεν την παλευει με εξτριμ, πιο απλες δομες αρα πιο ευκολο καποιος που δεν ειναι πολυ εξοικειωμενος με τη μουσικη τους να το εμπεδωσει, αυτα τα δυο εχουν αποτελεσμα το μεγαλυτερο κοινο στο οποιο αναφερεται. Και ειναι και δισκαρα.
2017
Arcane Roots - Melancholia Hymns
Για να μπαίνουν πάνω από QOTSA, σημαίνει πολλά. Την προηγούμενη φορά δεν πάτησε κανένας το Slow Dance (άλλη μια απέλπιδα προσπάθεια), εντελώς σαδ, δε θα σταματήσω να προσπαθώ, μιλάμε για αδιανόητα καλή μπάντα, prog, post, alternative rock, πες το όπως θες είναι ΜΠΑΝΤΑΡΑ. Ξανακάνω το pitch μου, σε όποιον αρέσουν οι Muse στο πιο βαρύ ας τους τσεκάρει. Melancholia Hymns, λοιπόν, και όταν το ανακάλυψα είναι σα να είδα το φως το αληθινό. Γιατί ρωτάς φίλε αναγνώστη? Μα γιατί όσο και να καταλαβαίνουμε και να μας αρέσει το mainstream, η αλήθεια βρίσκεται στο underground. Και μπορεί οι Muse ή οι Monkeys να το άξιζαν με τα χίλια και να γουστάρουμε, όμως στο Ηullaballoo και το Earls Court γυρνάμε.
Ε έτσι ένιωσα και με αυτούς, βλέπω και ακούω Melancholia Hymns 2ο άλμπουμ το 2017, βλέπω 1ο άλμπουμ 2013, και λέω εδώ είμαστε, επιτέλους θα μπορώ να δω τη σωστή μπάντα, τη σωστή στιγμή πριν το αναπόφευκτο ξεπέταγμα, δηλαδή δε γίνεται απλά να μην, αυτό που ακούω είναι για αρένες και στάδια. Η ξενέρα που ένιωσα (όταν πολύ φυσιολογικά έψαξα να δω πότε παίζουν live) βέποντας πως το διέλυσαν 1 χρόνο μετά το άλμπουμ δεν περιγράφεται. Ενιουει, σας το κάνω για άλλη μια φορά εύκολο να πατήσετε το γαμημένο το click, τι είναι δηλαδή ένα click, εδώ ακούτε Mayhem
Top 10 album 10ετίας →
Top 10 τραγούδι 10ετίας →
Queens Of The Stone Age - Villains
Μετά την κατάθλιψη, το πάρτι. Ο χόμι έβγαλε άλλη μια αλμπουμάρα με την μπαντάρα του, σε ίδιο και διαφορετικό mood από αυτά που μας είχε συνηθίσει. 50 λεπτάκια νερό στο στούντιο, αλλά οι QOTSA όπως κάθε μεγάλη μπάντα, είναι μπάντα που θέλει να παίζει μουσική live, τα albums είναι απλά η προυπόθεση. Το Domesticated Animals είναι πάρα πάρα πολύ μεγάλο τραγούδι και χαλαρά στο top5 τους.
Portugal. The Man - Woodstock
Πρώτο μεχ από αυτούς για μένα, και αυτό πολύ απλά γιατί δε μου αρέσουν όλα τα τραγούδια. Τα remixακια που βγάλανε όμως κάνουν φοβερή δουλειά στο να φτιάξεις μπασταρδεμένο αλμπουμάκι. Πολύ καλό, αλλά όχι τόσο καλό όσο τα προηγούμενα για εμένα. Στηρίζουμε όμως σταθερά.
Vant - Dumb Blood
Λίγο πολύ, στο ίδιο mood με το text για το Melancholia Hymns, ντεμπουτάρα, alternative rock από καυλωμένο androgynous Αγγλάκι, το ξέρεις ότι δεν μπορεί να πάει στραβά.
Kendrick Lamar - Damn
Το beat του humble απαντάει στην ερώτηση γιατί τα παιδάκια ακούνε hip hop και όχι rock.
Summary
Κόπηκαν στο τσακ
Sevdaliza - ISON (trip hop ντεμπούτο το 2017 που να λέει και κάτι, είναι κατόρθωμα)
Nothing But Thieves - Broken Machine
alt-J - Relaxer
Imagine Dragons - Evolve
Odezsa - A Moment Apart