Τεράστιος.
1 Like
Εύγε Leprous!!!
Λίγα πράγματα μου κάναν κλικ το 2018 οπότε λίγα λόγια και καλά. Τα 5 (+5) δισκάκια της λίστας ωστόσο παίξαν αρκετά εκείνον τον καιρό και συνεχίζουν να παίζουν. Η σειρά είναι ενδεικτική.
1)Riverside - Wasteland
Είναι η πρώτη φορά που ψηφίζω Riverside στο παιχνίδι. H συναυλία του '20 για την προώθηση του συγκεκριμένου δίσκου παίζει μεγάλο ρόλο για την απόφαση μου αυτή. Ιδιαίτερο και έντονα συναισθηματικό live - λίγο πριν σκάσει ο covid - αντίστοιχο με το περιεχόμενο του Wasteland. Ακουστικό, μελωδικό, εύθραυστο και λυτρωτικό. Το ομότιτλο κομμάτι είναι απλά αριστούργημα. Δεν το κρύβω πως προτιμώ τους πολωνούς όταν παίζουν σε αυτό το mood. Ακούς Mariusz;
2)Varathron - Patriarchs of Evil
Αν εξαιρέσουμε το His Majesty At the Swamp, το κλασσικό τους ντεμπούτο στα μακρινά 90s, το Patriarchs είναι το πιο σημαντικό album των Varathron και ένα από τα καλύτερα ελληνικά των τελευταίων ετών. Οι κομματάρες που διαδέχονται η μια την άλλη, η χαρακτηριστική ριφολογία που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία από το νηπιαγωγείο, ο τύπος στο μικρόφωνο που δίνει ρέστα, η αγνή πώρωση που παράγεται σε απειλητικές για τον οργανισμό ποσότητες, μια απροσδόκητη νεανική ορμή, ο σεβασμός στην ιστορία του Helenic Black Metal, το μέλλον που διαφαίνεται λαμπρό.
3)Emma Ruth Rundle - On Dark Horses
Η Emma Ruth Rundle μπορεί ερμηνευτικά να έχει κάποια κοινά σημεία με την κολλητή της Chelsea Wolfe, αλλά η μουσική της είναι πιο οργανική και λιγότερο κλειστοφοβική. Την ανακάλυψα κάπου εδώ με το κομμάτι Dark Horse και αμέσως μετά με το υπέροχο Light Song. Όλο το album είναι υπέροχο.
4)Tribulation - Down Below
Σε σχέση με τον ντόρο και την ευρεία αποδοχή του The Children of the Night, το Down Below το θεωρούσα κάπως υποτιμημένο. Χαίρομαι που πολλοί εδώ στο φόρουμ αναγνωρίζουν την αξία του. Εδώ το καλό το ατμοσφαιρικό μέταλ που φλερτάρει με το dark wave ενώ κλείνει το μάτι στους Dissection.
5)Judas Priest - Firepower
All killers - no fillers. Ο καθένας μας θα έχει τα αγαπημένα του, αλλά όλοι υποκλινόμαστε στην μαγεία του Guardians/Rising from Ruins. Aπρόσμενα καλό album από τους Priest. Ίσως μέσα στα δέκα καλύτερα τους, για τόσο καλό μιλάμε.
από κοντά και αυτά:
Anna Calvi - Hunter
Tρίτο album για την Αnna και σίγουρα η πιο ώριμη και προσεγμένη στουντιακά δουλειά της. Οι συνθέσεις σφύζουν από αυτοπεποίθηση. Στο Wish μαζεύουμε τα σαγόνια μας από το πάτωμα.
*best cover
Kriegsmaschine - Apocalypticists
O Darkside, δηλαδή ο drummer-χταπόδι που αψηφά τους νόμους της φυσικής και τους σωματικούς περιορισμούς του ανθρωπίνου σώματος, μας ανατινάζει τον εγκέφαλο και εγώ ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί στο εξώφυλλο δεν γράφει Mgla, σιγά τις τεράστιες διαφορές στην μουσική.
Ghost - Prequelle
Όπου ο Tobias γράφει ωραία και κολλητικά τραγούδια για αρούρια και μακάβριους χορούς. Λίγο πιο κάτω από το προηγούμενο αλλά και από το επόμενο. Αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα, είναι δισκάρα.
At The Gates - To Drink from the Night Itself
Οι At The Gates είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Εδώ με έναν πιο οργανικό ήχο που δίχασε τους οπαδούς τους, κανείς όμως δεν μπορεί να πει κουβέντα για τα old school riffs τους που είναι τόσο μα τόσο απολαυστικά.
Sylvaine - Atoms Aligned, Coming Undone
Ναι, μοιάζει πολύ με Alcest, αλλά η ευφορία που δημιουργεί η μουσική της Kathrine Shepard σε συνδυασμό με την μαγνητική της παρουσία στα live σε κερδίζει και με το παραπάνω. Τρίτος δίσκος και ίσως ο καλύτερος της. Το Mørklagt είναι ένα κομμάτι που τα έχει όλα:
30 Likes
Προηγούνται οι Riverside ή μου φαίνεται? Καλά δε θα αντέξει στην πίεση του καρδινάλιου (λογικό θα πω), αλλά έχει μαζέψει ήδη τρεις πρωτιές!!
Τέσσερεις 
1 Like
2018
Πόση μουσική μένει απ΄ έξω γτμ… Τέσπα…
5. Machine Head - Catharsis
Μετά το ευχάριστο διάλειμμα #not του Bloodstone & Diamonds έφτασε η ώρα για κάθαρση. Παρεξηγημένος δίσκος απο το φανμπεϊς, η αλήθεια είναι πως και εγώ παραλίγο να τον ξεχάσω. Τον σημείωσα στο “γνωστό” post-it Δευτέρα πρωί, το έβαλα να παίξει σήμερα και μπήκε αβασάνιστα 5αδα. Για μένα είναι ένα ωραίο μείγμα τραγουδιών με διαφορετικές διαθέσεις και με χαρακτηριστικές κορυφές. Heavy Lies the Crown, Volatile, Hope Begets Hope, Kaleidoscope, Screaming At the Sun, Behind A Mask, Psychotic κ.α. σκίζουν. Όχι επιπέδου προηγουμένων αλλά άνω του μέσου όρου. Η πραγματική επιστροφή έγινε 4 χρόνια μετά!
4. Madball - For The Cause
Τρύπωσαν και αυτοι 5αδα. Δικαιωματικά καθώς έχει φάει άπειρο λιώσιμο ο δίσκος. Old-school New York Hardcore όνομα και πράμα. Δεν εφευρίσκει τον τροχό αλλά σε πατάει κάτω με αυτόν. Αίμα, δάκρυα, ιδρώτας. Γκεστ Ice-T και Tim Armstrong έτσι για τον χαβαλέ!
3. Parkway Drive - Reverence
Προσωπικά μιλώντας, ο καλύτερος τους δίσκος. Όχι απαραίτητα τεχνικά ή δημιουργικά, αλλά σαν σύνολο, τέλειος. Mid tempo τραγούδια εδώ. Επικά ριφ εδώ. Φωνητικη απόδοση, παραγωγή, εδώ. Εξωφυλλάρα εδώ. Δεν του λείπει τίποτα τουναντίον κερδίζει σε αμεσότητα από τα αποδυτήρια. Έλα το πειρατικό!
Υ.Γ. Τι κομμάτι το Chronos!!
2. Ghost - Prequelle
Ένα παιδικό τραγουδάκι στην αρχή και μετά το πάρτι ξεκινά. Ratsssss!! 42 λεπτά αδιανόητης metal disco παράνοιας. Μουσική για στάδια και όχι για στασίδια. Απόλυτος θρίαμβος για τον Σουηδό. Εύγε!
1. Architects - Holy Hell
Το τρανζίσιον από το “death is an open door” στο “death is not defeat”. Χωρίς τον βασικό τους συνθέτη (προφανώς έχοντας αφήσει υλικό πίσω του βλ. Doomsday) αλλά με την σύμπραξη του κολλητού τους Josh Middleton (Sylosis) οι Αρχιτέκτονες προσπαθούν να χτίσουν στα ερείπια. Ο αδερφός του Tom, Dan Searle (drums) και ο τραγουδιστης Sam Carter αναλαμβάνουν να κουβαλήσουν τη μπάντα. Απόλυτος θρίαμβος (sic). Μέσα από την απώλεια κλείνει ένας κύκλος, αντιμέτωπο με τον πόνο το συγκρότημα περνά από μέσα, έτοιμο για τη νέα εποχή του. Ανατριχίλα σε όλα τα κομμάτια τα οποία ακούγονται πιο κινηματογραφικά από ποτέ. Πέρα από τις στιγμές αυτές υπάρχουν και άλλες όπου η θεματική πάει και σε άλλα θέματα. Τα μεγαλειώδη Royal Beggars και Modern Misery είναι απλά άπιαστα.
Εξώφυλλο της Χρονιάς
To album είναι για πεντάδα, δεν πρόκαμε, αλλά βρήκε και χώρηκε…
Cypress Hill - Elephants On Acid
καλα πήγε και αυτό 
30 Likes
ΜΕ ΕΙΧΑΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ, Ε;; ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!
2018
Η χρονιά που το όνειρο έγινε πραγματικότητα και ξεκίνησα να γραφω στο rocking! Σαν χτες, πριν 5 χρόνια.
Honourable mentions: All Traps On Earth, Anguish, Antimatter, The Armed, Between the Buried and Me, Birds In Row, Black Peaks, The Body, The Caretaker, Conjurer, GoGo Penguin, Holy Fawn, Horrendous, KEN Mode, Khruangbin, Low, Madder Mortem, Mythic Sunship, Obscura, Oceans Of Slumber, Parquet Courts, Portrayal Of Guilt, Satan, Shame, Sigh, Sleep, Suede, Svalbard, Thou, Toby Driver, Tropical Fuck Storm, YOB, Zeal and Ardor
Παραλίγο λίστα: A Perfect Circle, Boss Keloid, Fire!, Malthusian, Mamaleek, Messa, Oak, Portal, Rolo Tomassi, Emma Ruth Rundle
Top 15
1. The Ocean - Phanerozoic I: Palaeozoic
2. Hank Wood and The Hammerheads - s/t
3. Perfect Beings - Vier
4. Anna Von Hausswolff - Dead Magic
5. mewithoutYou - Untitled
6. The End - Svarmod Och Vemod Ar Vardesinnen
7. Daughters - You Won’t Get What You Want
8. Idles - Joy As An Act Of Resistence
9. Sons Of Kemet - Your Queen Is A Reptile
10. Sumac - Love In Shadow
11. Imperial Triumphant - Vile Luxury
12. Riverside - Wasteland
13. Entropia - Vacuum
14. The Necks - Body
15. Hamferd - Tamsins Likam
Η λίστα που έδωσα εκείνη την χρονιά για το Against the Silence: The Ocean, Perfect Beings, The End, Boss Keloid, Oak
Best cover: Idles
32 Likes
Οριακά Δευτέρα πριν 4 ώρες στην Unalaska, Alaska, USA 
3 Likes
Φτάσαμε λοιπόν και στο 2018… ένα έτος που ξεκίνησε, κυριολεκτικά την δεύτερη μέρα του, με την περιπέτεια υγείας πολυαγαπημένου προσώπου του στενότατου οικογενειακού περιβάλλοντος, μια περιπέτεια που είχε την απευκταία κατάληξη 11 μήνες μετά (κατά σύμπτωση η επέτειος ήταν την προηγούμενη εβδομάδα) με το υπόλοιπο της χρονιάς να περνάει μέσα στο πένθος. Ευκόλως εννοούμενο είναι ότι πρόκειται για μια χρονιά που δεν θέλω να θυμάμαι, όσο κι αν μου είναι αδύνατον να την ξεχάσω. Θέλοντας λοιπόν να αποφύγω τους συνειρμούς με τότε, θα παραθέσω επιγραμματικά απλώς μια πεντάδα για το 2018, για να μην βγούμε από την… σειρά μας:
1. Voivod – The Wake
2. Wytch Hazel – II: Sojourn
3. Judas Priest – Firepower
4. Solstice – White Horse Hill
5. Riverside - Wasteland
Αυτά από εμένα, εκτενείς αναφορές ξανά με το καλό από βδομάδα. Υγεία σε όλον τον κόσμο εύχομαι.
34 Likes
2018
- LOREENA MCKENNITT - Lost Souls
- MUTEMATH - Voice in the Silence (EP)
- POETS OF THE FALL – Ultraviolet
- PINEAPPLE THIEF – Dissolution
- THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA - Sometimes The World Ain’t Enough
- JOE BONAMASSA – Redemption
- MARK KNOPFLER - Down The Road Wherever
- GOGO PENDUIN - A Humdrum Star
- U.D.O. - Steelfactory
- WYTCH HAZEL - II Sojourn
κτλ
Summary
- JUDAS PRIEST - Firepower
- URIAH HEEP - Living The Dream
- SKINDRED - Big Tings
- THERAPY? - Cleave
- SCARS ON BROADWAY – Dictator
- KAMELOT - The Shadow Theory
- ANTIMATTER - Black Market Enlightenment
- LUNATIC SOUL - Under The Fragmented Sky
- INFECTED MUSHROOM - Head Of NASA And The 2 Amish Boys
- PAMELA MOORE - Behind The Veil
- HALESTORM – Vicious
- JOE SATRIANI - What Happens Next
- DAVID EUGENE EDWARDS & ALEXANDER HACKE – Risha
- SEVENDUST - All I See Is War
- DISTURBED - Evolution
- REDEMPTION - Long Night’s Journey into Day
- A PERFECT CIRCLE - Eat The Elephant
- HAEVN - Eyes Closed
- METAL ALLEGIANCE - Volume II-Power Drunk Majesty
- SAMAVAYO – Vatan
- CONCEPTION - My Dark Symphony
- MUSE - Simulation Theory
23 Likes
Δυνατό 2018.
15 άλμπουμ χωρίς σχόλια.
1. Idles - Joy As An Act Of Resistance
2. Daughters - You Won’t Get What You Want
3. Shame - Songs Of Praise
4. Turnstile- Time And Space
5. Zeal & Ardor - Stranger Fruit
6. Iceage - Beyondless
7. MeWithoutYou- [Untitled]
8. A Perfect Circle - Eat The Elephant
9. Black Thought - Streams Of Thought
10. Svalbard - It’s Hard To Have Hope
11. Avantdale Bowling Club - Avantdale Bowling Club
12. Armand Hammer – Paraffin
13. Viagra Boys - Street Worms
14. Craft - White Noise And Black Metal
15. Harakiri for the Sky – Arson
Κι άλλα 5 που μου άρεσαν πολύ και μια άλλη μέρα θα έμπαιναν 15αδα.
Parquet Courts - Wide Awake!
Vein – Errorzone
Phobophobes- Miniature World
Anna von Hausswolff – Dead Magic
Anna Calvi - Hunter
@Aldebaran Δυνατή πρόταση το Hank Wood and The Hammerheads. Το αγνοούσα πλήρως και το ακούω τώρα και πιθανά, στο μέλλον, όταν ξανακάνω τη λίστα να το συμπεριλάβω.
Εξώφυλο (τι άλλο πραγματικά;)
21 Likes
Πωπω, ξέχασα το Shame…
Δεν ξέρω, εγώ που δεν είμαι πάρα πολύ punk οπαδός, ο Hank Wood με πορώνει όσο λίγα πράγματα. Προφανώς ίσως επειδή έχει και αρκετό rock n roll μέσα, είναι όμως περισσότερο αυτή η γαμημένη η φωνή του και τα τέλεια ugh που με ξεσηκώνουν!
Μακαρι να φιλοτιμηθει να βγαλει κανα full length, 6 χρονια περασαν.
3 Likes
2018
Ghost - Prequelle
Turnstile - Time & Space
Panic! At The Disco - Pray for the Wicked
Pusha T- Daytona
Marmozets - Knowing What You Know Now
29 Likes
- DEAFHEAVEN – Ordinary Corrupt Human Love
- GHOST – Prequelle
- Anna von Hausswolff - dead-magic
- Judas priest - firepower
- alice in Chains - Rainier Fog
30 Likes
Μετά την εν μέρει επαλήθευση της πρόβλεψης την προηγούμενη εβδομάδα, θα επιχειρήσω στο ίδιο χρονικό σημείο μια αντίστοιχη πρόβλεψη και για την ψηφοφορία του 2018.
Βλέπω λοιπόν με μια πρόχειρη ματιά ότι, σε 17 δηλωμένες λίστες (30% περίπου των συνολικών), οι Ghost και οι Judas Priest μοιάζουν να έχουν προβάδισμα, με τους Riverside να είναι το δυνατό outsider έχοντας πιστό fan club που μεταφράζεται σε περισσότερες πρωτιές, αλλά όχι τόσο πολλές παρουσίες σε λίστες.
Για να δούμε αν αυτή την φορά θα ανατραπεί η αρχική αίσθηση για αμφίρροπη αναμέτρηση και προς ποια κατεύθυνση, με δεδομένο ότι η σύνθεση όσων κοινοποιούν τις επιλογές τους νωρίς μέσα στην εβδομάδα είναι λίγο-πολύ σταθερή.
3 Likes
Ειναι Πεμπτη αλλα ειναι σαν Παρασκευη (αδεια αυριο 
)
Επιβεβαιωνω τα αποπανω, εξαλλου τα 2 πρωτα ειναι κορυφες που για εμενα δεν αλλαζουν.
- Ghost – Prequelle
- Judas Priest –Firepower
- Varathron – Patriarchs Of Evil
- Wytch Hazel – II:Sojourn
- Visigoth – Conqueror’s Oath
29 Likes
1.Ghost - Prequelle (Miasma κομμάτι της χρονιάς)
2.Audrey Horne - Blackout
3.High Spirits - Motivator
4.Idles - Joy as an act of Resistance
5.Judas Priest - Firepower
27 Likes
2018
δύσκολη χρονιά, όπως έγραψα δεν είχα ακούσει σχεδόν τίποτα το 2018 αλλά τα άκουσα εκ των υστέρων
Παρόλα αυτά ζορίστηκα αρκετά , καθώς υπήρξε πληθώρα εξαιρετικών κυκλοφοριών . Κάποιων μάλιστα έντονα φορτισμένων συναισθηματικά
Επίσης είναι η χρονιά που έγινε γνωστό ότι 40.000 manowarriors ( όχι άκυρο , αυτό έγινε το 2019 
) … 40.000 μειντεναδες ισοπέδωσαν το Terra Vibe
Τέλος, συνεχίζονται να μαζεύονται σημαντικές ελλείψεις και πρέπει να κάνω catch up
HONOURABLE MENTIONS
- Alice in Chains - Rainier Fog
Εξαιρετικός δίσκος από μια μπάντα που αρνείται να βγάλει έστω απλά καλή μουσική
- Judas Priest - Firepower
Ίσως ο καλύτερος δίσκος που έβγαλαν από επιστροφής Halford . Απίστευτα πράματα με την υπογραφή Andy Sneap
- Graveyard - Peace
Τρομερός δίσκος από την μπαντάρα , σε πιάνει από τα μούτρα με το It Ain’t Over Yet και καπάκι σε σκάει κάτω με το συγκλονιστικό Cold Love . Κι έχεις άλλα 35 λεπτά ακόμα …
- Sacral Rage - Beyond Celestial Echoes
Κλασικά με έψησαν οι κριτικές των παιδιών του φόρουμ να το ακούσω και έπαθα πλάκα με το επίπεδο της ελληνικής σκηνής , δυστυχώς δεν φτάνουν σε πολλά αυτιά τέτοιες προσπάθειες σε έναν ωκεανό κυκλοφοριών . Αξίζει , ρίξτε τους μια αυτιά όσο κι αν ίσως ξενίζει το πόσο King Diamond ακούγεται ο τραγουδιστής . Οι speedιες τους θερίζουν
- Daron Malakian and Scars on Broadway - Dictator
Προσωπικά δεν περίμενα να ξανακούσω μουσική από Scars on Broadway , να που όμως 10 χρόνια μετά βγάζει έναν δίσκο απαράμιλλης ομορφιάς και σα να μην πέρασε μια μέρα
TOP 5
5. Sleep - The Sciences
Μας έπιασε off guard και ήταν ακριβώς όπως έπρεπε σε όλα του . Λίγο πολύ όπως και με τον Malakian . Δεν περίμενα να δω δίσκο Sleep 19 χρόνια μετά το Jerusalem/Dοpesmoker και ήταν σα να μην πέρασε μια μέρα . Το λάιβ του 2019 ήταν συγκλονιστικό , ειδικά αν στεκόσουν μπροστά και σε χτυπούσε το ηχητικό τσουνάμι
4. Messa - Feast For Water
Αυτή η μπάντα είναι έρωτας και όσο ιδιαίτερη χρειάζεται και μπορεί . Σκοτεινή, jazzy , ψυχεδελική . The Seer & Leah είναι μαύρη τρύπα που χάνεσαι μέσα της . Ξεχωρίζουν και αυτό από μόνο του λέει πολλά
3. Parkway Drive - Reverence
Μαζί με το νο.1 μου , οι 2 πιο χοτ μπάντες imho σε ένα ιδίωμα που μεγάλωσα μαζί του και θεωρητικά πέρασε η μπογιά του . Ή μήπως όχι ;; Μήπως πάει ένα βήμα παραπέρα και είναι κι ακόμα καλύτερο ;; Τεράστια μπάντα του σήμερα , κεφάλαιο για το μεταλ των '10’s & 20’s , μεγάλος δίσκος ίσως δεν φτάνει το Ire αλλά επίσης ελάχιστοι φτάνουν τους Parkway Drive στο πόσο γαμημένα απολαυστικοί και ανεβαστικοί είναι . Δεν μπορώ να πάω για προπόνηση / τρέξιμο whatever χωρίς να ακούω την πιο καυλωτική μπάντα της εποχής ( και χωρίς να είναι αυτός ο σκοπός της , εμένα μου το βγάζουν ) . Το τρένο πάει με σπασμένα φρένα 10 χρονιά σερί
2. Riverside - Wasteland
πφφφ , δύσκολος δίσκος . Από το πρώτο δευτερόλεπτο καταλαβαίνεις ότι εδώ πέρα ήρθες για να γαμηθείς . Μελαγχολικό , καταπιάνεται με το τέλος του κόσμου , βαρύ χωρίς να είναι βαρύ ηχητικά , καταλήγει λυτρωτικό
Με αυτόν τον δίσκο έμαθα τους Riversideκαι έπαθα πλάκα από την ποιότητα μουσικής . Για μένα , έστω για αυτό το λόγο , ο καλύτερος τους . Μαγική η συναυλία του 2020, τελευταία πριν το lockdown
1. Architects - Holy Hell
Η χρονιά των δύσκολων , γεμάτων πόνο και λυτρωτικών άλμπουμ . Το All Our Gods Have Abandoned Us ήταν ένα συγκλονιστικό άλμπουμ στο οποίο ο θυμός καταλήγει στην προσπάθεια για αποδοχή της φθαρτότητας της ανθρώπινης ύπαρξης , το Holly Hell είναι ταξίδι θλίψης . Μουσικά εντυπωσιάζει το πόσο εύπλαστο είναι το metalcore όταν οι καλλιτέχνες έχουν ωραίες ιδέες , πηγαίνοντας το είδος έστω μισό βήμα παρακάτω . Για μένα το καλύτερο τους .
Can you live a life worth dying for?
Holy Ghost, nothing lasts forever
εξώφυλλο
Yob - Our Raw Heart
28 Likes
Remember we were born to burn
There is a holy hell where we can save ourselves
έτσι την πάτησε και το Pain of Salvation την προηγούμενη εβδομάδα. Μεχρι τους πρώτους 40 ήταν μπροστά και μετά έγινε ντου από το τσατ 
5 Likes
Έπρεπε να περάσουν 341 μέρες για να αντιληφθεί το σούπερ-αναβλητικό συνειδητό μου αυτό που συνεχώς επεσήμαινε ο @hopeto. Πως ο χρόνος έχει 52 εβδομάδες και πως τα χρόνια μεταξύ 1970 και 2023 είναι 54!!! Ωιμέ. Aφού λοιπόν δεν τετραγωνίζεται ο κύκλος ας δούμε αν χωράνε 54 χρόνια σε 52 εβδομάδες…
Ως διπολικός ενίοτε σκέφτομαι ως τριπολικός. Οπότε 3 προτάσεις.
Πρόταση Α - Πάμε Σαν Άλλοτε
Ητοι συνεχίζουμε ως έχει και κλείνουμε το 2023 Κυριακή 14/1/2024. Προφανώς η προθεσμία για το 2022 σε αυτήν την πρόταση είναι η Τρίτη 2/1/2024.
Πρόταση Β - Διπλοί Μπελάδες
Ψηφίζουμε τις δύο επόμενες βδομάδες από δύο έτη (2019-20 και 2021-22) και μένει η τελευταία εβδομάδα για το 2023. Προφανώς η προθεσμία για το 2023 σε αυτήν την πρόταση είναι η Τρίτη 2/1/2024.
Πρόταση Γ - Εορταστικό Υπερθέαμα
Ψηφίζουμε για τα τελευταία 5 έτη μαζεμένα με τελική προθεσμία την 26/12/2023. Έπειτα κάθε μεσάνυχτα αποκαλύπτονται τα αποτελέσματα κάθε έτους με τελευταία πανηγυρική αποκάλυψη την 31/12/2023 με τα αποτελέσματα του τρέχοντος έτους.
Δημοκρατικά λοιπόν μέχρι αύριο τα μεσάνυχτα…
Πως τετραγωνίζουμε τον κύκλο;
- Πρόταση Α - Πάμε Σαν Άλλοτε
- Πρόταση Β - Διπλοί Μπελάδες
- Πρόταση Γ - Εορταστικό Υπερθέαμα
0 voters