Η λίστα μου για το 2023.
Θα άλλαζα ίσως κάποια πραγματακια σε δεύτερη φάση. Μου άρεσε πολυ πχ το φετινό Yves Tumor που άργησα να το ακούσω και παίζουν και 2-3 χιπ χοπ δίσκοι που θα μπορούσα να συμπεριλάβω αλλά τέλος πάντων, too early (ή too late).
ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ
Να ευχαριστήσω ξανά τον @anhydriis και όλα τα παιδιά για αυτή την εγκυκλοπαίδεια μουσικής που φτιάξαμε
Δεν ξέρω πως τα κατάφερα, αλλά δεν έχω καθόλου χρόνο να αναπτύξω τις προτάσεις μου, τουλαχ. συνειδητοποιώ ότι κάτι άκουσα και το 2023 παραδόξως . Κάποια δεν κατάφερα να βρω χρόνο να τα ακούσω ξανά πριν ψηφίσω, οπότε επιφυλάσσομαι για την κατάταξη
όπως σχεδόν πάντα τυχαία σειρά στα mentions
2023
HONOURABLE MENTIONS
-
Rival Sons - Lightbringer
πάρα πολύ ωραίο δισκάκι, λίγο πιο ακουστικό - ήρεμο στην γνωστή ποιότητα της μπάντας -
The Winery Dogs - III
-
Riverside - ID.Entity
Ωραίος δίσκος αντάξιος των μεγάλων Riverside . Θέλω να βρω χρόνο να του δώσω κι άλλα ακούσματα -
Tesseract - War Of Being
Με μια ακρόαση μόνο αλλά αξίζει πολύ. Επιφυλάσσομαι . Μπαντάρα -
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream…
Δεν έχω ακόμα αποφασίσει αν μου αρέσει και πόσο , το είχα γράψει κιόλας. Απ’ όλα όσα γραφτηκαν εδώ μέσα για το 2023 , ίσως είναι ο μόνος που θέλει πραγματικά χρόνο και ακούσματα. Συνήθως δεν το δέχομαι αυτό ως επιχείρημα, ό,τι μου αρέσει με πιάνει με την μια. Εδώ θα πω όμως ότι ναι , επιφυλάσσομαι . Οι A7X είναι αγαπημένη και πολύ μεγάλη μπάντα και μάλλον αυτά που λέω είναι τελικά καλό δείγμα για τον δίσκο, παρά αρνητικό -
Sleep Token - Take Me Back To Eden
Τελικά ναι είναι πολύ ωραίο, έχει και φωνάρα ο άνθρωπος -
Diviner - Avaton
Εξαιρετική προσπάθεια από τους Diviner, ωραίος
δίσκος -
War Dance - Sons Of Thunder
Δεν πρόλαβα να τον ξανακούσω ρε γαμώτο . Θυμάμαι ότι μου άρεσε πάρα πολύ , επιφυλάσσομαι -
Sacred Outcry - Towers Of Gold
Ομοίως
TOP 5
5. Air Raid - Fatal Encounter
Χεβι μεταλ ορ νοου μετα ατ ολ ρε νιαμου . Τον κατευχαριστήθηκα αυτόν τον δίσκο. Απόλαυση , γαμώ τη Σουηδία σας δεν έχετε βγάλει κακό μουσικό και ζήτω το revival new wave of traditional heavy metal ή όπως το έχουν βαφτίσει τέλος πάντων. Αξίζει , το έχω ψηλά όπως και τους Riot City
4. Rival Sons - Darkfighter
Τους λατρεύω , δισκάρα πάλι , πολύ μεγάλη μπάντα , η μεγαλύτερη του ρεύματος imho και το αποδεικνύει ξανά ( και συνέχεια )
3. Hellripper - Warlocks Grim & Withered Hags
Από τα καλύτερα πιο καυλωτικά και πωρωτικά speed thrash διαμάντια που έχω ακούσει τελευταία οι / o Hellripper. Δίσκαρος
2. Green Lung - This Heathen Land
My Next Best Thing , τα πουλέν μου στον χώρο τους . Ανυπομονώ για Μάρτη ( ή Απρίλη παίζουν ; )
1. Haken - Fauna
Μάλλον αυτοί και οι Caligula’s Horse είναι οι ηγέτες της σκηνής ( είναι κι άλλοι , ξέχασα Λεπρους πχ όταν έγραφα ) . Σίγουρα αυτός ο δίσκος τους βάζει σε αυτό το “βάθρο” στα μάτια μου και με έκανε να τους απολαύσω / εκτιμήσω περισσότερο. Πραγματικά σπουδαίο
Εξώφυλλο
Haken - Fauna
τα φιλιά μου
Απλώς και μόνο για να ψηφίσω ;p
Στηρίζω ποστ με μαζεμένες όλες τις λίστες της λύκαινας από το 1988 και έπειτα.
Ψηνομαι για μια μικρη παραταση 1-2 μηνων (sic), αλλα ισως να μην ψηφισω αποψε. Ο,τι κατσει, αν προλαβω μετα ισως ριξω μια λιστα.
Αλλά όχι του 2023. Νομιζω οτι ακουσα 8-10 δισκους κι αλλους 15 ξερωγω μεσα στο 2024 (και κυριως την προηγουμενη εβδομαδα). Τι να κρινω λοιπον; Εχει δισκαρες. Πολλες. Αλλα στην πραγματικοτητα το 2023 παιρνει tag “2024”, ειναι σαν να μη συνεβη ποτε για εμενα.
Ευχαριστω ξανα τους παντες και κυριως τον @anhydriis, για το κορυφαιο νημα στην ιστορια του φορουμ. Θα απεχω απο το prequel των 60ς, δεν εχω γνωση και απλως θα παρακολουθησω διακριτικα τους “ειδικους” να μαθω νεα πραγματα. Ευτυχως θα μεινει χρονος για να ακουσω τους δισκους του 2024 εντος του ετους.
Αυτό βλέπω δεν έχει πάρει ψήφους κ από το δείγμα που είχα ακούσει σκότωνε. Δεν είχα την ευκαιρία να το αγοράσω οπότε έχει μείνει στα υπόψιν.
έντιτ. Κάτσε να βάλω κ το εξώφυλλο να φαίνεται.
Πρώτη φορά που δεν μπορώ να κάνω καμία πρόβλεψη για το ποιο album θα βγει πρώτο. Δε θυμάμαι κανένα όνομα να επαναλαμβάνεται εμφανώς. Λογικά θα έχουμε το μικρότερο ποσοστό μέχρι στιγμής.
2023
Τέλος, καλά περάσαμε, θυμηθήκαμε, μάθαμε, διασκεδάσαμε. Τα ξαναλέμε
1. Gridlink – Coronet Juniper
2. ††† (Crosses) – Goodnight, God Bless, I Love U, Delete
3. Initiate – Cerebral Circus
4. Slowdive – Everything Is Alive
5. Swarrrm – Kogase
Λοιπές Μουσικάρες:
Blink-182 – One More Time…
Closet Witch – Chiaroscuro
Gel – Only Constant
Cirith Ungol – Dark Parade
Zulu – A New Tomorrow
Chepang – Swatta
Blut Aus Nord – Disharmonium - Nahab
Militarie Gun – Life Under The Gun
Sacred Outcry – Towers of Gold
Triumpher – Storming the Walls
Έχω την εντύπωση πως θα βγούνε σχετικά εύκολα οι DHG, δικαίως κιόλας imo
Τι μαλάκας είμαι, τους είχα ξεχάσει ενώ κι εγώ τους ψήφισα.
Προφανώς και τους χρωστάει η ιστορία μία δικαιωματική πρωτιά.
1. Grade 2 - Grade 2
Τρομερή μελωδική punk δισκάρα, είναι ο δίσκος που άκουσα περισσότερο μέσα στη χρονιά, κι ας τους ανακάλυψα προς το τέλος. Τους είδα κιόλας πριν 1,5 μήνα και είναι εξ’ ίσου καλοί και στη σκηνή, μακάρι να τους δούμε κι εδώ. Η ορμή, η μελωδικότητα και η συνοχή του “Grade 2” μου έχει δώσει τα μυαλά στο χέρι. Δεν μπορώ να σταματήσω να το ακούω.
2. Green Lung - This Heathen Land
Το ταλέντο τους δεν μπορεί να κρυφτεί, αν υπήρχε ανταγωνισμός στη μουσική θα είχε συντριβεί. Νιώθω ότι κάτι μπάντες σαν τους Ghost τους έχουν για πρωινό .
3. Swans - The Beggar
Εκτός από την καλύτερη συναυλία της χρονιάς, μπήκαν και πάλι στο mode κατά το οποίο ακούμε τον δίσκο που βγάζουνε και περιμένουμε με αγωνία τον επόμενο. Τρελό σερί ο Gira, μεγάλη προσωπικότητα.
4. Riverside - ID.entity
Η ταύτισή μου με την ταυτότητα των Πολωνών συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Θαυμάσια μπάντα οι δουλειές της οποίας με αγγίζουν πάντοτε και τους έχω σε πολύ μεγάλη εκτίμηση.
5. Lankum - False Lankum
Από εκείνες τις ανακαλύψεις μέσω προτάσεων που με κάνουν να χαίρομαι που συναναστρέφομαι με άλλους μουσικόφιλους. Εσένα λέω @Aldebaran, η επιμονή σου μου χάρισε έναν σπουδαίο δίσκο.
Honorable mentions:
Danava - Nothing But Nothing
Νεκρανάσταση με ποιότητα (είχαν 12 χρόνια να βγάλουν δίσκο).
Steven Wilson - The Harmony Codex
Η συνταγή “μισός πειραματικός και μισός ασφαλής” έβγαλε νόστιμο φαγητό από την κατσαρόλα. Ευτυχώς.
Boygenious - The Record
Το rock μπορεί να γεννάει ακόμα σπουδαία έργα.
Rival Sons - Darkfighter
Η πιο καλή hard rock μπάντα των καιρών μας. Καλύτερο από Lightbringer.
Peter Gabriel - i/o
Ένα single κάθε μήνα του έτους αποκάλυψε αργά-αργά το μεγαλείο του Gabriel.
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream…
Έφτασαν στα όρια του comfort zone τους και κατάφεραν να βγάλουν έναν πάρα πολύ καλό δίσκο.
Slowdive - Everything Is Alive
Σα να μην έχει περάσει μια μέρα από τις αρχές των '90s.
Spidergawd - VII
Το μόνο που τους λείπει πλέον είναι η έκπληξη.
Foo Fighters - But Here We Are
Ο Grohl διαχειρίζεται την απώλεια με έναν τρόπο από τον οποίο όλοι κερδίζουμε κάτι.
Depeche Mode - Memento Mori
Πολλά χρόνια είχα να απολαύσω τόσο πολύ έναν δίσκο τους.
Το 'ριξα. Ακομη και στη χρονια που ακουσα ελαχιστα, η 5αδα με παιδεψε ρε αλητες.
- Green Lung - This Heathen Land
Τους εμαθα καπου στην καραντινα, απιστευτη μπαντα. - Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream
Εξαιρετικη και πολυσχιδης δουλεια. - Metallica - 72 Seasons
Με εβγαλαν στον δρομο για να τους δω, ηταν πρωτοι στη λιστα μου στο σπετσοφαϊ με 7 ακροασεις του ομωνυμου, ε… σιγουρα αξιζαν πενταδα. - Depeche Mode - Memento Mori
Τους εκτιμησα μεσα απο το 52, οποτε η φρεσκια δουλεια τους ηταν πραγματικα μια οαση. - Diamonds Hadder – Beyond the Breakers
Η μεγαλη εκπληξη του 2023 για τα υπεροχα και πανεμορφα αυτακια μου.
Μια 15αδα χονοραμπλ, ουσιαστικα οσους δισκους προλαβα να ακουσω “φετος”, αντε να εμειναν και 2-3 εξω.
Cirith Ungol – Dark Parade
Blink-182 - One More Time
Foo Fighters - But Here We Are
Haken - Fauna
Heavy Load – Riders of the Ancient Storm
Jag Panzer - The Hallowed
Rival Sons - Darkfighter
Rival Sons - Lightbringer
Riverside - ID.entity
Sacred Outcry - Towers of Gold
Sleep Token - Take Me Back To Eden
Slowdive - Everything Is Alive
Tanith – Voyage
The Winery Dogs - III
Tyrann - Besatt
2023
1) Zulu - A New Tomorrow
2) Haken - Fauna
3) Enslaved - Heimdal
4) Katatonia - Sky Void Of Stars
Η μελωδία ήταν πάντα εκει ,κανένα παράπονο. Αυτό που ελλειπε ήταν η τόλμη στα πιο προγκ περάσματα μεσα στα τραγούδια τους. Στο συγκεκριμένο όχι απλά τολμούν αλλά (σχεδόν) φτάνουν στο σημείο να αλλάξουν είδος (απο αλτερνατιβ ροκ σε Προγκ μεταλ).Αυτή η στροφή τους ταιριάζει πολύ, με το εξαιρετικό προγκρέσιβ τους και ειναι 100% επιτυχημένη ΑΛΛΑ δεν είναι αυτό που κάνει το δισκο αυτό εναν απο τους καλύτερους της χρονιάς. Τι ειναι αυτό? Η ΦΩΝΗ και οι ΡΕΦΡΕΝΑΡΕΣ.
Η φωνή που μέχρι τώρα ήταν ήπια ,κατατονική και μελωδική τώρα γινεται “in your face”, παίρνει τα ηνία, βγαίνει μπροστά και γίνεται ο πρωταγωνιστής και μιλάμε για ΦΩΝΑΡΑ , ε εαν βάλεις στην μίξη και τα καλογραμένα/αξιομνημόνευτα/γαμηστερά ρεφρεν που σιγουρα έχει αυτός ο δίσκος τότε μιλάμε για Δισκάρα που άξια βρίσκεται στο τοπ 5.
Ειναι ένας απο τους δίσκους του 23 που επιστρέφω και τον ακούω ισως πιο συχνά απο οποιονδήποτε άλλον και αυτό λέει πολλά σε μία χρονιά που γίνεται πραγματικά χαμός απο δισκάρες.
5) Fires In The Distance - Air Not Meant For Us
Απο την μία ένας ήχος βυθισμένος στην μελωδία μέσω μιας λιντ κιθάρας που είναι εξαιρετική, πανταχού παρόν και συνδιάζεται τέλεια με τα πιο εμπευσμένα πλήκτρα που έχω ακούσει σε μέταλ ΄δισκο ΚΑΙ απο την άλλη ακραίο, μπάσο και βαρύ μέταλ,με μια ντούμι κιθάρα,αργόσυρτο μπάσο,δεμένα και τυλιγμένα γύρω απο μια βαρια ντεθ ντουμ φωνή. Οι δύο αυτοί αντίθετοι κόσμοι όχι απλά δεν παραμορφώνουν ο ένας τον άλλον άλλα συνεργάζονται και αλληλοαναδεικνύονται δημιουργόντας ένα φανταστικό αποτέλεσμα. Δεν ξέρω τι να πρωτονιώσω ακούγοντας τον δίσκο αυτό,τη δύναμη και το βάθος της Μεταλ πλευράς του ή την ανύψωση και ελευθερία της μελωδίας του, μάλλον και τα δύο ταυτόχρονα! μοναδικός πραγματικά δίσκος.
6) Thy Catafalque - Alföld
7) Mork - Dypet
8) Elysion - Bring Out Your Dead
Πως στο ΝΒΑ έχουν το βραβείο ΜΙΡ (most improved player) έτσι και εδω αν υπήρχει το βραβείο “most improved band” θα το έδινα το 23 χωρίς δεύτερη σκέψη στους Elysion. Απο μία μπάντα που είναι ουσιαστικά τρίμπιουτ μπαντ της Εβανένσεν και την αντιγράφουν σχεδόν στα πάντα, σε μία μπαντα που βρίσκει τον δικό της ξεχωριστό ήχο και όχι απλά τον βρίσκει αλλα έρχεται και γράφει δισκάρα. Φωνάρα (που ουτως ή άλλος ήταν εκει) ,ρεφρενάρες και γκοθ ρίφινγκ που είναι σε
τόπ επίπεδο, συνθέτουν έναν απο τους καλύτερους και πιο κολλήτικούς δίσκους του 23. Αγαπημένα τραγούδια : “Far away”, “Buried Alive” ,“This Time”.
Επίσης το καλύτερο γκόθικ εξώφυλλο δίσκου που έχω δεί.
9) Cruachan - The Living And The Dead
10) Owdwyr - Receptor
Εξώφυλλο της χρονιάς: “Big Chef- FREE!! iPhone 4 Giveaway (click here to win free iPhone 4)”
θα έχουμε ένα τελευταίο ντέρμπι???
2023
1. HOST - IX
Οι φημες πως ο Greg και ο Nick δουλευουν σε καποιο ηλεκτρονικο και συνθιαρικο προτζεκτ ειχαν ηδη ξεκινησει στους κυκλους των φανς των Paradise Lost απο το 2020 περιπου. Τον Οκτωβριο του 2022 ευτυχως ειχαμε μια ανακοινωση που πολλοι απο εμας περιμεναμε εδω και κανα δυο δεκαετιες. Και μαλιστα το ονομα που δοθηκε σε αυτο το project ηταν αυτο που συνοδευσε εναν απο τους καλυτερους δισκους των PL, απο το μακρινο 1999. Οι απαιτησεις και οι προσδοκιες ηταν φυσικα πολυ ψηλες, αλλα το συνθετικο μεγαλειο του Mackintosh και η πανεμορφα νοσταλγικη και μελαγχολικη φωνη του Holmes οταν τραγουδαει με την υπεροχη πεντακαθαρη χροια του, τις ικανοποιησαν πληρως. Το Tomorrow’s Sky που ειναι και το πρωτο single απο τον δισκο, μας πηγαινει πισω στο μακρινο 1997 μετα απο 25 χρονια, αφου ειναι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ενα τραγουδι που μας θυμιζει το ομωνυμο του One Second. Απο τα διαφορα ερωτηματικα που ειχα παντοτε για τους PL, ενα απο τα μεγαλυτερα ηταν γιατι δεν εβγαλαν ποτε τραγουδι σε παρομοιο υφος, αφου το θεωρω ενα απο τα 5 καλυτερα τους τραγουδια ever. Δεν ειναι το μονο μεσα στο HOST που μας πηγαινει πισω στο 1997 , αφου σε παρεμφερες υφος μπορει να πει κανεις πως ειναι και τα Wretched Soul και Inquisition, τα οποια που προς μεγαλη μου εκπληξη πλησιαζει λιγο περισσοτερο τις πιο εσωστρεφεις στιγμες τους, οπως This Cold Life, The Sufferer και Disappear. Επισης προς μεγαλη μου εκπληξη, θετικη, στο HOST ειχαμε μερικα τραγουδια που ξεφυγαν απο το Believe In Nothing και ταξιδεψαν στο μελλον για να κυκλοφορησουν το 2023. Φυσικα μιλαω για το γλυκυτατο Divine Emotion, το νεοσυνθιαρικο A Troubled Mind, και το σουπερ πιασαρικο My Only Escape. Την συλλογη απο αριστουργηματικα τραγουδια συμπληρωνουν το λατρεμενο χιτακι Hiding From Tomorrow, το ατμοσφαιρικο Years Of Suspicion, και το οριακα χορευτικο anthem που κλεινει τον δισκο, το αγαπημενο μου Instinct. Συνολικα φανταστικη δισκαρα που ευχομαι να εχει συνεχεια αλλα και περιοδεια. Ο δισκος ειναι για μενα οτι καλυτερο εχουν κυκλοφορησει τα τελευταια 20 χρονια οι Paradise Lost, ασχετα αν αποφασισαν να το βαφτισουν με διαφορετικο ονομα για προφανεις λογους. Οι επιρροες τους απο μπαντες οπως Clan Of Xymox, Siouxsie and the Banshees και Dead Can Dance ειναι για μενα μια πολυ πιο ενδιαφερουσα πορεια για την μουσικη του Greg απο οποιοδηποτε χιλιοπαιγμενο και ενιοτε βαρετο εγχειρημα του εχει “εξερευνησει” τα τελευταια 10 χρονια με τους Paradise Lost.
2. Depeche Mode - Memento Mori
Δεν ξερω τι να γραψω εδω. Σιγουρα ο καλυτερος δισκος που ακουσα μεσα στο 2023. Ισως να επρεπε να μπει στην πρωτη θεση για το 2023 να πω την αληθεια, αλλα το συναισθηματικο μου δεσιμο με το HOST ειναι πολυ μεγαλο για να το ριξω απο την κορυφη. Παρολα αυτα, οι συνθεσεις που εβγαλαν οι δυο (και δυστυχως οχι τρεις πλεον) Depeche Mode πριν περιπου δεκα μηνες, παιρνουν την Soul With Me και την ανυψωνουν στους ουρανους. Στον δικο μου Cosmos, αυτος ειναι ενας δισκος που δε θελω Never να Let Go, ποσο μαλλον μιας και με συντροφευσε δεκαδες πρωινα ως ακουσμα στο αυτοκινητο στον δρομο για την δουλεια, ως My Favourite Stranger. Απο αυτα τα πρωινα, εως τον γαμο μου τον Ιουνιο με την Always You αγαπημενη μου πριγκηπισσα, ολους τους φιλους μου που ειδα το καλοκαιρι και ειναι ολοι Good People, τη νεα μου δουλεια με ολα τα 14χρονα και τις Wagging Tongues που εχουν, και τα μαγευτικα απογευματακια με ποδοσφαιρακι στο Brooklyn Before We Drown και δε μπορουμε να παιξουμε πλεον μπαλιτσα, καθεστησαν το Memento Mori εναν δισκο - soundtrack για την χρονια μου. Εναν δισκο, που πλεον και μετα απο αρκετο χρονο ωστε να μπορω να το λεω με σιγουρια, βαζω στο τοπ 5 της δισκογραφιας των Depeche Mode με ανεση, παρα τον τεραστιο ανταγωνισμο, και σιγουρα τον βρισκω οτι καλυτερο εχουν βγαλει σε αυτην την χιλιετια, ΙΣΩΣ σε ισοβαθμια με το Playing The Angel.
3. ††† - Goodnight, God Bless, I Love U, Delete.
Δεν ξερω αν θα επρεπε να ντρεπομαι ή οχι, αλλα οτι εχω ακουσει απο Deftones με εξαιρεση κατι λιγα τραγουδια, δε με συγκινει και ιδιαιτερα. Ισως να πρεπει να ξεκλειδωσει κατι στο μυαλο μου για να εκτιμησω την μουσικη τους καποια στιγμη στο μελλον, αλλα προς το παρον δεν εχει γινει. Το θεμα ειναι, πως λατρευω τους Crosses, αλλα και την φωνη του Moreno σε αυτους. Δεν εχω πολλα λογια για το GGBILUD. Ειναι μια φανταστικη δισκαρα απο την αρχη ως το τελος, με πιασαρικες μελωδιες, με τις ατμοσφαιρες του, με τα μπλιμπλικια του, με τις ρεφρεναρες του, με τα παντα ολα. Ισως ο λογος που υπαρχει δραματικη διαφορα στο ποσο μου αρεσει αυτο που ακουω απο τον Moreno εδω σε σχεση με αυτο που ακουω απο τους Deftones να ειναι το ηλεκτρονικο περιτυλιγμα που τυλιγει την μελαγχολια των συνθεσεων, καθως το θεωρω πολυ πιο ταιριαστο, αγνο, ειλικρινες, και εν τελει απλα ανωτερο απο το κλασικο και χιλιοκορεσμενο πλεον κιθαρες-μπασο-τυμπανα υφακι, που δεν μου λεει και πολλα πλεον. Α δεν ξερω αν στο ειπα @anhydriis , αλλα αν βρω παρεα θα κλεισω εισιτηριο να παω να τους δω Φεβρουαριο στο Μανχατανακι, 50 δολλαριακια για Standing Area μπροστα μπροστα, μια χαρα, οχι σαν κατι αλλους απατεωνες που θελουν 150-200
4. Einar Solberg - 16
Ο ενας παει και βγαζει δισκο με το ονομα HOST αντι για Paradise Lost, ο αλλος παει και βγαζει προσωπικο δισκο αντι να το βγαλει με τους Leprous… δεν πειραζει, γινονται κι αυτα. Το 16 το λατρευω σχεδον ολοκληρωτικα, με το μονο τραγουδι που με κουραζει λιγο να ειναι το Splitting The Soul που εβγαλε με τον μπραδερινλο του. Αντιθετως, το εισαγωγικο και ομωνυμο τραγουδι που εβγαλε με τον λατρεμενο Καναδο τσελιστα των Leprous, αλλα και η ελεγεια που εβγαλε με την αδερφη του με τιτλο Where All the Twigs Broke, μαζι με αλλες τραγουδαρες οπως το A Beautiful Life, το Blue Light, το Grotto και το Metagocnitive, δινουν με ευκολια την 2η θεση για την χρονια στον αγαπημενο Νορβηγο. Και φετος παιρνουμε και δισκο απο Leprous ουτως ή αλλως, αρα κανενα παραπονο.
5. Ellie Goulding - Higher Than Heaven
Εγινε πραγματικοτητα. Για πρωτη φορα σε αυτο το παιχνιδι, ολοκληρη μου η πενταδα ειναι ειτε αμιγως ειτε μερικως ηλεκτρονικη. Προφανης εξαιρεση ο Einar Solberg, που ομως σιγουρα εχει αρκετα samples στα τραγουδια του στο 16 για να κανει κατι τετοιο δυνατο. Παμε ομως στην Ellie Goulding. Τελεια. Αψογη. Φωναρα. Τραγουδαρες. Κολλητικη. Πιασαρικη. Μια ομορφια γενικα, απο την αρχη ως το τελος. Midnight Dreams, Let It Die, By The End Of The Night, Like A Saviour και δεν συμμαζευεται. Πιθανολογω οτι ο τοπ καλλιτεχνης μου για το 2024 στο Spotify θα ειναι η Ελι. Η ειρωνεια ειναι πως την ανακαλυψα κυριολεκτικα 31 Δεκεμβριου 2023, και ενω ηδη ηξερα 2-3 τραγουδια της, δεν ηξερα ΠΟΣΕΣ τραγουδαρες εχει γενικα, ποσο μαλλον ποσο εξαιρετικος ειναι ο τελευταιος δισκος της. Ελι, σε αγαπω. Κερδισες στο νημα την Λαναρα Ντελ Ρεη.
ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ
Everything But The Girl - Fuse (απιστευτος δισκος μετα απο τοσα χρονια, τελειοτητα)
Lana Del Rey - Did You Know That There’s a Tunnel Under Ocean Blvd (Λαναρα εγγυηση)
Olivia Rodrigo - Guts (αν ημουν 20 χρονων θα ημουν ερωτευμενος μαζι της, τωρα μονο με την φωνη)
Paramore - This Is Why (πολυ πολυ καλη επιστροφη απο την χεηλαρα)
ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΑ
Metallica - 72 Seasons (too metal for its own good)
King Gizzard & The Lizard Wizard - The Silver Cord (δεν το εχω ακουσει ακομα, αλλα συντομα)
King Gizzard & The Lizard Wizard - PetroDragonic Apocalypse (το εχω ακουσει λιγο, καλο, καλο)
Baroness - Stone (πολυ τιμιο)
ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Ηλιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιίααααααααα ρίχ’ το! Ρίχ’ το Ηλίααααα!
Όχι ρε γαμώτο, πως μου ξέφυγε αυτό? Από τους πολυακουσμένους δίσκους φέτος. Και αλμπουμάρα.
Παμε για 15λεπτο επετειακό…
κατα τα αλλά ισοψηφία και εδώ
Οπότε 4/2/2024, ωραία συμμετρική ημερομηνία θα κλείσουμε κάλπες για το 1960…
Πάω να τελειώσω τα μαγειρέματα και μαζεύουμε
Τους ξεχασα. Καλα πηγε αυτο.
Το βρισκω λιγο χαζο να συνεχιστει η φαση στο ιδιο τοπικ αφου το τοπικ εκλεισε ομορφα τον κυκλο του και καλυψε 54 χρονια σε 54 εβδομαδες, και δη καθε χρονο απο το 1970 εως και σημερα. Αλλα αφου η πλειοψηφια ειπε να συνεχιστει στο παρον τοπικ, τι να γινει. Απλα θα χαλασει την δομη του τοπικ, που θα πηγαινει απο το 1970 εως το 2023, μετα τηλεμεταφορα στο 1960 για τελειωμα μεχρι το 1969. Ποσο μαλλον μιας και αρκετος κοσμος δε θα συμμετεχει στο επομενο κομματι. Oh well.
ΥΓ. Θα ηταν πιο ομορφη αλλα λιγοτερο συμμετρικη η ημερομηνια αν την ειχες γραψει 04022024