ΤΕΛΕΙΑ, έχω ξεκινήσει λοιπόν σερί με διπλά album σε λίστες
Κάνω τις απαραίτητες κοπτο-ραπτικές λοιπόν
Η κοπτοραπτικη που έκανες μάλιστα μου αρέσει ιδιαιτέρως
διόρθωσα και το εξώφυλλο - το Saurcefull… σε όλη του την ψυχεδελική random-ιά ( Hipgnosis με κόψε-ράψε από Doctor Strange ε) παραμένει ένα από τα πιο iconic εξώφυλλα της δεκαετίας κατ’ εμέ, αλλά το ξανασκέφτηκα μετά και πήγα με τη δεύτερη αρχική μου επιλογή (όπου Robert Crumb είσαι αφού)
Ωραίος, αυτό δεν περίμενα να το δω πουθενά λόγω της ιδιαίτερης φύσης του.
1968
1.Pink Floyd- A saucerful of secrets
2.Cream- Wheels of fire
3.The Beatles- The Beatles
4.The Jimi Hendrix Experience- Electric ladyland
5.Blue Cheer - Vincebus Eruptum
The Mothers of Invention - We’re only in it for the money
Blue Cheer - Outsideinside
Simon & Garfunkel- Bookends
Iron Butterfly - In-a-gadda-da-vida
Creedence Clearwater Revival - Creedence clearwater revival
Εξώφυλλο Floyd
1968
the top 5:
1)The Beatles - The Beatles
Εδώ μέσα μπορείς να βρεις τα πάντα. Είναι λες και ο Paul με τον John (και τον George) τα δώσαν όλα για να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλο σε ιδέες που φέρναν στο τραπέζι για τα νέα τραγούδια των Beatles. Ναι κυρίες και κύριοι, όσα ακούτε στους καλλιτέχνες και στις μπάντες που αγαπάτε θα τα βρείτε όλα εδώ σε εμβρυική ίσως μορφή, αλλά εδώ παρ’ όλα αυτά. Το θρυλικό διπλό album από τα Σκαθάρια έχει αναπόφευκτα και μερικές ατυχείς στιγμές- για κάποιους βέβαια μπορεί να μην ισχύει αυτό- αλλά τι να λέμε τώρα: μιλάμε έναν δίσκο που κάλλιστα θα μπορούσε να ονομαστεί το αλφάβητο της ροκ μουσικής. Ή ακόμη καλύτερα εγκυκλοπαίδεια!
2)The Kinks - The Kinks Are the Village Green Preservation Society
Πρόσφατα έγραψα λίγα λόγια (ή και για άλλους πολλά) για αυτό το άλμπουμ στο “Με λίγα λόγια” topic. Το ρεζουμέ είναι ότι είναι δισκάρα!
3)The Rolling Stones - Beggars Banquet
To Beggars Banquet είναι από τα λίγα albums των Rolling Stones που καταφέρνει να μου κρατά το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος. Συνήθως είναι δυο-τρία κορυφαία κομμάτια και μετά το χάος. Εδώ τα πράγματα διαφέρουν ξεκάθαρα καθώς μετά την αρχή με το απίστευτο Sympathy For The Devil, η συνέχεια είναι εντυπωσιακή. Είναι οι γαμάτες μπλουζιές που έρχονται στο προσκήνιο. Είναι τα ψυχεδελικά στοιχεία που συναντάμε ακόμα στην μουσική τους. Είναι οι ξεκάθαρες επιρροές από Dylan. Είναι τέλος μια hard rock καρδιά που χτυπά δυνατά στο πνεύμα των καιρών.
4)The Zombies - Odessey and Oracle
Όλοι θα έχετε ακούσει τουλάχιστον το Time of the Season που είναι η “εύκολη” λύση για μουσική επιλογή κάθε ταινίας και σειράς που διαδραματίζεται στα '60s. Το album με τον ανορθόγραφο τίτλο που το περιέχει, βρίθει από αντίστοιχες υπέροχες μελωδίες. Επίσης τυγχάνει να είναι ένα από τα αγαπημένα κάποιου τύπου που ακούει στο όνομα Mikael Åkerfeldt. Ονειρική μουσική χωρίς ημερομηνία λήξης.
5)Pink Floyd - A Saucerful of Secrets
Mόνο για την out of this world εισαγωγή του Let There Be More Light και τους μεθυστικούς καπνούς και παραμορφωτικούς καθρέφτες του Set The Controls For The Heart Of The Sun κερδίζουν μια θέση στην πεντάδα. Το τελευταίο album τους με τον Syd Barret δεν περιγράφεται εύκολα με λέξεις. Οπότε αφήνω κάποιον άλλο να το κάνει!
special mentions:
Gábor Szabó - Dreams
Αν δεν σας κίνησε την περιέργεια το πανέμορφο εξώφυλλο, βάλτε απλά να ακούσετε το πρώτο κομμάτι, την μαγική “κιθάρα της Γαλάτειας” και κερδίστε ένα δωρεάν ταξίδι στο παρελθόν, σε ένα κόσμο γεμάτο μυστήριο, περιπέτεια και αισθησιασμό.
Joni Mitchell - Song To A Seagull
Σε όσους κάναν κλικ τα albums της Joan Baez που ψηφίζαμε στις αρχές των '60s, προτείνω να τσεκάρετε και το ντεμπούτο της Joni Mitchell και δεν θα χάσετε. Μαγική φωνή, γλυκιές ακουστικές μελωδίες, παραμυθένιοι στίχοι. Η ψήφος μου και για best album cover.
Laura Nyro - Eli and the Thirteenth Confession
Iδιαίτερη καλλιτέχνης με φωνή που ξεχωρίζει στο δευτερόλεπτο. Tα τραγούδια της ένα εκλεκτικό καλειδοσκόπιο από soul, jazz, gospel, pop και rock. Η μουσική της μου φέρνει στο νου μια ηλιόλουστη ημέρα στην Nέα Υόρκη κι ας μην έχω πάει ποτέ!
Johnny Cash - At Folsom Prison
Το πρώτο prison album του Johnny Cash είναι αυτό που λέμε “The Real Thing.” Με προσεκτική επιλογή τραγουδιών, προσανατολισμένη ιδανικά για το συγκεκριμένο κοινό το οποίο δεν σταματά να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει σε κάθε επίμαχο στίχο. Classic.
Serge Gainsbourg - Initials B.B
Άκρως απολαυστικό album. Ο ομώνυμος ύμνος στην θεϊκή ομορφιά της Brigitte Bardot είναι ίσως γνωστός στους μεταλάδες φίλους από την βυζοδιασκευή των Therion! To κορυφαίο κομμάτι όμως είναι χωρίς αμφιβολία το Bonnie and Clyde, ένα ντουέτο του Serge με την ίδια την Brigitte!
Top 5 1968
- Lily and Maria - Lily and Maria
- Fabrizio De André - Tutti morimmo a stento
- Baden Powell - Poema on Guitar
- Louis Armstrong - What a Wonderful World
- Gabor Szabo - Dreams
Είχα μια περιέργεια να δω αν οι Floyd θα βαρέσουν πρωτιά για άλλη μια φορά κι έτσι εκτοξευθούν τα ποσοστά πρωτιάς τους (αν και δεν υπόλογισα και οι Beatles πόσα έχουν), αλλά δε νομίζω να πάει πρώτο το “Saucerful”.
By the way, ερώτηση για geeks: υπάρχει άλλο παράδειγμα μπάντας που ο βασικός της συνθέτης/mainman να αποχώρησε τόσο νωρίς κι αυτοί παρ’ όλα να κάνουν επιτυχία χωρίς αυτόν;
inb4 Mustaine
Beatles/Hendrix/Cream υποθέτω
Υπό μια έννοια, ίσως οι Joy Division;
(υπό μια πολύ ευρεία έννοια βασικά)
Οι MAYHEM
Scorpions?
Ο Ρούντολφ ήταν πάντα νομίζω ο βασικός συνθέτης
O Michael δεν έλεγε πως νιώθει πως δεν αναγνωρίζεται η προσφορά του στο Lonesome Crow και θα έπρεπε να πάρει περισσότερα credits? Εκεί βασίστηκα, μπορεί να λέω μπαρούφες.
Α, δεν το ήξερα καν αυτό
Την έφερε στον ίδιο του τον αδερφό ρε λες;;;;
Κοίτα, με μια σύντομη έρευνα το “δεν έχει καλές σχέσεις με τον αδερφό του” οριακά ωραιοποιεί την σχέση τους, καθώς μάλλον υπάρχει πολύ μεγάλη πίκρα και ένταση μεταξύ τους. Βλέπω συνεντεύξεις που λέει από “ο rudolph στον πρώτο δίσκο δεν ήξερε καλά κιθάρα/δεν μπορούσε να ακολουθήσει” μέχρι “τα περισσότερα κομμάτια του lonesome crow τα έγραψα εγώ”.
Άντε βγάλε άκρη.
Agreed
Να έχουμε υπόψη μας επίσης ότι το Μιχαλιό δεν είναι και η πιο αξιόπιστη πηγή
Αυτό εννοείται για τον Michael.
Στο ερώτημα του Λέπερ, θα ρίξω και Fates Warning στην κουβέντα αλλά με αστερίσκο. Μπορεί ο Arch να ήταν βασικός συνθέτης στους 3 πρώτους δίσκους, αλλά πάντα σε συνεργασία με τον Matheos. Δεν ήταν δηλαδή πως έφυγε από το συγκρότημα και οι FW έχασαν τον μόνο τους συνθέτη.
Blood, Sweat & Tears και Sex Pistols? Ενδιαφέρον ερώτημα.