Ή και ακόμα πιο πίσω, π.χ. 1/3/2025
3 Likes
Ωραία, τώρα να γίνει πολ πότε προτιμάμε κτλ, να θυμίσει λίγο τα παλιά.
2 Likes
Θα συμφωνούσα με τα παιδιά η ψηφοφορία να πάει μετά τα Χριστούγεννα. Να προλάβουμε να ακούσουμε κάτιτις παραπάνω. Αλλά και για όσους θέλουν να γράψουν λίγα πράγματα για την πεντάδα ( δεκάδα ή hopetιαδα 
)τους να έχουν λίγο χρόνο επιπλέον, που φαντάζομαι μέσα στις γιορτές κάπως θα βρουν.
2 Likes
2024
Midas Fall-“Cold Waves Divide Us”
Dödsrit-‘‘Nocturnal Will’’
Kvadrat-“The Horrible Dissonance of Oblivion”
Khirki-“Κυκεώνας”
Oceans of Slumber-“Where Gods Fear to Speak”
Mου άφησαν, επίσης, αρκετά -έως πολύ- θετικό πρόσημο οι Priest, οι Tranquillity, οι Alcest, οι MoM και οι Dool (αυτοί ήταν για πεντάδα βασικά, αλλά ας όψεται η αδυναμία που έχω στους OoS).
28 Likes
Ο δίσκος των Dool είναι πραγματικά πάρα πολύ καλός! Τον έχω ακούσει 2 φορές και έχει πολλά σημεία να σου μένουν με την πρώτη. Σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλες ακροάσεις.
Χάθηκε να τον πάρω είδηση 2-3 μήνες νωρίτερα που ήρθαν και για λάιβ γμτ 
Για τα τυπικά, 2024:
1. Thou - Umbilical
2. Doedsmaghird - Omniverse Consciousness
3. Full Of Hell - Coagulated Bliss
4. Alkaline Trio - Blood, Hair And Eyeballs
5. High Vis - Guided Tour
→ Eξώφυλλο χρονιάς: Thou
For context and details, here is a sentoni σε διπλανό νήμα.
21 Likes
2024
Όντας πεπεισμένος ότι κάποιους έχω ξεχάσει - τι 'χες γιάννο τι 'χα πάντα - πάμε να δώσουμε τα εύσημα σε όσους μας συντρόφευσαν και ετούτη τη σάπια χρονιά (ξουτ)
Back From The Dead
Linkin Park - From Zero
Marilyn Manson - One Assassination Under God - Chapter I
Better Lovers - Highly Irresponsible
The Sheffield Factor
Bring Me The Horizon - POST HUMAN: NeX GEn
While She Sleeps - SELF HELL
New Punks
High Vis - Guided Tour
Cosmic Joke - Cosmic Joke
SPRINTS - Letter to Self
Old Tricks
IDLES - TANGK
Fontaines D.C. - Romance
Brave New World
Poppy - Negative Spaces
Chat Pile - Cool World
Blood Incantation - Absolute Elsewhere
Πάμε 5άδα…
5. Touche Amore - Spiral In A Straight Line
I remain static while time circles around me
4. The Chisel - What A Fucking Nightmare
Living through chaos, this ain’t no dream
3. Alkaline Trio - Blood,Hair,And Eyeballs
The only promise I keep is the one I made to leave
2. LEX - G.T.K.
κι όμως, δεν τα καταφέραμε κι άσχημα, παίζουμε σε γήπεδο, δεν ξέρουμε ούτε ένα άθλημα
ΑΟΤΥ
1. Knocked Loose - You Won’t Go Before You’re Supposed To
Thirst for the silence I cannot attain
Εξώφυλλο της χρονιάς
29 Likes
2024
Φτάσαμε αισίως στο τέλος μιας χρονιάς που για προσωπικούς λόγους θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη. Σε ότι αφορά την μουσική δεν μπορώ παρά να πω ότι ήταν μια πολύ δυνατή χρονιά. Παρακάτω είναι τα νέα albums που άκουσα περισσότερο μέσα στο 2024, κάποια από αυτά είναι τελείως φρέσκα ή έστω φρέσκα στα αυτιά μου, ενώ είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και πολλά ακόμη που μέχρι στιγμής διαφεύγουν από το ραντάρ μου.
Special mentions!
CHELSEA WOLFE - SHE REACHES OUT TO SHE REACHES OUT TO SHE
…but she didn’t reach the splendor of the Abyss, not yet
ULCERATE - CUTTING THE THROAT OF GOD
…and almost reaching the grandeur of the previous album
JUDAS PRIEST - INVINCIBLE SHIELD
Όσο υπάρχετε ακόμη και βγάζετε τέτοιους δίσκους δεν μας πτοεί τίποτα!
JULIE CHRISTMAS - RIDICULOUS AND FULL OF BLOOD
To Ridiculous…είναι σχεδόν ότι επιθυμούσα να ακούσω από την Julie μετά την φοβερή συνεργασία της με τους Cult of Luna στο μνημειώδες Μariner. To Supernatural είναι στα δέκα αγαπημένα μου τραγούδια της χρονιάς. Τώρα πρέπει να βρω πως θα τα καταφέρω να είμαι την άνοιξη στο live.
AMYL AND THE SNIFFERS - CARTOON DARKNESS
Δεν υπάρχει η τύπισσα λέμε! Τι υπέροχο να είσαι ο εαυτός σου και να μην σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι. Η Αmy τα κατάφερε μια χαρά και τώρα ο κόσμος της ανήκει! A και ο δίσκος τα σπάει!
SUNBURST – MANIFESTO
Κοίτα να δεις τι μπαντάρες βγαίνουν στην Ελλάδα και εμείς πετάμε χαρταετό. Και ναι τα φωνητικά του τυπά είναι καρμπόν Roy Khan αλλά θα πω την αμαρτία μου το Manifesto μου άρεσε σαν δίσκος πολύ περισσότερο από την επιστροφή των Conception πριν μερικά χρόνια. Και είμαι και πολύ Conceptionάκιας, οπότε αυτό κάτι πρέπει να σημαίνει.
OPETH – THE LAST WILL AND TESTAMENT
Καθώς κυκλοφόρησε πρόσφατα δεν πρόλαβα να επεξεργαστώ όλο τον όγκο των πληροφοριών, αλλά απ’ ό,τι συγκράτησα στις 25 φορές που το άκουσα μάλλον είναι καλό για OPETH δηλαδή σχεδόν αριστούργημα για τους υπόλοιπους θνητούς.
the top 5
5) IOTUNN – KINSHIP
Από το πουθενά στο τελευταίο λεπτό εμφανίζονται αυτοί οι τύποι και κλέβουν μια θέση στην πεντάδα μου για το 2024 με αυτόν τον απίστευτο δίσκο. Το Κinship με ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, στη μαγική δεκαετία των 90s όπου τέτοιοι δίσκοι βγαίνανε κάθε βδομάδα από συγκροτήματα όπως Anathema, Katatonia, Amorphis, Sentenced κλπ. Όχι, οι IOTUNN δεν κοπιάρουν κανέναν από τους παραπάνω, απλά η έντονη και καθοριστική ύπαρξη της μελωδίας στην μουσική τους με οδήγησε σε αυτόν τον συνειρμό. Δεν γίνεται να μην μιλήσω για την ΦΩΝΗ που παραδίδει ρεσιτάλ ερμηνείας και ανεβάζει κατακόρυφα το συνολικό προϊόν. Από την αρχή μέχρι το τέλος έχουμε να κάνουμε με κομματάρες. Το Twilight όμως είναι αυτό που θα το ακούσω και δεύτερη σερί σειρά προτού πάω στο επόμενο. Και ένα μπράβο στο Rocking που αναδεικνύει τέτοια albums γιατί διαφορετικά θα κοιμόμασταν ακόμη το ύπνο του δικαίου.
4)NEW MODEL ARMY – UNBROKEN
‘’We are all stronger than they would lead us to believe”
Τα τελευταία πολλά χρόνια οι ΝΜΑ κυκλοφορούν ποιοτικότατες δουλειές με κομμάτια που μιλάνε απευθείας στην καρδιά μου. Στο Winter υπήρχε το Bοrn Feral, το From Here είχε το Where Ι am, τώρα με το Unbroken δεν σταματώ να ακούω το Cold Wind. Και φυσικά είναι και πολλά άλλα ακόμη, παραδείγματα δίνω απλά. Με την τρέλα, την σύγχυση και το χάος που επικρατεί παντού στις μέρες μας είναι παρήγορο ότι υπάρχουν καλλιτέχνες σαν τον Justin Sullivan, ικανοί μέσα από την ποίηση τους να ξεκαθαρίζουν το τοπίο. Στιχουργικά κορυφαίο, μουσικά έχει πολλά να πει, το Unbroken ( σε ποιους να αναφέρεται άραγε; ) είναι μια κυκλοφορία που αν σου αρέσουν έστω και λίγο οι ΝΜΑ είναι απλώς απαραίτητη.
3) KHIRKI – ΚΥΚΕΩΝΑΣ
Ένα από τα albums που μου έκανε παρέα στην καραντίνα ήταν και το Κτηνωδία. Γεμάτο ενέργεια, πάθος και αδρεναλίνη αποτέλεσε ένα από τα highlights εκείνης της περιόδου. Μετά από κάποιες αποτυχημένες απόπειρες να τους δω live, φέτος με αφορμή του νέου τους album τα κατάφερα εις διπλούν. Και ήταν όπως τους περίμενα καταιγιστικοί! To εν λόγω album συνεχίζει ακάθεκτο εκεί που σταμάτησε το προηγούμενο, ενώ γίνεται πιο αντιληπτό το σχετικό θεματικό στοιχείο σε στίχους, μουσική και artwork. To φλερτ με την μουσική παράδοση της χώρας μας, οι ελληνικοί στίχοι και οι μυθολογικές αναφορές είναι στοιχεία που νοστιμίζουν την ήδη απολαυστική συνταγή της τριάδας και δεν μπορώ να κρύψω την ανυπομονησία μου για την επόμενη δουλειά τους. Μέχρι τότε όμως οι μουσικές του Κυκεώνα θα επισκέπτονται συχνά πυκνά τα ηχεία μου.
2)FONTAINES DC – ROMANCE
Και εκεί που νόμιζα ότι δεν θα υπάρξει κάποια νεότερη μπάντα που θα με ταρακουνήσει όπως τόσες και τόσες άλλες που ανακάλυψα στην εφηβεία μου, το καταφέρνουν τελικά οι Fontaines με χαρακτηριστική ευκολία. Ομολογώ πως μπήκα από τους τελευταίους στον χορό, αλλά μόλις μπήκα του έδωσα και κατάλαβε! Στο Romance – όπως και στα προηγούμενα τους - άκουσα αγαπημένους ήχους και μουσικές προηγούμενων δεκαετιών περασμένους από το ιδιαίτερο καλούπι αυτών των απίστευτων Ιρλανδών που έχουν ένα απλό αλλά τόσο σημαντικό χάρισμα. Ξέρουν να γράφουν τραγούδια. Κλείσαμε ήδη για τις 27 του Ιούνη για να γιορτάσουμε με ένα από τα καλύτερα ροκ συγκροτήματα της εποχής.
1)THE CURE - SONGS OF A LOST WORLD
Mε αυτό το συγκρότημα δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Απ’ ότι φαίνεται όμως, η κυκλοφορία αυτή άρεσε σε πολλούς, οπότε γλυτώνω την όποια ντροπή να ψηφίζω ως καλύτερο της χρονιάς το album ενός συγκροτήματος που διανύει την πέμπτη του δεκαετία ζωής.
Τι είπατε; Ότι οι Cure είναι ζωντανοί θρύλοι οπότε το δικαιούνται; Ότι η φωνή του Robert παραμένει αναλλοίωτη σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που σκόρπιζε ευδαιμονία τραγουδώντας γλυκόπικρους ύμνους όπως τα Just Like Heaven και Pictures of You. Ότι οι στίχοι συνεχίζουν να προκαλούν ρίγη συγκίνησης αντανακλώντας πανανθρώπινες αλήθειες και ανησυχίες προερχόμενες μέσα από μια πραγματικά ευγενική και γενναιόδωρη ψυχή. Ότι ενώ ακούς την μουσική στα νέα κομμάτια και αναγνωρίζεις ότι ακούς Cure πριν καν μπει η φωνή, αυτή η μουσική σε παρασέρνει σε καινούρια πνευματικά και συναισθηματικά πεδία – και αυτό είναι μια ανακούφιση.
Και είναι ένα από εκείνα τα albums όπου το σύνολο αναδεικνύει τα επιμέρους κομμάτια. Και είναι ένα από εκείνα τα albums που ενώ μπορεί να σε πιάσει από το πρώτο άκουσμα γιγαντώνεται κυριολεκτικά στα επόμενα.
Τι μένει άλλο να πει κανείς για κάτι που μέσα σε ένα σύντομο χρονικά διάστημα έχει ειπωθεί και αναλυθεί καλύτερα από τόσους και τόσους. Χαίρομαι που υπάρχει μια νέα γενιά ακροατών που ανακαλύπτει το μεγάλο αυτό συγκρότημα. Χαίρομαι επίσης που ο Robert δείχνει να έχει βρει την αυτοπεποίθηση του βλέποντας την τόση αγάπη που εισπράττει η νέα δουλειά των Cure και απ’ ότι φαίνεται σύντομα θα έχουμε και συνέχεια. Ας χαρούμε λοιπόν για όσο μας (τους) απομένει ακόμη…
31 Likes
Εμείς τα “ανακοινώσαμε” αλλά για το τυπικό:
1. Tigran Hamasyan - The Bird Of A Thousand Voices
2. Blood Incantation - Absolute Elsewhere
3. Slift - Ilion
4. Ulcerate - Cutting The Throat Of God
5. The Cure - Songs Of A Lost World
Εξώφυλλο το προφανές:
24 Likes
2024
- Iotunn - Kinship
- Hail Spirit Noir - Fossil Gardens
- Writhen Hilt - Ancient Sword Cult
- Dödsrit - Nocturnal Will
- Judas Priest - Invincible Shield
Κενοτάφιον
- Mother of Millions - Magna Mater
- Doedsmaghird - Omniverse Consciousness
- Warlord - Free Spirit Soar
- Tigran Hamasyan - The Bird of a Thousand Voices
- Innerwish - Ash of Eternal Flame
- Hamferð - Men Guðs hond er sterk
- Bloody Valkyria - Kingdom in Fire
- Vendel - Out in the Fields
- Yoth Iria - Blazing Inferno
- Grendel’s Sÿster - Katabasis into the Abaton / Abstieg in die Traumkammer
Χωνευτήριον
- The Cure - Songs of a Lost World
- Yovel - The Great Silence
- Arysithian Blade - Iriath
- VOLA - Friend of a Phantom
- Kvadrat - The Horrible Dissonance of Oblivion
- Triumpher - Spirit Invictus
- Scald - Ancient Doom Metal
- Capilla Ardiente - Where Gods Live and Men Die
- Crypt Sermon - The Stygian Rose
- Achelous - Tower of High Sorcery
Cover Art
25 Likes
2024
Ας γραψω και εγω για τους αγαπημενους μου δισκους της χρονιας που πλησιαζει στο τελος της, φυσικα με τον παραγοντα χρονο να μην εχει ακομα παιξει τον ρολο του, αλλα και καποια κενα σε δισκους που θελω να ακουσω και δεν εχω προλαβει ακομα.
Εβαλα την 40αδα μου στο νημα με τις καλυτερες κυκλοφοριες 2024, χωρις σχολια για τους δισκους, σε αυτο το νημα θα επιχειρησω να πω και δυο λογια για οσους ειναι στην πρωτη δεκαδα, τηρωντας ευλαβικα το format 5+5 που ειχα σε ολη τη διαρκεια του let’s play ξεκινωντας απο τα 70s και μετα.
1. Blood incantation- Absolute elsewhere
Ισως ο δισκος που ακουσα περισσοτερες φορες απο οποιονδηποτε αλλο φετος. Απολυτως αψεγαδιαστος και στην death metal και στην prog rock (με τους τιτανες Eloy να ξεχωριζουν σαν επιρροη εδω) πλευρα του, αλλα και στις εναλλαγες μεταξυ των δυο να ειναι σεμιναριακες. Instant classic απο την πρωτη ακροαση, απο τους δισκους που τους ακους και λες “δεν μπορει να ειναι τοσο τελειοι σε καθε δευτερολεπτο τους”
2. Doedsmaghird- Omniverse Consciousness
Τι να γραψω για αυτο τωρα, δυσκολευομαι παντα να περιγραψω το τι ακουω σε δισκους της παρεας του Vikotnik. Χαραζοντας μια εναλλακτικη πορεια που θα μπορουσαν να εχουν παρει οι τιτανες Dodheimsgard απο το Satanic Art EP και μετα κανει μια τομη στο χωροχρονο και δινει εναν ακομα δισκο που μονο ιδιος θα μπορουσε να δωσει. Δισκος που ακομα και μετα απο απειρες ακροασεις με κανει να ανακαλυπτω πραγματα σε αυτον, και που ειμαι βεβαιος πως θα “γερασει” εξαιρετικα, οπως και ολοι οι δισκοι της μπανταρας που απολαυσαμε πριν 2 βδομαδες στο Temple αλλωστε.
3. Hail spirit noir- Fossil gardens
Μεγαλη εκπληξη φετος για την μαλλον αγαπημενη μου ελληνικη metal μπαντα, εκει που πιστευα πως, μετα το πολυ καλο κατα τ’ αλλα Eden in Reverse θα χανοντουσαν στο 70s prog rock και το synthwave, κανανε μια επιστροφη στον πιο σκληρο ηχο, και την κανανε αρχοντικοτατα, οχι δηλαδη γυρνωντας πισω στα (καταπληκτικα) Pneuma, Magoi και Mayhem in Blue, αλλα αλλαζοντας τον ηχο τους σε κατι πιο μεγαλειωδες και δαιδαλωδες, κρατωντας ταυτοχρονα ολα τα στοιχεια που με εκαναν να τους αγαπησω. Τεραστιος δισκος.
4. Mamaleek- Vida Blue
Αλλος ενας δισκος που δυσκολευομαι πολυ να περιγραψω. Ακραιο metal, sludge, jazz, blues, αντισυμβατικες συνθεσεις, τελετουργικα και ταυτοχρονα τοσο αμεσο και προσωπικο. One of a kind πραγματικα και η μπαντα και ο δισκος. Αν σας αρεσει το πειραματικο ακραιο metal ακουστε το ανεπιφυλακτα.
5. Khirki- Κυκεώνας
Ειχα παθει πλακα με την Κτηνωδια, ξαναεπαθα με αυτο. Εδω λοιπον η μπαντα εχει κρατησει την ορμη της και τις αψογες συνθεσεις, εχει προχωρησει καποια στοιχεια της μουσικης της και εχει βαλει νεα (οι Συμπληγαδες στην ολοτητα τους, το μπασιμο του Heart of the sea και τα τρελα που γινονται στα τελευταια 2.5 λεπτα του Hekate ειναι τα πρωτα παραδειγματα που μου ερχονται στο νου). Δισκαρος, και φυσικα περιμενω το επομενο βημα τους με ανυπομονησια.
6. Full of hell- Coagulated bliss
Εχω λιγο τουριστικη σχεση με το grind, με καποιες εξαιρεσεις, οπως τους λατρεμενους Pig Destroyer. Αυτος ο δισκος, οντας αρκετα πειραματικος και οχι 100% κλασικο δειγμα grindcore, αλλα κυριως λογω των εξαιρετικων συνθεσεων του, με τραβηξε σε αυτα τα μονοπατια πολλες φορες φετος, και ειναι οτι καλυτερο εχω ακουσει τα τελευταια χρονια στον ευρυτερο ηχο του μαζι με το προπερσινο Hiss των Wormrot. Αλλα ειπαμε, ειμαι λιγο τουριστας. Αν ειστε και εσεις τουριστες του grindcore, πιστευω θα σας αρεσει.
7. Scarcity- The promise of rain
Δεν ειναι πολλες οι φορες που μια μπαντα εχει να παρουσιασει μια καλλιτεχνικη δουλεια τοσο ριξικελευθη οσο αυτη, και μαλιστα που τα παντα βγαζουν απολυτο νοημα μετα απο λιγες ακροασεις. Μινιμαλισμος, ακροτητα, μικροτονικοτητες, πειραματισμος, ψοφαω για ολα αυτα, ειδικα οταν συνυπαρχουν με καλοδουλεμενες συνθεσεις σε μια τοσο ολοκληρωμενη προταση οσο το The promise of rain.
8. Crypt Sermon- The stygian rose
Epic doom απο το πανω ραφι, τοσο καλο που αν ειχε κυκλοφορησει πριν λιγες δεκαετιες εκτιμω πως θα ηταν στα κλασικα του ηχου. Εχει και κατι τζουρες Savatage για εμας τους αρρωστους, εχει και αρκετο μεγιστο King Diamond, αλλα το πιο σημαντικο, εχει συνθεσεις που δεν τις καταπινει η μεγαλοπρεπης υποβλητικοτητα τους, αλλα αναδεικνυονται μεσα απο αυτην, προσφεροντας 6 τραγουδια που ολα εχουν το δικο τους λογο υπαρξης. Modern classic.
9. Opeth- The last will and testament
Σαν αρρωστακιας των Opeth που σεβεται τον εαυτο του για 2 βδομαδες οταν κυκλοφορησε δεν ακουγα σχεδον τιποτα αλλο. Μετα τις απογοητευσεις των Pale Communion και Sorceress (οχι πως δεν εχουν και καλες στιγμες) και το φαρμακο για την αυπνια που ονομασε In Cauda Venenum (και τωρα που το γραφω μου ερχεται να χασμουρηθω), ο Μιχαλακης et co. ξαναγυρισε σε ενα δισκο που με εκανε να θελω να τον ακουω συνεχεια, να ανακαλυπτω πραγματα σε αυτον και να αισθανομαι (εν μερει) οπως οταν πεταγαν τα αριστουργηματα το ενα μετα το αλλο. Οχι, το The last will and testament δεν ειναι αριστουργημα, αλλα ειναι ενας παρα πολυ καλος δισκος που αντλει πολλα απο τα δυνατα στοιχεια των Σουηδων, που περιεχει αρκετες απο τις μιαρες ατμοσφαιρες της περιοδου Deliverance- Watershed κυριως, μεταλλαγμενες και δωσμενες με εναν απολυτα πολυπλοκο και στριφνο τροπο, που μετα απο αρκετες ακροασεις με κερδισε στο 100%. WB.
10. Oranssi Pazuzu- Muuntautuja
In Oranssi Pazuzu we trust. Καθε φορα που πατας το play σε εναν δισκο τους ενα βιομηχανικο και ψυχρο, μα ταυτοχρονα απολυτα εθιστικο και κινηματογραφικο συμπαν ξεδιπλωνεται μπροστα σου, ή μαλλον περισσοτερο μπαινεις εσυ μεσα του. Απο τις πιο ξεχωριστες μπαντες του ακραιου ηχου εκει εξω, ενας απο τους καλυτερους δισκους της.
Εξωφυλλο Doedsmaghird.
25 Likes
Με χαροποιεί πολύ που η δισκάρα των Iotunn εισπράττει γενικότερη εκτίμηση. Σκοπεύω να τους ψηφίσω κι εγώ και σε περίοπτη θέση 
3 Likes
Κ εγώ.
2 Likes
Η πεντάδα για το επίσημο του πράγματος!
1) Iotunn - Kinship
2) Dvne - Voidkind
3) Mother Of Millions - Magna Matter
4) Zeal And Ardor - Grief
5) Ihsahn - Ihsahn
Εξώφυλλο
Alcest - Les Chants De L’ Aurore
Όλα τα υπόλοιπα εδώ:
26 Likes
Είναι σπουδαίο πράγμα να έχεις βρει ρυθμό… επί 64 εβδομάδες συνεχόμενες (με ένα διάλειμμα μετά τις 54 πρώτες) έκανα διαλογή και κατάταξη στους δίσκους κάθε έτους – με “βαριά καρδιά” ενίοτε, αλλά άσχετο αυτό – και έγραφα το συνοδευτικό σεντόνι το οποίο και ανέβαζα μέχρι τα μέσα της εβδομάδας.
Έλα όμως που για το 2024 δυσκολεύτηκα πολύ! Θες ότι μετά από 9 μήνες έχω βγει εκτός ρυθμού, θες ότι είναι πολύ πρόσφατα όλα αυτά και δεν έχουν γίνει βίωμα, πάντως κατέληξα να τα γράψω επιγραμματικά με την βεβαιότητα ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν προλαβα να ακούσω (ούτε καν υπέπεσαν στην αντίληψη μου ενδεχομένως) και ότι στο μέλλον η λίστα με τα κορυφαία θα αναθεωρηθεί! Για πάμε λοιπόν, έστω κι έτσι:
1. Blood Incantation – Absolute Elsewhere
Το ακράιο metal που χρειαζόμαστε!
2. Crypt Sermon – The Stygian Rose
Το epic doom metal που τόσο επιθυμούμε!
3. Iotunn – Kinship
Το (μελωδικό) metal που έχουμε ανάγκη!
4. Opeth – The Last Will and Testament
Οι Opeth που θέλουμε!
5. Doedsmaghird- Omniverse Consciousness
(Άλλος) Ένας Vicotnik που γουστάρουμε!
Κατά τα λοιπά, απόλαυσα τα LPs του Dickinson, των Judas Priest, των Scald, όπως φυσικά και το EP των Writhen Hilt ενώ και η εγχώρια παραγωγή ήταν για άλλη μια χρονιά πλουσιότατη με τους Mother of Millions, τους Triumpher, τους Hail Spirit Noir και όχι μόνο, να εντυπωσιάζουν!
Ευτυχές το νέο έτος, με υγεία για όλο τον κόσμο!
29 Likes
η πενταδα μου
Judas Priest - Invincible Shield
Savage Oath- Divine Battle
Khirki - Κυκεωνας
Grand Magus- Sunraven
Crypt Sermon - The Stygian Rose
26 Likes
- Dödsrit - Nocturnal Will
- Blood Incantation - Absolute Elsewhere
- Judas Priest - Invincible Shield
- Firewind - Stand United
- Midnight - Hellish Expectations
26 Likes
2024
5)Judas Priest – Invincible Shield
4) Linkin Park – From Zero
3)Khirki - Κυκεωνας
2) The Cure – Songs of A Lost World
1)Knocked Loose – You Won’t Go before you’re supposed to
Εκτος στο νημα:
Opeth – The Last Will and Testament
Palaye Royale – Death or Glory
Cover Of The Year:
Και τα 2 τραγουδια που μαλλον ελιωσα περισσοτερο φετος:
25 Likes
