Ίσως το σημαντικότερο.
ASAP και οι ψήφοι μου.
edit: Ζω για το πως θα αρχίσει το “decline” από το '77 για αρκετούς, και πώς στα '80ς θα ξεχαστεί το αδιανόητο rock πάσης φύσεως που κυκλοφόρησε για χάρη του μέταλ 
6 Likes
Αυτά έχει η άμεση δημοκρατία κυρία μου, 1 κιλό η ψήφος του πλεμπαιου, 1 κιλό και η ψήφος του συγκλητικου, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΔΗΛΑΔΗΣ;; 
4 Likes
1 Like
Xαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ! Ναι μωρέ… Γενικά κουβέντα (και λίγο φλεημινγκ) να κάνουμε να γουστάρουμε, όλα τα άλλα είναι σχετικά και εσείς άσχετοι ;p.
εδιτ
σορρυ για το νταμπλ, βερυ ματς καταλάθος
2 Likes
6 Likes
Καλώς ή κακώς η δική μου μουσική γράφτηκε κατά πολύ μικρό ποσοστό στα 70ς οπότε κανονικά για το '71 θα έπρεπε να βάλω μόνο τρεις δίσκους, αλλά επείδη θέλω να τσιρίξει λίγο η @Sh_Wo_f θα βάλω και τους πέντε που έχω ακούσει (σοβαρά).
1. LED ZEPPELIN “IV”
Η (δική μου) απόλυτη κορυφή τους, ένας από τους πιο spiritual δίσκους ever και γενικά μην τα ξαναλέμε.
Ή, μάλλον όχι, να τα ξαναπούμε.
Λολ για τη σύνδεση με μέταλ και μεταλλάδες
2. BLACK SABBATH “Master Of Reality”
Εννοείται ότι αγαπώ και τα 2 πρώτα, αλλά από εδώ και πέρα ξεκινάει η χρυσή περίοδος τουλάχιστον ως το “Bloody Sabbath” (εγώ θα έβαζα και “Sabotage”).
3. URIAH HEEP “Salisbury”
Από όλες τις φωνές των κλάσικ 70ς, η ζεστασιά του Byron είναι ίσως η αγαπημένη μου.
4. PINK FLOYD “Meddle”
Έχω την ίδια ένσταση σχετικά με τα “μεσαία” κομμάτια (αντίθετα στο “Atom Heart…” η δεύτερη πλευρά μου αρέσει πάρα πολύ) αλλά σκέφτομαι ότι ακόμα και ΕΡ με τα “One of These Days” και “Echoes” να ήταν θα αρκούσε για να είναι κλασικό.
Καλές τσιρίδες 
5. WHO, THE “Who’s Next”
Δεν μπορώ να πω ότι έχω το ίδιο δέσιμο με τα υπόλοιπα τέσσερα αλλά και πάλι είναι από τους πιο επικά feelgood δίσκους στ’ αυτιά μου.
PS. @anhydriis Η google form για το '71 έχει βγει;
10 Likes
Έχασα την ψηφοφορία του '70 γιατί φοβόμουν μην ξεχάσω κάτι από την πεντάδα μου και τώρα βιάστηκα για το '71 και ξέχασα ένα από τα Top10 αγαπημένα μου άλμπουμ όλων των εποχών.
Άμα είναι μλκας ο άνθρωπος.
Δισκάρα πάντως αν δεν έχετε τσεκάρει.
Καθαρό 10αρι.
5 Likes
Harvest is the fourth studio album by Canadian-American musician Neil Young, released on February 1, 1972, by Reprise Records, catalogue number MS 2032.
2 Likes
Νομίζω μπορείς να το αλλάξεις με κάποιο, έγινε και την προηγούμενη φορά.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Όσο για τους ζεππελιν, για μένα είναι η αρχή των πάντων, δεν έχω να πω κάτι. Είναι από τις προφανείς (και δίκαιες) επιλογές και εντωμεταξύ τυχαίνει να αρέσουν πολύ σε μεταλλάδες. (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. 
)
μην χαθείς στα '80ς εσύ
2 Likes
Ωχου μη μου κανεις τετοια τωρα. 
Ισως πρεπει να σταματησω να βασιζομαι στη μνημη.
Edit το βραδυ.
1 Like
Ναι, στο post που έχει τ’ αποτελέσματα του '70.
2 Likes
εννοείς τότε που θα βάζετε παπάδες κι εγώ θα ψηφίζω ΜΟΝΟΜΕΙΝΤΕΝ?
3 Likes
Απόλυτο δίκιο, από τα καλύτερα ποστ που έχω διαβάσει εδώ μέσα. Με έκανε κάπως να συμπαθήσω το δίσκο ενός από τα πιο βαρετά κοινής αποδοχής γκρουπ της ιστορίας.
1 Like
Τι κάνετε ωρέ 50 νέα ποστ σε 4 ώρες.
Θέλετε να συμφωνήσουμε να τα γράφουμε όλοι στην φόρμα ως
Artist - Album
και τις ψήφους στο calendar του quintom
Artist - Song
για να διευκολύνουμε και τα παιδιά που κάνουν την καταμετρηση να μην τους βγαίνουν δίπλα και τριπλα
3 Likes
η δικια μου πενταδα
Led Zeppelin [IV]
Black Sabbath - Master of Reality
The Who - Who’s Next
Pink Floyd - Meddle
Jethro Tull - Aqualang
εμειναν απεξω (6-10)
Uriah Heep - Look At Yourself
Alice Cooper - Killer
Flower Travellin’ Band - Satori
Deep Purple - Fireball
Ten Years After - A space in Time
11 Likes
Δεν έχω ακούσει καν όλα τα albums των Zeppelin (και φαντάσου δεν έβαλα το “IV” στη λίστα μου), αλλά όποτε τους ακούω σχηματίζω την ακριβώς αντίθετη άποψη 'σένα: βρίσκω φοβερά ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ όλα τα στοιχεία που σχηματίζουν τη μουσική τους! Είναι λες και την ίδια στιγμή προσπαθώ να μελετήσω ξεχωριστά τα drums του Bonham, τις μπασογραμμές του Jones, τα licks του Page, την ΗΧΑΡΑ συνολικά που είχανε, τις δομές των τραγουδιών τους κλπ. Μιλάμε για συγκρότημα των οποίων τα τραγούδια κρύβουν τεράστιες λεπτομέρειες, ρε φίλε, πέρα δηλαδή από το απλό γεγονός αν ένα τραγούδι είναι ωραίο ή όχι.
5 Likes
Καλά, γούστα είναι αυτά.
Κι εγώ βρίσκω φανταστικά σχεδόν όλα τα στοιχεία που συνθέτουν τον ήχο των Zeppelin, σοκάρομαι από το πόσο καλοί παίχτες ήταν και τι ενορχηστρωτικές ικανότητες είχαν, εκτιμώ πάρα πολύ τα 3/4 των μελών τους, αλλά, σε γενικές γραμμές, δεν μπορώ να τους ακούσω.
1 Like
Το ντερμπυ με τους Who σε αυτον τον τομεα ειναι απο τα πιο αμφιρροπα ολων των εποχων.
Η δικη μου πενταδα ειναι σχεδον ετοιμη και προβλεπε. Δε χωρανε εκπληξεις οταν υπαρχουν δισκοι που με εχουν διαμορφωσει ως ακροατη.
9 Likes
Καλά εγώ είναι #team_Who όσο δεν πάει σε αυτόν τον τομέα. Κάθε γμμνη φορά με αφήνουν με το στόμα ανοιχτό τεχνικά ενώ, παράλληλα, μιλάμε για τον ορισμό του rock n roll σε όλα τα επίπεδα.
2 Likes