Χαχα θα υπερθεματισω το φυτιλιασμα του νηματος, και του φορουμ ολοκληρου μη σου πω 
Το λιγοτερο καλο στο τρελο σερι απο NOTB μεχρι 7th son.
Βαρετο σιγουρα οχι, αλλα και για εμενα υστερει σε σχεση με τα αλλα.
(ερχεται θυελλα αντιδρασεων ξερω πως ειναι αλμπουμ που πολυς κοσμος το λατρευει)
Το “Nevermind” είναι μέτριος δίσκος.
Συμφωνώ, είχαν και την αντίληψη να στο πουν χωρίς καν να χρειαστεί να τον ακούσεις
30+ χρόνια μετά αυτό θα έπρεπε να αποτελεί αξίωμα.
Οι Iced Earth δεν κάνουν ούτε για να φτιάξουν καφέ στην συντριπτική πλειονότητα των us heavy/power συγκροτημάτων.
Καλησπέρα.
edit. Preview 1982: το Number of the Beast δεν μπαίνει πεντάδα ούτε για πλάκα με τόσα fillers
Case Study:
Δύο δίσκοι των 40 λεπτών/8 κομματιών
Δίσκος Α: 4 κομματάρες του 10/10, life-changers, από αυτά που γκαρίζεις στα λάηβ και αφήνεις εκεί τα σωθικά σου & 4 κομμάτια μιεχ, φιλεράκια του 5/10
Δίσκος Β: Σταθερή ροή οκτώ δυνατών κομματιών, κανένα all-time classic, όλα του 8/10
Δίσκος Α ? Δίσκος Β (όπου ? → > / < / =)
Ντισκάς.
Δίσκος Α < Δίσκος Β. Θέλω να ακούσω κάτι συμπαγές, ποιοτικό, με καλή ροή που να με ευχαριστεί από την αρχή ως το τέλος. Εφόσον βλέπουμε τον δίσκο σαν ολότητα, τότε τον “εξετάζουμε” συνολικά.
Ίσως φταίει πως δεν μου έρχεται κανένα παράδειγμα του Δίσκου Α. Δεν μπορώ να σκεφτώ δίσκο με τόσο έντονη ανισότητα.
Θες να βοηθήσω; Έχω καμιά 20ρια πρόχειρους από τα '80ς.
Θα μιλήσουμε σοβαρά ή θα το ξεμπουρδελέψουμε και αυτό; Να ξέρω για τι είδους συζήτηση να είμαι έτοιμος 
Πάντα σοβαρά μιλάω, αλλά προτιμώ να καταθέσω λίστα κάποια στιγμή για το 1980, οπότε από κοντά.
Θα τα πούμε και για το nevermind όταν έρθει η ώρα προς το παρόν προβλέπεται σκληρή μάχη maiden Vs Metallica κ Metallica Vs Megadeath εκτός αν τα γράφεις όλα και είσαι fuckin slayeeeeeer
Αυτές είναι όντως δυνατές ερωτήσεις.
Δίσκος Α >>>>> Δίσκος Β
Ακόμα κι αν βάλεις 2/8 κομματαρες στον Β.
Αν το ένα τραγούδι είναι το Hallowed, και 7 κλανιές να είχε πάλι θα έμπαινε
Μπορώ να σου γράψω ενα cd άμα θες που θα το έχω προσθέσει στο st. anger, να το βγάλεις δίσκο της χρονιάς
Δε χρειάζεται το st Anger το Hallowed γι’αυτόν τον τίτλο
Η οντότητα του Nevermind ως προϊόν της εποχής του ξεπερνάει τρομαχτικά τις αισθητικές απόψεις μας επί του θέματος. Κοινώς, μικρή σημασία έχει αν το βρίσκει κανείς καλό ή όχι.
Μιλάμε για έναν από τους 4-5 πιο σημαντικούς rock δίσκους όλων των εποχών. Το αν σας αρέσει δεν έχει καμία απολύτως σημασία και δεν αφορά πλέον κανέναν.
Θα τα πούμε στον καιρό τους βέβαια.
Ένα ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί, ανεξάρτητο ή έστω αυτόνομο από το ζήτημα της ποιότητας του δίσκου (που έτσι κι αλλιώς ο καθένας την προσλαμβάνει και τη φιλτράρει ανάλογα με τα γούστα του, εγώ π.χ. που γενικά δεν πολυγουστάρω grunge/alternative δεν ακούω ούτε Nirvana και εννοείται ότι δε νιώθω και καμία τύψη γι’ αυτό), είναι - σε κάπως πιο αντικειμενικό επίπεδο - αν οι Nirvana αξίζουν όλη αυτή την αναγνώριση που έχουν εισπράξει για το Nevermind και γενικότερα, ως πρωτοπόροι και πάει λέγοντας, με δεδομένο ότι είχαν προηγηθεί αυτών π.χ. οι Melvins και οι Pixies.
Και δεν είναι ρητορικό, όντως θα με ενδιέφερε κάποιος να το αναλύσει, καθότι όπως είπα ήδη δεν είναι αυτά τα δικά μου χωράφια.
To “we won” που φώναξε όλη η ανεξάρτητη σκηνή όταν οι Nirvana μπήκαν στο #1 του Billboard απαντά στην ερώτηση σου.
Το ότι ήταν το τελικά αποτέλεσμα μιας δεκαετούς διαδικασίας είναι μια άλλη κουβέντα.
Το θέμα είναι πως ελάχιστοι (δεν ξέρω πραγματικά αν είναι πάνω από 5) δίσκοι μπορούν να καυχηθούν πως είχαν τόσο τεράστια απήχηση στη μαζική κουλτούρα όσο το Nevermind.
Μπορούν να το αναλύσουν οι πιο ειδικοί επί του grunge αλλά θεωρώ πως, ναι, το άξιζαν.
Από εκεί κι έπειτα, πάντα παίζει ρόλο αν θα σε ευνοήσει και η γαμημενη η τυχαιότητα.
@antonis86antoniadis και θα είχαν και πολύ μικρότερη απήχηση εάν δεν υπήρχε το Nevermind. Δεν νομίζω πως παρουσιάστηκαν σαν πρωτοπόροι οι Nirvana. @GRACCHUS_BABEUF το Nevermind είναι ένας δίσκος σύγχρονος (στην εποχή του) που τον χαρακτηρίζει η αμεσότητα. Ταυτίστηκε με αυτόν αυτό που κάποιοι ονομάζουν “δυναμικό κοινό” ενώ προήλθε από ένα συγκρότημα αουτσάιντερ. Η αυτοκαταστροφική προσωπικότητα του κερτ ενδυνάμωσε τον μύθο, δυστυχώς.
και αυτό…