Μπορώ να σου γράψω ενα cd άμα θες που θα το έχω προσθέσει στο st. anger, να το βγάλεις δίσκο της χρονιάς
3 Likes
Δε χρειάζεται το st Anger το Hallowed γι’αυτόν τον τίτλο
2 Likes
Η οντότητα του Nevermind ως προϊόν της εποχής του ξεπερνάει τρομαχτικά τις αισθητικές απόψεις μας επί του θέματος. Κοινώς, μικρή σημασία έχει αν το βρίσκει κανείς καλό ή όχι.
Μιλάμε για έναν από τους 4-5 πιο σημαντικούς rock δίσκους όλων των εποχών. Το αν σας αρέσει δεν έχει καμία απολύτως σημασία και δεν αφορά πλέον κανέναν.
Θα τα πούμε στον καιρό τους βέβαια.
6 Likes
Ένα ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί, ανεξάρτητο ή έστω αυτόνομο από το ζήτημα της ποιότητας του δίσκου (που έτσι κι αλλιώς ο καθένας την προσλαμβάνει και τη φιλτράρει ανάλογα με τα γούστα του, εγώ π.χ. που γενικά δεν πολυγουστάρω grunge/alternative δεν ακούω ούτε Nirvana και εννοείται ότι δε νιώθω και καμία τύψη γι’ αυτό), είναι - σε κάπως πιο αντικειμενικό επίπεδο - αν οι Nirvana αξίζουν όλη αυτή την αναγνώριση που έχουν εισπράξει για το Nevermind και γενικότερα, ως πρωτοπόροι και πάει λέγοντας, με δεδομένο ότι είχαν προηγηθεί αυτών π.χ. οι Melvins και οι Pixies.
Και δεν είναι ρητορικό, όντως θα με ενδιέφερε κάποιος να το αναλύσει, καθότι όπως είπα ήδη δεν είναι αυτά τα δικά μου χωράφια.
1 Like
To “we won” που φώναξε όλη η ανεξάρτητη σκηνή όταν οι Nirvana μπήκαν στο #1 του Billboard απαντά στην ερώτηση σου.
Το ότι ήταν το τελικά αποτέλεσμα μιας δεκαετούς διαδικασίας είναι μια άλλη κουβέντα.
Το θέμα είναι πως ελάχιστοι (δεν ξέρω πραγματικά αν είναι πάνω από 5) δίσκοι μπορούν να καυχηθούν πως είχαν τόσο τεράστια απήχηση στη μαζική κουλτούρα όσο το Nevermind.
7 Likes
Μπορούν να το αναλύσουν οι πιο ειδικοί επί του grunge αλλά θεωρώ πως, ναι, το άξιζαν.
Από εκεί κι έπειτα, πάντα παίζει ρόλο αν θα σε ευνοήσει και η γαμημενη η τυχαιότητα.
4 Likes
@antonis86antoniadis και θα είχαν και πολύ μικρότερη απήχηση εάν δεν υπήρχε το Nevermind. Δεν νομίζω πως παρουσιάστηκαν σαν πρωτοπόροι οι Nirvana. @GRACCHUS_BABEUF το Nevermind είναι ένας δίσκος σύγχρονος (στην εποχή του) που τον χαρακτηρίζει η αμεσότητα. Ταυτίστηκε με αυτόν αυτό που κάποιοι ονομάζουν “δυναμικό κοινό” ενώ προήλθε από ένα συγκρότημα αουτσάιντερ. Η αυτοκαταστροφική προσωπικότητα του κερτ ενδυνάμωσε τον μύθο, δυστυχώς.
και αυτό…
4 Likes
Μόνο εμένα μου φαίνεται περίεργη αυτή η φράση? Δηλαδή να καθορίζει το underground και την ανεξάρτητη σκηνή το αν θα γίνει αποδεκτή από το mainstream? Δεν είναι λίγο αντιφατικά?
Δεν ξεπερνάει τίποτα γιατί δεν είναι συγκρίσιμες δηλώσεις.
Η σημασία του όποιου δίσκου (τέχνης γενικότερα) ως προϊόν (αλλά και διαμορφωτή ενδεχομένως) των κοινωνικών συνθηκών έχει να κάνει με την ακαδημαϊκή/επιστημονική προσέγγισή του.
Το αισθητικό αποτύπωμα που αφήνει στο εκάστοτε άτομο έχει να κάνει με την εμπειρική/μεταφυσική προσέγγιση που συμβαίνει αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της πρόσληψης του έργου.
Με άλλα λόγια τό ότι το Χ νεβερμάηντ είναι τρομερά σημαντικό έργο τέχνης δεν αναιρεί το ότι εγώ το βρίσκω βαρετό και το ότι εγώ βαριέμαι το νεβερμάηντ δεν αφαιρεί οτιδήποτε από τη σημαντικότητά του.
Από κει και πέρα για το αν η γνώμη κάποιου χρήστη ενός φόρουμ αφορά τους υπόλοιπους χρήστες, μάλλον η απάντηση είναι ότι τίποτα δεν αφορά κανέναν (και αυτό δεν καθορίζεται από κάποιο επίπεδο σημαντικότητας του υπό εξέταση αντικειμένου), απλά εδώ περνάμε την ώρα μας.
1 Like
Καθόλου αντιφατικά.
Δεν ζήτησε κανένας ποτέ από την underground σκηνή των ΗΠΑ των 80ιζ να παίζει σε μικρά κλαμπ των 100 ατόμων και να μην υπάρχει ένα ράδιο που να παίζει τα τραγούδια τους τη στιγμή που όλοι οι καλλιτέχνες που μισούσαν και κορόιδευαν ήταν οι μεγαλύτεροι pop ή rock stars του πλανήτη.
Το “Nevermind” άλλαξε για τα καλά τα δεδομένα και τους (μας) έδωσε την ευκαιρία να υπάρξει μια χρυσή τομή μεταξύ εναλλακτικού ροκ και mainstream.
Παίδες:
Τα ξέρω όλα αυτά που λέτε, αυτό που ρωτάω είναι αν πιστεύουμε ότι υπάρχει η πιθανότητα ο ιστορικός μουσικής του μέλλοντος να γράψει “εντάξει, πολλά είπαμε για τους Nirvana, ας πούμε και για άλλους που έκαναν αυτό που έκαναν οι Nirvana αλλά αρκετά χρόνια πριν, για να επαναξιολογήσουμε τη σημαντικότητα των μεγεθών”.
1 Like
Τα έχουν πει πάρα πάρα πολλοί.
Το Νevermind παραμένει ο θρίαμβος που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής όπου το punk/ alt κινούνταν στο περιθώριο. Τι να συζητάμε από εκεί και πέρα; Αν ήταν γαμάτη μπάντα η Nirvana; Δεν υπήρχε πιο γαμάτη μπάντα στην εποχή τους. Και σε αυτό συμφωνούν και οι Pixies και οι Melvins και οι Sonic Youth και όλοι…
1 Like
Α, δεν είναι καν συζητήσιμο ε;
Μάλιστα. Κατάλαβα, και εφόσον κατάλαβα, σταματάω 
Δεν είναι συζητήσιμο στο βαθμό που δε το αμφισβήτησε ποτέ κανείς. Όχι επειδή το λέω εγώ. Επειδή έτσι είναι.
Εκτός αν εννοείς αποκλειστικά και μόνο στο συγκεκριμένο genre, έχω μια μικρή υποψία πως το One είχε αυτό το effect προτού το Nevermind (πχ και με τις ιστορίες ότι κάθονταν τα παιδιά να τους δουν στα Grammies), ενώ και το Black νομίζω απλά δεν έχει σύγκριση το αντίκτυπο που είχε σε σχέση με το Nevermind.
Ξανά δεν ξέρω αν εννοείς στο συγκεκριμένο genre, αλλά το 88-93 οι Metallica και οι GNR ήταν στα ντουζένια τους ε…
1 Like
Θα απαντήσω ψύχραιμα.
Ποιος τους γαμάει τους GnR;
θα απαντησω κι εγω ψυχραιμα, γιατι επανω λες για αντικειμενικα πραγματα, αντιλαμβανεσαι ποσο βαθια αποτυπωμενη μπαντα ειναι στην ευρυτερη ποπ/ροκ κουλτουρα οι GnR Και ποσοι ανθρωποι στον πλανητη επιασαν κιθαρα εξ’αιτιας τους ε? και δεν ειμαι καν οπαδος, Axl δηλαδη ξερναω κιολας, απλα μην εχεις δυο μετρα και ενα σταθμο 
1991 μονο Symbol of Salvation.
7 Likes
Ε είπα κι εγώ όπως όλοι οι υπόλοιποι να μιλήσω σαν ένας τυπάς σε ένα φόρουμ που η γνώμη του έχει μηδαμινή σημασία και να πει την αποψούλα του. Πειράζει;
Χοπεταρας
1 Like