Αυτό πάντως πιστεύει ακράδαντα η δικιά μου για όλους σας (μας), ιδίως όταν της έδειξα τα γραφικά και τα στατιστικά που βγάζει ο anhydriis και της εξήγησα ότι κανείς δεν τον πληρώνει γι’ αυτό.
10 Likes
Πότε θα σταματήσει επιτέλους να θεωρείται κριτήριο επιτυχίας και ολοκλήρωσης η χρηματική αμοιβή, νισάφι!
7 Likes
Παρακαλώ πολύ. Προς αποκατάστασιν της αλήθειας -
Δεν ηταν σωβρακακι, ηταν μαγιουδακι.
Με το μαγιο και το λαδακι στο χιονι, ο Αρχηγος διαχεεται και δίδεται απλόχερα (τολμώ να πω) σε μια αυτο-αποδομητικη largesse [μην σου πω και finesse] με εναν ντανταϊστικο τροπο που θα εκανε περηφανο τον Tristan Tzara.
Εμπαίζει, μέσω του deconstruct του ιματζ του, αυτό που ο Ζιλ Λιποβετσκί στηλίτευε στην “Εποχή του Κενού”. Την εποχή που ο Φουκουγιάμα διακήρυξε το τέλος της Ιστορίας, ο Αρχηγός διακηρύττει το τέλος του conformity που μας απέτρεπε από το να ξαμολιόμαστε στα χιόνια μόνο με μαγιουδάκι.
Δεν θέλω να φανώ υπερβολικός, αλλά ίσως ήταν και η έμπνευση που γέννησε το snow-outdoors-BDSM.
2 Likes
Αυτό νομίζω μας εκφράζει όλους.
Παιδιά ωραία τα είπατε και μπράβο σας, δεν έβγαλαν όλα νόημα βέβαια αλλά καλή καρδιά, εγώ ωστόσο έχω ένα έργο να φέρω εις πέρας, οπότε ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
1983
-
Iron Maiden – Piece of Mind
-
Def Leppard – Pyromania
-
Mötley Crüe – Shout at the Devil
-
Manowar – Into Glory Ride
-
Dio – Holy Diver
Το Piece of Mind είναι ο πιο grower δίσκος των Maiden στην προσωπική μου σχέση με την μπάντα. Παλιότερα του έδινα λιγότερη σημασία, βάζοντας στην κορυφή την τριάδα του 84 – 88, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει σκαρφαλώσει στην πρώτη θέση. Καταρχάς, καλύτερη εναρκτήρια τριπλέτα έβερ; Καλύτερα εναρκτήρια ντραμς; Καλύτερος τρόπος να συστηθεί ο ντράμερ σου στο σύμπαν; Κλείσιμο με To Tame a Land;; Μαγεία;;;; Δηλαδή όντως, μου φαίνεται μαγικός δίσκος. Απίστευτη ατμόσφαιρα, με έντονο το επικό στοιχείο πια, με όλα τα ηρωϊκά του άσματα και βασικά με Revelations και To Tame a Land (ναι ναι το ξανάπα)…
Το Pyromania τώρα είναι Ο δίσκος για τον οποίο έχω βρει την κατηγορία «δίσκοι στο απόλυτο μεταίχμιο της ηχητικής μεταστροφής μίας μπάντας», στην οποία μέχρι στιγμής συμμετέχει αυτό και το Slide It In. O ήχος δεν είναι πια ωμός και τόσο αυθόρμητος, το song writing είναι catchy και hooky και τα τραγούδια φτιαγμένα να είναι χιτς, αλλά τα στοιχεία των προηγούμενων δίσκων είναι σε έναν βαθμό ακόμα εδώ και, κυρίως, υπάρχει ακόμα αυτή η αίσθηση της λαιβ ροκ εν ρολλ μπάντας. Μια τέλεια, για μένα, συνένωση των δύο περιόδων των λεππς, που κρατάει κάτι από τα «παλιά» και κοιτάει στα ίσια την αισθητική και τον ήχο που, εν τέλει, τους καθιέρωσε. Τον δίσκο τον αγαπώ όλον από την αρχή ως το τέλος, περιττό να πω, και η τριπλέτα μου εδώ είναι τα Foolin’ – Rock of Ages – Comin’ Under Fire (έρωτας). Ή και τα Photograph (φουλ κολληματικό) – Stagefright – Too Late for Love.
Shout at the Devil ή «άλμπουμ δυναμίτης απόψε στο κορμί της ;p». Τα έχετε πει όλα περί αλητείας – επικινδυνότητας – εμπορικότητας κλπ κλπ, ας προσθέσω οριακά χωρίς νόημα ότι είναι ένας καταιγιστικός δίσκος που στάζει από καύλα. Κομμάτια όπως το Looks That Kill δεν έχουν ξαναϋπάρξει/ δεν θα ξαναϋπάρξουν. Ευτυχώς ελπίζω ούτε και ανάλογα βίντεο ;p. Shout at the Devil, Bastard, Red Hot, Ten Seconds to Love, τέντα όλα. Και, βέβαια, Too Young to Fall in Love, πω πω πω. On a more personal note, ο δίσκος (και γενικά η μπάντα) είναι διαχρονικά η συντροφιά μου όποτε θέλω να βγω (να βγω όμως, από τις καλές τις φορές) και έχω τρομερά καλή ή καθόλου διάθεση.
Για το Into Glory Ride, για να μην ξεφύγουν τα πράγματα, θα πω μόνο πως αν παιζόταν κάπου κάποτε σε κάποια άκρη του πλανήτη ολόκληρο, έχω δηλώσει πως θα πήγαινα με κάθε τρόπο να το ακούσω. Φλέρταρα με το να μην το βάλω, αλλά το riff του Gloves of Metal ήταν αρκετό να με επαναφέρει στην τάξη την δύσκολη εκείνη ώρα (θα ήταν 12 παρά κάποιας Κυριακής σίγουρα. ;p). Btw, μιας και είπα για το gloves, ας αφήσω μια ακόμα δυνατή υποψηφιότητα για καλυτεροχειρότερα βίντεο έβερ.
Για τον Τεράστιο RJD και το απίστευτο σερί δίσκων που έχει κάνει σε τρεις μπάντες απανωτά, όλο και κάπου θα έχει τύχει να το σκούξω (sic) και δεν θα μπορούσα να μην τιμήσω την δήλωση με το αριστούργημα της Dio era του – το Holy Diver ντε. All star cast εδώ και τα πράγματα είναι σοβαρά. Τα παιξίματα και οι συνθέσεις, είναι αυτό ακριβώς βασικά, σοβαρά. Το καλύτερό του με Dio, σαφώς, το αγαπημένο μου επίσης. Κομματάρες και στο Last in Line, ναι, δεν λέω, αλλά γενικά εδώ είμαστε.
Summary
Οι θέσεις 4 και 5 θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει και μεταξύ τους btw, αλλά μικρή σημασία έχει αυτό. Περισσότερο με καίει το ότι θα ήθελα δύο ακόμα θεσούλες, να τις δώσω όλο περηφάνεια στο Balls to the Wall και το Guardians of the Flame (νετι!). Πεθαίνω και για τα δύο, Balls πάρτυ ατελείωτο -κι ας έχω καταλήξει στο Metal Heart με τα χρόνια- με κάτι Losing More Than You’ve Ever Had, Love Child και Guardian of the Night που αρρωσταίνω και το Guardians, ε, οκ, το είχα πάρει σε τρυφερή ηλικία και το έχω κυριολεκτικά λιώσει. Και το απολαμβάνω εξίσου ακόμα.
Παρακάτω, χαμός. Από SRV και Police (δι σκά ρα) σε Tokyo Blade (καλησπέρα) και Anvil (και καλή βραδιά). Χωρίς σειρά επίσης και πρόχειρα, Marillion – Script for a Jester’s Tear (κλάμα), Journey - Frontiers (οκ, το έχει η χρονιά το θέμα με τα βιντεο), ντεμπουτάρα R.E.M, Metallica βεβαίως, Mercyful Fate – Melissa (μανούλα), το EP των Queensrÿche (δεν σημειώνω eps γενικά, αλλά αυτή είναι ειδική κατηγορία), εμφάνιση του φαινομένου που λέγεται Savatage, Manilla Road – Crystal Logic, Ozzy Osbourne – Bark at the Moon, Satan – Court in the Act, Ashbury – Endless Skies και πόσα άλλα.
Επίσης, υπάρχει και ΑΥΤΗ Η ΔΙΣΚΑΡΑ
Bacamarte - Depois Do Fim (1983) Full Album HQ - YouTube
Κι επειδή μπορώ να το ξεχειλώσω κι άλλο, πετάω και 2 (3, 100…) κομμάτια ακόμα
Ψήφος εξωφύλλου
Και χιτ της χρονιάς
19 Likes
Άντε, σκασίλα σου για όλους μας εδώ μέσα (θα σου συνδυάσω Γιανναρά και Δημουλά καμιά μέρα για τον τρόπο ύπαρξης του αγαθού και του ανυπάρκτου αντιθέτου, και 'α σε πω εγώ, παλιοαλήτη), αλλά ρε μπαγλαμά… τον @Leper_Jesus δεν τον σέβεσαι καθόλου; Είδες τι περνάει… σκέψου να το δείξει αυτό στη δικιά του και εκείνη να μη μιλήσει καθόλου, και απλά κάπου κάπου να τον κοιτάζει, και πάλι αμίλητη. Καταλαβαίνεις τι έκανες; Το διανοείσαι; Έχεις την αίσθηση του χωροχρόνου αυτού του ανθρώπου και του υπαρξιακού γίγνεσθαι των ανθρώπων που τον περιβάλλουν εκάστη ώρα και στιγμή;
ΛΙΓΟ ΣΕΒΑΣΜΟΣ!
4 Likes
Παρακαλώ, μπορούμε να έχουμε κάποιου είδους ποινή για όποιον/α από εδώ και πέρα επιμένει να χρησιμοποιεί τέτοιες εκφράσεις (βλέπε ο “Μουστάκιας” για Iommi, η “πιο επικίνδυνη μπάντα του πλανήτη” για Guns κλπ.);
4 Likes
Πάω να αυτομαστιγωθώ. (Δεν ξέρω αν το λες σοβαρά ή όχι ωστόσο είναι άκομψο)
Βρε τι σοβαρά και άκομψα μου λες, μια πλάκα είπα να κάνω γιατί εν έτη 2023 ούτε στο Hammer δε χρησιμοποιούν τέτοιες εκφράσεις πλέον. 
2 Likes
To πολύ το μέταλ πειράζει και αυτή την περίοδο ακούω περισσότερο από όσο αντέχω σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. ;p Πάντως, γενικά, δεν είναι πολύ κουλ να χρησιμοποιείς στοιχεία της εμφάνισης κάποιου για να τον προσδιορίσεις/ταυτοποιήσεις.
@Leper_Jesus άκομψη εννοούσα την δική μου έκφραση, σε περίπτωση που δεν έγινε σαφές ε
2 Likes
Εκτός αν μιλαμε για τον Δανο 
1 Like
Ναι, ναι, μετά έπιασα τι εννοούσες, αλλά όχι, εγώ τη γραφικότητα ήθελα να στηλιτεύσω.
1 Like
Fabulous <3
1 Like
Σωστό, εγώ το δηλώνω από τώρα, ό,τι ποινή κι αν ορίσετε, θα συνεχίσω να τον λέω κοντό, κοντοπούτανο, κοντοπίθαρο κλπ κλπ
Καλά εσύ είσαι ανεπίδεκτος, αλλά δεν είναι ούτε η ώρα ούτε η στιγμή
Χρόνια τις περιμένω και τις δύο, και την ώρα και τη στιγμή 
2 Likes
Χαχαχαχαχαχ δεν μου πετυχαίνει σήμερα, το μέρος εννοούσα, αλλά ναι, γουατέβερ :")
Παντως σε οποιοδήποτε πω την ολη φαση, δεν ανταποκρινεται αλλα με κοιταει λιγο αληθωρα… και που να δειτε οταν τους λεω για το ακου να δεις πουτανακι… αυτο μονο αρκει για αμοιβή 
Κατα βαθος μας ζηλευουν, δεν τους βλεπουμε και ντιπ…
3 Likes
Α εγώ κάνω γκάλοπ! Δηλαδή ρωτάω κόσμο τι θα ψήφιζε. Ζορίζονται καμιά φορά με το να καταλάβουν το κονσεπτ, αλλά πάνω κάτω απαντήσεις - ωραίες συζητήσεις παίρνω. ^-^
5 Likes
Κάθε επιθετικός προσδιορισμός μπορεί να θεωρηθεί άκομψος, προσβλητικός, αδιάφορος ή και ως φιλοφρόνηση, ανάλογα με το context. Ο Ντιο δεν είναι ζωντανός για να τον ρωτήσουμε, αλλά κάτι μου λέει ότι δεν θα είχε πρόβλημα με κάποιον που θα τον αποκαλούσε Τεράστιο Κοντό. Τώρα αν το “κοντός” χρησιμοποιείται προσβλητικά ή μειωτικά για άλλους ή για τον ίδιο , ε τότε είναι άκομψο ναι.
Βέβαια όταν κάποιος έχει σοδομισει ολόκληρα μουσικά στερεώματα, έχει επηρεάσει χιλιάδες μπάντες, και γεμίζει από αγάπη που του δίνουν εκατομμύρια φανς στις περιοδείες ακόμα και στην ηλικία των 60, δε νομίζω να κάτσει να ασχοληθεί με κάθε λουζερ στα ίντερνετς.
ΥΓ. Επειδή είδα και εντελώς αχρειαστη ειρωνεία επειδή είπα δύο πραγματακια για το MTV στα 80ς και τα 90ς, καλύτερα γενικά να μην μιλάτε μερικοί για πράγματα με τα οποία είστε πλήρως άσχετοι και ανίδεοι. Σίγουρα πιο άκομψο κάτι τέτοιο από το να πεις έναν τύπο Τεράστιο Κοντό για να του δώσεις εύσημα 