Αναμενουμε! Υπηρχε και Αγορι Πεταλιδα στο παρεακι σας;
3 Likes
Έχω και το άλλο όμως τώρα. Πηγαίνω συχνά στα μεταβατικά άλμπουμ, που οι μπάντες ψάχνονται, πειραματίζονται κτλ. και μελετάω. Μιλάω για αγαπημένες μπάντες που έχουν λιωθεί οι κλασικές δουλειές τους.
1 Like
Όπως;
(εκτός από alt country etc, please
Κάτι που να νιώθω)
Kylie >>>> οτιδήποτε άλλο έχει μπει
3 Likes
Μου ήρθαν black crowes και wilco στο μυαλο… 
Ας πούμε… Technical Ecstacy.
2 Likes
Στις ανασκοπήσεις των τελευταίων ετών ανακαλώ πολλές και σημαντικές προσωπικές αναμνήσεις.
Αυτό είναι κάτι που φυσικά δεν οφείλεται σε εκείνα τα έτη αυτά καθεαυτά, αλλά στην ηλικία που ήμουν τότε και στην κατάσταση που βρισκόμουν, μια κατάσταση όπου η ζωή δεν είχε πάρει ακόμη την μορφή ρουτίνας – προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν υπάρχει τίποτε το κακό στη ρουτίνα, απλά κάνω την διάκριση!
Πάμε και στο έτος 2000 που κάποτε φάνταζε μυθικό σαν ορόσημο, μακρινό σαν χρονολογία και είχε γίνει αντικείμενο δυστοπικών προβλέψεων, μέχρι που τελικά έφτασε και η ζωή συνεχίστηκε όπως κυλούσε αμέσως πριν από αυτό!
Σε προσωπικό επίπεδο πάντως, ήταν μια ξεχωριστή χρονιά αφού ολοκλήρωσα την στρατιωτική μου θητεία και απολύθηκα των τάξεων του ΕΣ. Κατά σύμπτωση μάλιστα, η επέτειος της απόλυσης ήταν την προηγούμενη εβδομάδα, μια ημερομηνία που εννοείται πως την θυμάμαι ακόμη, αφού στην αρχή φάνταζε τόσο μακρινή που νόμιζες ότι αυτοί οι 18 μήνες δεν θα περάσουν ποτέ! Κι όμως πέρασαν, όπως και παρήλθαν έκτοτε χρόνια πολλά! Επίσης, το 2000 έπιασα την πρώτη μου δουλειά και απέκτησα οικονομική ανεξαρτησία – μια οπωσδήποτε κομβική στιγμή, πέρα από το απερίγραπτα ωραίο αίσθημα του επικείμενου ξεκινήματος!
Α, ναι, έχουμε να πούμε και για τους δίσκους εκείνης της χρονιάς. Πάμε λοιπόν!
1. Iron Maiden - Brave New World
Κάποιοι είπαν ότι ένας δαιμόνιος manager σαν τον Smallwood δεν ήταν δυνατόν να αφήσει επί μακρόν τους Maiden χωρίς τον Dickinson και τον Dickinson χωρίς τους Maiden. Άλλοι αμφισβήτησαν τα… αγαθά κίνητρα της επαναπροσέγγισης. Η πραγματικότητα είναι ότι η πολυπόθητη επιστροφή των Dickinson και Smith ξεσήκωσε αναμενόμενα θύελλα ενθουσιασμού. Τίποτε όμως δεν θα είχε ουσία αν δεν συνοδεύονταν από μια απτή απόδειξη ότι οι επανακάμψαντες Irons δεν επέστρεψαν ως ικέτες του ενδιαφέροντος μας επικαλούμενοι ένα ένδοξο παρελθόν, αλλά για να κατακτήσουν νέες κορυφές ανανεώνοντας την σχέση λατρείας με το κοινό τους, και δίνοντας νέες αφορμές για θριαμβολογίες!
Το Brave New World ήλθε για να πιστοποιήσει πόσο είχαν λείψει οι δύο “άσωτοι υιοί” τόσο σαν ερμηνευτές και συνθέτες όσο και σαν μέλη του συγκροτήματος! Ένα αποστομωτικά δυναμικό μπάσιμο στη νέα δεκαετία/αιώνα/χιλιετία, θεωρούμενο από πολλούς όχι μόνο σαν το ανώτερο reunion album, αλλά και ότι καλύτερο έβγαλαν οι Maiden μετά τα τιμημένα 80s, περιέχει ουκ ολίγες στιγμές μαγείας και μετά την παρέλευση ικανού χρόνου μπορεί να θεωρείται πλέον κλασικό – ήταν πάντως το δισκογραφικό γεγονός της χρονιάς που κυκλοφόρησε!
2. Radiohead – Kid A
Κάποια στιγμή είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι μόλις άκουσε το επερχόμενο τότε Kid A ένα μεγαλοστέλεχος της εταιρείας τους… ακύρωσε κατευθείαν όλα τα bonus των υπαλλήλων που είχαν εμπλακεί με το project! Δεν περιγράφω άλλο, νομίζω αυτό από μόνο του αρκεί!
3. Spiritual Beggars – Ad Astra
Εδώ οι Spiritual Beggars βιώνουν την κορυφή τους. Κάνουν σπονδές στα εικονίσματα των Μεγάλων Παλαιών, τους οποίους έχουν μελετήσει σε βάθος και σέβονται τόσο, ώστε να επηρεάζονται μεν αλλά να μην υποπίπτουν σε στείρο μιμητισμό! Ένα πραγματικό διαμάντι του είδους, που διαθέτει και το καταλληλότερο για την περίσταση εξώφυλλο!
4. Jacobs Dream - Jacobs Dream
Ο πρώτος δίσκος των Jacobs Dream από το Ohio συνιστά ένα “ιστορικό παράδοξο”! Όχι μόνο γιατί ακούγοντας τον δυσκολεύεται κάποιος να πιστέψει ότι δεν είδε το φως της δημοσιότητας κάπου στα late eighties αλλά και επειδή έκανε την εμφάνιση του την επαύριο της επέλασης του grunge, όντας εντελώς αταίριαστο με τις τάσεις της εποχής, απόλυτα συνεπές όμως με τις σταθερές του συγκεκριμένου USPM ήχου, δηλαδή μελωδικό χωρίς να καταντά μελιστάλαχτο, φιλικό μεν προς το progressive που όμως δεν θα διστάσει να γίνει επιθετικό όταν κριθεί σκόπιμο!
Αξίζει να αναφερθεί ότι, όπως υποδηλοί το όνομα τους, οι Jacobs Dream είχαν μια θρησκευτική προσέγγιση στους στίχους τους, κάτι όμως που παραμένει σε απόλυτα υγιές πλαίσιο – ειδικά αυτοί του Crusade είναι λες και γράφτηκαν για να αναιρέσουν από το metal το άγος των στίχων του Crusader των Saxon.
Αυτό που αδιαμφισβήτητα συνιστά καύχημα για τους εν λόγω είναι ότι κατάφεραν σε πείσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας να προσθέσουν στο θησαυρό του USPM ένα ακόμη απαστράπτον διαμάντι, σε μια άγονη για το είδος εποχή! (και cheers στον @martian που τους θυμήθηκε)
5. Porcupine Tree - Lightbulb Sun
Το Lightbulb Sun είναι ο πιο “προσιτός” δίσκος των Porcupine Tree σε πείσμα όσων υποστηρίζουν ότι οι progressive μπάντες είναι ανίκανες να γράψουν “αληθινά” τραγούδια…Ταυτόχρονα, έχει να επιδείξει σκανδαλωδώς μεγάλο πλούτο και μουσικό βάθος. Ακουστική και slide κιθάρα κάνουν την παρουσία τους, όπως και ενορχηστρώσεις με βιολιά, “στρώσεις” από keyboards ενώ, φυσικά, δεν λείπουν και οι πιο progressive, πειραματικές στιγμές. Η ζηλευτή ικανότητα να συνταιριάζουν μέσα από το εντελώς αναγνωρίσιμο προσωπικό τους πρίσμα όλα αυτά τα στοιχεία καταδεικνύει το πόσο πραγματικά σπουδαίοι είναι (ήταν) οι εν λόγω.
Και κάποια ακόμη που έφτασαν, λιγότερο ή περισσότερο κοντά, στα πρόθυρα της πεντάδας:
-
Μιλώντας για επανασυνδέσεις που σκόρπισαν ρίγη συγκίνησης, η σύνθεση των Kansas που ξεγέννησε όλα εκείνα τα αξεπέραστα μνημεία στα seventies βρίσκεται ξανά μαζί για το Somewhere to Elsewhere προς τέρψιν των απανταχού progsters! Από την άλλη, το The Perfect Element I απαθανατίζει τους Pain of Salvation σε εκείνο το ιδανικό χρονικό σημείο όπου είναι αρκετά έμπειροι, και ταυτόχρονα πάλλονται ακόμη από νεανικό ενθουσιασμό!
-
Είναι πραγματικά παράξενο το πώς αντιδρούν (-με) καμιά φορά οι fans. Δηλαδή, μια εποχή που οι Nevermore κυκλοφορούσαν δισκάρες σε μικρή χρονικά απόσταση μεταξύ τους, υπήρχε κόσμος που λεπτολογούσε κατά πόσον το Dead Heart In A Dead World είναι λιγότερο εσωστρεφές και περισσότερο ξεκάθαρο στις δομές του σε σχέση με τα προηγούμενα τους! Το συγκεκριμένο βέβαια δεν άργησε να καθιερωθεί στις συνειδήσεις των οπαδών ως άλλο ένα αριστούργημα.
-
Με κεκτημένη ταχύτητα από το APSoG και με μια progressive αντίληψη διαφορετική από το παρελθόν, οι Fates Warning καταφέρνουν και με το Disconnected να… συνδεθούν για άλλη μια φορά με τα μυαλά και τις καρδιές των φίλων τους!
-
Η δημιουργική παράνοια του Maynard James Keenan βρίσκει μια άλλη διέξοδο στο Mer De Noms των A Perfect Circle - με την τουλάχιστον ισότιμη συμβολή του Billy του Howerdel, οφείλουμε να τονίσουμε.
-
Το Thane to the Throne, η μελοποιημένη σε metal έκδοση ιστορία του Σεξπηρικού Macbeth, ήταν ένα εγχείρημα που χαρακτηρίζεται απόλυτα επιτυχημένο έως και μαγευτικό, διεκδικώντας με αξιώσεις τον τίτλο του δεύτερου καλυτέρου δίσκου των Jag Panzer (η πρωτιά ως γνωστόν είναι καπαρωμένη εις τους αιώνας των αιώνων!)
-
Τέλος, οι Electric Wizard δίνουν την δική τους, ελαφρώς… θολωμένη οπτική σχετικά με το doom στο Dopethrone, μια οπτική ομολογουμένως γοητευτικότατη!
Αυτά προς το παρόν, δεν μου μένει παρά να ευχηθώ να είναι ευτυχισμένη η νέα χιλιετία!
38 Likes
2000
starting line-up
-
1.HELLOWEEN – the dark ride
-
2.SONGS:OHIA – the lioness
-
3.CHROMA KEY – you go now
-
4.ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ – ενας κυκλος στον αερα
-
5.16 HORSEPOWER – secret south
παγκος
Summary
-
6.DEMONS & WIZARDS – s/t
-
7.SINERGY – to hell and back
-
8.KINGDOM COME – too
-
9.IRON MAIDEN – brave new world
-
10.GATHERING – if then else
11-20
Summary
- 11.DISTURBED – the sickness
- 12.FATES WARNING - disconnected
- 13.PAIN OF SALVATION – the perfect element:part I
- 14.THE EARTHBOUND – s/t
- 15.PJ HARVEY – stories from the city,stories from the sea
- 16.PORCUPINE TREE – lightlub sun
- 17.MOTORHEAD – we are motorhead
- 18.MALMSTEEN – war to end all wars
- 19.CREMATORY – believe
- 20.SYMPHONY X – V:the new mythology suite
21-30
Summary
- 21.SENTENCED – crimson
- 22.AFTER FOREVER – prison of desire
- 23.DEFTONES – white pony
- 24.CRADLE OF FILTH – midian
- 25.HALFORD – ressurection
- 26.TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA – Beethoven’s last night
- 27.THEATRE OF TRAGEDY - musique
- 28.ALICE COOPER – brutal planet
- 29.TRANSATLANTIC – SMPTe
- 30.POE – haunted
31-40
Summary
- 31.LINKIN PARK – hybrid theory
- 32.RICHARD ASHCROFT – alone with everybody
- 33.PLACEBO – black market music
- 34.QUEENS OF THE STONE AGE – R
- 35.AC/DC – stiff upper lip
- 36.ΧΑΣΜΑ – αντεκδικηση
- 37.COLOR HAZE – CO2
- 38.OZRIC TENTACLES - the hidden step
- 39.COVENANT – united states of mind
- 40.ΟΛΕΘΡΙΟ ΡΗΓΜΑ – Μ.Γ.Δ.
41-51
Summary
- 41.BERNARD ALLISON – across the water
- 42.SONGS:OHIA – ghost tropic
- 43.WITHIN TEMPTATION – mother earth
- 44.INFECTED MUSHROOM – classical mushroom
- 45.A PERFECT CIRCLE – mer de noms
- 46.PANTERA – reinventing the steel
- 47.3 DOORS DOWN – the better life
- 48.MILLENIUM – hourglass
- 49.JORN – starfire
- 50.RACER X – superheroes
- 51.OZRIC TENTACLES - swirly termination
mentions (χωρις αριθμηση)
Summary
- CHRIS DUARTE GROUP – badness
- SATRIANI – engines of creation
- GLEN HUGHES – return of crystal karma
- BON JOVI – crush
- SLASH’S SNAKEPIT – ain’t life grand
- UFO - covenant
- IOMMI – s/t
- VOODOO HILL – s/t
- ARMORED SAINT – revelation
- VIRGIN STEELE – the house of atreus II
- STRATOVARIUS – infinite
- PINK CREAM 69 – sonic dynamite
- NIGHTWISH – wishmaster
- HIM – razorblade romance
- BESEECH – black emotions
- SPOCK’S BEARD - V
- CHILDREN OF BODOM – follow the reaper
- IN FLAMES – clayman
- DESTRUCTION – all hell breaks loose
- GUANO APES – don’t give me names
- CHE – sounds of liberation
- NEW MODEL ARMY – eight
- CURE – bloodflowers
- THE WACO BROTHERS – electric waco chair
- TRACY CHAPMAN – telling stories
- SONGS:OHIA – protection spells
- LOS TRES PUNTOS – aficionados
- CATCH 22 – alone in a crowd
- THE GITS – seafish Louisville
- OFFSPRING – conspiracy of one
- RACHID TAHA – made in medina
- RADIOHEAD – kid A
- CLINT MANSELL feat. KRONOS QUARTET – requiem for a dream
- CLOSER – suddenly comes…
30 Likes
2000
Θα μπορούσα για ώρες να μονολογώ για τους παρακάτω δίσκους, κατάφορη αδικία ο αποκλεισμός τους από την 5άδα, μα πως να μην αναφέρω αυτούς:
Summary
The Haunted - Made Me Do It
Spiritual Beggars – Ad Astra
Linkin Park - Hybrid Theory
Cypress Hill - Skull & Bones
Soulfly - Primitive
Limp Bizkit - Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water
Papa Roach - Infest
Killswitch Engage - Killswitch Engage
Lamb of God - New American Gospel
Godspeed You Black Emperor - Lift Your Skinny Fists Like Antennas To Heaven
Cradle of Filth - Midian
Radiohead - Kid A
A Perfect Circle - Mer de noms
Queens Of The Stone Age - Rated R
Eminem - The Marshall Mathers LP
5. Amen - We Have Come for Your Parents
Υπέροχο μείγμα punk/metal κάτι ενδιάμεσα σε Black Flag, Minor Threat και Dead Kennedys, ίσως ότι πιο αντιεμπορικό έχει κυκλοφορήσει από την Virgin. Μία ελαφριά αίσθηση την είχε κάνει και εκείνη την εποχή, μα παραμένει για μένα ένας από τους πλέον αδικημένους δίσκους της εποχής. Θορυβώδες hardcore punk - λίγο εκτός μόδας - μα αιχμηρό όπως πάντα.
4. One Minute Silence - Buy Now… Saved Later
Άλλη μία χαμένη στη λήθη κυκλοφορία. Πιο πολύ στο στυλ των Rage Against The Machine και των System of a Down. Ένα δίσκος που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή και που ακόμη και τώρα 23 χρόνια μετα επιστρέφω και μου μοιάζει φρέσκος όπως τότε. Και αυτή η μπάντα δεν βρήκε τον χώρο της στη σκηνή, κρίμας.
3. Θ.Παπακωνσταντίνου - Βραχνός Προφήτης
Τον χώρο του στην σκηνή δεν του τον χάρισαν. Τον κατέκτησε ο ίδιος με γκάιντες, μπουζουκομάνες, ποιήματα του Χ. Μπράβου, παραδοσιακά μοτίβα και μια άχαρη φωνή. Μα και βέβαια αποτέλεσε κερκόπορτα ο Αγγελάκας και ο Παπαδόπουλος και οι Blues Wire και ότι άλλο θέτε, μα ναι, αυτό είναι σίγουρα ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η ελληνική δισκογραφία στη νέα χιλιετία. Και ξεκινά στο εναρκτήριο κομμάτι με ρεφραίν το “…Και όμως το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο θάνατος…”.
- Pantera - Reinventing the Steel
Άλλη μια άβολη διαπίστωση. Το κύκνειο άσμα-άλμπουμ της τετράδας από το Τέξας αποτελεί τον πιο ολοκληρωμένο τους δίσκο. Γκρουβάτοι όπως πάντα, τραγούδια έπη και ούτε μισό φίλερ. Την επόμενη χρονιά θα χάσουμε την ευκαιρία να τους δούμε και λαιβ, δυσάρεστο και πονεμένο το τέλος της γκρουπάρας.
1. Deftones - White Pony
Μέσα στον πλουραρισμό επιλογών προερχόμενων κυρίως από το παρακλάδι του nu Metal ξεφύτρωσε ένα σποράκι μονο του. Μια εξωγήινη μορφή ζωής σε έναν παράταιρο πλανήτη. Ψαρωτικός από την αρχή ως το τέλος του, ο δίσκος εισάγει μια προσέγγιση που στο χώρο του όμοια δεν υπάρχει. Η ψιθυριστή φωνή του Chino, η εδώ και εκεί διασκορπισμένη χρυσόσκονη του μπάσου του αδικοχαμένου Chi, το τοιχείο-ογκόλιθος Carpenter, τα υποδειγματικά τύμπανα του Abe, όλα αυτά μαζί σε στέλνουν αδιάβαστο. Υπνωτικό και συνάμα οξύθυμο, το White Pony αποτελεί μνημείο της μουσικής. Αυτο ήταν, τα 'πα και αμαρτία δεν έχω.
Εξώφυλλο της Χρονιάς
The Haunted - Made Me Do It
(τιμητικά αντί 6ης θέσης)
36 Likes
Ποιοι στο διάολο είναι αυτοί οι Songs: Ohia και πόσους δίσκους έβγαλαν το 2000!
2 Likes
Κατά βάση ήταν ένας και δύο 
3 Likes
-
Pain of Salvation - The Perfect Element Part I: Από τους δίσκους που έχουν το αρνητικο ότι δεν μπορούν να ακουστούν κάθε μέρα και με κάθε διάθεση. Πρέπει να σε πιάσει σε περίεργη φάση. Αν σε πιάσει δεν θα σε αφήσει, θα γίνει φίλος σου - από αυτούς που δεν μιλάνε πολύ, αλλά όταν τους χρειαστείς όχι απλά θα είναι δίπλα σου, αλλά (περιέργως) θα σε πάρει από το χεράκι και θα σου δείξει το φως ( αφού σε έχει ρίξει στα σκοτάδια). Από την μουντη παραγωγή που το εξυψώνει, στις κιθάρες που αρνουνται να είναι είναι συμβατικές και εκεί που ακούς μια φοβερή μελωδία στο ένα ακουστικό, έρχεται η άλλη στο άλλο ακουστικό και σου λέει “ναι, αλλά δεν έχεις ακούσει αυτό” και τελικά στις ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ερμηνείες του Γκιλντελοου. Τα λόγια ωχριούν μπροστά στην μουσική πανδαισία αυτού του δίσκου. Για πάντα μοναδικός.
-
Nevermore - Dead Heart In A Dead World: σε εποχές dial up, είχαν ανεβάσει το We Disintegrate στο site τους για κατέβασμα και γω είχα περάσει ένα ολόκληρο καλοκαίρι να ακούω αυτό το τραγούδι. Μικρό trivia, μάλλον γνωστό : ο ήχος του narcosynthesis είναι αδύνατο να αναπαραχθεί ακόμα και από τους ίδιους (όταν μπορούσαν τέλος πάντων), γιατί ο Sneap έβαλε στην πάνω χορδή της κιθαρας, χορδή μπάσου και το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο in your face openers στην ιστορία της (μη brutal) μουσικής . Οι Nevermore για 3ο συνεχόμενο δίσκο δεν μένουν στάσιμοι, αλλάζουν πλήρως και πιάνουν εκ νέου κορυφές, όντας ελαφρώς πιο προσβάσιμοι, πιο απλοί αλλά πέρα για πέρα αποτελεσματικοί. Δεν χρειάζεται να πούμε ούτε για ένα από τα καλύτερα σόλο της σκληρής μουσικής ( river dragon ) , ούτε για τον μεγάλο αδελφό του this godless, το ομώνυμο. Ο τελευταίος πραγματικά τεράστιος δίσκος των Nevermore, μας δίνει έναν ηχητικό παράδεισο. Μνημείο.
-
Ulver - Perdition City: ή πως οι μεταλλαδες έμαθαν να ακούνε μουσική. Δεν θα πω για άλλους, θα πω για μένα: αυτός ο δίσκος μου άνοιξε τους μουσικούς ορίζοντες προς την ηλεκτρονική μουσική. Με χτύπησε σε ευαίσθητη χορδή και μου έδειξε τον κόσμο παραεξω.
-
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Βραχνός Προφήτης. Παρόμοια σημαντικότητα με τον από πάνω δίσκο. Ήταν ο καλλιτέχνης με που μου έδειξε ότι υπάρχει σύγχρονη ελληνική μουσική - σε πιο παραδοσιακά μοτίβα, αλλά και συγχρόνως μοντέρνα. Το άκουσα πολύ αργότερα βέβαια από την κυκλοφορία του και ενώ στην αρχή δεν με είχε συγκινήσει , έχει τόσο μουσικό και στιχουργικό πλούτο, που τελικά με ξεστραβωσε.
-
The Haunted - Made Me Do It: η μετάβαση από Dolving σε Aro ήταν μια τεράστια απορία, αλλά έγραψαν τόσο όμορφα τραγούδια με riffares να πετάγονται από παντού που τελικά δεν δίνεις σημασία στην αλλαγή τραγουδιστή ( καλά, οκ, δίνεις και είναι χειρότερος). Φοβερή συνεχεια, αλλά ακόμα πιο φοβερά τα 2004 και 2006.
Μονo 2 mentions: οι Iron Maiden βγάζουν τον μοναδικό δίσκο που κοιτάει στα μάτια (και ξεπερνάει κάποια) τα χρυσά 80s. Οι In Flames δυστυχώς πέφτουν σε μια τόσο σημαντική χρονιά με τον δισκαρο Clayman, το οποίο είναι 10αρι ακατεβατο και μας δείχνουν την απόλυτη συνταγή του μελοντεθ.
31 Likes
Και τότε ο generationx γιατί έχει βάλει τρεις!
2 Likes
Α όντως είναι και ένα tour release, δεν το ήξερα. Το θέμα είναι ότι τόσο καιρό δεν μας προσέχεις!
2 Likes
Σόρι, δεν ξέρω ποιοι είστε εσείς
3 Likes
Στο μεταξύ αυτόν τον δίσκο (εδιτ, το lioness) τον υπεραγαπώ και ταυτόχρονα δυσκολεύομαι τόσο να τον ακούσω 
3 Likes
ΠΟΛΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ
6 Likes
Όσο είναι το No Prayer for the Dying ο πιο ολοκληρωμένος δίσκος των Iron Maiden, άλλο τόσο είναι και το Reinventing the Steel για τους Pantera.
Ρε πάτε καλά;
7 Likes
Cowboys> far beyond> vulgar> trendkill> reinventing> όλα τα υπόλοιπα
Το εντυπωσιακό για εμένα στην “καλή” πεντάδα είναι πως είναι όλα του 9-10, δηλαδή ακόμα και το reinventing που είναι το “χειρότερο” της πεντάδας και αυτό δισκάρα είναι
Όσο για εκείνο το λαηβ που ακυρώθηκε και μας έμεινε το εισιτήριο τι να πω 
2 Likes
Όχι, ναι
2 Likes
Εγώ θα έλεγα, controversially:
Far
Vulgar
Trendkill
Reinventing
Cowboys
3 Likes