Καλή φάση. Εγώ κανέναν 
Με διαμόρφωσαν ρε. Εκείνο τον Σεπτεμβρη μπήκα στο rock/metal, με αυτα τα αλμπουμ.
1 Like
Καλή φάση vol. 2, εγώ τότε αν δεν κάνω λάθος άκουγα “Δεν ξαναβόσκω άλλες βουβάλες”
3 Likes
Χωρις Dangerous δηλαδη;
2 Likes
Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που στα 40 μου θα ζήσω το grunge vs metal που για λίγο δεν πρόλαβα όταν ήμουνα μικρός.
Στα mid/late 90s ήταν ήδη ξεπερασμένο θέμα, όλοι ακούγαμε ΚΑΙ Nirvana ΚΑΙ GNR ΚΑΙ Metallica 
7 Likes
Ωραία όλα αυτά, αλλά από μέταλ τι ακούγατε;
7 Likes
Θα δεις σε 3 μήνες περίπου 
παντως δεν έχει μικρότερη αξία η γνώμη ενός ακροατή επειδή δεν ταυτίζεται με εκατομμύρια άλλες ( *χωράει πολλή συζήτηση εδώ για το τι ρόλο έπαιξαν στο conditioning των ακροατών τότε τα μέσα ), ουτε η κοινη γνώμη των πολλών είναι η “αντικειμενικά σωστή” . Δεν έχουμε εκλογές, αλλά λέμε τι αγγίζει τον καθένα και τι όχι. Άλλο η ιστορική αποτίμηση και άλλο οι προτιμήσεις μας.
2 Likes
Και τωρα που ηρεμησαν τα πνευματα - και μιλωντας καθαρα για προτιμησεις - το Badmotorfinger βαζει κατω καθε αλλο rock αλμπουμ του 1991. Για πλακα.
4 Likes
Τελικά η χρονιά γέννησης μου έβγαλε απ’ τις καλύτερες μουσικές κυκλοφορίες εβερ 
2 Likes
Στο νήμα μάλλον Ten>Badmotorfinger.
1 Like
Εχω 20αδα φωτια, και πιθανον τα Badmotorfinger και Ten να είναι τα τοπ 2.
2 Likes
ενδιαφερον προσεγγιση απο καποιον που βρισκει καλα στοιχεια στο σεναγκερ
1 Like
μεγαλο διλημμα αυτο, θα πω Ten ομως κι εγω
St. Anger > GNR discography 
1 Like
Κάποιες σκέψεις περι Νιρβάνα και Mainstream.
Όταν παίζεις ένα underground είδος και θες να έχεις κάποια στιγμή απήχηση σε mainstream αυτιά έχεις 2 επιλογές, είτε μεινστριμιζεις την μουσική σου, είτε μένεις τρου στο είδος σου και ανεβάζεις ΤΟΣΟ το επίπεδο και την ποιότητα της μουσικής σου, που αναγκάζεις mainstream αυτιά να στραφούν σε σένα (κοινως,τους μαθαίνεις μουσική!!!) . Για μένα οι Νιρβάνα με το Νevermind κατάφεραν το δεύτερο, έμειναν πιστοί ένα 90% στο είδος τους και ανέβασαν αυτό που παίζαν σε κυριολεκτικά δυσθεώρητα ύψη, μπαινοντας με αυτόν τον τρόπο στο mainstream. Αυτό είναι ΑΚΡΩΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ και σπάνιο.
Το πόσο εντυπωσιακό είναι εξαρτάται απο την απόσταη που είχε η μουσική σου απο το μεινστριμ βέβαια, άλλο να μπουν οι Νιρβάνα ,με την ανύψωση του επιπέδου της μουσικης τους, στο mainstream και άλλο να μπεί μια brutal Death metal μπάντα (Να παιξει ΤΟΣΟΟΟΟ ΚΑΛΑ death metal ,που να την βάζουν σε γάμους 
) ,αυτό θα ήταν… κατόθρωμα 
.
Το είδος που πάιζουν οι Νιρβάνα το θεωρω και γω μέτριο ,γι αυτό δε βάζω τον δίσκο σε ολ ταιμ κλασικ στατους.
Επίσης θεωρώ αυτό που κάναν οι Metallica (να μπουν δλδ στο μειν στριμ) πιο εντυπωσιακο γιατί πολύ απλά θεωρω την μουσική τους (μέχρι το justice) πιο μακρυά απο το mainstream απο οτι οι Νιρβάνα. Οταν ακούω το Master of puppets σε ται μαουτ σε αγωνα ΝΒΑ νιώθω πιο εντυπωσιασμένος με το κατορθωμά τους απ οτι όταν ακούω το smells like teen spirit.
6 Likes
Καλώς όρισες 1980, καλώς ήρθες Νέο Κύμα…
1. Iron Maiden - S/T
Δε χρειάζονται πολλά σχόλια. H μπάντα που ήταν η εμπροσθοφυλακή του N.W.O.B.H.M., η μπάντα που γκρέμισε τα στενά όρια του, κατέκτησε το νησί, τον κόσμο, το σύμπαν. Top-3 Maiden album για μένα, ανατριχιάζω ακόμα και σήμερα κάθε φορά με την ωμή ενέργεια του Prowler, κάθε φορά που ακούω την εισαγωγή του Remember Tomorrow, με κάθε εναλλαγή τέμπο του Charlotte the Harlot.
2. Angel Witch - S/T
Αν το N.W.O.B.H.M. είχε εθνικό ύμνο, θα ήταν το ομώνυμο. Αν υπάρχει ένα άλμπουμ που γεφύρωσε το hard rock / heavy metal των 70s με αυτό των 80s είναι το Angel Witch. Οι Deep Purple θα ήταν περήφανοι για ένα τραγούδι σαν το Sorcerers, o Iommi για ένα ριφ σαν του Angel of Death. Σε ένα φανταστικό (; ) κόσμο, κάπου στο 1987 φαντάζομαι 2 τύπους στο San Francisco να σχεδιάζουν το επόμενο άλμπουμ τους και να συμφωνούν πως θέλουν οι κιθάρες του να ακούγονται σαν αυτές στο μπάσιμο του Atlantis. Ναι, τόσο επιδραστικός δίσκος ήταν.
3. Diamond Head - Lightning to the Nations
Ο δίσκος που τους βάφτισε διαδοχους των Zeppelin. Ευχή και κατάρα. Ο δίσκος που αδικείται από την αναφορά όσων επηρρέασε.
4. Motorhead - Ace of Spades
Tα είπαμε αρκετοί στην αναφορά μας στο Overkill, ας μην επαναλαμβανόμαστε.
5. Black Sabbath - Heaven and Hell
Reaching for the stars, we blind the sky…
Tα honorable mentions θα μπορούσαν να είναι λίστα μακριά, σα δελτίο στοιχήματος του Αυγολέμονου. Θα το κρατήσω συμμαζεμένο, στο βαθμό του δυνατού.
Αυτά που θα μπορούσαν να είναι ακόμα και στο Νο.1:
- Ozzy Osbourne - Blizzard of Ozz (μόνο ύμνοι)
- Rush - Permanent Waves (καμία έκπληξη από τη μπάντα που δεν έχει καν μέτριο δίσκο - εδώ βέβαια μιλάμε για ένα ακόμα κρίκο στο σερί της τελειότητας)
- AC/DC – Back In Black (μόνο ύμνοι)
Αυτά που θα μπορούσαν να είναι στην 5άδα:
- Joy Division – Closer
- Killing Joke – Killing Joke
- David Bowie – Scary Monsters (And Super Creeps)
- Bauhaus – In the Flat Field
Τα λοιπά, χωρίς σειρά προτίμησης:
- Witchfynde – Give ‘Em Hell
- Girlschool – Demolition
- Judas Priest – British Steel
- Tygers Of Pan Tang – Wild Cat
- Saxon – Wheels of Steel
- Def Leppard – On Through the Night
- Van Halen – Women and Children First
- Kate Bush – Never for Ever
- The Pretenders – Pretenders
- Siouxsie and the Banshees – Kaleidoscope
- Bob Marley & The Wailers – Uprising
- The Cure – Seventeen Seconds
- The Clash – Sandinista!
- Prince – Dirty Mind
- Queen – The Game
24 Likes
Τop 5 1980
- Iron Maiden - Iron Maiden
- Queen - The Game
- Kate Bush - Never For Ever
- Roky Erickson and The Aliens - Roky Erickson and The Aliens (5 Symbols)
- Tom Waits - Heartattack And Vine
δεν ξερω αν το περιμενατε
εξώφυλλο
Golden Earring - Prisoner of the Night
@anhydriis μπορεις να μου πεις ολα τα εξωφυλλα που εχω ψηφισει να τα βαλω κι εγω στο δικο μου εξελακι;
19 Likes
Εύκολο… θα επανελθω μολις τα εχω μπροστά μου