Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που στα 40 μου θα ζήσω το grunge vs metal που για λίγο δεν πρόλαβα όταν ήμουνα μικρός.
Στα mid/late 90s ήταν ήδη ξεπερασμένο θέμα, όλοι ακούγαμε ΚΑΙ Nirvana ΚΑΙ GNR ΚΑΙ Metallica
Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που στα 40 μου θα ζήσω το grunge vs metal που για λίγο δεν πρόλαβα όταν ήμουνα μικρός.
Στα mid/late 90s ήταν ήδη ξεπερασμένο θέμα, όλοι ακούγαμε ΚΑΙ Nirvana ΚΑΙ GNR ΚΑΙ Metallica
Ωραία όλα αυτά, αλλά από μέταλ τι ακούγατε;
Θα δεις σε 3 μήνες περίπου
παντως δεν έχει μικρότερη αξία η γνώμη ενός ακροατή επειδή δεν ταυτίζεται με εκατομμύρια άλλες ( *χωράει πολλή συζήτηση εδώ για το τι ρόλο έπαιξαν στο conditioning των ακροατών τότε τα μέσα ), ουτε η κοινη γνώμη των πολλών είναι η “αντικειμενικά σωστή” . Δεν έχουμε εκλογές, αλλά λέμε τι αγγίζει τον καθένα και τι όχι. Άλλο η ιστορική αποτίμηση και άλλο οι προτιμήσεις μας.
Και τωρα που ηρεμησαν τα πνευματα - και μιλωντας καθαρα για προτιμησεις - το Badmotorfinger βαζει κατω καθε αλλο rock αλμπουμ του 1991. Για πλακα.
Τελικά η χρονιά γέννησης μου έβγαλε απ’ τις καλύτερες μουσικές κυκλοφορίες εβερ
Στο νήμα μάλλον Ten>Badmotorfinger.
Εχω 20αδα φωτια, και πιθανον τα Badmotorfinger και Ten να είναι τα τοπ 2.
ενδιαφερον προσεγγιση απο καποιον που βρισκει καλα στοιχεια στο σεναγκερ
μεγαλο διλημμα αυτο, θα πω Ten ομως κι εγω
St. Anger > GNR discography
Κάποιες σκέψεις περι Νιρβάνα και Mainstream.
Όταν παίζεις ένα underground είδος και θες να έχεις κάποια στιγμή απήχηση σε mainstream αυτιά έχεις 2 επιλογές, είτε μεινστριμιζεις την μουσική σου, είτε μένεις τρου στο είδος σου και ανεβάζεις ΤΟΣΟ το επίπεδο και την ποιότητα της μουσικής σου, που αναγκάζεις mainstream αυτιά να στραφούν σε σένα (κοινως,τους μαθαίνεις μουσική!!!) . Για μένα οι Νιρβάνα με το Νevermind κατάφεραν το δεύτερο, έμειναν πιστοί ένα 90% στο είδος τους και ανέβασαν αυτό που παίζαν σε κυριολεκτικά δυσθεώρητα ύψη, μπαινοντας με αυτόν τον τρόπο στο mainstream. Αυτό είναι ΑΚΡΩΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ και σπάνιο.
Το πόσο εντυπωσιακό είναι εξαρτάται απο την απόσταη που είχε η μουσική σου απο το μεινστριμ βέβαια, άλλο να μπουν οι Νιρβάνα ,με την ανύψωση του επιπέδου της μουσικης τους, στο mainstream και άλλο να μπεί μια brutal Death metal μπάντα (Να παιξει ΤΟΣΟΟΟΟ ΚΑΛΑ death metal ,που να την βάζουν σε γάμους ) ,αυτό θα ήταν… κατόθρωμα .
Το είδος που πάιζουν οι Νιρβάνα το θεωρω και γω μέτριο ,γι αυτό δε βάζω τον δίσκο σε ολ ταιμ κλασικ στατους.
Επίσης θεωρώ αυτό που κάναν οι Metallica (να μπουν δλδ στο μειν στριμ) πιο εντυπωσιακο γιατί πολύ απλά θεωρω την μουσική τους (μέχρι το justice) πιο μακρυά απο το mainstream απο οτι οι Νιρβάνα. Οταν ακούω το Master of puppets σε ται μαουτ σε αγωνα ΝΒΑ νιώθω πιο εντυπωσιασμένος με το κατορθωμά τους απ οτι όταν ακούω το smells like teen spirit.
Καλώς όρισες 1980, καλώς ήρθες Νέο Κύμα…
1. Iron Maiden - S/T
Δε χρειάζονται πολλά σχόλια. H μπάντα που ήταν η εμπροσθοφυλακή του N.W.O.B.H.M., η μπάντα που γκρέμισε τα στενά όρια του, κατέκτησε το νησί, τον κόσμο, το σύμπαν. Top-3 Maiden album για μένα, ανατριχιάζω ακόμα και σήμερα κάθε φορά με την ωμή ενέργεια του Prowler, κάθε φορά που ακούω την εισαγωγή του Remember Tomorrow, με κάθε εναλλαγή τέμπο του Charlotte the Harlot.
2. Angel Witch - S/T
Αν το N.W.O.B.H.M. είχε εθνικό ύμνο, θα ήταν το ομώνυμο. Αν υπάρχει ένα άλμπουμ που γεφύρωσε το hard rock / heavy metal των 70s με αυτό των 80s είναι το Angel Witch. Οι Deep Purple θα ήταν περήφανοι για ένα τραγούδι σαν το Sorcerers, o Iommi για ένα ριφ σαν του Angel of Death. Σε ένα φανταστικό (; ) κόσμο, κάπου στο 1987 φαντάζομαι 2 τύπους στο San Francisco να σχεδιάζουν το επόμενο άλμπουμ τους και να συμφωνούν πως θέλουν οι κιθάρες του να ακούγονται σαν αυτές στο μπάσιμο του Atlantis. Ναι, τόσο επιδραστικός δίσκος ήταν.
3. Diamond Head - Lightning to the Nations
Ο δίσκος που τους βάφτισε διαδοχους των Zeppelin. Ευχή και κατάρα. Ο δίσκος που αδικείται από την αναφορά όσων επηρρέασε.
4. Motorhead - Ace of Spades
Tα είπαμε αρκετοί στην αναφορά μας στο Overkill, ας μην επαναλαμβανόμαστε.
5. Black Sabbath - Heaven and Hell
Reaching for the stars, we blind the sky…
Tα honorable mentions θα μπορούσαν να είναι λίστα μακριά, σα δελτίο στοιχήματος του Αυγολέμονου. Θα το κρατήσω συμμαζεμένο, στο βαθμό του δυνατού.
Αυτά που θα μπορούσαν να είναι ακόμα και στο Νο.1:
Αυτά που θα μπορούσαν να είναι στην 5άδα:
Τα λοιπά, χωρίς σειρά προτίμησης:
Τop 5 1980
δεν ξερω αν το περιμενατε
Golden Earring - Prisoner of the Night
@anhydriis μπορεις να μου πεις ολα τα εξωφυλλα που εχω ψηφισει να τα βαλω κι εγω στο δικο μου εξελακι;
Εύκολο… θα επανελθω μολις τα εχω μπροστά μου
Ακουω δισκους που ΔΕΝ είχα ακούσει ποτέ ή δεν τους είχα δώσει σημασία. Είμαι έκπληκτος για όσα είχα “χάσει” όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχω μπει καν στη διαδικασία να ακούσω αυτούς που γνωρίζω και θεωρητικά θα μου προκαλούσαν πονοκέφαλο για το ποιους θα άφηνα απέξω. Αυτό το νήμα θα με τρελάνει, @anhydriis ξέρω πού παρκάρεις.
Αλλά ευχαριστώ εσένα και όλους τους συμμετέχοντες επειδή άνοιξες το νήμα και έμαθα νέα πράγματα.
η υποθεση σηκωνει μπύρες…
Εγω να δεις ποσα ειχα παραμελήσει, ειδικα στα 70ς οταν ελεγα ασε με μωρε παλιατζουρα… ποσο γελασμενος
Το κακο θα συνεχιστει και στα 80ς γιατι υπαρχουν κατι τυποι εδω μεσα που απλα μας κοροιδευουν με τις λιστες… ξερουμε ποιοι ειστε
Λεω στο 1980 να βαλω και joan jett, υπάρχει κάποια ένσταση?
Αυτός είναι ο αγαπημένος μου άγνωστος δίσκος όλων των εποχών
Full Moon - “Full Moon” 1980 Montagne Records
Hummelstown, Pennsylvania, USA
Hard Rock / Heavy Metal crossover της εποχής με λίγο epic feeling
Πολύ καλά τραγούδια, απλή ζεστή φωνή, ΟΚ παραγωγή,
μια χαρά rhythm section, ευρωπαϊκός ήχος
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΘΑΡΕΣ, από τα καλύτερα lead/solo όλων των εποχών
gibson les paul through marshall amplifiers
Όποιος θέλει επιπλέον info να μου στείλει, θα χαρώ πολύ!