Νομιζω 41. Αυτοι που ειχα ξανα-ακουσει πρεπει να ηταν πεντε. Δεν ειχα σκοπο να ακουσω τοσους καινουριους γιατι γενικα θελω να τους δινω χρονο αλλα δεχομουν συνεχως προτασεις και τελικα χαιρομαι που τα συνεχισα γιατι τα περισσοτερα που μου αρεσαν τα βρηκα στο δευτερο batch
1 Like
Lol όχι 
ε ενταξει θα τα προλαβω
2 Likes
60 ωρες ακομη για την ολοκληρωσης εβδομάδας και χρονιάς, με συν 4 καινουργιες συμμετοχές, εν αναμονη και των ψήφων των @Ironman1 @jonkyr @nnnkkk @Sevek @Sh_Wo_f
Αρχιζει να αχνοφαίνεται 1972, 50 χρονια πριν:
7 Likes
Δεν βλέπουμε την ώρα να ανοίξει η ψηφοφορία, να συμπληρώσουμε το excel-άκι και - το κυριότερο! - να…πλατιάσουμε στην ανάλυση!
2 Likes
Κάτσε εγώ νόμιζα ότι το είχα κάνει submit απο προχθες…όχι?
Μπαααα… δεν βλεπω κατι, βαλε αλλη μια
Εγω τεμπελης. Οχι ενταξει, χαμος στη δουλεια, ουτε ενα τραγουδι δεν προλαβαινω να ακουσω (γενικως εννοω, οχι του 1971). Θα ενημερωσω παντως τη λιστα, νο γουορις 
1 Like
Black Sabbath - Master of Reality
Για το Νο 1 δεν χρειάζεται κ πολύ σκέψη. Πραγματικά δεν γίνεται να βάλω κάτι άλλο.
Led Zeppelin - IV
Θα μπορούσε να έχει μόνο τα Stairway to Heaven και The Battle of Evermore κ πάλι δεν θα έχανε την 2η θέση.
Uriah Heep - Look at yourself
Το πήρα πρόσφατα σε βινύλιο, από παζάρι, έχοντας ακούσει σκόρπια κομμάτια από την δισκογραφία των Uriah Heep. Το July Morning θα μπορούσα να το ακούω όλη μέρα. Από τα πιο όμορφα κομμάτια που έχω ακούσει στην ζωή μου.
David Bowie - Hunky Dory
Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με Bowie, πέρα από διάφορα κομμάτια που μπορεί να ακούσει κάποιος εδώ κ εκεί. Έχω 2 μέρες που ακούω το συγκεκριμένο άλμπουμ, βλέποντας τις προτάσεις των υπολοίπων χρηστών εδώ κ έχω μαγευτεί.
Genesis - Nursery Cryme
Κ μόνο που στο συγκεκριμένο άλμπουμ μας συστήνονται οι Κόλλινς κ Χάκεττ φτάνει για να μπει στην πεντάδα.
14 Likes
Καθυστερημενος (#διπλης), αλλα θα το παιξω κουλ οτι και καλα τωρα ειχα υπολογισει να ψηφισω κλπ. Σορι @anhydriis που σου βαζω λιστα τετοια ωρα.
Συνεχιζω να ψηφιζω με το τι θα ακουγα πρωτο αν εμπαινα σπιτι και ειχα μονο τις κυκλοφοριες του συγκεκριμενου ετους διαθεσιμες. Sabbath μαλλον ειναι πρωτο. Heep με πονο ψυχης και για να χωρεσει κατι αλλο εβαλα μονο το Look. Budgie απολυτως οριακα το βαζω τριτο παροτι λατρευω αυτο το συγκροτημα. Οχι, Dust οριακα τριτο-τεταρτο, λατρεμενος δισκος. Οχι, δεν ξερω πια τι να διαλεξω, ευτυχως που η λιστα δεν εχει edit, διοτι ως τα μεσανυχτα θα αλλαζα τις θεσεις 2-3-4. Who, ok… who’s next.
Εκτος πενταδας Purple, Tull, Rory, Zep, Alice, VDGG, Yes, Mountain, Doors και ενα σωρο αλλα. Ας μην αναφερθω σε κλασικα και εκτος προσωπικης δισκογραφιας οπως Stones, Genesis, Young, ELP, Bowie… Δυσκολο παιχνιδι…
Βασικοι:
Black Sabbath - Master of Reality
Uriah Heep - Look at yourself
Budgie - Budgie
Dust - Dust
The Who - Who’s Next
Στον παγκο:
Deep Purple - Fireball
Jethro Tull - Aqualung
Rory Gallagher - Rory Gallagher
Uriah Heep - Salisbury
Led Zeppelin - IV
Van Der Graaf Generator – Pawn Hearts
14 Likes
Κανενας απολύτως κοπος, εχουμε μια μερα ακομη… και ενα ντερμπι σε εξελιξη…
5 Likes
Ψήφισα, θα επανέλθω αργότερα (ελπίζω) με ποστ
1 Like
ανυπομονώ… περιμένω να δω πως θα δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα
χααχαχαχαχαχαχ
από τους ψηφίσαντες την πρώτη εβδομάδα μόνο @Ironman1 και @nnnkkk
δικαιολογημένα και οι δύο, ο πρώτος προέρχεται από black metal ορυμαγδό, ο έτερος μάλλον περιμένει να διαμορφώσει ο hurricane το αποτέλεσμα 
2 Likes
Ας γράψω κι εγώ δυο πράγματα για την λίστα που έστειλα. Δεν συμμετέχω πολύ στο φόρουμ αλλά αυτό το παιχνιδάκι με έψησε να εξερευνήσω μουσικές που δεν έχω ακούσει, ειδικά στα 70s έχω μεγάλα κενά. Πάμε στο προκείμενο:
1. Black Sabbath - Master of Reality
Το χρώσταγα στον 16χρονο εαυτό μου να το βάλω πρώτο, μάλλον το αγαπημένο μου Sabbath album (μεταξύ αυτού και του Sabbath Bloody Sabbath παίζεται, ανάλογα την μέρα). To Children of the Grave είναι σίγουρα στα μεγαλύτερα τραγούδια που έχουν γράψει και γενικά από την αρχή μέχρι το τέλος ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ.
2. Led Zeppelin - IV
Είναι αυτό που λέμε ότι η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Αδιανόητο album, με rock n roll ύμνους, folk ύμνους, blues ύμνους και γενικά μόνο ύμνους. Ακούγοντάς το και πάλι, το When the Levee Breaks ανέβηκε σε δυσθεώρητα ύψη στην συνείδησή μου, δεν το είχα εκτιμήσει όσο έπρεπε παλιότερα.
3. Deep Purple - Fireball
Το πρώτο της λίστας που δεν είχα ξανακούσει. Το μπάσιμο με το ομώνυμο σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα, ένας Gillan μανιασμένος και κάθε riff του Blackmore είναι για σεμινάριο. Έχοντας ακούσει καλά μόνο τα In Rock και Machine Head από αυτούς, μπορώ να πω ότι το Fireball είναι σίγουρα στο επίπεδό τους, μην πω και παραπάνω. A! Το Strange Kind of Woman το θεωρώ μόνιμο μέλος του, σίγουρα από τα highlights.
4. The Doors - L.A. Woman
Παρότι το είχα ακούσει αποσπασματικά, πήρα την ευκαιρία να το πιάσω πιο καλά και με αντάμειψε. Ο τρόπος που χρησιμοποιούν τα πλήκτρα πάντα με εντυπωσιάζει και η φωνή του Morrison είναι τρομερά θεατρική. Βlues party!
5. David Bowie - Hunky Dory
Επίσης πρώτη φορά που το ακούω (πλην του Changes βέβαια), πολύ όμορφο και ξεχωριστό. Αγάπησα το Andy Warhol! Γενικά μπορώ να ακούσω την εξέλιξη που οδήγησε στο “The Rise…”.
Άλλα album που άκουσα με αφορμή το παιχνίδι και μου άρεσαν:
Rolling Stones - Sticky Fingers
The Who - Who’s Next
John Lennon - Imagine
Marvin Gaye - What’s Going On
Uriah Heep - Salisbury
Γενικά ευχαριστώ τα παιδιά για τις προτάσεις τους, αυτές χρησιμοποιούσα για να αποφασίσω τι θα ακούσω μετά. Περιμένω τα αποτελέσματα!
12 Likes
Και για μένα το προσωπικό αγαπημένο του δίσκου.
Υπάρχει και μία πολύ καλή μεταγενέστερη διασκευή των Lady Besery’s Garden.
Κάτω από φυσιολογικες συνθήκες, αυτή την εβδομάδα θα είχα ακουσει αρκετά τα νέα άλμπουμ των Obituary κ Thy Darkened Shade, κ θα είχα λιώσει (για άλλη μια φορά) την δισκογραφια των αγαπημένων Embrace of Thorns κ Agnes Vein, ως μέρος του προσωπικού μου ritual για το πρώτο μου - κ πολυαναμενομενο - λάιβ του 23.
Ωστόσο, το - ενθουσιωδως καταστρεπτικό - σκηνικό που έχει ξεκινήσει στο τοπικ τουτο ο φίλος @anhydriis, με επηρέασε/ενέπνευσε περισσοτερο απ όσο συνειδητοποιησα αρχικά, με αποτέλεσμα να περασω ποοολυ χρόνο ακουγοντας βαθιά 70ς.
(τουλάχιστον όταν δεν ακουγα τις παραπανω καφρίλες)
Η προσέγγιση μου δεν ήταν απαραίτητα τοσο τερματισμενη ποσοτικα όσο του φίλου @JTN με τα 41 άλμπουμ (αν κ σιγουρα άκουσα πολλους δίσκους).
Ωστόσο, εστιασα περισσότερο στο να περασω πολυ χρόνο με δίσκους που είτε ξεθαψα από παλια, είτε ξεχώρισα μεταγενέστερα. Το σκεπτικο ήταν να τους προσεγγισω όπως όταν πρωτοανακαλυπτα την μουσική.
Επίσης, μια προσωπικη προκληση, που βρήκα ενδιαφέρουσα, ειναι να προσεγγισω τους δίσκους με τα μουσικά κριτήρια που έχω σημερα, κ οχι συναισθηματικα/ βιωματικά, ουτε με βαση την ιστορική αξία του κάθε δίσκου.
Έτσι, νομίζω, ότι αναδεικνύεται η διαχρονικότητα κάποιων δίσκων, ειδικά σε ανθρώπους με αρκετά (εως πολυ) πιο συγχρονα ακούσματα.
Αυτός θεωρώ ότι είναι ένας ακομα λόγος για την πρωτοκαθεδρια των Sabbath στα του 70 της περασμένης εβδομάδας, μιας που το είχε σχολιάσει κι ο anhydriis.
Πέρα από τα αυτονόητα του ειδικού βάρους των Sabbath, μουσικα/ιστορικά/επιδραστικα κλπ, κάτι άλλο που δεν είμαι σίγουρος ποσο συχνα μνημονεύεται, ειναι το ποσο εξωφρενικά διαχρονικοι ηχουν, λειτουργώντας ως ambassadors μιας εποχης που, δίχως τα Riffs του Iommi, θα ξενιζε πολλους ακροατές μεταγενέστερων ηχων/ιδιωματων. Αυτό από μόνο του (δηλαδή ο Ήχος τους, για να το θέσω απλά), ακόμα κι αν δεν είχαν τα θρυλικα τραγουδια που έχουν, νομίζω ότι θα αρκουσε για να συγκεντρώσουν την προτιμηση πολλων ακροατων ετεροκλητων ακουσματων.
Για το Paranoid, που επίσης ανέφερε ο anhydriis, δεν ξέρω ποση περισσότερη αγαπη θα μπορουσε να συγκεντρώσει (ειχε να παλεψει κ μ αλλά μεγαθήρια κ παρ ολ αυτα βγήκε μόλις τρίτο), εμένα πάντως είναι το αγαπημένο μου της χρονιάς, κ από τα πιο αγαπημένα μου αλμπουμ συνολικά των 70s.
Ωστόσο, το έβαλα δευτερο (οριακά κάτω από το ομώνυμο), κυρίως λόγω της συνολικής ατμόσφαιρας/αισθητικης που αναδύεται στο ντεμπούτο των Sabbath (το οποίο επίσης έχει μουσικάρες που μαγευουν ακόμα, προφανώς).
Κ ενα μικρο σχόλιο για Zeppelin που αναφέρθηκαν επίσης παραπανω.
Προσωπικά, εχω γνωρίσει κόσμο που δεν τους παλευει καθολου, οποτε δεν μου ακουγεται τόσο παραλογο ή πρωτοφανές το να μην κατανοεί καποιος/καποια την αναγνώριση που απολαμβάνουν απ ολο το συμπαν, αλλά, προσωπικα, χωρίς να έχω υπάρξει ποτε φανατικος τους οπαδός ή κάτι τέτοιο, κ χωρίς να με ενθουσιάζει καν ιδιαίτερα η κλασικη rock/hard rock πλευρα τους (whole lotta love, black dog κλπ), έχουν μια δεκαριά τραγουδια που τα λατρευω μέχρι εκεί που δεν παει.
Κ μονο αυτά να είχαν κυκλοφορησει, για μένα θα άξιζαν την θέση που εχουν στο μουσικό στερέωμα.
Επίσης, η αισθητική τους, ο ήχος τους, οι παραγωγές τους, η συνολική τους προσεγγιση, είχαν παντα μια πολυ ιδιότυπη ταυτότητα, η οποία, στα δικά μου αυτιά, ηχουσε πολυ πιο ξεχωριστή/μαγευτική/κρυπτικη, από την αντίστοιχη των Deep Purple πχ (οι οποίοι είναι μια απο τις μεγάλες μπάντες του χώρου που εγώ δεν παλεψα ποτέ).
Κ μια μικρή υποσημείωση, άσχετη με ο,τιδήποτε άλλο.
Οι Steel Mills, που αναφέρθηκαν παραπάνω, κ το υπέροχο δισκάκι τους Green Eyed God, έχουν μια κάπως μπερδεμένη ιστορία, όσον αφορά την χρονολογία κυκλοφορίας του συγκεκριμένου δίσκου, μιας που λόγω προβληματων με την εταιρεία τους, το άλμπουμ κυκλοφόρησε αρχικα μόνο στην Γερμανία το 71 (κάποια sites αναφέρουν το 72 ως χρονολογία κυκλοφορίας), ενώ στην Αγγλία, τον Καναδά (κ ουσιαστικά οπουδήποτε αλλού), κυκλοφόρησε με τρία χρόνια καθυστέρηση, το 1975. Ίσως αυτός να ειναι ενας απο τους λόγους που παρέμεινε τόσο obscure το αγαπημένο αυτό άλμπουμ.
Κ φυσικά, το αναφέρω μόνο κ μόνο γιατί με βολευει, μιας που ξεκαθαρα σκοπεύω να το συμπεριλάβω στην αντιστοιχη λιστα για το 75, οποτε είπα να προειδοποιησω από τώρα!
Κλείνω αυτό το κυριακάτικο σεντονακι με την λίστα που μόλις κατάφερα - επιτέλους- να στείλω κ στον anhydriis.
1. Black Sabbath - Master of Reality
Σκοτεινό, βαρυ, ασυμβίβαστο κ στοιχειωτικο, το τρίτο τους άλμπουμ στέκει μισό αιώνα μετά τοσο αγερωχο όσο κ στην εποχή του.
K ναι, το Children of the Grave, θα ηχεί εξίσου συντριπτικο ακομα κ οταν θα έχουν περασει άλλα πενηντα χρονια απ όταν πρωτακουστηκε (αν έχουμε αφήσει τον πλανητη ζωντανο μέχρι τότε).
2.Jeronimo - Jeronimo
Οι -σχετικά άγνωστοι- Γερμανοί που ντεμπουταρισαν στην δισκογραφια με ένα split με τους λαοφιλεις -κ εδώ στο φορουμ- Creedence Clearwater Revival, εδώ καταθέτουν τον πιο σημαντικό από τους τρεις συνολικά δίσκους τους με το ιδιαίτερο, αρχοντικό, αντάρτικο Heavy Rock τους παιγμενο τόσο παθιασμένα ώστε να ασκησουν, έστω κ έμμεσα, επιρροη στις μετέπειτα κραταιες μπάντες του γερμανικού thrash (ειδικά στον Unkel Tom κ το ασκέρι του).
3. Flower Travelin’ Band - Satori
Αυτός ο δίσκος, πρεπει να ακουστεί για να γίνει κατανοητη η τόσο μα τόσο ιδιαίτερη ατμόσφαιρά του. Υπέρβαρο για τα δεδομένα της εποχής, Sabbathικων διαστάσεων αριστουργημα, με φωνητικά ίσως πιο ιδιαίτερα ακόμα κι απο του ίδιου του Ozzy, από μια Ιαπωνική μπάντα που χαίρει εκτίμησης εως κ σημερα από τους γνωστες, κ που με χαρά διαπιστωσα ότι έχει κ εδώ μέσα αγαπη.
4. Jethro Tull - Aqualung
Το πρωτο από ένα σύνολο 6 - 7 δισκων των Jethro Tull που πραγματικα αγαπώ. Συγκινητικό από το πρωτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο (όπως συμβαίνει με αρκετους μεγάλους δίσκους της εποχής). Το έβαλα να το ακουσω αυτές τις μέρες για πρωτη φορα μετά από πολλα πολλα χρονια (ισως κ εικοσι) κ με χαρά μπορω να πω ότι δεν έχει χάσει τιποτα από την μαγεία του στα δικά μου αυτιά.
5. Led Zeppelin - IV
Το ότι στην δική μου λίστα μπαίνει πεμπτο δεν αλλάζει το γεγονός ότι ανήκει σ εκείνη την πολυ μικρή κατηγορία δισκων για την οποία μπορεί να εκστομηθει φωναχτά κ ξεδιάντροπα “Αυτός ειναι ο καλυτερος δίσκος όλων των Εποχών”…
Κ όπως έγραψε πιο πανω κ ο @nikosPL ,
κ μόνο το Battle of Evermore κ το Stairway to Heaven να είχε, θα αρκουσε για να μείνει στην Ιστορία.
Honorable mentions:
Socrates Drank the Conium - Socrates Drank the Conium
Van Der Graaf Generator – Pawn Hearts
MC5 - High Time
Leonard Cohen - Songs of Love and Hate
The Who - Who’s Next
Για κλείσιμο, να πω ενα sorry στον anhydriis για την καθυστέρηση.
Οι επόμενες λίστες θα έρθουν πολυ γρηγορότερα.
Α, κ να ξανατονισω οτι το παιχνίδι/τοπικ/δημοψήφισμα τα σπάει, ξεθάβει μουσικάρες κ γεννάει συζητησουλες ομορφες!
11 Likes
Εσένα θα σε κάνω honorable mention στους δίσκους του 72…!
2 Likes
Περασαν 5 λεπτα, θα αργησουν τα αποτελεσματα ή το εριξες στα μαγειρεματα;
2 Likes